တစ္ခ်ိန္ေသာအခါက တစ္ ေနရာမွ တစ္ေနရာသြား လာရာတြင္ အမွတ္မမွားရေအာင္ ထင္ ရွားေသာ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ အပင္မ်ား၊ ဆိုင္းပုဒ္မ်ားႏွင့္ အေျပာင္းအလဲ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယူဆရသည့္ အရာမ်ားကို အမွတ္အသားထားၿပီး သြားလာခဲ့ၾက သည္။
ေခတ္တို႔၊ စနစ္တို႔၊ ယႏၱရားတို႔ ၏ စြမ္းအင္မ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးအားေကာင္းလာ ေသာ ေခတ္တြင္ ျမင္ကြင္းတို႔ကို အေသမွတ္၍ အမွတ္အသားျပဳျခင္းသည္ ခက္ခဲ လာသည္ဟု ျမင္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီး၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈျဖစ္စဥ္တြင္ အေျပာင္းအလဲ တို႔ လွ်င္ျမန္လွပါသည္။ တစ္ႏွစ္အတြင္း သာမဟုတ္ လအပိုင္းအျခားေလးအတြင္း မွာပင္ အေျပာင္းအလဲတို႔ ျမင္ကြင္းတို႔ မ်ားစြာေျပာင္းလဲသြားၾကသည္။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို ႏွစ္မ်ားစြာ အဆက္ အသြယ္ အေရာက္အေပါက္က်ဲသူ (နည္း) သူတို႔အဖို႔ မ်က္စိလည္စရာ ေကာင္းေအာင္ ျမင္ကြင္းတို႔ ေျပာင္းလဲကုန္သည္။
တစ္ခ်ိန္က ေျမကြက္လြတ္ ေနရာမ်ား မ်ားမ်ားစားစားျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရႏိုင္ၾကေသာ္လည္း လက္ရွိ လူေနမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ေျမလြတ္ေျမကြက္တို႔သည္ ရွားပါးသြားၿပီ။ ရွာေဖြရခက္သည့္ အေနအထားပင္ေရာက္ရွိကုန္ၿပီျဖစ္သည္။
စာေရးသူ ဖတ္႐ႈခဲ့ရေသာ စာအုပ္တို႔ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ယခင္ အေျခ အေနတို႔ႏွင့္ ယခုအေျခအေနတို႔၏ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္တို႔ကို ဆက္စပ္ေမးၿပီး ေရး သားမႈျပဳရန္ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခအေနရ တစ္ခ်ိန္က ေရွ႕မီေနာက္မီ ျဖစ္ခဲ့ေသာ
ဆရာတကၠသိုလ္ခင္ေမာင္ေဇာ္၏ ၿမိဳ႕ ေတာ္တစ္ခြင္အတိတ္ျဖစ္စဥ္ကို လက္ရွိ ေျပာင္းလဲမႈျမန္ဆန္ေသာ စာေရးသူတို႔ ေခတ္အေျခအေနကို ဆက္ေပးဖို႔ တာ၀န္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ရာ၀န္အေလးကို ထမ္းျခင္းျဖစ္၍ မွားယြင္းမႈပါခဲ့ပါလွ်င္ ျပင္ ၾကရန္သာ ျဖစ္သည္။
ၿမိဳ႕လယ္ ဆူးေလတစ္၀ိုက္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေနအထားတို႔ကို လည္း မွတ္တမ္းျပဳတင္ျပလိုေပသည္။
လူတိုင္း ေရာက္ဖူးသြားဖူး လည္ ပတ္ဖူးၾကေသာ မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံသည္ လည္း ယခင္အခ်ိန္က ဘယ္လိုနာမည္ တြင္ခဲ့သည္ဟု သိမီေသာ ပုဂိ္ၢဳလ္တို႔ နည္း ပါးသြားသည္။ ေရးခဲ့ေသာ စာအုပ္တို႔ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဖတ္ဖူးသူတစ္ေယာက္ တစ္ေလသာ သိၾကေပမည္။ အမ်ား ျပည္သူသိဖို႔ ဖတ္ဖူးသူတို႔ သိမီသူတို႔ ထပ္ဆင့္ မွတ္တမ္းျပဳေရးသားရေပမည္။
မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံ စတင္ တည္ ေထာင္သည့္ အခ်ိန္က ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္ မႈကာလျဖစ္သည္။ ထိုေခတ္တစ္ေလွ်ာက္ လံုး ဖိုက္စကြဲယားဥယ်ာဥ္ဟု အမည္ တြင္ခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ်တပ္မွ အရာရွိႀကီး တစ္ဦးျဖစ္သူ ကာနယ္ဖိုက္ခ်္ကို ဂုဏ္ျပဳ ၿပီး
