ႏုိင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ အိုးမဲမသုတ္ေစခ်င္ပါ

ကၽြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ ျပည္လမ္းေပၚကေန ဘတ္စ္ကားျဖတ္ သြားတိုင္း ျပည္သူ႔ရင္ျပင္ကိုျဖတ္ၿပီး ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို ဖူးျမင္လိုက္ရတဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္အေတြး အာရံုထဲမွာ စကားလံုးတစ္လံုး ထင္ဟပ္လာတယ္။ အဲဒီစကားလံုးက ႏုိင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ ဆုိတဲ့ စကားလံုးပဲ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီစကားလံုးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာစာဌာနရဲ႕ အၿငိမ္းစားပါေမာကၡ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကား ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တတိယႏွစ္ျမန္မာစာအထူးျပဳေက်ာင္းသားေတြ သင္ခဲ့ရတဲ့ေဆာင္းပါးပါ။ အဲဒီ ေဆာင္းပါး သင္ၿပီး၊ ဖတ္ၿပီးတဲ့အခိ်န္ကစလို႔ ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲမွာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေပၚလာတုိင္း အဲဒီ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ ရယ္လို႔ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္ႀကီး (တကၠသိုလ္ေမာင္ေမာင္ႀကီး) ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့တဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္က အလိုလိုတြဲဖက္ေပၚေပါက္လာစၿမဲပါ။

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္အနီးမွာ အထပ္ျမင့္လူေနအေဆာက္အအံုေတြ ေဆာက္လုပ္မယ္ဆုိတဲ့သတင္း ၾကားေတာ့ ပထမပိုင္းမွာ မုဒိတာေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြက နဂိုကတည္းက အင္မတန္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ေနရာေတြ ဆုိေတာ့ ကိုယ္ သြား၀ယ္မေနႏုိင္ေပမယ့္လည္း ေနႏုိင္တဲ့သူေတြ ေနၾကမွာ ေတြးၿပီး ၀မ္းေျမာက္မိတာပါ။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ျမင့္တဲ့အထပ္ေတြေဆာက္မွာဆုိေတာ့ ေစတီေတာ္ကို အေ၀းၾကည့္အျမင္အရ ကြယ္သြားႏိုင္တယ္ဆုိတာ ဆက္ေတြးမိၿပီး နည္းနည္းေတာ့ မုဒိတာအားေပ်ာ့လာတယ္။ ဒီ့ထက္ဆိုးတာက ဒဂုံစီးတီးေၾကာ္ျငာ တီဗီကလာ တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္နဲ႔သတ္မွတ္ထားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ အုိးမဲအသုတ္ခံရေတာ့မယ့္အေရး ေတြးၿပီး ရင္ေလးစျပဳလာတယ္။ ေၾကာ္ျငာမွာက ႏုိင္ငံျခားသားရဲ႕ဇနီး ျမန္မာတိုင္းရင္းသူက သူတို႔မဂၤလာသက္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏုိင္ငံျခားသားျပန္အလာကို ၀ရန္တာက ထြက္ေမွ်ာ္ေနၿပီး ႏုိင္ငံျခားသားက မီးပံုးပ်ံႀကီးစီးၿပီးသကာလ အဲဒီအိမ္ရာရဲ႕အေပၚဆံုးထပ္က ၀ရန္တာဆီ ေမ်ာလြင့္ေရာက္လာၿပီး ဇနီးသည္ကို ပန္းစည္းေလးေပးလိုက္တဲ့ ျပကြက္ပါ။ ျပကြက္က ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးဖန္တီးထားေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိး ဗုဒၵဘာသာျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးရင္နင့္သြားရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားစီးလာတဲ့ မီးပံုးပ်ံႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ မ်က္ႏွာျဖစ္တဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးရဲ႕အထက္ ေကာင္းကင္ယံကေန လြင့္ေမ်ာလာသကိုး။ အဲဒီလို ဘုရားအထက္က ၿမိန္႔ၿမိန္႔ႀကီးစီးနင္းလိုက္ပါေတာ္မူလာတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားကို ၿပံဳးရြင္ေသာမ်က္ႏွာနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနတဲ့ ဇနီးသည္က ကုိယ့္ျမန္မာမိန္းကေလး။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ႏွစ္ထပ္ကြမ္းအုိးမဲသုတ္လိုက္သလဲလို႔။

