ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္ၿမိဳ႕တြင္ အိမ္ေျခရာမဲ့ဦးေရ မ်ားျပားလြန္းလာ ေနေသာေၾကာင့္ မၾကာေသးမီတြင္ အေရးေပၚ အေျခအေန ထုတ္ျပန္ခဲ့ရသည္။ အိမ္ေျခရာမဲ့ဦးေရမွာ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း (၁၂) ရာခုိင္ႏႈန္း တုိးပြားလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ အိမ္ခန္းငွားခမ်ား ေစ်းႀကီးလြန္းေသာေၾကာင့္ အိမ္ေျခရာမဲ့ဘ၀ ေရာက္ရသည္ဟု ၿမိဳ႕တြင္း တဲထုိးေနထိုင္သူမ်ားက ေျပာၾကသည္။
ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္မွာ နတ္ဘံုဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ အျခားအမည္မွာ အိမ္ေျခရာမဲ့မ်ား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သာ ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕၏ အလယ္ဗဟုိခ်က္၊ မိုးေမွ်ာ္တိုက္္ႀကီးမ်ား အရိပ္ေအာက္ စကစ္႐ိုးတြင္ အိမ္ေျခရာမဲ့မ်ား၏ တဲနန္းမ်ား အစီအရီ ရွိေနသည္။
ေတာက္ပ ခမ္းနားလြန္းေသာ ေနရာမ်ား၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ အေမ့ေလ်ာ့ခံလူမ်ား တဲထိုးေနထိုင္ၾကသည္။ ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္ စီရင္စုတြင္ အိမ္ေျခရာမဲ့ (၄၄၃၅၉) ဦးႏွင့္ ၿမိဳ႕တြင္းတြင္ (၂၅၆၈၆) ဦးေနထုိင္ ေၾကာင္း ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္ အိမ္ေျခရာမဲ့ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖဲြ႕(LAHSA) ၏ ေနာက္ဆံုးစာရင္းအင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ အိမ္ေျခရာမဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ အာဏာပိုင္အဖဲြ႕ကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ဖဲြ႕စည္းခဲဲ့သည္။
အိမ္ေျခရာမဲ့ သံုးပံုႏွစ္ပံုမွာ အမိုးအကာ ေအာက္တြင္မေနဘဲ လမ္းေဘးတြင္ အိပ္စက္ၾကေၾကာင္း အဖဲြ႕က ခန္႔မွန္းထားသည္။ ေတာင္ကယ္လီဖိုးနီးယား၏ ပူေႏြးေသာ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ယခုလုိ ေနလို႔ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ပူေႏြးသည္ ဆိုေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေန႔လယ္ပိုင္း အပူခ်ိန္သည္ (၃၄) ဒီဂရီ ဆဲစီးယပ္စ္အထိပင္ ရွိတတ္သည္။
“အကူအညီလိုေနပါၿပီ”ဟု ဒင္းနစ္စေကာ့ဆိုသူ အိမ္ေျခရာမဲ့သူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။ သူက စကစ္႐ိုးကို တတိယ ကမၻာႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ခဲ့သည္။ “အေမရိကနဲ႔ကို မတူပါဘူး။ အျခားႏုိင္ငံေတြကုိေတာ့ သြားၿပီး ဗံုးႀကဲတယ္။ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေပးေနတယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္ေျခရာမဲ့ေတြကိုေတာ့ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ဘူး”ဟု သူကဆုိသည္။
အိမ္ေျခရာမဲ့တုိင္း မူးယစ္ေဆးသံုးသည္ မဟုတ္ဟု သူကေျပာသည္။ အိမ္ခန္းခ မေပးႏုိင္ေသာေၾကာင့္ လမ္းေပၚေရာက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ တန္ဖိုးသင့္တင့္ အိမ္ရာစနစ္မရွိဟု သူကဆုိသည္။ ၿပီးေတာ့ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး မရွိမႈကုိ သူအျပစ္ပံုခ်သည္။
