ေရာင္းသူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနသူရွိသည့္ အိမ္တုိက္ခန္းအား ၀ယ္ျခင္း

မၾကာမီက ဤဂ်ာနယ္တြင္ အိမ္ငွားရွိသည့္ အိမ္ကို ဝယ္မိလွ်င္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အခ်က္မ်ားကို ဗဟုသုတအျဖစ္ေရးသား ခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ ေရာင္းသူက ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထိုင္သူရွိေန သည့္ အိမ္ကို ဝယ္လွ်င္မည္သို႔ျဖစ္ ႏုိင္သလဲဟု မိတ္ေဆြတစ္ဦး က ေမးျမန္း လာပါသည္။

မွန္ပါသည္။ အိမ္၊ တုိက္ ခန္း စသည့္အေဆာက္အအုံမ်ား ကို ဝယ္ယူသည့္အခါ အဆုိပါ ေရာင္းခ်မည့္ အေဆာက္အအုံ တြင္ ေရာင္း ခ်မည့္သူ အခမဲ့ ေန ထုိင္ခြင့္ျပဳထားေသာ သူမ်ားရွိ ေနတတ္ၾကသည္။

မူလကေတာ့ အိမ္၊ တုိက္ ခန္းေရာင္းမည္ဆုိလွ်င္ ခ်က္ျခင္း ဆင္းေပးပါမည္ဟု ကတိျပဳၾက ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ အ ေရာင္း အဝယ္ျဖစ္သည့္အခါ ေရႊ႕ ေျပာင္းရန္ေနရာ အခက္အခဲရွိေန ၍ တစ္လ၊ ႏွစ္လခန္႔ ေနထုိင္ခြင့္ ျပဳပါဟု ေတာင္းဆုိသည့္ ကိစၥရပ္ မ်ား မၾကာခဏျဖစ္ေလ့ရွိပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အိမ္မွဆင္းမေပး ေတာ့ဘဲ အိမ္ငွားအျဖစ္ေနပါရေစ စသျဖင့္ အခြင့္အေရးေတာင္းလာ ရာမွ အိမ္ႏွင္လုိမႈ စြဲဆုိရသည္ လည္းရွိလာေပသည္။

ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္သူအားႏွင္ လုိျခင္း

အိမ္၊ တုိက္ခန္း လက္ ေရာက္ရွိသူက မည္သူ႔ကိုမဆုိ ခြင့္ ျပဳခ်က္ျဖင့္ထားပုိင္ခြင့္ရွိေပသည္။ ထုိ႔အတူ မိမိခြင့္ျပဳထားသည့္ ခြင့္ ျပဳ ခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္ခြင့္ကိုလည္း မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မဆို ႐ုပ္ သိမ္းႏုိင္ေပသည္။ ထုိသုိ႔ခြင္ျပဳ ခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္ခြင့္ကို ႐ုပ္သိမ္း ေၾကာင္း ခြင့္ျပဳသူက ခြင့္ျပဳခ်က္ ျဖင့္ ေနထုိင္သူထံအေၾကာင္းၾကား ေသာ္လည္း ေနထုိင္ခြင့့္ျပဳထား သည့္ အေဆာက္အအုံမွ ဖယ္ရွား မေပးဘဲ ဆက္လက္ေနထုိင္ၾက သည္လည္းရွိေပသည္။

ထုိအေျခအေနတြင္ အ ေဆာက္အအုံမွ ဖယ္ရွားေပးရန္ တရားစြဲဆုိရန္မွလြဲ၍ တျခားမရွိ ေတာ့ေပ။

ဤတြင္ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ထားသူကခြင့္ျပဳခ်က္ကို ႐ုပ္သိမ္းသည့္ေန႔မွွစ၍ ေျခာက္ႏွစ္အတြင္း တရားစြဲဆုိရမည္ ျဖစ္ေပ သည္။ ေျခာက္ႏွစ္ ကာလေက်ာ္လြန္သြား ပါက တရားစြဲဆုိ ပိုင္ခြင့္ရွိမည္ မဟုတ္ သျဖင့္ အေဆာက္အအုံအား လက္ လြတ္ဆုံး႐ႈံးသြားတတ္ပါသည္။

