အစိုးရကိုယ္တိုင္ဝင္ေရာက္ကိုင္တြယ္ရေတာ့မဲ့ အိမ္ရာမူဝါဒ

ျမန္မာႏုိင္ငံအစိုးရ အဆက္ဆက္သည္ အိမ္ရာက႑ ကို ေရရွည္တည္တံ့ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ (Sustainable Development) ျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ အထူးသျဖင့္ ပုဂၢလိက အိမ္ရာက႑အား အလိုအေလ်ာက္တည္ၿငိမ္စြာ လည္ပတ္ႏိုင္ရန္ ထိန္းသိမ္းေပးမႈတြင္လြန္စြာအားနည္းေနျပီ ျဖစ္သည္။

အစိုးရ၏ အိမ္ရာမူဝါဒဟူ၍ တိတိပပ မရွိခဲ့သည့္အျပင္ ေခတ္စနစ္ႏွင့္အညီ လိုအပ္သည့္စည္း မ်ဥ္း၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းႏွင့္ ဥပေဒမ်ားကိုလည္း ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ျပင္ ဆင္ခ်မွတ္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသး ေပ။

ထို႔ေၾကာင့္ ပုဂၢလိကအိမ္ရာက႑ တြင္ ၊ ေငြရွိလွ်င္ ကန္ထ႐ိုက္ထလုပ္ျခင္း၊ အိမ္ရာအရည္ အေသြးညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ စတုဒိသာအိမ္ရာထုတ္လုပ္မႈစနစ္ ေပၚေပါက္ျခင္း၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မယူဘဲ တိုက္လံုး ေရ ေထာင္ခ်ီေဆာက္လုပ္ျခင္း၊ စနစ္တက်အခြန္ေကာက္ခံမႈကို လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ ေရစီးျဖင့္႐ိုက္ခ်ိဳးျခင္း၊ အိမ္ရာေျမေဈး ကစားရန္ သိုေလွာင္ျခင္း၊ ေျမေဈး ျမင့္တက္ျခင္း၊ ၂၀၁၂ လယ္ယာ ေျမဥပေဒအရ ၿမိဳ႕ျပဝန္းက်င္ လယ္ေျမမ်ားကို အျခားနည္းအေၾကာင္းျပ၍ ေလွာင္ရန္၊ ေရာင္းရန္ အလားအလာေကာင္းမ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ႀကိဳပြိဳင့္ ေရာင္းဝယ္မႈမ်ားအေပၚ ျပည္သူတုိ႔၏ ယံုၾကည္မႈ ပ်က္ယြင္းျခင္း စသည့္စသည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ား ျဖစ္ေပၚၿပီး အိမ္ရာက႑က်ဆင္း လာေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရ၏။

သစ္၊ သစ္အေခ်ာထည္မွ အစ အုတ္၊ သဲ၊ ေက်ာက္စရစ္ စေသာ ျပည္တြင္းေဆာက္လုပ္ ေရးပစၥည္းထုတ္လုပ္မႈမ်ား တစ္ ရွိန္ထိုးက်ဆင္းခဲ့၏။အလုပ္ၾကမ္းသမား၊ ပန္းရန္၊ လက္သမား၊ သံခ်ည္သံေကြး၊ အဝီစိတြင္းတူး၊ ပိုက္ဆက္၊ ေဆးသုတ္ႏွင့္ သံပန္းတံခါးစေသာအလုပ္သမားမ်ားစြာ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ၿမိဳ႕ျပ၊ လွ်ပ္ စစ္၊ စက္မႈ၊ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ဗိသုကာတုိ႔အတြက္ လုပ္ကြက္ေပ်ာက္ကုန္၏။ ေဆာက္လုပ္ေရး ပစၥည္းေရာင္းဝယ္မႈ၊ သယ္ယူပို႔ ေဆာင္မႈမ်ား က်ဆင္းလာ၏။

တုိင္းရင္းသားလုပ္ငန္းရွင္ ငယ္၊ လတ္၊ ႀကီးမ်ားလည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ မႈ အက်ပ္အတည္း၊ ဘဏ္ေခ်းေငြ စနစ္ႏွင့္ အတုိးျမင့္မားမႈ အက်ပ္ အတည္းႏွင့္ အခြန္အခအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးဆပ္ရန္ အခက္အခဲ မ်ားျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အိမ္ရာက႑သည္ ဝယ္လိုအား လံုးဝေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ က႑မဟုတ္ေပ။ ဝင္ေငြနည္းျပည္သူမ်ား လက္လွမ္းမီေသာ အိမ္ရာမ်ားအတြက္ ဘဏ္ေခ်းေငြစနစ္ ျဖင့္ ဝယ္လိုအား အလံုးအရင္းျဖင့္ ရွိေန၏။ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ၎နယ္ပယ္အတြက္ အဓိကတာဝန္ယူ ျဖည့္ဆည္းေပးရမည့္သူမွာ အစိုးရကိုယ္တုိင္ျဖစ္၏။

တန္ဖိုးနည္းႏွင့္ တန္ဖိုးမွ်တအိမ္ရာမ်ား အား ဝင္ေငြႏွင့္ လက္လွမ္းမီေစရန္ တာဝန္ယူေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘဏ္ေခ်းေငြစနစ္ျဖင့္ တံတားထိုး ေပးၾက၏။ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားလည္း ေပးၾကရ၏။ ၎အိမ္ရာမ်ား ဝယ္လိုအားႀကီးမားလ််က္ရွိသည္။

မၾကာမီက ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၌ အခန္း ၈၀၀ ေက်ာ္ မဲႏိႈက္ ေရာင္းခ်ခဲ့ရာ၌ ေလွ်ာက္ထားသူ ၆,၀၀၀ ခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရ၏။ ဝယ္လိုအား၏ ၁၄ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်ကို သာ ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ခဲ့၏။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ျမရည္နႏၵာစီမံကိန္းတြင္ တန္ဖိုးမွ်တအိမ္ရာ ၆၇၂ ခန္းကို ဩဂုတ္ ၂၆ ရက္ေန႔၌ ေရာင္းခ် ရာတြင္ ေလွ်ာက္ထားသူ အၿငိမ္း စား ၂,၅၈၂ ဦးႏွင့္ ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္း ၈,၆၂၂ ဦးရွိရာ စုစုေပါင္း ၁၁,၂၀၄ ဦးရွိ၏။ ဝယ္လိုအားအေပၚ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္မႈ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်သာ ရွိေပသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္အိမ္ရာလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ဝယ္လိုအားကို သိလ်က္ႏွင့္အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အစိုးရ၏ တာဝန္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေရးသားလိုက္ရပါသည္။

ေနးရွင္းျမန္မာ ( iMyanmarHouse.com အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) မွ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။ Credit: iMyanmarHouse.com