iMyanmarHouse.com မွ မန္ေနဂ်င္းဒါ႐ုိက္တာ ကိုေနမင္းသူႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း
Eleven Media Group မွ မယမင္းသူ အင္တာဗ်ဴး ၍ေဖာ္ျပေပးပါသည္။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဘာလုိခ်င္တယ္၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိတာသိမွသာ အဲဒီေနရာေတြကို ကိုယ္က အေရာက္သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အိမ္၊ ျခံ၊ ေျမ ၀က္ဘ္ဆုိက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ iMyanmarHouse.com ရဲ႕ မန္ေနဂ်င္းဒါ႐ုိက္တာတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး မၾကာေသးမီက ‘ အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ မီလ်ံနာျဖစ္ခဲ့သူ’ ဆုိၿပီး ေဟာေျပာပြဲတစ္ခုျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုေနမင္းသူနဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီး ဒီအေျခအေနအထိေရာက္ေအာင္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ငယ္ဘ၀အေၾကာင္းေတြ၊ သူေတြ႕ၾကံဳျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ေတြ႕ၾကံဳလာခ်ိန္တုိင္း ဘယ္လိုစိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္တယ္ဆုိတာကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ အခုခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အစ္ကို႔ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ကို ဘယ္လုိျဖတ္သန္းခဲ့လဲ။
ေျဖ။ ကြၽန္ေတာ္က ျပည္ဇာတိပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ အေဖကေတာ့ နာရီျပင္တယ္။ နာရီေရာင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ေမာင္ႏွမငါးေယာက္ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေမာင္ႏွမငါးေယာက္လံုးကို အေဖက ဒီနာရီေရာင္းတဲ့၊ ျပင္တဲ့လုပ္ငန္းနဲ႔ပဲ ေကြၽးေမြးျပဳစုခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျခာက္တန္း၊ ခုနစ္တန္းေလာက္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္အေဖရဲ႕ဆုိင္မွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက စီးပြားေရးလုပ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အကြၽမ္းတ၀င္ရွိခဲ့တယ္။
ေမး။ ကိုယ္ပိုင္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတစ္ခုကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ စလုပ္ခဲ့လဲ။
ေျဖ။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ တျခားကုမၸဏီမွာ မလုပ္ဘူး။ ကုိယ့္ကိုယ္ပုိင္အလုပ္ပဲ လုပ္မယ္ဆုိၿပီး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စုထားတာ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ႐ုံးခန္းေသးေသးေလးတစ္ခု ငွားလုိက္တယ္။ အဲဒီအခန္းက တစ္လကို ေဒၚလာ ၃၅၀ ေပးရတယ္။ အဲဒီမွာ စားပြဲတစ္လံုး၊ ခံုတစ္လံုးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ငန္းကို စခဲ့တယ္။ တျခားကုမၸဏီေတြကို ၀က္ဘ္ဆုိက္ေရးေပးတဲ့လုပ္ငန္းကို လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ လာက္တုန္းကပါ။ အဲဒါနဲ႔ ဆုိင္ဖြင့္ၿပီး သံုးေလးလေလာက္ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စုထားတဲ့ပိုက္ဆံက ျပတ္သြားပါတယ္။ ႐ုံးခန္း လခလည္း မေပးႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ ႐ုံးခန္းပိုင္ရွင္ကို အပူကပ္ရတယ္။ ႐ုံးခန္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးတယ္။ တျခား႐ုံးခန္းေတြမွာ သူ႔ကိုယ္စား ႐ုံးခန္းခေတြ သြားေတာင္းေပးတာေတြ လုပ္ေပးေတာ့ သူလည္းကြၽန္ေတာ့္ကို အလကားေပးေနလုိက္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္မွာ အိပ္ရာလည္း သီးသန္႔မရွိေတာ့ ၾကမ္းခင္းမွာပဲ တာလပတ္လို အခင္းမ်ဳိးနဲ႔ အိပ္ခဲ့ရတယ္။ အိမ္သာထဲမွာပဲ ေရခ်ဳိးခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ လုပ္ငန္းက ေငြ၀င္တစ္လွည့္ မ၀င္တစ္လွည့္ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ တခ်ဳိ႕လေတြဆို တစ္လလံုးလံုး ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြပဲ စားခဲ့ရတယ္။ ၂၀၀၉ ေလာက္အထိ လုပ္ငန္းက ဒီလုိပဲသြားေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လုပ္ငန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး အေျခအေနေကာင္းခဲ့တယ္။ တစ္လကုိ ေဒၚလာသံုးေသာင္းေက်ာ္၊ ျမန္မာေငြ သိန္းသံုးရာေလာက္ အျမတ္ေငြ ၀င္ခဲ့တယ္။ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာတစ္သန္းေက်ာ္တန္တဲ့ ကြန္ဒိုမီနီယံတစ္ခန္းကို ကြၽန္ေတာ္၀ယ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားအျပား ခ်ဲ႕ထြင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ လုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ေနရက္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဘာေၾကာင့္ျပန္လာၿပီး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခဲ့တာလဲ။
