အခ်ိန္ေစာသြားတဲ့ပူေပါင္း

ေလထဲမွာလႊင့္တင္ထားတဲ့ေၾကာ္ျငာပူေဖာင္းကေတာ့ၾကာၾကာပိုသံုးႏိုင္ဖို႔အတြက္ထူထူထဲထဲခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔လုပ္ထားရပါတယ္။ေခၚေတာ့လည္း Aerial Balloon လို႔ပဲေခၚပါတယ္။ပူေဖာင္းက Bubble ပါ။ေရပလံုစီကစၿပီးဆပ္ျပာပူေဖာင္းအထိကို Bubble လို႔ပဲေခၚပါတယ္။

ပူေဖာင္းရ႕ဲသေဘာဟာျဖစ္ေပၚႀကီးထြားမႈ Boom နဲ႔ေပါက္ကြဲပ်က္စီးမႈ Burst ႏွစ္ခုၾကားကခဏတာတည္ၿမဲမႈေလးနဲ႔ဥပါဒ္၊ဌီ၊ဘင္သေဘာမွ်သာပါပဲ။ပူေဖာင္းမွာကိုကသူ႔ပင္ကိုသဘာ၀အတုိင္းပါရွိေနတဲ့ဂုဏ္သတိ္ၱအရသူ႔နံရံေတြဟာၾကာၾကာမခံဘဲပါးၿပီးေပါက္သြားရပါတယ္။
စီးပြားေရးကိစ္ၥတခ်ိဳ႕ဟာပူေဖာင္းသေဘာကိုေဆာင္ပါတယ္။ျမန္ျမန္ေခတ္စားလာပါမယ္။ႀကီးထြားပါမယ္။လူေတြလိုက္ပါလာမယ္။ၿပီးရင္ေပါက္ကြဲထြက္သြားမယ္။

ၾကားျဖတ္ၿပီးတပည့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဒုက္ၡကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။တျခားတစ္ေယာက္ကလည္းေျပာျပတ့ဲအျပင္ယေန႔ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပမွာလည္းမဆန္းေတာ့တဲ့ဒုက္ၡျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ပုဂ္ၢလိကအခက္အခဲမွ်သာမကပဲၿမိဳ႕ျပရဲ႕ျပႆနာေတာင္ျဖစ္လာတဲ့အဆင့္ပါ။

ဒီတပည့္ေလးကဘြဲ႕ရအၿပီးမွာရန္ကုန္တက္လာပါတယ္။ကုမ္ၸဏီတစ္ခုမွာအလုပ္၀င္တယ္။လူပ်ဳိေတြစုေနၾကတဲ့အခန္းတစ္ခန္းမွာေနတယ္။အိမ္ေထာင္က်တယ္။အိမ္ခန္းငွားေနတယ္။အဲဒီတုန္းက Grade-B ရပ္ကြက္ရဲ႕ေျခာက္ထပ္တစ္ခန္းဟာငွားခတစ္လေလးေသာင္းပါသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းလခကတစ္သိန္းခြဲေလာက္ရေတာ့အဲဒီေခတ္ကကုန္ေစ်းႏႈန္းအရအဆင္ေျပပါတယ္။တိုက္ခန္းငွားေနသူတို႔ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္းေျခာက္လတစ္ခါအိမ္ေျပာင္းရတာေတြရွိပါတယ္။

သေဘာေကာင္းတဲ့အိမ္ရွင္နဲ႔ေတြ႔လို႔တစ္လခုနစ္ေသာင္းနဲ႔အဆင္ေျပေျပေနႏိုင္ခဲ့ရာကအိမ္ရွင္ရဲ႕သားကမဂၤလာေဆာင္လို႔အခန္းျပန္အပ္ရတဲ့အခါမွာသူတို႔အတြက္ျပႆနာစပါၿပီ။အခန္းခေစ်းႀကီးလာပါၿပီ။ခပ္ညံ့ညံ့အခန္းမ်ဳိးကိုေတာင္တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေပးလာရပါၿပီ။

အဲဒီကေနေနာက္တစ္ခန္းကိုေျပာင္းေတာ့တစ္သိန္းခြဲအခုသႀကၤန္အၿပီးဆက္ငွားေတာ့ႏွစ္သိန္း။သူတို႔၀င္ေငြအရတျခားဖက္ေတြမွာစစ္စစ္စီစီသံုးစြဲလာရပါတယ္။၀င္ေငြတိုးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းအတြက္ Second Job ေတြရွာလာရပါတယ္။အခုအထိေတာင့္ခံႏိုင္ေသးေပမယ့္တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ့နယ္ကလာတ့ဲလူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလိုပဲေနေရးစရိတ္ေၾကာင့္ရန္ကုန္ကိုစြန္႔ခြာရတာေတြျဖစ္လာေတာ့မွာပါပဲ။