အဲဒီေၾကာ္ျငာလာတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခ်ယ္နယ္ေျပာင္းေျပာင္းပစ္ပါတယ္။ ဒီေၾကာ္ျငာလႊင့္ဖို႔ ခြင့္ျပဳတဲ့ သူေတြက ဘယ္လုိစိတ္ထားေတြနဲ႔ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုတာ မသိရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ႏွေျမာတသ ယူက်ံဳးမရျခင္း ေစတသိက္ေတြရဲ႕ ဖိစီးမႈေၾကာင့္ ဒီျမင္ကြင္းကို ဆက္မခံစားႏုိင္ပါဘူး။ တကယ္လို႔ ဒီအိမ္ရာစီမံ ကိန္းႀကီး ၿပီးသြားတဲ့အခါ ဒီေၾကာ္ျငာထဲကလို မီးပံုးပ်ံႀကီး စီးနင္းမလာဘူးပဲထား၊ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာမွာ ႏိုင္ငံျခားသားခင္ပြန္းက ဘုရားဘက္ေျခဆင္းၿပီး ဇိမ္က်က်ထိုင္ေနမယ္၊ ဒါကို ျမန္မာဇနီးသည္က ခင္ပြန္းေဘးကေန တီတီတာတာ စကားေတြ ေျပာၿပီး အတူအပန္းေျဖေနမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးၾကည့္တာနဲ႔တင္ ရင္ေတြေမာ၊ ေဇာေခၽြးေတြျပန္ၿပီး ေခါင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခါယမ္း မိတဲ့အႀကိမ္ေတြ မနည္းခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ အဲဒီအိမ္ရာစီမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကန္႔ကြက္ေထာက္ျပ တာေတြ တျဖည္းျဖည္းေတြ႕လာရတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို ႏွေျမာစိတ္၀င္ေနမိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီပို႔စ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ပညာရွင္အျမင္ေတြနဲ႔ ေထာက္ျပသြားတဲ့ ပို႔စ္တင္ သူေတြကို အလြန္တရာေလးစားသြားမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္ပူပန္တာက ေစတီေတာ္ကို ျမင္ကြင္းပိတ္သြား မွာနဲ႔ ေစတီေတာ္အေပၚ အဂါရ၀ျဖစ္မယ့္ အျပဳအမူေတြေလာက္ပဲ ျမင္မိတာကိုး။ ပညာရွင္ေတြေထာက္ျပခ်က္ အရ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ရဲ႕ ဇီ၀၀ိညာဥ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းတဲ့အထိ ျဖစ္လာေလာက္တယ္ဆိုသကိုး။ ေျပာၾကတဲ့သူေတြက လည္း ပညာရွင္ေတြပီပီ အခ်က္နဲ႔အလက္နဲ႔ ေၾကာင္းက်ဳိးက်က် စနစ္တက်ေျပာၾကတာဆုိေတာ့ သူတို႔ကို ေထာက္ခံတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဗုဒၵဘာသာ၀င္ေတြကလည္း တစ္ေန႔တျခား မ်ားမွမ်ား။
ကၽြန္ေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာလည္းမဟုတ္ပါဘူး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္သူလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ လူေနအိမ္ေျခေတြနဲ႔ လူဦးေရထူထပ္သိပ္သည္းမႈကို သံုးသပ္ရေလာက္ေအာင္လည္း မျပည့္၀ပါဘူး။ သာမန္ အလုပ္လုပ္တဲ့ လုပ္သားျပည္သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ရဲ႕ က်န္းမာေရး မေကာင္းျဖစ္လာမယ့္အေငြ႕အသက္ေတြ ရွဴရႈိက္မိေနေသးရင္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ပိုၿပီး အသိေတြ၊ အေတြ႕အၾကံဳ ေတြ မ်ားတဲ့ ပညာရွင္ေတြက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ သိျမင္သံုးသပ္ႏိုင္ၾကမွာပါ။
အခုေနာက္ဆံုးအေနအထားအရ ဒီစီမံကိန္းကိုရပ္ဆိုင္းဖို႔ တိုင္းမွဴးနဲ႔တကြ တာ၀န္ရွိသူေတြ သေဘာတူၾကၿပီဆို ေပမယ့္ စီမံကိန္းအတြက္ တင္ဒါရထားတဲ့ ကုမၸဏီေတြဘက္ေတာ့ ရပ္ဆိုင္းဖို႔သေဘာမတူၾကဘူးတဲ့။ သူတုိ႔က ႀကိဳပြိဳင့္စနစ္နဲ႔ အခန္းေတြႀကိဳေရာင္းထားၿပီးၿပီဆိုပဲ။ ဒီေငြေတြကို ျပန္အမ္းဖို႔ အခက္အခဲရွိဆုိလား။ ဒီေတာ့ သူတို႔ ဘက္က ေတာ္္ေတာ္နဲ႔လက္မေလွ်ာ့ႏိုင္တဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအားၿပိဳင္ပြဲမွာ ေငြေၾကးလက္လြန္ေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကတစ္ဖက္၊ ဘာသာသာသနာကို အထိအခိုက္မခံခ်င္တဲ့ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ေတြက တစ္ဖက္ လြန္ဆြဲေနၾကတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ၊ အာဏာပိုင္ေတြ၊ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ စီမံခန္႔ခြဲ သူေတြ၊ အမိန္႔ခ်မွတ္သူေတြ ထူထပ္ပ်စ္ခဲေနေအာင္ ပါ၀င္အသံုးေတာ္ခံေနတဲ့ ဒီျပဇာတ္မွာ သာမန္ျပည္သူတစ္ ဦးအေနနဲ႔ ဘာအၾကံျပဳခ်က္ေတြမွ ေထြေထြထူးထူး ေပးမေနခ်င္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ေထရ၀ါဒဗုဒၵဘာသာ ၀င္ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာသာသနာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ပရိေဘာဂေစတီျဖစ္တဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီ ေတာ္နဲ႔ ေစတီေတာ္တည္ရွိရာ သိဂၤုတၱရကုန္းေျမ ယိုယြင္းပ်က္စီးတာကို မျမင္ခ်င္တာပဲရွိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ဟာ ဆရာတကၠသိုလ္ေမာင္ေမာင္ႀကီး ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာ ဆိုတဲ့ နာမပညတ္ထက္ ပိုသင့္ေတာ္တဲ့ နာမည္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားက ေန လာတဲ့အခါ ျမန္မာနယ္နိမိတ္ထဲမွာ ထီးထီးမားမား ျမင္ရတာက ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသတဲ့။ ႏုိင္ငံ ျခားက ျပန္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ အဲဒီ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို ေလယာဥ္ေပၚကေန လွမ္းျမင္လိုက္ တာနဲ႔ ကိုယ့္ေရကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္ဇာတိေဒသကို ျပန္ေရာက္လာၿပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ၾကည္ႏူးမ်က္ရည္ေတြေ၀ၿပီး ေစတီေတာ္ႀကီးကိုရည္မွန္းလို႔ လက္အုပ္အလိုလိုခ်ီမိၾကပါသတဲ့။ ႏုိင္ငံျခားသားေတြအေနနဲ႔လည္း ေရႊတိဂံုေစတီ ေတာ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ျမန္မာနယ္နိမိတ္ထဲေရာက္လာၿပီဆိုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳၾကပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ျမန္မာ နဲ႔ ေရႊတိဂံု၊ ေရႊတိဂံုနဲ႔ ျမန္မာဟာ ေရကိုသားလို႔ အၾကားမထင္သလို တစ္သားတည္းရွိေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြ ျဖစ္ေန တာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပဲေပါ့။ ကမၻာ့အလယ္မွာ Golden Land ရယ္လို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို တင္စားေခၚေ၀ၚၾက တာကလည္း ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းနဲ႔ အေ၀းကပင္လွမ္းျမင္ႏိုင္တဲ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးေၾကာင့္လို႔ ေျပာစမွတ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ ျမန္မာကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၵဘာသာကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာကို ဘယ္လိုမက္လံုး၊ ဘယ္လိုအက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာက လြဲလို႔ ဘယ္မ်က္ႏွာကိုမွ မၾကည့္ေစခ်င္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္လိုအပ္ေနတဲ့ အက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြ ရွာေဖြ တဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာပ်က္ေစမယ့္ အက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ဳိးဆိုရင္ မစားဘဲ စြန္႔ႏုိင္ေစခ်င္ပါတယ္။ စြန္႔ရဲတဲ့ သတၱိ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာကို အိုးမဲမသုတ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္မ်က္ႏွာကိုအုိးမဲသုတ္ဖို႔ ရြယ္လာတဲ့ လက္ေတြကိုလည္း တားဆီးကာကြယ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါ ျမန္မာလူမ်ဳိး ဗုဒၵဘာသာ၀င္ အလုပ္ လုပ္ေသာ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲက ျပင္းျပေလးနက္တဲ့ တကယ့္ဆႏၵျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာ္ေဇာေလး မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com