ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ က ၀င္ေငြနည္း အိမ္ငွားမ်ားအတြက္ ေစ်းျမင့္ေသာ အိမ္လခကုိ ဘယ္လုိ ထိန္းညိႇမလဲ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၾကေသာ ျပည္သူလူထု အတြင္း၌ ေနေရးဟူေသာ အခက္အခဲမ်ား ေပၚေပါက္လ်က္ ရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပံုစံ ေျပာင္းလဲ လာေသာအခါ စက္မႈဇုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ႀကီးသုိ႔ ျပည္ပ ႏုိင္ငံမ်ားမွ အစုိးရႏွင့္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီပိုင္ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ား စသည္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ အေျခခ် လာၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိလုပ္ငန္းမ်ား ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္လ်က္ ရွိေသာ ျပည္ပ ႏုိင္ငံသားမ်ား အဖုိ႔ ေျမငွား၊ အိမ္ငွား၊ တုိက္ခန္းငွား ေနထုိင္ လုပ္ကုိင္ၾက ရေသာ အခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး ၌ အိမ္၊ ၿခံ၊ ေျမေစ်းမ်ား လႈပ္ရြလာကာ မႀကံဳစဖူး အထူး ႀကီးျမင့္ေသာ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာ ေလ၏။

ႏိုင္ငံ၏ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၌ အလုပ္အကုိင္ ေပါမ်ားလာျခင္း၊ လံုၿခံဳမႈ ျပည့္ဝစြာ အလုပ္ဆင္း၊ အလုပ္တက္ လုပ္ကုိင္ႏုိင္ျခင္း၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိးစုမ်ား ႏွင့္ မေဝးမကြာ ေနရျခင္း၊ ပတ္စ္ပုိ႔၊ ဗီဇာမလုိဘဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ အေျခခ် ေနထုိင္႐ုံျဖင့္ အိမ္ရွိလူကုန္ အလုပ္လုပ္ ႏုိင္ျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ မွ လူငယ္လူရြယ္မ်ား အေျခခ် ေနထိုင္ရာ ျဖစ္လာၿပီး အိမ္၊ ၿခံ၊ ေျမ ေစ်းတုိ႔ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ၾက ရေလသည္။

ထုိဂယက္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ အုိးခြဲအိမ္ခြဲ ေနထုိင္ၾက သူမ်ား၊ ဝင္ေငြနည္း၊ လစာနည္း ဝန္ထမ္းမ်ား၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့မ်ား အထိ ႐ိုက္ခတ္လာရာ အိမ္ေစ်း၊ ေျမေစ်း၊ အိမ္ခန္းငွားခ (အိမ္လခ) စရိတ္မ်ားကုိ မႏုိင္ဝန္ ထမ္းရဘိ သကဲ့သုိ႔ ရသမွ် လုပ္ခဝင္ေငြ မွာ ေနစရိတ္က စားသြား ေသာေၾကာင့္ ဘဝအေမာမ်ား ဆုိက္ေနၾက ရေလ၏။ ထုိ ျပႆနာ မ်ားကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္ မဆုိထားဘိ၊ ေလ်ာ့ပါးသြား ေစရန္ သုိ႔မဟုတ္ ရွဥ့္လည္း ေလွ်ာက္သာ၊ ပ်ားလည္း စြဲသာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္လာေစရန္ ဝုိင္းဝန္း စဥ္းစား အႀကံေပး ေဆာင္ရြက္ၾက ေသာ္လည္း ထုိျပႆနာမွာ ယေန႔ထိ မေျပလည္ ႏုိင္ေသးေပ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အုိးခြဲအိမ္ခြဲ မိသားစုမ်ား၊ ဝန္ထမ္းမ်ား ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႔ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ ၾကေသာ နယ္အသီးသီးမွ အလုပ္သမား မ်ားမွာ အိမ္ဝယ္ဖုိ႔ထက္ အိမ္ငွား ေနလုိၾကသည္ ျဖစ္၍ အိမ္ငွားခ ႀကီးျမင့္ျခင္းကုိ ခါးစည္းခံ ေနၾကရ ေလသည္။ ႏုိင္ငံျခားသား မ်ားမွာ လံုးခ်င္း သုိ႔မဟုတ္ အခန္းမ်ားကုိ ေဒၚလာျဖင့္ ငွားရမ္းၾကရာ ဒုတိယ တန္းစား၊ တတိယ တန္းစားၿမိဳ႕နယ္ မွ အိမ္ခန္းပုိင္ရွင္ မ်ားကလည္း ေဒၚလာျဖင့္ ငွားရမ္းေသာ အဖုိးအခ မ်ားကုိ အားက်၍ အိမ္ခန္းငွားခ ေစ်းမ်ားကုိ အားက် လုိက္တက္ၾက ေလ၏။

