လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးအေျခအေနသည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ စတင္ကာ ေဈးကြက္စီးပြားေရး စနစ္သို႔ ကူးေျပာင္းလာခဲ့သည္။ အကူးအေျပာင္းမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား၊ သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား စသျဖင့္တို႔သည္ ေျခလွမ္းစိတ္စိတ္ျဖင့္ လႈပ္ရွားလာၾကသည္။ ယင္း တို႔ႏွင့္အတူ ပို၍ရိုက္ခတ္လာသည္မွာ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ယခင္က ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ငန္းစုမ်ား၊ ယင္းတို႔ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ကုမၸဏီမ်ား၏ လုပ္ငန္းစုမ်ားျဖင့္သာ ရွင္သန္ က်င္လည္လာခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ေျပာင္းလဲလာေသာ စီးပြားေရးျမင္ကြင္းက်ယ္မ်ားေၾကာင့္ အဆိုပါ လုပ္ငန္းစု တို႔သည္ ေျပာင္းလဲလာျခင္း၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ သေဘာတရား မူ၀ါဒမ်ား ပံုစံေျပာင္းလဲျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ၿပီး ယခင္ အတိုင္းတည္ရွိေနေသာ လုပ္ငန္းစုတို႔မွာမူ ေျပာင္းလဲလာေသာ ၀န္ထမ္းေငြေၾကးသေဘာတရားမ်ားကို အမီွ မလိုက္လာႏိုင္ျခင္း၊ ျမင့္တက္လာေသာ လူေနမႈတို႔ေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းတို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကလည္း ျမင့္တက္ လာခဲ့သည္။
ဝန္ထမ္းတို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ ဘာေၾကာင့္ ျမင့္မားလာသနည္း
ဝန္ထမ္းတို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈ ျမင့္မားလာျခင္းဆိုရာတြင္ က႑မ်ားတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္ေနၾကသည္။ ႏိုင္ငံတြင္း ေငြေၾကးစီးဆင္းမႈ တန္ဖိုးမတည္ၿငိမ္ျခင္း၊ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား၏ ကုန္ပစၥည္း လက္ဝါးႀကီး အုပ္ခ်ယ္လွယ္မႈကို မထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏိုင္ျခင္း၊ ေခတ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ညီေတာ့ေသာ လစာေငြေပးေခ်မႈမ်ား၊ ထူထပ္လာေသာ လူေနမႈမ်ားေၾကာင့္ ေနထိုင္စရိတ္ျမင့္တက္လာျခင္းစသျဖင့္ေသာ အေျခခံအေၾကာင္းတရား မ်ားျဖင့္ ရစ္သိုင္းလႊမ္းၿခံဳလာမႈတို႔က ကုမၸဏီပိုင္ရွင္မ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားကို စိန္ေခၚလာေသာအေၾကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ အခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္း ဝန္ထမ္းတို႔၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ ျမင့္မားလာျခင္းျဖစ္သည္။
ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံလူတန္းစားတို႔ကို တိုက္ခိုက္ေနတာ ဘာလဲ
ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံလူတန္းစားတို႔ကို အဓိကတိုက္ခိုက္ေနသည္မွာ ေနထိုင္မႈစရိတ္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည့္ မႏၱေလး၊ ေနျပည္ေတာ္၊ ရန္ကုန္တို႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ လူေနမႈ အထူထပ္ဆံုးႏွင့္ ေနထိုင္စရိတ္အျမင့္မားဆံုးၿမိဳ႔ေတာ္ ျဖစ္သည္။
ပံုမွန္ (ပွ်မ္းမွ်အားျဖင့္) ၈၀၀၀၀ - ၁၀၀၀၀၀ ရရွိေနေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ ေနထိုင္စရိတ္ ကုန္က်ေငြသည္ ၂၀၀၀၀ - ၃၀၀၀၀ ၾကားရွိေနတတ္ေပရာ ေလာက္ငရံုမွ်သာရွိ၍ ဖူလံုသည္ဟု မဆိုသာေပ။ ယင္းတို႔ကို အေျခခံ၍ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ GDI( Gross Domestic Income) ကို တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္နည္းပါးေနေပေသးရာတစ္ဦးခ်င္းစီမွ ရရွိႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခြန္ေငြသည္လည္း နိမ့္က်ေနေသးသည္။ ထိုအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ပင္ ႏို္င္ငံေတာ္၏ ဘ႑ာေငြသည္ ႏွစ္စဥ္လိုေငြျပလာႏိုင္ေပသည္။
ဘာေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးရမလဲ
အဓိကအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ အိမ္ရာသစ္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေပးေရး၊ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေရးႏွင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အိမ္ရာတိုင္း အဖိုးႏႈန္းထားသက္သာေရးတို႔ပင္ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္းက ရန္ကုန္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထင္ထားသည္ တို႔ထက္ ေစ်းႏႈန္းျမင့္မားေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေဝဖန္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာသကဲ့သို႔ ဝယ္ယူႏိုင္သူအခ်ိဳးႏႈန္းထား နည္းပါးျခင္း၊ အမွန္တကယ္လိုအပ္သူမ်ား ဝယ္ယူရန္ ခက္ခဲျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။
မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ သိန္း ၅၀ - ၇၀ ခန္႔သာတန္ဖိုးရွိခဲ့ေသာ္လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္မူ သိန္း ၂၀၀ မွ ၃၀၀ ၾကားေပါက္ေစ်းျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။
ထို႔အတူ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္မ်ားတိုးခ်ဲ႕ေဖာ္ထုတ္ျခင္း စီမံကိန္း (National Housing Policy) ႏွင့္ (Urban Development Policy) ေရးဆြဲၿပီး သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားတြင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရမွ အိမ္ခန္းအေရအတြက္ ၂၀၆၄၂ ခန္းႏွင့္ ဆက္လက္ေဖာ္ထုတ္ရန္လ်ာထား အိမ္ခန္းအေရအတြက္ ၃၈၀၄၁ခန္း၊ စုစုေပါင္း ၅၈၆၈၃ ခန္းေဆာင္ရြက္ထားေၾကာင္း ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ဒုတိယဝန္ႀကီး ဦးစိုးတင့္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ဒုတိယဝန္ႀကီးေျပာၾကားခဲ့ေသာ အိမ္ခန္းေပါင္း ငါးေသာင္းေက်ာ္သည္ အေျခခံျပည္သူလူထုအတြက္ လံုေလာက္ေသာ အခ်ိဳးအစားတစ္ရပ္ေတာ့ ျဖစ္မလာေသးေပ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေန႔စဥ္ လူဦးေရႏွစ္သန္းခန္႔သြားလာလႈပ္ရွားေနၾကရာ ခရီးသြားမ်ားႏွင့္ ဧည့္သည္အခ်ိဳးကို ဖယ္လိုက္လွ်င္ တစ္သန္းေက်ာ္ခန္႔မွာ အေျချပဳေနထိုင္သူမ်ားျဖစ္ေနသည္။
ဤလူဦးေရႏွင့္ ရရွိေသာဝင္ေငြႏႈန္းထား၊ လိုအပ္ေနေသာ အိမ္ခန္းအခ်ိဳးမ်ားကို တြက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဝန္ႏွင့္လားမမွ်ျဖစ္ေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူးေျပာင္းလာေသာ ေခတ္စနစ္မ်ားႏွင့္ ေျပာင္းလဲလာေသာ မူဝါဒ အသစ္မ်ားၾကားတြင္ တည္ရွိေနေသာ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ရရွိေသာဝင္ေငြအခ်ိဳးေပၚမူတည္လ်က္ သင့္တင့္ ေသာ ေနထိုင္စရိတ္ျဖစ္ေပၚလာေရးကို မလႊဲမေသြ ေဖာ္ေဆာင္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက ျပည္သူမ်ားတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြသည္ ေနထိုင္စရိတ္တြင္သာ ကုန္ဆံုးသြားႏိုင္ၿပီး လူေနမႈစနစ္ႏွင့္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈသည္ ယခုထက္ ပိုမိုျမင့္တက္လာမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
သုေနာင္ မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com
