ကမာၻ အံ့ဖြယ္အလွ်ဳိ ႔၀ွက္ဆံုး ေနရာမ်ား
ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ မိမိတို႔မီွတင္းေနထိုင္ရာ ကမာၻႀကီးအေၾကာင္း အေတာ္အတန္ သိၾကပါသည္။ ကိုကာကိုလာအခ်ဳိရည္၏ အရသာမည္သို႔ရွိသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔အားလံုးသိၾက၏။ ကင္ေညး၀က္စ္က ကင္မ္ကာဒါရွီယန္အေပၚ မည္သို႔ ႐ူးသြပ္စြဲလမ္းသည္ဟူသည့္ အခ်စ္ေရးဇာတ္လမ္းအေသးစိတ္နီးပါးကို သိၾက၏။ ကင္မ္ကာဒါရွီယန္ မည္သည့္ရွဴးဖိနပ္မ်ား၀တ္သည္ ကို သိၾက၏။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ စားေသာက္ေနသည့္အစားအေသာက္မ်ား မည္သည့္ေနရာမွ ထုတ္လုပ္သည္ကို သိၾက၏။
သို႔ေစကာမူ အေျပာက်ယ္သည့္ ဤကမာၻေျမတြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔မသိသည့္အရာမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနဆဲျဖစ္ေလသည္။ ဤသို႔ဆိုရာတြင္ သိပၸံပညာျဖင့္ မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသည့္ စိတ္နယ္လြန္ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ ပရေလာကျဖစ္ရပ္မ်ား မပါ၀င္ေသးေခ်။ ကမာၻေပၚရွိ အံ့ဖြယ္ေနရာမ်ားကိုသာ ဆိုလိုေသးျခင္းျဖစ္၏။
ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပသြားမည္မ်ားမွာ ကမာၻေပၚရွိ လွ်ဳိ ႔၀ွက္ေနရာမ်ားျဖစ္ၿပီး ကၽြႏု္ပ္တို႔အမ်ားစု မသိရွိေသးသည့္ သိရွိရန္လိုအပ္သည့္ ေနရာမ်ားျဖစ္ေလသည္။ ကမ္ၻာေပၚရွိ လူသားအမ်ားစုသည္ မိမိတို႔၏ဘ၀သက္တမ္းတြင္ အဆိုပါေနရာမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေရာက္ႏိုင္ရန္ အလြန္ခဲယဥ္းၾက မည္ျဖစ္သည္။ ေဖာ္ျပပါေနရာမ်ားအနက္ အခ်ဳိ႕မွာ သတ္ၱေလာကၾကီးတြင္ တည္ရွိေနေၾကာင္း သင္ သိပင္မသိသည့္ ေနရာမ်ဳိးလည္း ပါ၀င္မည္ျဖစ္၏။
ကမၻာ့အ႒မေျမာက္ အံ့ဖြယ္ (သို႔မဟုတ္) ပယင္းခန္းမ
ပယင္းခန္းမကို ကမၻာ့အ႒မေျမာက္ အံ့ဖြယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကသည္။ ၁၇၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ပရပ္ရွားႏိုင္ငံက ရုရွားဧကရာဇ္ ပီတာကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအထိမ္းအမွတ္ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးအပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ပယင္းျပားေပါင္း ၆ တန္ခန္႔ ပါ၀င္ၿပီး ယေန႔ေခတ္ တန္ဖိုးအရ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၁၅၀ ခန္႔ တန္ေၾကးရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။
ဒုတိယ ကမာၻစစ္အတြင္း ကက္သရင္းနန္းေတာ္သို႔ နာဇီတို႔ ေရာက္ရွိၿပီး ၃၆ နာရီအၾကာတြင္ပင္ ဂ်ာမန္စစ္သည္ တို႔က ပယင္းခန္းမကို ခိုးယူခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
ပယင္းခန္းမကို ၿဖိဳဖ်က္ကာ ေဘာလ္တစ္ကမ္းေျခ သို႔ သယ္ေဆာင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္ဟုလည္း ဆိုၾကသည္။
ပယင္းခန္းမ မည္သို႔ျဖစ္ပ်က္သြားသည္ဆိုျခင္းမွာမူ အံ့ဖြယ္ တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
