ေျပာမယံု ႀကံဳဖူးမွ သိၾကမွာပါေလ
နယ္ၿမိဳ႕မွာ အိမ္ၿခံေျမ၀ယ္ယူ ၾကတဲ့အခါ မိသားစု ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ၀ယ္ယူၾကေလ့ရွိၾက ပါတယ္။
ညီအကိုေမာင္ႏွမအားလံုး တစ္ မိထဲ ေမြးဖြားလာတာခ်င္းအတူတူ၊ ကံ လည္း မတူသလို ၪဏ္ခ်င္းလည္းမတူ ၾကပါဘူး။ ပညာအရည္အခ်င္းေတြက လည္းကြာျခားသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ပညာထူးခၽြန္ၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚမွာ အေျခခ်သူ ေတြရွိသလို ကာယအား၊ ၪဏအားကို အားကိုးၿပီး ရြာမွာအေျခခ်ေနထိုင္သူ ေတြရွိပါတယ္။
+++ ေတာမွာေနေန ၿမိဳ႕မွာေနေန၊ သူ႕အက်ဳိး ေပးနဲ႔သူ အဆင္ေျပ +++
ဒါေပမဲ့ ေတာမွာပဲေနေန၊ ၿမိဳ႕ မွာပဲေနေန၊ ဘ၀မွာလူတစ္လံုး သူတစ္ လံုးျဖစ္ဖို႔ စား၀တ္္ေနေရးအတြက္ အမ်ဳိး မ်ဳိးေသာ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားရွာ ေဖြေနၾကရပါတယ္။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေနတဲ့သူတိုင္း ခ်မ္းသာမယ္ လို႔ အတိအက်ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ၿမိဳ႕ေပၚ မွာေနၿပီး စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပ တဲ့သူရွိေနတာပဲ။ ေက်းရြာမွာေနေပမယ့္ ဆန္စပါး၊ ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို စိုက္ပ်ဳိးေရာင္း ၀ယ္ေဖာက္ကားတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ ရင္းက ႀကီးပြားခ်မ္းသာသြားၾကသူေတြ ကုိလည္း အမ်ားႀကီးေတြ႕ရပါတယ္။
+++ ၿမိဳ႕ေပၚေနရတာ ဗဟုသုတအစံုသိၾကမွာ +++
ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာေတာ့လည္း ၿမိဳ႕ေပၚမွာတက္ၿပီး ေျမနဲ႔အိမ္၀ယ္ကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားတတ္ၾကတယ္။ ဒီအခါ မွာ ရြာကၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီး ေျမနဲ႔ အိမ္ ၀ယ္တဲ့အခါ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေနတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ၀ယ္ယူၾက ရတာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနတဲ့သူကေတာ့ ရြာမွာေနတဲ့သူထက္ ေတာ့ ဗဟုသုတအေတြ႕အႀကံဳပိုတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ရြာကတက္လာတဲ့ ေမာင္ႏွမ ေတြကို သူက လူလည္ပန္ကာ ဆရာႀကီး လုပ္ၿပီး ဦးေဆာင္ရတယ္ေလ။
မြန္ျပည္နယ္ က်ဳိက္ထိုၿမိဳ႕က အေတြ႕အႀကံဳေလး ဗဟုသုတအျဖစ္ ေျပာ ျပရဦးမယ္။ ဒီလိုပါ။ ေက်းရြာမွာေနတဲ့ ေဒၚၾကည္က သမီးျဖစ္သူ ၀ါ၀ါနဲ႔ သား အမိစပ္တူ က်ဳိက္ထိုၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေျမနဲ႔ အိမ္၀ယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကၿပီး ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနတဲ့ ေမာင္ျဖစ္သူ ကို၀င္းေဆြနဲ႔ တိုင္ ပင္တယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူကလည္း အား ေပးတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ ေျမေစ်းေတြက် ေနတုန္း ၀ယ္ထားတာ ေစ်းအသက္သာ ဆံုးလို႔ ေျပာေတာ့ ၀ယ္ျဖစ္သြားတာေပါ့။
+++ အကူအညီရေအာင္ ၀ယ္သူအျဖစ္ လက္မွတ္ထိုးတဲ့အခါ +++