ေျဖ။ ၂၀၁၂ မွာျမန္မာျပည္ကို ခဏအလည္ ျပန္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မႏၲေလး၊ ျပင္ဦးလြင္ဘက္ကို သြားလည္တဲ့အခါ ဘာေတြေတြ႕လဲဆုိေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လူ႔စြမ္းအားအရင္း အျမစ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါလားဆုိတာကို သြားၿပီးေတြ႕လာရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကလည္း ပိုၿပီးေတာ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာစရာရွိတဲ့အတြက္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ႏွစ္လအတြင္းမွာ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ လုပ္စရာရွိတာ ေတြအားလံုးလုပ္ၿပီး ဒီဇင္ဘာထဲမွာ ျမန္မာျပည္ကို အၿပီးျပန္လာပါတယ္။ ၂၀၁၃ ႏွစ္စမွာ ဒီကုမၸဏီကို လုပ္ငန္းအသစ္တစ္ခုအေနနဲ႔ စတင္ခ်ဲ႕ထြင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ဒီအခ်ိန္အထိ ျဖတ္သန္းလာၿပီးတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ခက္ခဲတဲ့အခက္အခဲေတြ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္မ်ဳိးစံု လုပ္ဖူးပါတယ္။ စားေသာက္ဆုိင္ေတြမွာ၊ မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ၊ ညစာစားပြဲေတြမွာ စားပြဲထုိး လုပ္ဖူးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးကစားကြင္းမွာ ကေလးေတြစီးတဲ့ ရထားတုိ႔၊ ကားတုိ႔ေမာင္းတဲ့ စက္ေမာင္း အေနနဲ႔လည္း လုပ္ဖူးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မွတ္ရရအျဖစ္ တစ္ခုကဘာလဲဆုိေတာ့ တစ္ရက္မွာ ပိုက္ဆံ လံုး၀သံုးစရာမရွိဘဲ ျပတ္သြားတယ္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ ေဆး၀ါးသုေတသနလုပ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီကုမၸဏီေတြက သူတုိ႔ဆီမွာလာၿပီးေတာ့ ေသြးလွဴ တာတုိ႔၊ ေဆး၀ါးသုေတသနလုပ္တာခံတာတုိ႔ဆုိရင္ သူနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ ေငြပမာဏတစ္ခုကို ျပန္ၿပီးေတာ့ေပးေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီေၾကာ္ျငာကို ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕ထားဖူးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေငြျပတ္သြားေတာ့ အဲဒီကုမၸဏီတစ္ခုဆီကိုသြားၿပီး သူတုိ႔ဘက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့လွဴတာေပါ့။ သူတို႔က ေသြးလွဴတဲ့သူေတြကို လမ္းစရိတ္အျဖစ္ ေဒၚလာ ၃၀ ျပန္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေဒၚလာ ၃၀ လုိခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေသြးကို ကိုယ္ ျပန္ေရာင္းတဲ့ပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ အခက္အခဲေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔လည္း အခက္အခဲဆုိတာ လူတုိင္းမွာရွိတယ္ဆုိတာ သိထားရမယ္။ အဲဒီအခက္အခဲကို ဘယ္လုိေက်ာ္လႊားရမယ္ဆုိတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းကို စဥ္းစားႏုိင္ရမယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူနဲ႔ မေအာင္ျမင္တဲ့သူ ကြာျခားခ်က္က ဘာလဲဆုိေတာ့ မေအာင္ျမင္တဲ့သူက အခက္အခဲတစ္ခုကို ၾကံဳေတြ႕ၿပီဆို အဲဒီအခက္အခဲမွာ ရပ္တန္႔သြားတာမ်ားတယ္။ လက္ေလွ်ာ့အ႐ႈံးေပးလုိက္တာ မ်ားတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူက်ေတာ့ အခက္အခဲတစ္ခုကို ၾကံဳေတြ႕ၿပီဆို အဲဒီအခက္အခဲကို ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမလဲဆုိတာ စဥ္းစားတယ္။ အခက္အခဲကို ဘယ္လိုေက်ာ္လႊားမလဲ။ ေက်ာ္လႊားလုိ႔မရဘူးဆုိရင္ ဘယ္လုိေကြ႕၀ိုက္သြားမလဲ။ ေကြ႕၀ုိက္သြားလုိ႔မရဘူးဆုိရင္ ဘယ္လုိငုပ္လွ်ဳိးသြားမလဲ။ ငုပ္လွ်ဳိးသြားလုိ႔ မရဘူးဆုိရင္ အခက္အခဲကို အလယ္ကေန ဘယ္လုိ ေဖာက္ထြက္သြားမလဲ။ အဲဒီလုိနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႀကိဳးစားစဥ္းစားေလ့ရွိတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူရဲ႕ အဓိကေသာ့ခ်က္ကေတာ့ အဲဒါပါပဲ။