စစ္ႀကီးအတြင္း ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသေလာ။ သို႔မဟုတ္ လံုျခံဳသည့္တစ္ေနရာတြင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ သို၀ွက္ထားခဲ့ျခင္းခံရ သေလာဟူသည္ကို မည္သူမွ် မသိၾကေခ်။
ရတနာသိုက္ရွာေဖြသူမ်ားက ကမာၻတစ္လႊားရွာေဖြ ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကျခင္း မရွိ။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္အတြင္း တြင္မူ ပယင္းခန္းမွ ေက်ာက္ျပားခ်ပ္ေဟာင္းတစ္ခုကို ဂ်ာမန္ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သည္။
အဆိုပါ ပယင္းခန္းႀကီးသည္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ၊ ဆက္ဇြန္ အရပ္တစ္ေနရာရာရွိ ေျမေအာက္ဂူၾကီးတစ္လံုးထဲတြင္ ရွိေနႏိုင္ ေၾကာင္း ယူဆထားသူ မ်ားစြာရွိေနသည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္တြင္မူ ပီးေယာ့ထ္ကိုပါးႏွင့္ အင္ဒေရ ရစ္ခ်္တာဆိုသူႏွစ္ဦးက နာဇီတို႔ ၏ ေရႊရထားၾကီးတစ္စင္းကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့ၾကသည္။
ေတြ႔ရွိသည့္ေနရာမွာ ပိုလန္ႏိုင္ငံတြင္ျဖစ္ၿပီး ေရႊရထား တြင္ မည္သည့္အရာမ်ား ပါ၀င္သည္ကိုမူ မသိရေသးေခ်။သို႔ရာတြင္ ပယင္းခန္းႀကီး၏ မူရင္းအစိတ္အပိုင္းမ်ား ပါ၀င္ မည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။
တေစၦျမိဳ႕ေတာ္ ဗာရိုရွာ (သို႔မဟုတ္) သူစိမ္းမ်ားလာေရာက္ ပါက ပစ္သတ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ထားသည့္ ျမိဳ ႔ပ်က္ၾကီး
ဆိုက္ပရပ္ႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ဘက္ကမ္း႐ိုးတန္း ဖာမာဂူစတာ ၿမိဳ႕တြင္ တည္ရွိသည့္ ဗာ႐ိုရွာကို တေစၦၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဟု ေခၚၾကသည္။
၁၉၇၀ ျပည့္၀န္းက်င္ ကာလမ်ားကမူ ဗာ႐ိုရွာသည္ ကမာၻေပၚတြင္ ကမ္ၻာလွည့္ခရီးသည္တို႔လည္ပတ္မႈ အမ်ားဆံုးေနရာမ်ားတြင္ တစ္ခု အပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အေျခခ်ေနထိုင္သည့္ ၿမိဳ႕ခံေပါင္း ၄၀၀၀၀ခန္႔ ရွိခဲ့၏။ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္တို႔ ၀င္ေရာက္မႈ မ်ားျပားသည္ႏွင့္ အမွ် မိုးေမွ်ာ္တိုက္မ်ား၊ ဟိုတယ္မ်ားလည္း အၿပိဳင္းအ႐ိုင္း ေပၚ ေပါက္လာခဲ့သည္။
အဲလစ္ဇဘက္ေတလာ အပါအ၀င္ အျခား ကမာၻေက်ာ္ မ်ားစြာ ဗာ႐ိုရွာသို႔ လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ ဗာ႐ိုရွာ၏ လူေနမႈဘ၀ႏွင့္ ၿပီးျပည့္စံုသည့္ ပင္လယ္ကမ္းေျခတို႔တြင္ ေပ်ာ္၀င္ စီးေမ်ာရန္ သန္းႂကြယ္သူေဌးမ်ားႏွင့္ အေက်ာ္အေမာ္မ်ား အလံုးအရင္း လာေရာက္ခဲ့ၾကဖူးသည္။
ယခုအခါတြင္ကား ဗာ႐ိုရွာ၏ အေဆာက္အအံုအမ်ားစု မွာ ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနၿပီျဖစ္ေလသည္။ အေဆာက္အအံုနံရံမ်ား၊ ပလက္ေဖာင္းမ်ားေပၚတြင္ ျခံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ား အတိၿပီးလ်က္ရွိ ေနေလျပီ။
