ပိုင္ရွင္ႏွင့္ အငွား ညွိႏႈိင္းျခင္းအႏုပညာမ်ား

ကၽြန္ေတာ့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အသိုင္းအ၀ုိင္းၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းလူတြင္ က်ယ္လုပ္ႏုိင္ေနတာက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္နဲ႔ေနႏုိင္သူတစ္ဦးျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ။ မိဘေက်းဇူး ျမင္းမိုရ္ဦးဆိုတဲ့စကားအတုိင္းပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕သားႀကီး အိမ္ေထာင္က်ရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သီးသီးသန္႔သန္႔ေလးေနႏုိင္ေအာင္ဆိုၿပီး အေျမာ္အျမင္ ႀကီးစြာ စီစဥ္ဖန္တီးေပးခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္တုိက္ခန္းေလးတစ္ခန္း အဖတ္ တင္ၿပီး ေျခာက္လတစ္ခါ ေနစရာရွာရတဲ့ဘ၀ မေရာက္တာပါ။

ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကို လက္လွမ္းမီသေလာက္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူေတြက ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အိမ္ငွားေနၾကရတာမ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔မွာ တစ္ႏွစ္ကို အနည္းဆံုး ႏွစ္ခါေတာ့ အိမ္လခအတြက္ ၾကံၾကဖန္ၾက၊ စုၾကေဆာင္းၾကရတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေျခာက္လစာ စာခ်ဳပ္လို႔မွ အိမ္ေပၚမွာေနရတာ အသားက်မယ္မၾကံေသးဘူး ေနာက္ေျခာက္လစာအတြက္ သက္တမ္းတိုး စာခ်ဳပ္ပဲ ခ်ဳပ္မလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေနရာကိုေျပာင္းၿပီးေနၾကမလား ဦးေႏွာက္စားၾကရတယ္လို႔ သူတို႔ေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာကလည္း ငါးပြက္ရာငါးစာခ်တယ္ ဆုိတဲ့စကားအတိုင္း ခြင္ေလးတစ္ခု နည္းနည္း အဆင္ေျပလာၿပီဆိုရင္ အဲဒီခြင္ကို ၀ိုင္းလုပ္၊ ၀ိုင္းအုပ္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အထိုင္က်ေနၾကၿပီေလ။ အိမ္ပြဲစား၊ တိုက္ခန္းပြဲစားေတြက ႏွစ္ခ်ဳပ္နဲ႔ဆို အိမ္ခန္းတစ္ခန္း၊ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါပဲ ပြဲခ ရမွာဆုိေတာ့ ေျခာက္လတစ္ခါ စာခ်ဳပ္ကို ျဖတ္ပိုင္းခ်ဳပ္ဖို႔ သူတို႔ကပဲ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ၾကပံု ရပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ဒါမွလည္း အိမ္ခန္းတစ္ခန္း၊ တုိက္ခန္းတစ္ခန္းအတြက္ သူတို႔ တစ္ႏွစ္ကို ပြဲခ ႏွစ္ခါရၾကမွာကိုး။ ဒါက သူတို႔အကြက္။ အမယ္ … သူတို႔က သူတို႔အကြက္ကို အိမ္ရွင္ဘက္က်ေတာ့ အိမ္ရွင္ရဲ႕အက်ဳိးကိုလိုလား သေယာင္နဲ႔ ေျခာက္လသက္တမ္းတစ္ခုျပည့္လို႔ ေနာက္ေျခာက္လသက္တမ္းတစ္ခု ထပ္တိုးခ်ဳပ္ရင္ အိမ္ငွားခ တိုးေတာင္းလို႔ေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး ေျပာထားေသးတာ။ ဒီေတာ့ တစ္ႏွစ္တည္းမွာတင္ ေစ်းႏွစ္မ်ဳိးရၿပီး ပိုအဆင္ ေျပတာေပါ့လို႔ အခ်ဳိသပ္ထားေသးတာ။