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတြင္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ မရိွေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္သူ (၁၁) သန္းရွိေနေၾကာင္း Pew သုေတသန ဌာန၏ စာရင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
စပိုက္စ္သည္ စကစ္႐ိုးတြင္ ခင္ပြန္းဒုိက္စ္ႏွင့္ ေနထုိင္ေနသည္။ သူတို႔က ဒီမွာေနရင္း စီးပြားရွာၾကသည္။ အစားအစာ ေရာင္းဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားသည္။ အစားအစာေတြက အရသာရွိမည့္ပံု ေပၚသည္။ အမ်ဳိးအစားလည္း စံုသည္။
အိမ္ခန္းငွားခ ႀကီးျမင့္လာမႈေၾကာင့္ လမ္းေပၚေရာက္ၾကရသည္ဟု စပိုက္စ္က ေျပာသည္။“စကစ္႐ိုးမွာ ဘယ္သူမွ အခန္း မငွားႏိုင္ဘူး။ အခန္းငွားခက တက္ေပမယ့္ လစာက လိုက္တက္လာတာ မဟုတ္ဘူး”ဟု သူကဆိုသည္။
၂၀၀၈ ဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္း ၿပီးေနာက္ အိမ္ေျခရာမဲ့ျပႆနာ ပိုဆိုးလာခဲ့ေၾကာင္း ပရဟိတ အဖဲြ႕တစ္ဖဲြ႕ျဖစ္သည့္ ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္ မစ္ရွင္းအဖဲြ႕၏ ဥကၠ႒ ဟာ့ဘ္စမစ္က ေျပာသည္။ ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္တြင္ တန္ဖိုးသင့္တင့္ အိမ္ရာစနစ္ ဆုိသည္မွာ စကားလံုး အျဖစ္ပင္ မရွိေၾကာင္း၊ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းပါ တိုက္ခန္းတစ္ခုကိုပင္ တစ္လ ေဒၚလာ (၂၆၀၀)ျဖင့္ ငွားရမ္းေနရေၾကာင္း စမစ္က ေျပာသည္။
လစာ၏ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကို အိမ္ငွားခအတြက္ သံုးစဲြေနရေသာေၾကာင့္ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ရန္ မသံုးစဲြႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း သူကေျပာသည္။
အေရးေပၚ အေျခအေန ထုတ္ျပန္မႈေၾကာင့္ အိမ္ေျခရာမဲ့မ်ားအတြက္ ေနအိမ္မ်ား ဖန္တီးေပးရန္ အေျခအေန ရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္မႈဆုိင္ရာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္မည္။ တန္ဖုိးသင့္တင့္ အိမ္ရာမ်ား ေဆာက္လုပ္မႈအတြက္ ပါမစ္မ်ား က်လာႏုိင္သည္။
အိမ္ေျခရာမဲ့ ျပႆနာကို အစိုးရဌာန အဆင့္ဆင့္က လ်စ္လ်ဴ႐ွဳထားေၾကာင္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုလုိ၊ ေလာ့စ္အန္ဂ်လိစ္လို ႂကြယ္၀ေသာႏိုင္ငံ၊ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္ ယခုလုိ အျဖစ္မ်ဳိး ရွိေနသည္မွာ ရွက္စရာ ေကာင္းလွေၾကာင္း ၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာင္စီ၀င္ မိုက္ဘုိနင္က ေျပာသည္။
စကစ္႐ိုးမွာေတာ့ လူနာတင္ကားႏွင့္ ရဲကားတို႔မွ အခ်က္ေပးသံမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ၾကားေနရသည္။ ယင္းကားသံမ်ားကို မိနစ္ (၃၀) တိုင္း တစ္ႀကိမ္ၾကားေနရသည္ဟု ေနထိုင္သူမ်ားက ေျပာၾကသည္။ ၀ါရွင္တန္ရွိ အိမ္ျဖဴႏွင့္ ကြန္ဂရက္စ္တုိ႔ကေတာ့ ဒီအသံေတြကို မၾကားႏုိင္ေသး။ ၾကားလွ်င္လည္း ဘာသံမွန္းပင္ သိမည္ မဟုတ္ေသးေခ်။
Credit: messenger