ပူေဖာင္းေပါက္ကြဲမႈအေၾကာင္းဆက္ေျပာပါမယ္။ပိုင္ဆိုင္မႈမသဲကြဲတဲ့ (၀ါ) အာမခံခ်က္မရွိတဲ့ေျမကြက္ေတြဟာေပ၄၀၊ေပ၆၀ကိုတစ္ေသာင္းေလာက္ပဲရွိရာက၁၉၈၆ေလာက္မွာဟုန္းကနဲေစ်းတက္ပါတယ္။တစ္သိန္းေလာက္ျဖစ္သြားပါတယ္။အဲဒီမွာေျမပြဲစားေတြ၀ယ္ေရာင္းေတြအတြက္ပြဲေတာ္ႀကီးစေတြ႕တာပါပဲ။

ေစ်းကမနက္ပိုင္းမွာတစ္သိန္းညေနက်ေတာ့တစ္သိန္းခြဲဆိုတာမ်ဳိးေတြျဖစ္လာပါတယ္။လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ရွိတဲ့၀န္ထမ္းေတြအေတာ္ႀကီးစီးပြားျဖစ္သြားၾကတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပထမဆံုးလံုးခ်င္းက ““မ်ဥ္းၿပိဳင္မ်ဳိးဆက္””ဆုိတဲ့ဘာသာျပန္ပါ။ဂ်ပန္ျပည္ရဲ႕ေျမဧရိယာေျခာက္ပံုတစ္ပံုကိုပိုင္တဲ့သူႂကြယ္မိသားစုအေၾကာင္းပါ။သူေဌးသူႂကြယ္ႀကီးျဖစ္လာတဲ့ဒီေတာသားႀကီး “ဆုရမိ”ရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ကေျမဟာဘယ္ေတာ့မွတန္ဖိုးမဆံုးတဲ့အျပင္ေစ်းတက္ၿမဲတက္ေနမွာပဲလို႔ျဖစ္ပါတယ္။သူကအာဏာရွိသူေတြနဲ႔ေပါင္းသင္းၿပီးဂ်ပန္ရဲ႕အလားအလာအေကာင္းဆံုးတန္ဖိုးအရွိဆံုးေျမကြက္ေတြ၀ယ္စုပါတယ္။လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေတြအားကိုးနဲ႔ေျမသိမ္းတာ၊ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေအာက္ေစ်းနဲ႔၀ယ္တာအလကားယူတာမ်ဳိးေတြေတာ့မလုပ္ပါဘူး။ဂ်ပန္ဆိုတာဥပေဒစိုးမိုးတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ေတာ့ဥပေဒအတုိင္းပဲလုပ္ပါတယ္။သူကအကြက္ျမင္သူျဖစ္ေတာ့ Whelling dealing လို႔ေခၚတဲ့ဟိုေကြ႕ဟိုတက္နဲ႔ေလွာ္ဒီေကြ႔ဒီတက္နဲ
႔ေလွာ္ရင္းေျမေတြကိုအိတ္ထဲထည့္တာေပါ့။

အဲဒီစာအုပ္ကိုဖတ္မိၾကတဲ့မိတ္ေဆြေတြထဲမွာ Wheeler dealerတခ်ဳိ႕ပါပါတယ္။အိုင္ဒီယာေတြရၿပီးခုေတာ့သူႂကြယ္
ႀကီးေတြျဖစ္သြားၾကၿပီၾကားပါတယ္။တစ္ေယာက္
ဆိုရင္ေငြေၾကးေခ်းငွားသံုးစြဲၿပီးလုပ္ငန္းလုပ္ရတာကန္ထ႐ိုက္တိုက္ေဆာက္လုပ္ေရးမွာပြဲစားလုပ္ၿပီးစားရတာ။အဲဒီဘ၀ကေနခုေတာ့ေျမဧကေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကိုပိုင္သြားၿပီၾကားရပါတယ္။ေျမသိမ္းခံလယ္သမားေတြရဲ႕ေန႔စဥ္က်ိန္စာအတိုက္ခံေနရတဲ့ဘ၀မ်ဳိးမို႔ကၽြန္ေတာ္အားမက်လွပါဘူး။အေပါင္းအသင္းေတာင္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။အားေပးရာက်မွာစိုးလို႔ပါ။

အစကေတာ့တိုတိုေရးမလို႔ပါပဲအိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းReal Estate ဆိုတာသိပ္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ျပည္နာမွေငြရွာလို႔ေကာင္းတယ္လို႔ခံယူတဲ့ျဖတ္စားလွ်ပ္စား Carpetbeggers ေတြအတြက္တကယ့္ကိုေရႊပေဒသာပင္
ႀကီးပါ။ၾကားထဲခြစားတဲ့ပြဲစားေတြကလည္းအေတာ္ဒုက္ၡေပးပါတယ္။အဲဒါေတြစဥ္းစားမိေတာ့အမ်ားႀကီးဆက္ေရးရဦးမွာလို႔သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။

ၾကည္မင္း မွ iMyanmarHouse.com အိမ္ျခံေျမ မဂၢင္ဇင္း အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com