လူသူကင္းမဲ့ေသာ ပင္လယ္ကမ္းေျခသဲေသာင္မ်ားေပၚ တြင္ ပင္လယ္လိပ္တို႔ အသိုက္ဖြဲ႔ေနၾကျပီး အေဆာက္အအံုတို႔၏ ဧည့္ခန္းမ်ားတြင္ပင္ ျခံဳႏြယ္တို႔ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္၏။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္အတြင္း တူရကီတို႔၏ က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈ ေၾကာင့္ ဗာ႐ိုရွာၿမိဳ႕သားမ်ား ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္ သည္။ တူရကီတို႔သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဗာ႐ိုရွာၿမိဳ႕ကေလးမွာ ယေန႔တိုင္လူသူကင္းမဲ့ေသာ တေစ္ၦၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေလသည္။ ယေန႔အခါတြင္ကား ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ မည္သူကိုမွ် ၀င္ ေရာက္ခြင့္မျပဳေခ် ။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရွိသည္မွာ တူရကီစစ္ဘက္ႏွင့္ ကုလသမဂ္ၢမွ ၀န္ထမ္းမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ႀကိဳးစားလွ်င္ မည္သူကိုမဆို ပစ္ခတ္ရန္ စစ္သည္မ်ားအား အမိန္႔ေပးထားသည္။ ၀င္ခြင့္ရသည့္ ကုလသမဂ္ၢ ၀န္ထမ္းမ်ားကိုပင္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခြင့္ ေပးမထားေခ်။
ျမိဳ ႔တြင္းရွိ ကားအေရာင္းစင္တာမ်ားတြင္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္က ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား အျပည့္အသိပ္ျဖင့္ ယေန႔တိုင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ ဂူသခၤ်ဳိင္း
ဂ်စ္ဂ်စ္ခန္ဟူသည္ကား ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ အႀကီးက်ယ္ ဆံုး စစ္ဘုရင္မ်ားတြင္ တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္၏။ ယေန႔ေခတ္ရွိ လူေပါင္း၂၀၀ ဦးလွ်င္ တစ္ဦးမွာ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္ႏွင့္အမ်ဳိးေတာ္စပ္ သည္ဟူေသာ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားရွိသည္။
မ်ဳိးႏြယ္စုငယ္ေလး၏ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္မွ မြန္ဂို အင္ပိုင္ယာၾကီးကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ ဂူသခၤ်ဳိင္းမည္သည့္ေနရာတြင္ တည္ရွိသည္ကို ယေန႔တိုင္မည္သူ မွ် မသိၾကေခ်။
မြန္ဂိုတို႔၏ ယံုၾကည္ခ်က္အရ အုတ္ဂူတစ္ခုသည္ အျခားသူမ်ားက ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးျခင္း မခံရဘဲ တည္ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ၎င္း၏၀ိဥာဥ္ တည္ရွိေနႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾက သည္။
ဒ႑ာရီမ်ားအရဆိုလွ်င္ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ စ်ာပနတြင္ လူေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို သုတ္သင္ခဲ့ၿပီး စစ္သည္ ၂၀၀ ဦး မွာလည္း မိမိကိုယ္ကိုယ္အဆံုးစီရင္ခဲ့ၾက၏။ ယင္းေနာက္ ၎င္း တို႔အား ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ေနရာကို ျမင္းမ်ားျဖင့္ လေပါင္းမ်ားစြာ နင္းေစကာ ေျမသိပ္သည္းေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကား အုတ္ဂူတည္ေနရာကို ဖံုးကြယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမစ္ႀကီးတစ္စင္းကို အဆိုပါေနရာသို႔ လမ္းလႊဲကာ ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေစခဲ့ သည္ဟု ဆိုသည္။
