တိုက္ခန္းအေပါင္ထားတဲ့ အခါ ေငြေခ်းသူေတြဘက္က နစ္နာတာ ေတြၾကံဳရတာေၾကာင့္ ေငြေခ်းသူေတြက အသိအကြ်မ္းမဟုတ္ရင္ အာမခံေပးသူမရွိရင္ အ ေပါင္စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္ေတြမွာ အခ်က္အ လက္ေတြ အေသးစိတ္ ထည့္ၿပီး မွလက္ခံ ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေကာင္းစံအက်ိဳးေဆာင္က ေဒၚတင္ၾကည္က “အမ်ားစုက ေငြေခ်းသူေတြကပဲ ေရာင္းေပါင္စာခ်ဳပ္ေတြ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး အ ေပါင္ခံၾကတယ္၊ တကယ္ေတာ့ အေပါင္လက္ခံသူေတြဘက္ကလဲ အလိမ္ခံရတာ ေတြရွိတယ္၊ ေပါင္တဲ့သူက စာခ်ဳပ္စာတမ္း လုပ္ထားတယ္ဆိုေပမဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈအသစ္ လုပ္ၿပီး ျပန္မေရြးၾကေတာ့တာေတြေၾကာင့္ ေငြေခ်းသူေတြ
ခံရတာေတြလဲ ရွိတယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေပါင္ထားတဲ့ အခန္းကို ေျမရွင္ ကန္ ထ႐ိုက္တို႔ နဲ႔ေပါင္းၿပီး ပိုင္ဆိုင္မႈ စာခ်ဳပ္ အသစ္ေတြ ျပဳလုပ္ကာ ျပန္မေရြးေတာ့ဘဲ လိမ္လည္ေပါင္ၾကတာ ေတြ ရွိလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ႀကိဳပြဳိင့္တိုက္ခန္းေတြ၊ အရစ္က်ဝယ္ထားတဲ့ အခန္းေတြ၊ဝယ္ေရာင္းသမားေတြ ေငြျမႇဳပ္ေနရင္း ေငြအရင္းအႏွီး ျပန္ထုတ္ခ်င္တဲ့သူ အမ်ားစု အေပါင္ထားၾကတာ ျဖစ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေပါင္သူေတြက ကန္ထ႐ိုက္တာေတြ ေျမရွင္ေတြမ်ားၿပီး ေငြျပန္ ေပၚတဲ့ အ ခ်ိန္မွ ျပန္ေရြးတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ သိရ ပါတယ္။
တိုက္ခန္းအေပါင္အမ်ားစုက သာမန္အသိသက္ေသနဲ႔ ခ်ဳပ္ဆိုထားတ့ဲ စာခ်ဳပ္ ေတြသာရွိတာေၾကာင့္ အခန္းမွာေနထိုင္ သူကမဖယ္ေပးတဲ့ တိုက္ခန္းေတြ လိမ္လည္တာမ်ားတယ္ လို႔သိရပါတယ္။ တိုက္ခန္းအေပါင္ေတြ လက္ခံၾကတဲ့အခါမွာ လူ ေနထိုင္ခြင့္က်ၿပီးသား တည္ေဆာက္ၿပီး သားအခန္းေတြကိုပဲ လက္ခံၾကတာမ်ားတယ္။
ဝယ္ေရာင္းအက်ိဳးေဆာင္ဦးဝင္းႏိုင္က “ဒီေနာက္ပိုင္းအေပါင္ထားေတြက ေဆာက္ၿပီးသား တိုက္သစ္ေတြကို အာမခံေပးတဲ့သူ၊ ရင္းႏွီးသူပဲ လက္ခံၾကတာမ်ားတယ္၊ အရပ္ထဲမွာ ေငြေခ်းတဲ့သူေတြဆို ေတာ့ တရားမဝင္ဘူးေပါ့ေလ၊ တခ်ိဳ႕ေတြ ေရာင္းေပါင္စာခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ခ်ဳပ္ၿပီး ေခ်းတာ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္”လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။
သည္ေနာက္ပိုင္းမွာ ေငြေခ်းတဲ့ သူေတြကလည္း တိုက္ခန္းအေပါင္ကို အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္နဲ႔ ေခ်းတယ္။ လူေနတဲ့ အခန္းဆို လက္မခံဘဲ အခန္းလြတ္ကို ပိတ္ၿပီးမွ လက္ခံၾကတယ္။ ေခ်းတဲ့အခါမွာ လည္း အျပင္ေပါက္ေဈးရဲ႕ ထက္ဝက္ ေလာက္ကိုပဲ ေဈးေပးၿပီး ေခ်းၾကတယ္လို႔
ေဈးကြက္အတြင္းက သိရပါတယ္။
အတိုးႏႈန္းက ေျမကြက္ေတြကိုေပါင္တဲ့ အတိုးႏႈန္းထက္ အနည္းငယ္မ်ားတယ္လို႔သိရတယ္။ လူေနၿပီး အ ေပါင္ထားတယ္ဆို အတိုးႏႈန္းကို ရွစ္က်ပ္ေလာက္အထိ ေပးရၿပီး အခန္းလြတ္ဆိုရင္ေတာ့ ခုနစ္က်ပ္တိုး ဝန္းက်င္ေပးရ တယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာဆို ကိုးက်ပ္အတိုးႏႈန္းအထိ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
Credit: The kumudra