အိမ္ရွင္အေနနဲ႔ကလည္း ပြဲစားေတြေျပာတာ နည္းနည္းေတာ့ သဘာ၀က်သလိုလို။ ပထမေျခာက္လ အငွားခ် ထားၿပီး ျပည့္သြားတာနဲ႔ ေနာက္ေျခာက္လကို တစ္ေသာင္းတိုးလိုက္တယ္ပဲထား၊ ေျခာက္လစာ ေျခာက္ေသာင္း ထြက္လာတယ္ေပါ့။ ဒါဆို မဆိုးဘူးေပါ့။ နည္းနည္းလူရည္လည္တဲ့ အိမ္ရွင္ေတြကက်ေတာ့ တုိးလာတာက မျဖစ္စေလာက္ရယ္၊ ပြဲခက ထပ္ေပးရဦးမွာဆိုေတာ့ ဒံုရင္းဒံုရင္းတင္မက အရင္းထဲကေတာင္ပါသြားမွာဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘက္က အလုပ္ရႈပ္တာပဲအဖတ္တင္တယ္ဆိုၿပီး ေထာက္ျပၾကတယ္။

မွန္ေတာ့လည္း မွန္တယ္။ တကယ့္တကယ္ အိမ္ရွင္ အိမ္ငွား ကိစၥမွာ တကယ္ကို ထုပ္ထုပ္ပိုက္ပိုက္နဲ႔ အက်ဳိးေတြ တစ္လံုးတစ္၀တည္းျပည့္၀သြားတာကေတာ့ အလယ္လူလို႔ေခၚတဲ့ ပြဲစားပါပဲ။ အက်ဳိးေဆာင္ႀကီး လို႔ ဘယ္လိုပဲ နာမည္လွေအာင္ေခၚေခၚ ပြဲစားကေတာ့ ပြဲစားပါပဲ။ ပြဲစားေတြက ႏွစ္ဖက္လႊေတြလို ဟိုဘက္ကိုလည္း တုိက္စား၊ ဒီဘက္ကိုလည္း တိုက္စားနဲ႔ ၾကားထဲက အသားေကာင္းေတြ သူတို႔ဆီပဲပါသြားၾကတာ။ ေရာင္းသူက လည္း သူတို႔ကို ပြဲခေပးရ၊ ၀ယ္သူကလည္း သူတို႔ကို ပြဲခေပးရ၊ အိမ္ရွင္ဘက္က ပြဲခေပးရသလို အိမ္ငွားဘက္ ကလည္း သူတို႔ကို ပြဲခေပးရေသး။ ဘယ္ဘက္ကမွမလြတ္ရေအာင္ အားလံုးကိုတိုက္စားတတ္တဲ့လူတန္းစားလို႔ ပဲ ေျပာရမလားမသိ။
အဲဒီေတာ့ ထားပါေလ။ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို တစ္လတစ္သိန္းနဲ႔ ေျခာက္လစာ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္ေပါ့။
ဒါဆို အငွားအရမ္းရ႕ဲ အသားတင္ေငြေၾကးလည္ပတ္မႈက ေျခာက္သိန္း။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ရွင္က ေျခာက္သိန္းလံုး ဒံုး မရ ဘူး။ တစ္လစာကို ပြဲခအျဖစ္ေပးရတာဆိုေတာ့ သူရတာကမွ ငါးသိန္း။ အိမ္ငွားအတြက္ကေရာ ေျခာက္သိန္း ေပးလိုက္ရံုနဲ႔ ကိုယ္မွန္းထားတဲ့အခန္းမွာ တစ္ခါတည္းတက္ေနႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး။ ေျခာက္သိန္းက အိမ္ရွင္ အတြက္ပဲရွိေသးတာ၊ ပြဲစားကိုပြဲခ တစ္လစာ တစ္သိန္းေပါင္း ခုနစ္သိန္း ေပးမွ ျဖစ္တာ။ ဒီေတာ့ အိမ္ငွားကုန္တာ ခုနစ္သိန္း၊ အိမ္ရွင္ ရတာ ေျခာက္သိန္း၊ ၾကားထဲကႏွစ္သိန္းက ပြဲစားလက္ထဲ အလုိက္သင့္အလ်ားသင့္။ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းလံုးကို သိန္းရာနဲ႔ခ်ီအကုန္အက်ခံေဆာက္ထားရတဲ့ အိမ္ရွင္အဖို႔ အရင္းအႏွီးမ်ားသေလာက္ ကိုယ္ျပန္ရတဲ့ေျခာက္လစာအက်ဳိးအျမတ္က ပြဲစားရဲ႕သံုးဆေတာင္မရွိ။ သူရတာ ငါးသိန္း၊ ပြဲစားက ႏွစ္သိန္း။ အိမ္ႀကီးရွင္ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ ဘာအရင္းအႏွီးမွမစိုက္ထုတ္ဘဲ ပါးစပ္ကေလးသာစိုက္လိုက္ရတဲ့ပြဲစားထက္ ႏွစ္ဆခြဲ ေလာက္ပဲ အက်ဳိးအျမတ္ရလိုက္တာ သူ႔ရင္ထဲ မနာဘဲရွိႏိုင္ပါ့မလား။