ကယ္လီဖိုးနီးယား တကၠသိုလ္မွ ေဒါက္တာ အဲလ္ဘတ္ ယူမင္လင္းသည္ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ သခၤ်ဳိင္းရာကို ရွာေဖြရန္အတြက္ ေမာင္းသူမဲ့ေလယာဥ္အသံုးျပဳကာ ဓာတ္ပံုေပါင္း ၈၄၀၀၀ ေက်ာ္ ရိုက္ကူးေလ့လာခဲ့သည္။
သူ၏ ေလ့လာမႈတြင္ လူေပါင္း ၁၀၀၀၀ ခန္႔ ပါ၀င္ ကူညီခဲ့ၾကျပီးစတုရန္းမိုင္ ၂၃၀၀ ခန္႔ နယ္ပယ္တစ္ခြင္ကို ရွာ ေဖြခဲ့ၾကသည္။
ယခုအခါ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမ ၅၅ ခုတြင္ ရွာေဖြ လ်က္ရွိၾကသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ ဇာတိေျမျဖစ္ ေသာ မြန္ဂိုတို႔ အထြတ္အျမတ္ထားရာ ဘာရ္ခန္ ခါဒါန္ ေတာင္တန္း၀န္းက်င္တြင္လည္း ရွာေဖြလ်က္ရွိၾက၏။
ယခု ၂၁ ရာစုမကုန္မီတြင္ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္၏ ဂူသခၤ်ဳိင္း ေနရာကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။
ထူးဆန္းေသာ လူရိုင္းကၽြန္း
အိႏၵိယႏိုင္ငံပိုင္နက္အတြင္း ပင္လယ္ျပင္အတြင္းတြင္ ဆန္တီနယ္အမည္ရွိ ကၽြန္းကေလးတစ္ခုတည္ရွိျပီး ကၽြန္းတစ္ခု လံုးနီးပါးကို သစ္ေတာမ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းထားသည္။
ကမာၻက သိရသေလာက္မွာ လူသြားလမ္းငယ္ေလးမ်ား ႐ႈပ္ေထြးစြာတည္ရွိၿပီး ရြာငယ္ေလးမ်ား မ်ားစြာတည္ရွိသည့္ အခ်က္ေလာက္သာ သိရသည္။
ကၽြန္းသူကၽြန္းသားမ်ားသည္ အဆိုပါကၽြန္းတြင္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေနထိုင္ခဲ့ၾကသည့္ ေရွးေဟာင္းတိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုတစ္ခု ျဖစ္၏။
ျပင္ပကမာၻမွ သူစိမ္းမ်ားႏွင့္ လံုး၀အထိအေတြ႔မရွိ ဘဲ ကၽြန္းေပၚသို႔ လမ္းမွားကာေရာက္ရွိသြားသူမ်ားမွာ အသက္ရွင္ ၍ ျပန္ႏိုင္႐ိုး မရွိခဲ့ေခ်။ ကၽြန္းသားမ်ားမွာ အမဲလိုက္ျခင္းျဖင့္သာ အသက္ေမြး ၾကၿပီး စိုက္ပ်ဳိးျခင္း လံုး၀မရွိ။
ျပင္ပကမာၻမွ အျခားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ လံုး၀အထိအေတြ႔ မရွိသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀၀၀ ခန္႔ ရွိၿပီဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လံုး၀ထိေတြ႔ျခင္းမရွိသည့္ ကမာၻေပၚရွိလူမ်ဳိးစုအနည္းငယ္တြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ သည္။
““သူတို႔ဟာ တကယ့္လူရိုင္းေတြပဲ၊ ဖမ္းဆီးလို႔ရသမွ် အရာတိုင္းကို စားေသာက္ၾကတယ္””ဟု ထိုကၽြန္းေပၚသို႔ ေရွး ယခင္က ေရာက္ရွိခဲ့ဖူးသူ မာကိုပိုလိုက ေျပာခဲ့ဖူးသည္။
ျပင္ပကမာၻမွ လူစိမ္းမ်ားေရာက္ရွိသြားပါက ျမႇား၊ လံွတို႔ျဖင့္ သတ္ျဖတ္ခံရေလ့ရွိသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း တရားခံေျပးတစ္ဦးသည္ ရာဇ၀တ္ေဘးမွ ထြက္ေျပးတိမ္း ေရွာင္ရင္း အဆိုပါကၽြန္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားရာ လည္ပင္းတြင္ ၾကီးမားေသာဒဏ္ရာၾကီးျဖင့္ ေသဆံုးေနသည္ကို ေတြ႔ခဲ့ၾက ရသည္။