ေမး။ မၾကာေသးမီတုန္းက အသက္ ၃၀ အရြယ္မွာ မီလ်ံနာျဖစ္ခဲ့သူဆုိၿပီး ေဟာေျပာပြဲျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ လုိျပဳလုပ္ခဲ့ရတာရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ အဓိကအခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူငယ္လူရြယ္ေတြက အေတြးအေခၚေတြ မွားေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာလဲဆုိေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘ၀မွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အရင္းအႏီွး၊ အဆက္အသြယ္၊ အသိုင္းအ၀ုိင္းေတြ ရွိရမယ္ဆိုၿပီး အေတြးအေခၚေတြ မွားယြင္းေနၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ လူငယ္ေတြ ေတြးသင့္တာက လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘ၀မွာေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အရင္းအႏီွး အမ်ားႀကီးမလုိပါဘူး။ အဆက္အသြယ္၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြရွိဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ ဘ၀ကို သုညကေန စခဲ့တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သုညကေန ႀကီးပြားတုိးတက္သြားတဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြ ကို အတုယူႏုိင္မယ္ဆုိရင္ လူငယ္ေတြလည္း ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာၿပီး သူတုိ႔ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုဦးတည္ခ်က္နဲ႔ အခုလိုေဟာေျပာပြဲေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပန္သံုးသပ္ရမယ္ဆုိရင္ေရာ ဘယ္လုိသံုးသပ္ခ်င္လဲ။
ေျဖ။ သံုးသပ္ရရင္ အမွားေတြလုပ္ခဲ့တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း အမွားေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ငန္းတုိင္းလည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ လူငယ္ေတြဘ၀မွာ အဓိကအခ်က္က ဘာလဲဆုိေတာ့ က်႐ႈံးမႈနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါမွာ လက္ေျမႇာက္အ႐ႈံးမေပးဖုိ႔က အဓိကအခ်က္ပါ။ ကိုယ္လုပ္ငန္းတစ္ခု လုပ္လုိက္တယ္။ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုလည္း အားငယ္စရာ မလုိပါဘူး။ ဒီလုပ္ငန္းကို ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ျပန္စမလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လိုပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္မလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ တျခားလုပ္ငန္းတစ္ခု ေျပာင္းလုပ္မလား။ အဲဒီလိုစဥ္းစားတတ္မွသာ လူငယ္ေတြ သူတုိ႔ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ခံစားႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ မေအာင္ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ဓာတ္က်တတ္သလို ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါမွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈအေပၚ သာယာမႈျဖစ္တတ္တယ္။ ကုိယ့္ေအာင္ျမင္မႈအေပၚမွာ သာယာမႈမျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ဘယ္လုိေနထုိင္လဲ။
ေျဖ။ အဓိကကေတာ့ စာအုပ္ေတြမ်ားမ်ားဖတ္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္ရတဲ့ ေနာက္ထပ္အခ်က္တစ္ခ်က္က ဘာလဲဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စာဖတ္၀ါသနာပါတာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ ဘ၀ေအာင္ျမင္လာတဲ့အခါမွာ ဘ၀ကိုတည္ တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းႏုိင္ေအာင္လုိ႔ ဘာသာေရးစာေပေတြက အေထာက္အကူေပးပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားတဲ့ အဆံုးအမေတြအတုိင္း လုိက္ၿပီးေတာ့ ေနထုိင္တဲ့အခါမွာ ဘ၀မွာစိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ရရွိပါတယ္။
ေမး။ အၾကံေပးစကား ေျပာျပေပးပါ။
ေျဖ။ အခက္အခဲတစ္ခု ေတြ႕လာတဲ့အခါမွာ လက္ေလွ်ာ့အ႐ႈံးမေပးဖုိ႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဘ၀ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာထားရွိရမယ္။ ဥပမာဆုိရင္ ေနာက္တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ငါဘာျဖစ္ရမယ္။ ေနာက္သံုးႏွစ္အတြင္းမွာ ငါဘာျဖစ္ရမယ္ဆုိတာမ်ဳိး ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာ ထားရွိမွသာ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ကို အေရာက္သြားႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ဘာလုိခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိတာ သိမွသာ အဲဒီေနရာေတြကို ကိုယ္က အေရာက္သြားႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ပန္းတုိင္ကို ခိုင္ခုိင္မာမာ တိတိက်က်ခ်မွတ္ထားဖုိ႔ လိုပါတယ္။
Credit: Eleven Media Group