၀ယ္ျဖစ္တာကလည္း ကို၀င္း ေဆြရဲ႕ေနထိုင္တဲ့လမ္းထဲမွာ ၀ယ္လိုက္ တာပါ။ စရန္ေငြေပးတုန္းကေတာ့ ၀ယ္ သူမ်ားအျဖစ္ ေဒၚၾကည္နဲ႔သမီးအျပင္ ကို၀င္းေဆြပါ + (၃)ဦးနာမည္နဲ႔ စရန္ ေပးစာခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့ၾတတယ္။ တကယ္ ၀ယ္ တာက ေဒၚၾကည္တို႔သားအမိျဖစ္ေပမယ့္ ကို၀င္းေဆြပါ ၀ယ္သူအျဖစ္ ထည့္လိုက္ ျခင္းကေတာ့ တရား၀င္အေရာင္းအ၀ယ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တဲ့အခါက်ရင္ လိုက္ပါကူညီ လုိ႔ရေအာင္ ၀ယ္သူအျဖစ္ ထည့္သြင္းခ်ဳပ္ ဆိုေပးတာလို႔ ကို၀င္းေဆြကေျပာပါတယ္။ အစ္မျဖစ္သူ ေဒၚၾကည္ကလည္း သူ႕ ေမာင္ေျပာတာကို ဟုတ္မွာပဲလို႔ ယံုခဲ့မိ တယ္။
၀ယ္ယူတဲ့ေျမနဲ႔ အိမ္က ဂရန္ ေျမျဖစ္ေနေတာ့ က်ဳိက္ထိုၿမိဳ႕ စာခ်ဳပ္ စာတမ္းမွတ္ပံုတင္႐ံုးမွာ ေျမနဲ႔အိမ္ အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ကို မွတ္ပံုတင္ သြင္းမွ တရား၀င္ျဖစ္တာေလ။ ဒီလိုနဲ႔ စရန္ေပးစာခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေရာင္း ေျမပံုကူးယူရတာတို႔၊ ၀ယ္ခြန္ေပးေဆာင္ ရတာတို႔ေၾကာင့္ ခ်က္ျခင္းစာမခ်ဳပ္ႏိုင္ ေသးဘဲ တစ္လေလာက္ၾကာမွ မွတ္ပံု တင္အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ျဖစ္တယ္ ေလ။
+++ အမွန္တကယ္၀ယ္သူျဖစ္ပါလ်က္ အခ်ိန္မီေရာက္မလာခဲ့လို႔ စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ မပါ +++
အေရးထဲအရာေပၚဆိုသလို တကယ္တမ္း မွတ္ပံုတင္အေရာင္းအ၀ယ္ စာခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သမီးျဖစ္သူ မ၀ါ၀ါ က ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ သြားၿပီးအလုပ္လုပ္ေန လို႔ အခ်ိန္မီျပန္မလာႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိခင္လုပ္သူက မြန္တိုင္းရင္းသူတစ္ဦး လည္းျဖစ္တယ္။ ေတာမွာေနတာဆိုေတာ့ ျမန္မာစာလည္း ေကာင္းေကာင္းမသင္ ခဲ့ရဘူး။ စာခ်ဳပ္ေပၚမွာေရးထားတဲ့စာ သားေတြကိုလည္း အကုန္လုံးနားမလည္ ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ျမိဳ႕ေပၚက ေမာင္ျဖစ္သူ ကို၀င္းေဆြနဲ႔အတူ ၀ယ္သူ အျဖစ္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး မွတ္ပံုတင္ စာခ်ဳပ္ခဲ့တယ္ေလ။ ေဒၚၾကည္ရဲ႕စိတ္ ထဲမွာေတာ့ သူ႕သမီး မ၀ါ၀ါရဲ႕ကိုယ္စား ကူညီေပးႏိုင္ေအာင္ထည့္သြင္းခ်ဳပ္ဆို ေပးတာလို႔ ထင္ေနပါတယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူ ကို အခုလို ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး ေတာင္တင္ေနေသးတယ္ေလ။ တကယ္ ေတာ့ ကို၀င္းေဆြက သူ႕ေငြတစ္ျပားတစ္ ခ်ပ္မွမပါဘဲနဲ႔ တရား၀င္၀ယ္သူျဖစ္သြား တာေပါ့။
+++ အမည္ေပါက္ပါၿပီးသူကို ျပန္ထုတ္ဖို႔ ခက္တဲ့ မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္ +++
မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ မွ သမီး၀ါ၀ါ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေျမနဲ႔ အိမ္တန္ဖိုးတစ္၀က္ကို အေမ့ကိုေပးထား ခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔ သမီးနဲ႔အေမ ေျမနဲ႔အိမ္ကို တစ္ေယာက္တစ္၀က္ပိုင္သြားတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ၀ယ္ထားတဲ့အိမ္မွာမေနဘဲ (၂)ႏွစ္ ေလာက္အိမ္ငွားတင္ထားလိုက္တယ္။ လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ အျခားလုပ္ ငန္းတစ္ခုမွာ ေငြေၾကးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံဖို႔လို တဲ့အတြက္ ေဒၚၾကည္က ျပန္ေရာင္းတဲ့ အခါ ကို၀င္းေဆြကလက္မွတ္ထိုးမေပး ႏိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းဆန္ပါေလေရာ။ ဒါတြင္ မကေသးဘူး။ ဒီေျမနဲ႔အိမ္၀ယ္တဲ့အထဲ မွာ သူေငြတစ္၀က္လည္းပါတယ္လို႔ ေႂကြး ေၾကာ္လိုက္ပါတယ္။