ဒါေပမဲ့ အိမ္ရွင္ေတြက အိမ္ငွားကို ကိုယ္တိုင္လိုက္မရွာႏိုင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္အႏံွ႔ ဆက္ဆံေရးကြန္ရက္ ျဖန္႔က်က္ထားတဲ့ ပြဲစားေတြလက္ထဲပဲ ကိုယ္အငွားခ်ခ်င္တဲ့တုိက္ခန္း ၀ကြက္အပ္ထားလိုက္ရသကိုး။ ဒီေတာ့ သူတို႔ခမ်ာ ပြဲစားဆိုတဲ့အတန္းအစားကို မခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္းေပါ့။ ခုေနာက္ပိုင္း ေျခာက္လျပည့္လို႔ သက္တမ္းတိုးစာခ်ဳပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အိမ္ရွင္ေတြက အိမ္ငွားေတြကို တုိက္ရုိက္လာၿပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ညွိ ၾကတယ္။ မင္းတို႔လည္း ပြဲခထပ္မေပးရ၊ တို႔လည္း ပြဲခထပ္မေပးရေအာင္ ဒီေစ်းနဲ႔ပဲ ေနာက္ေျခာက္လ ဆက္ေန လိုက္ၾကပါဦးလားတဲ့။ ပိုေစ်းသက္သာၿပီး ပိုအကြက္အကြင္းေကာင္းတဲ့ေနရာကို ေျပာင္းဖို႔ အစီအစဥ္မရွိေသးတဲ့ အိမ္ငွားအဖို႔ကေတာ့ အိုေကေပါ့။ ကိုယ့္ဘက္က ပြဲခ ထပ္မေပးရတဲ့ အက်ဳိးကို ဘယ္လက္လြတ္ခံမလဲ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ညွိႏႈိင္းေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးအေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြရေန ဟန္တူတယ္လို႔ တစ္ခါတစ္ခါ စဥ္းစားမိတယ္။ ပြဲခကို တစ္လစာေပးရမယ္ဆုိတာ ဘယ္ဥပေဒစာအုပ္မွာမွ ျပ႒ာန္းမထားဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အဲဒီျဖစ္စဥ္ႀကီးကို ေက်ာ္ႏိုင္ျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ အိမ္ရွင္နဲ႔အိမ္ငွား ညွိၾကႏႈိင္းၾကတာ ၾကားထဲကပြဲစား ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔က်န္ခဲ့သေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပြဲစားပဲေလ။ သူ႔ခြင္နဲ႔သူ ဘယ္လိုျပန္အကြက္ရိုက္ မလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရံုေပါ့။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၀ါကၽြတ္ရင္ ေျခာက္လေစ့မယ့္ အိမ္ငွားကို ဆက္ေန မယ္ဆိုရင္ လခမတိုးဖို႔ သြားေျပာေတာ့မယ့္အိမ္ရွင္တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕က ခပ္သုတ္သုတ္သြားေနေပါ့။


ေက်ာ္ေဇာေလး မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com