အေမြဆက္ခံသူသည္ ခြင့္ျပဳသူျဖစ္ လာျခင္း

အိမ္၊တုိက္ခန္း၊ အေဆာက္ အအုံတြင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္ ခြင့္ျပဳရာတြင္ ေနထုိင္စဥ္ကာလအ တြင္း ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးသူ ကြယ္လြန္ သြားပါက ၄င္း၏ အေမြဆက္ခံသူ တုိ႔သည္ ဥပေဒအရ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးသူအျဖစ္ အလုိအေလ်ာက္ ေရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္ပါသည္။

''ဦးသိန္းေအာင္ပါ ၂ ဦး ႏွင့္ ေဒၚဝင္းပါ ၃ ဦး၊ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တရားစီရင္ထုံး စာ မ်က္ႏွာ ၃၃၁'' အမႈတြင္ ပစၥည္း ကို အေမြဆက္ခံရရွိသူသည္ ကြယ္ လြန္သူအေမြရွင္က ယင္းပစၥည္း တြင္ အခမဲ့ေနထုိင္ခြင့္ျပဳသူအား မိမိ၏ အခြင့္အမိန္႔အရ ေနထုိင္သူ အျဖစ္ ဖယ္ရွားခြင့္ရွိေၾကာင္းထုံး ဖြဲ႔ လမ္းၫႊန္ထားသည္ကို ေတြ႔ရပါ သည္။
အေဆာက္အအုံဝယ္သူသည္ ခြင့္ ျပဳသူျဖစ္မလာျခင္း

မၾကာခဏျဖစ္တတ္သည့္ သေဘာမွာ အေဆာက္အအုံဝယ္ သူသည္ အဆုိပါ အေဆာက္အအုံ ကို လက္ေရာက္ရရွိျခင္းမရွိဘဲ အိမ္ငွားျဖစ္ေစ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ထားရွိေနသူျဖစ္ေစ ရွိေနသည့္ အိမ္၊ တုိက္ခန္း အေဆာက္အအုံ ကို ဝယ္မိျခင္းျဖစ္သည္။

အထက္ပါ စီရင္ထုံးလမ္း ၫႊန္အရ ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးသူ ကြယ္လြန္သြားပါက ၄င္း၏အေမြဆက္ခံ သူသည္ အလုိအေလ်ာက္ခြင့့္ျပဳ ခ်က္ေပးသူျဖစ္လာေသာ္လည္း အေဆာက္အအုံဝယ္လုိက္သူမွာမူ ခြင့့္ျပဳခ်က္ေပးသူအျဖစ္ ဥပေဒအရ အလုိအေလ်ာက္ျဖစ္ မလာေပ။

ဤသည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တရား႐ုံးခ်ဳပ္မွ ဆုံးျဖတ္ထားေသာ ''ဦးစံေသာင္းႏွင့္ ဦးေအးပါ ၂ ဦး၊ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တရား စီရင္ထုံး စာမ်က္ႏွာ ၁ဝ၈'' အမႈ မွာ ဦးေအးႏွင့္ ဇနီးေဒၚေအးတုိ႔က ဦးစံေသာင္းအေပၚ အခမဲ့ေနထုိင္ ခြင့္ျပဳထားေသာ တုိက္၏ အေပၚထပ္မွ ဖယ္ရွားေပးရန္ တုိင္းတရား႐ုံးတြင္ တရားစြဲဆုိရာ အႏုိင္ဒီကရီ ရရွိခဲ့သျဖင့္ ဦးစံေသာင္းမွ တရား ႐ုံးခ်ဳပ္သုိ႔ အယူခံ ဝင္လာေသာ အမႈျဖစ္သည္။