ေနစရာ လုိအပ္ခ်က္ ႀကီးမားေသာ ေစ်းကြက္ႀကီး ျဖစ္ေပၚေနေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီး တြင္ အခန္းက နည္းနည္း၊ အခန္း လုိခ်င္သူက မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနေလေသာ အခါ မ်က္ျဖဴ ဆုိက္ေလ၊ ဆရာႀကိဳက္ေလ ဆုိသကဲ့သုိ႔ အိမ္ပုိင္ရွင္မ်ား ရင္ေကာ့ကာ ေစ်းဆုိႏုိင္ ၾကေတာ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ႀကီးျမင့္လာသည့္ အိမ္ငွားခကုိ သတ္မွတ္ႏႈန္းစံ ျဖစ္ေစရန္ ညိႇႏႈိင္း လုိေသာ္လည္း အိမ္ရွင္မ်ားက ''ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ္ပုိင္တာ၊ ဘာမွ ဝင္စြက္စရာ မရွိဘူး ''ဟု ေျပာဆုိ ၾကေသာေၾကာင့္ အိမ္ငွားစားမည့္ အိမ္ရွင္မ်ားကုိ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွဴး႐ံုးမ်ားတြင္ စာရင္းျပဳစု ထားရွိသည္။ အိမ္ရွင္ႏွင့္ အိမ္ငွားတုိ႔၏ အေထြေထြ ျပႆနာမ်ား၊ ဥပမာ - အိမ္လခ ပုိေတာင္းမႈ၊ အိမ္လခ လစဥ္ မေပးေခ်မႈ စေသာ ကိစၥမ်ားကုိပါ အဆုိပါ႐ံုး တုိ႔မွ ဒုိင္ခံေျဖရွင္း ေပးရမည္ ဆုိပါက ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုး ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ံုး သီးျခား ဝန္ထမ္း ထားရွိရမည္။ အလုပ္ပုိ လာမည္။ ထုိမွ်သာမက အိမ္ရွင္ ႏွင့္ တာဝန္ရွိ သူတိ႔ုအၾကား အေပးအယူ ကိစၥမ်ား ေပၚ၊ မေပၚ မည္သူ ေျပာႏုိင္ ပါမည္နည္း။

ထုိကိစၥကုိ ဤသုိ႔ ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္ အႀကံျပဳခ်င္ ပါသည္။ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ ငွားရမ္းရမည့္ အိမ္လခမ်ားကုိ တရားဝင္ သတ္မွတ္ ေပးသင့္ပါသည္။ ဥပမာ - ပထမတန္းစား ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ငါးသိန္း၊ ဒုတိယတန္းစား ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ႏွစ္သိန္း၊ တတိယ တန္းစားၿမိဳ႕နယ္ တြင္ ငါးေသာင္း။ ထုိ အေျခခံ အိမ္လခထက္ ပုိ၍ ျမႇင့္တင္ပါက ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း အခြန္ေကာက္ပါ။ ထုိအခါ အိမ္ရွင္မွာ မူလ သတ္မွတ္ ထားေသာ အိမ္လခ ထက္ပင္ နည္းေသာ အိမ္လခကုိသာ ရရွိမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မူလ သတ္မွတ္ အိမ္လခထက္ မည္သူမွ် ထပ္တုိးေတာင္း ၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ အိမ္ဆုိသည္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္မွ ေနထုိင္ရန္ သတ္မွတ္ ထားျခင္း ျဖစ္၍ စီးပြားေရး လုပ္မည္ ဆုိပါက ဥပမာ - အိမ္တြင္ လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္၊ စတုိးဆုိင္ လုပ္လွ်င္ လုပ္ငန္းလုိင္စင္ လုပ္၍ အခြန္မ်ား ေဆာင္ရ ပါသည္။ ယခု အိမ္ငွား သည္မွာလည္း စီးပြားေရး လုပ္ျခင္း မည္ေသာေၾကာင့္ အထက္ပါ နည္းျဖင့္ အိမ္လခကုိ ထိန္းညႇိသင့္ ေပသည္။ ။

Credit: Themyawadydaily