နာမည္ေပးခဲ့သည္။
ထိုစဥ္က ဖိုက္စကြဲယားပန္းၿခံ အတြင္း အပန္းေျဖအရိပ္ခိုႏိုင္ရန္ စက္၀ိုင္း ပံုသဏၭာန္အမိုးႏွင့္ အေဆာက္အအံုငယ္ တစ္ခုေဆာက္လုပ္ထားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ၎င္းအေဆာက္အအံုအနီးတြင္ Queen Victoria ႐ုပ္တုႀကီးတစ္ခုလည္း တည္ ရွိခဲ့သည္။
ဖဆပလ အစိုးရလက္ထက္တြင္ ကိုလိုနီေခတ္ သူ႕ကၽြန္ဘ၀ကတြင္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားနာမည္မ်ားပါသည့္ လမ္း မ်ား၊ ပန္းၿခံမ်ား၊ အေဆာက္အအံုမ်ားအား ျမန္မာ့အမည္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ သည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဖဆပလအစိုးရ သည္
မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံတစ္ျဖစ္လဲ (ဖိုက္စကြဲယား) ပန္းၿခံအလယ္တြင္ လြတ္လပ္ ေရးေမာ္ကြန္းေက်ာက္တိုင္ႀကီးကို ခမ္းနားစြာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း မဟာဗႏၶဳလ ပန္းၿခံ၏ အတြင္းေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ ဆူးေလဘုရားလမ္းဘက္အျခမ္းတြင္ ကေလးကစားကြင္းပံုစံ အေဆာက္အအံု မ်ားႏွင့္ ဟိုက္ကုတ္ဘက္ (ဘားလမ္း) အျခမ္းတြင္ ဘီယာဆိုင္တို႔ ဖြင့္လွစ္ထား သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ပန္းၿခံအတြင္း ၀င္လိုလွ်င္ ၀င္ေၾကးေပးေဆာင္ၿပီးမွ ၀င္ ၾကရသည္။ ယခုအခါတြင္ ထိုဆိုင္တို႔ကို ရွင္းလင္းၿပီး ၀င္ေၾကးေကာက္ခံမႈလည္း မရွိေတာ့ေပ။ အခါႀကီးရက္ႀကီးႏွင့္ အႏုပညာလႈပ္ရွားမႈမ်ား အပါအ၀င္ ျပည္သူလူထု ဗဟုသုတရဖြယ္ႏွင့္ ေပ်ာ္ ရႊင္ဖြယ္တို႔ကို တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရက စီစဥ္ေပးမႈမ်ားလည္းရွိလာသည္။ ႏိုင္ငံ တကာ ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ စီးဂိမ္းတို႔ကို လည္း LED ဘုတ္မ်ားျဖင့္ ပန္းၿခံေရွ႕ မ်က္ႏွာစာတြင္ ျပသေပးၾကရာ အလြန္ စည္ကားမႈရွိလွသည္။
ပန္းၿခံႏွင့္ တရားလႊတ္ေတာ္ (ဟိုက္ကုတ္)ၾကားရွိ မဟာဗႏၶဳလ လမ္းတြင္ ယခုအခါ ညေစ်းတန္း(စားေသာက္တန္း)ကို ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ေန သည္။ ယခင္က ဖိုက္စကြဲယားဟူေသာ နာမည္သည္ ယခုလူတို႔ သိသူနည္းသြား ၿပီဟု ယူဆမိသည္။
မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံ၏ အေနာက္ ဖက္၊ ဆူးေလဘုရားလမ္းႏွင့္ ကုန္သည္ လမ္းေထာင့္သည္ ယခင္က ေျမကြက္ လြတ္ႀကီးအေနႏွင့္ ရွိခဲ့သည္။ ထိုေျမကြက္ လြတ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းသစ္တည္ရာ ေျမ ကြက္မွ ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ ညေစ်းရွိ ခဲ့သည္။
အစားအေသာက္မ်ား ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်ခဲ့ၾကသည္။ ထို ေနရာသည္ ယခုအခါ အထပ္ျမင့္အေဆာက္ အအံု ဟိုတယ္ႀကီးႏွင့္ ထီးထီးၿပိဳင္ၿပိဳင္ရွိ ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထိုဟိုတယ္ႀကီးမ်ားသည္ ပူးမင္း (Pullman ) ဟုိတယ္ႏွင့္ စင္တာပြိဳင့္ (Center point ) အေဆာက္အအံုတို႔ျဖစ္ ၾကသည္။ ယခင္က ထိုေနရာသည္ ေျမ ကြက္လြတ္ႀကီးဟု ေျပာၾကလွ်င္ ဟုတ္ပါ့ မလားဟု ထင္ေကာင္းစရာျဖစ္သည္။
မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံႏွင့္ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ ညာဘက္မ်က္ေစာင္းထိုးတြင္ မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံလမ္း (ဘားလမ္း)ႏွင့္ မဟာဗႏၶဳလလမ္းေထာင့္ ဧမာေႏြလဘုရား ေက်ာင္းအနီးႏွင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေဘးရွိ အေဆာက္အအံုသည္ ႐ိုး ကုမၸဏီျဖစ္ သည္။
သံုးထပ္အေဆာက္အအံုျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးပိုင္ ကုန္တိုက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလက္ထက္တြင္ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းခဲ့သည္။ ဆရာတက္ၠသိုလ္ ဘုန္းႏိုင္၏ “သာေရြ႕ေ၀းရာဆီကိုပါ” ၀တၳဳကိုဖတ္ရေသာအခါ ထိုတိုက္မွ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနမ်ား
၀တ္ဆင္ေသာ အက်ႌကို ပင္မင္းနံပါတ္ လိုက္ရွာသည့္ အခန္းေလးကို သတိရမိသည္။ ေနာက္ ထပ္ ထိုအေဆာက္အအံုကို ျပည္ထဲေရး ႏွင့္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕အင္အားဦးစီး ဌာန႐ံုးခြဲအျဖစ္ သံုးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ယခုလက္ရွိတြင္ မြမ္းမံျပင္ဆင္ မႈမ်ားႏွင့္ လွပသစ္လြင္ေနေသာ ဧရာ၀တီ ဘဏ္ႀကီးအျဖစ္ ရပ္တည္ေနေပသည္။
ပန္းဆိုးတန္းလမ္းႏွင့္ ကုန္သည္ လမ္းေထာင့္တြင္လည္း အေနအထား ပံု သဏၭာန္ပါေျပာင္းလဲသြားေသာ အေဆာက္ အအံုတစ္ခုရွိသည္။ ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္ခန္႔ စာေရးသူ ရန္ကုန္ေရာက္စ ပန္းဆိုးတန္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ စာအုပ္ေဟာင္း ေပါေခ်ာင္ေကာင္းေလးမ်ား လိုက္လံရွာ ေဖြတတ္ရာ ထုိလမ္းေထာင့္ရွိ အေဆာက္ အအံု ေဘးပတ္လည္တြင္ စာအုပ္အေဟာင္း ဆိုင္မ်ားႏွင့္ စာေရးကိရိယာမိတၳဴဆိုင္ တို႔ မ်ားျပားစြာရွိခဲ့သည္။ ထိုအေဆာက္ အအံုရွိ ေပၚတီကိုတို႔သည္ လမ္းေဘး ပလပ္ေဖာင္းေပၚတိုင္ေရာက္ရွိေနသည္။ စာအုပ္တို႔ ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူရာတြင္ ေနပူသည့္ဒဏ္အေတာ္သက္သာသည္။ မိမိေရြး ခ်ယ္၀ယ္ယူၿပီး အမွတ္မဲ့ျဖတ္သြားျဖတ္ လာရွိခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ထိုအေဆာက္ အအံုႀကီးသည္ သံတန္းယက္မႀကီးမ်ား ေကြးၫြတ္ေပ်ာ္က်သည္အထိ မီးအႀကီး အက်ယ္ေလာင္ကၽြမ္းခံရသည္။
ထိုအေဆာက္အအံုေဟာင္း သည္ “ ကုန္သြယ္လယ္ယာ႐ံုး”တစ္ျဖစ္ လည္း “၀ိႈက္တေ၀းကုန္တိုက္”ျဖစ္သည္။ မီးေလာင္ၿပီးေနာက္ အထပ္ျမင့္အေဆာက္ အအံုအျဖစ္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ယခု အခါတြင္ Shwe Bank ဆိုင္းဘုတ္ တပ္ထားေသာ ဘဏ္ႀကီးအျဖစ္ ျမင္ေတြ႕ ေနရၿပီျဖစ္သည္။
ယခင္က ဤေနရာ ဤေဒသ တြင္ ဘာေတြရွိခဲ့၍ ဘာေတြ ထင္ရွားခဲ့ သည္ဟု အတိတ္သမိုင္းေၾကာင္းေကာက္ ၍ လက္ရွိျဖစ္စဥ္ အေနအထားေလးမ်ား ျဖင့္ တင္ျပရပါသည္။ ေနာက္ဘာေတြ ထပ္ျဖစ္လာမည္ဟုဆိုသည္ကေတာ့ ေနာက္လူမ်ားက မွတ္တမ္းျပဳရန္သာ ျဖစ္သည္။ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ဆက္ပါဦးမည္။
ဦးေအာင္ခင္ မွ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com