တရား႐ုံးခ်ဳပ္က သုံးသပ္ ဆုံးျဖတ္သည္မွာ အခ်င္းျဖစ္တုိက္ ႏွင့္ ေျမကြက္ကို ဦးစံေသာင္း၏ အဘုိးဦးဘဦးထံမွ၊ ေဒၚသန္းေရႊ က မွတ္ပုံတင္စာခ်ဳပ္ ၁၆၆၆/၆၃ ျဖင့္ ပထမဝယ္ယူခဲ့သည္။ ထုိ႔ ေနာက္ ဦးေအးႏွင့္ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚေအးတုိ႔က အခ်င္းျဖစ္ တုိက္ ႏွင့္ ေျမကြက္ကုိ ေဒၚသန္းေရႊထံမွ မွတ္ပုံတင္စာခ်ဳပ္ အမွတ္ ၁၇၂/ ၇ဝ ျဖင့္ ထပ္မံဝယ္ယူခဲ့သည္။ ထုိ သို႔ဝယ္ယူၿပီးေနာက္ အခ်င္းျဖစ္ တုိက္ႏွင့္ ေျမကြက္ကို ေရာင္းခ်သူ ေဒၚသန္းေရႊဝယ္စဥ္က အခ်င္း ျဖစ္ တုိက္၏ အေပၚထပ္တြင္ ေန ထုိင္ခြင့္ျပဳထားသည့္ ဦးစံေသာင္း အေပၚ ဖယ္ရွားေပးရန္ တရားစြဲ ဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးစံေသာင္းကသူသည္ အဘုိးျဖစ္သူ ဦးဘဦးမကြယ္လြန္မီ ကတည္းက အဘုိးႏွင့္အတူ ပုိင္ ရွင္တစ္ဦးအျဖစ္ေနထုိင္လာခဲ့ သူသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဦးေအးတုိ႔ ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္သူမ ဟုတ္ေၾကာင္း ထုေခ်ထားသည္။

မူလ႐ုံးအမႈတြဲရွိ အေထာက္အထားတုိ႔အရ ဦးစံေသာင္းသည္ ေဒၚသန္းေရႊ မဝယ္မီကတည္းက ဦးဘေအးႏွင့္အတူ ေနထုိင္ ခဲ့သူ ျဖစ္ၿပီး၊ ဦးေအးတို႔က တရားစြဲဆုိ သည္အထိ အခ်င္းျဖစ္တုိက္အေပၚ ထပ္တြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိသူျဖစ္ ေၾကာင္း အမႈတြင္ အျငင္း မပြားေခ်။

ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းျခင္း အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၈ ပါျပ႒ာန္း ခ်က္အရ ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းေပး ေသာအခါ လႊဲေျပာင္းေပးသည့္ ပစၥည္းႏွင့္အတူ အက်ဳိးသက္ဆုိင္ ခြင့္အရပ္ရပ္သည္ လႊဲေျပာင္းရရွိသူထံ ေရာက္ရွိသြားသည္။

အက်ဳိးသက္ဆုိင္ခြင့္ဆုိသည္မွာ မေရႊ႕မ ေျပာင္းႏုိင္ေသာ ပစၥည္းျဖစ္ပါက ထုိပစၥည္းမွ ေပၚေပါက္ေသာ ငွားရမ္းခမ်ား၊ ေၾကြးၿမီမ်ား စသည့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ခံစားခြင့္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ပစၥည္းေပၚတြင္ အခမဲ့ ေနထုိင္ခြင့္ျပဳျခင္းသည္ ပစၥည္းလႊဲ ေျပာင္းျခင္း အက္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၈ တြင္ ရည္ၫႊန္းထားေသာ လႊဲ ေျပာင္းေပးသည့္ ပစၥည္းႏွင့္ စပ္ လ်ဥ္း၍ လႊဲေျပာင္းေပးႏုိင္သည့္ အ ခြင့္အေရး မဟုတ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းကုိ ဝယ္သူသည္ ဝယ္ယူ သည့္ ပစၥည္းတြင္ ေရာင္းသူ၏ ခြင့္ ျပဳခ်က္အရ ေနထုိင္သူအား မိမိ၏ အခြင့္ အမိန္႔အရ ေနထုိင္သူအျဖစ္ ျဖင့္ ဖယ္ရွားခြင့္ရွိမည္ မဟုတ္ေခ်။

သုိ႔ျဖစ္၍ မူလပိုင္ရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္သူ ဦးစံ ေသာင္းအား ပစၥည္းဝယ္ယူသူ ဦး ေအးတုိ႔ အေနျဖင့္ ဖယ္ရွားခြင့္မ ရွိေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။

အထက္ပါ စီရင္ထုံးမ်ားအ ရ မူလပုိင္ရွင္ (ေရာင္းသူ) ၏ ခြင့္ ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေနထုိင္သူရွိေနသည့္ အိမ္၊ တုိက္ခန္းအေဆာက္အအုံတုိ႔ ကို မဝယ္သင့္ေၾကာင္းႏွင့္ အခန္း လြတ္ျဖစ္မွသာ ဝယ္ယူသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳေရးသားလုိက္ပါသည္။

Credit : ထီယု (ဥပေဒအတုိင္ပင္ခံ)