ၿမိဳ႕သစ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ကာ လူေနထိုင္ျခင္းကို ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္ မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ၿမိဳ႕သစ္မ်ားတြင္ ေနအိမ္ေဆာက္လုပ္ ျခင္းမရွိသည့္ ေျမကြက္လြတ္ေပါင္း တစ္သိန္းနီးပါးခန္႔အထိ ရွိေနဆဲျဖစ္ ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဦးစီးဌာနမွ သတင္းရရွိသည္။
”၁၉၉၃-၁၉၉၄ ခုႏွစ္အထိ ၿမိဳ႕ကြက္မွာ ေျမရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကို ဘဏ္ေတြကေန ေငြေတြ ေခ်းေပးခဲ့ သလို အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြကို လည္း ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ေရာင္းေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေဆာက္လုပ္လာႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ဘဏ္ေခ်းေငြေတြ လည္း ရပ္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း ေတြကိုလည္း ေရာင္းေပးႏိုင္ျခင္း မရွိ ေတာ့ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ ေငြေၾကး အခက္ အခဲေတြျဖစ္လာၿပီး အခုလို ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ ၾကာလာတဲ့အထိ ၿမိဳ႕သစ္ေတြ ထဲမွာ ေျမကြက္လပ္ေတြ အမ်ားအျပား ေတြ႕လာရတာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ၿမိဳ႕ျပ ႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန ေျမႏွင့္ အိမ္ရာဌာနခြဲမွ ဒုတိယၫႊြန္ၾကားေရး မႉး ဦးထြန္းျမင့္ေအာင္က ေျပာသည္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္းရွိ အစိုးရပိုင္ ေျမေနရာ မ်ားေပၚတြင္ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူ မ်ား၊ အိမ္ရာလိုအပ္သည့္ ဝန္ထမ္း မ်ားအတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အေနာက္ ဘက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္ တြင္ ၿမိဳ႕သစ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ကာ အမ်ားျပည္သူတို႔ကို ေျမေနရာမ်ား ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ား အတြက္ ေပ ၄ဝ x ၆ဝ အက်ယ္ ေျမ ကြက္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ေပ ၂ဝ x ၆ဝ အက်ယ္ေျမကြက္မ်ား ျဖင့္ အကြက္႐ိုက္ကာ ေနရာခ်ထား ေပးခဲ့သည္။
ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပိုင္း၊ ဒဂံု ၿမိဳ႕သစ္ ေတာင္ပိုင္း၊ ဒဂံုဆိပ္ကမ္း ၿမိဳ႕နယ္၊ ဒဂံုအေရွ႕ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္၊ လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ အစ ရွိသည့္ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး ေျမကြက္ရရွိထားသူမ်ားအေနျဖင့္အိမ္ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ႏိုင္ရန္
အတြက္ ေငြေၾကး ဆိုင္ရာ အခက္အခဲမ်ား ရွိသျဖင့္ ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ကာလအထိ တိုင္ေအာင္ ယခုကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕ကြက္သစ္မ်ားတြင္ ေျမကြက္လပ္မ်ား အမ်ားအျပား က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။
”ပထမအသုတ္ ေျမကြက္ စရတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ ေခ်းေငြအျပင္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္း ေတြပါ ေရာင္းေပးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ဒုတိယ အသုတ္က်ေတာ့ ေငြပဲ ေခ်းၿပီး ပစၥည္းကို မေရာင္းေပးေတာ့ဘူး။ ေနာက္အသုတ္ေတြက်ေတာ့ ေငြလည္း မေခ်းေတာ့သလို ပစၥည္း လည္း မေရာင္းေတာ့ အိမ္ေဆာက္ ဖို႔ ေငြေၾကးအခက္အခဲေတြ အမ်ား ႀကီးျဖစ္ၿပီး ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေျမကြက္ လြတ္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ခဲ့တာ”ဟု ဒဂံုံၿမိဳ႕သစ္အေရွ႕ပိုင္း (၉) ရပ္ကြက္၌ ေနထိုင္ေနသည့္ အၿငိမ္းစား သမဝါယမ ဝန္ထမ္း ဦးေအာင္ထြန္းက ေျပာသည္။
ေနအိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ရန္ အတြက္ ႏိုင္ငံပိုင္ဘဏ္မ်ားမွ ေငြမ်ား ကို ထုတ္ေခ်းခဲ့ရာတြင္ ေဆာက္လုပ္ မည့္ အိမ္၏ပံုသဏၭာန္၊အင္ဂ်င္နီယာ ၏ တြက္ခ်က္ကုန္က်စရိတ္မ်ားျဖင့္ တင္ျပရျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘဏ္မွ ေခ်းေငြ မ်ားကို ထုတ္မေခ်းခင္ တာဝန္ရွိသူ မ်ားက ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးၿပီးမွသာ အရစ္က်ေငြ ထုတ္ေခ်းေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ ေသာ္လည္း ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း မွ စတင္၍ အဆိုပါ လုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕သစ္မ်ားအတြင္း ေျမကြက္ မ်ားကို ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အမ်ား ျပည္သူမ်ားကို ေျမခ်ပါမစ္မ်ားျဖင့္ ခ်ထားေပးစဥ္ကပင္ ယင္းေျမကြက္ မ်ားေပၚတြင္ တစ္ႏွစ္အတြင္း အိမ္ရာ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ျဖစ္ရမည္ဟု သတ္ မွတ္ထားေသာ္လည္း ေျမကြက္ ပိုင္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ အိမ္ရာေဆာက္ လုပ္ရန္ ေငြေၾကးအခက္အခဲမ်ား ရွိေနသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ေခ်းေငြမ်ားႏွင့္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမ်ားကို ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိခ်ဳိသာသာျဖင့္ ျပန္
လည္ေရာင္းခ်ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕သစ္မ်ားအတြင္း ေျမကြက္ ရရွိ ထားသူမ်ားက ေျပာသည္။
ၿမိဳ႕သစ္မ်ားအတြင္း ေျမကြက္ မ်ားကို ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ ပထမအသုတ္၊ ဒုတိယအသုတ္၊ တတိယအသုတ္ႏွင့္ စတုတၴအသုတ္ မ်ားခြဲကာ ရပ္ကြက္မ်ားအတြင္း ေျမကြက္မ်ားကို ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး အိမ္ေဆာက္လုပ္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ၿမိဳ႕သစ္မ်ား စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေစရန္ အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေခ်းေပးခဲ့သည့္ အျပင္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာစြာျဖင့္ ေရာင္းခ် ေပးခဲ့သည့္အတြက္ၿမိဳ႕သစ္မ်ားတြင္အိမ္ရာေဆာက္လုပ္ေနထိုင္သူမ်ား မ်ားျပားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
Credit: The Trade Times