+++ အရပ္ကယ္ပါ လူ၀ိုင္းပါ။ အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ခ်င္တာ +++
အဲဒါမွ ဒုက္ၡပဲ။ ေဒၚၾကည္ေတာ့ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲမွာခံေနရၿပီ။ ကို၀င္း ေဆြဟာ ေမာင္အရင္းျဖစ္လို႔ ဒီလို ေကာက္ က်စ္တဲ့စိတ္ထားမ်ဳိးရွိလိမ့္မယ္ မထင္ ဘူး။ “ဘုရားမွတ္လို႔ကိုးကြယ္၊ ဖြတ္ထြက္ မွ ေတာင္ပို႔မွန္းသိရေတာ့တယ္”။ အေရာင္း အ၀ယ္ပြဲျဖစ္ရင္ ေရာင္းဖိုးေငြရဲ႕ တစ္၀က္ ကို သူရမွလက္မွတ္ထိုးေပးမယ္လို႔ အက်ပ္ ကိုင္ပါေလေရာ။
ျဖစ္ရပ္မွန္က အခုေျမနဲ႔အိမ္ ကိုပိုင္တာက ေဒၚၾကည္နဲ႔ သမီး၀ါ၀ါတို႔ ပိုင္တာေလ။ ဒါေပမဲ့ မသိနားမလည္ခဲ့ လို႔ မွတ္ပံုတင္ေျမနဲ႔အိမ္အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၀ါ၀ါမရွိလို႔ ၀ါ၀ါ့ကိုယ္စား သူ႕ရဲ႕ေမာင္ကို၀င္းေဆြကို ၀ယ္ယူသူ ေနရာမွာ ကူညီထိုးေပးခဲ့လို႔ ေမာင္ျဖစ္သူ က ေရာင္းဖိုးေငြတစ္၀က္ေတာင္းေနၿပီ အရပ္ကတို႔ေရ။
+++ ေဆြမ်ဳိးျဖစ္လည္း လိမ္တာပဲ +++
ညိႇႏိႈင္းလို႔မရတဲ့ေနာက္ဆံုးမွာ ေတာ့ ေျမနဲ႔အိမ္မွာ ေဒၚၾကည္နဲ႔သမီး ျဖစ္သူ ၀ါ၀ါတို႔ပိုင္တဲ့အိမ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမြက္ဟေၾကညာေပးပါလို႔ တရားစြဲခဲ့တယ္။ ကို၀င္းေဆြကိုေတာ့ တရားၿပိဳင္အျဖစ္ ထားၿပီး သူဟာ၀ယ္သူအမည္ငွားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုင္ရွင္အစစ္မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း အေထာက္အထားတင္ျပ ေသာ္လည္း၊ ေဒၚၾကည္တို႔ဘက္က သက္ ေသေတြနဲ႔ ထြက္ခ်က္အရ “ေဒၚၾကည္တို႔ သားအမိႏွစ္ဦးတည္း ပိုင္ဆိုင္တာမဟုတ္ ဘူး။ မွတ္ပံုတင္အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ မွာ ၀ယ္သူအျဖစ္ ကို၀င္းေဆြ ပါ၀င္ေန ၿပီးျဖစ္လို႔ ကို၀င္းေဆြလည္း ေျမနဲ႔အိမ္ ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္တယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဒၚၾကည္ တို႔ပဲ အမႈ႐ံႈးၿပီး ေငြကုန္လူပမ္း ျဖစ္ၾက ရတာေပါ့။ ဒီျဖစ္ရပ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ ရင္ မွတ္ပံုတင္အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ ဆိုတာ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ တရား၀င္စာခ်ဳပ္ ရတာျဖစ္လို႔ မွတ္ပံုတင္ၿပီးတာနဲ႔ တရား ၀င္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။ ကို၀င္းေဆြ လည္း ပိုင္ဆိုင္သူတစ္ဦးအပါအ၀င္လို႔ မွတ္ယူတာေပါ့။ ဒီလို အိမ္ၿခံေျမအေမြ ကိစ္ၥေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ေမာင္ႏွမ အရင္းပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယံုၾကည္စိတ္ခ် ရျခင္းမရွိပါဘူးဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခု ရရွိလိုက္ပါေတာ့တယ္။
လႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ေမာင္ေကာင္းေဖ မွ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com