အိႏၵိယအစိုးရက အဆိုပါကၽြန္းကို တားျမစ္နယ္ေျမ အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျပီး ကၽြန္း၏ ၃ မိုင္ပတ္လည္သို႔ သြားေရာက္ ျခင္းမ်ား တားျမစ္ထားသည္။
ကိုကာကိုလာ ေဖ်ာ္စပ္နည္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္
ကမာၻေပၚရွိ ႏုိင္ငံေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္တြင္ လူေပါင္း သန္း ၁၈၀၀ ေက်ာ္သည္ ကိုကာကိုလာအခ်ဳိရည္ကုိ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္းေသာက္သံုးလ်က္ရွိၾကသည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ကမာၻလံုးဆုိင္ရာေလ့လာခ်က္အရ ကိုကာကိုလာသည္ ကမ္ၻာေပၚတြင္ တန္ဖုိးအရွိဆံုး အမွတ္တံဆိပ္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
ကိုကာကိုလာ ေဖ်ာ္ရည္တြင္ ကုိလာေစ့မ်ား၊ ကိုကာ ရြက္မ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားလံုးသိၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သုိ႔ေဖ်ာ္စပ္သည့္ နည္းလမ္းကိုမူ သိရွိသူမွာ အနည္း ငယ္သာရွိသည္။
၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ေဖ်ာ္စပ္နည္းစတင္တီထြင္သူ ဂၽြန္စတစ္ ပန္ဘာတန္က ေဖ်ာ္စပ္နည္းကို ခ်ေရးေပးခဲ့၏။ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္တြင္မူ ေဖ်ာ္စပ္နည္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ စာရြက္စာတမ္း မ်ားကို နယူးေယာက္ရွိ Guranty Bank တြင္ သိမ္းဆည္းထား ရွိခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္ပိုင္း ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ကိုကာကိုလာ သည္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ေဖ်ာ္စပ္နည္းကို အတၱာလႏ္ၲာၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ သိမ္းဆည္းခဲ့ျပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အထိ အဆိုပါေနရာတြင္ ထား ရွိခဲ့သည္။
ယခုအခါတြင္မူ ကိုကာကိုလာျပတိုက္ရွိ အထူးေျမ ေအာက္အလံုတိုက္ခန္းတစ္ခုထဲတြင္ လွ်ိဳ ႔၀ွက္စြာ သိမ္းဆည္းထား၏။
အဆိုပါေနရာကို မည္သူမဆို ၾကည့္ရႈခြင့္ ေပးထား သည္။ သို႔ရာတြင္ အနက္ေရာင္ေသတ္ၱာတစ္လံုးကိုသာ ေတြ႔ျမင္ ရမည္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါေသတၱာထဲတြင္ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္က ေရးသားခဲ့ေသာ မူရင္းေဖ်ာ္စပ္နည္း စာရြက္စာတမ္းမ်ား သိမ္းဆည္းထား၏။
သံမဏိ ေတာင္တန္း- ကမာၻေပၚရွိ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏိုင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္မ်ား၊ ရတနာမ်ားကို တရား၀င္ထိန္းသိမ္းထား သည့္ေနရာ
သံမဏိေတာင္တန္းဟူသည္မွာ ကမာၻၻေပၚရွိ တန္ဖုိး မျဖတ္ႏိုင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္မ်ား၊ ရတနာမ်ားကို တရား၀င္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။
တည္ေနရာမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ပန္ဆယ္လ္ ေဗးနီးယားျပည္နယ္အေနာက္ဘက္ရွိ ေတာင္ကုန္းမ်ားဆီတြင္ တည္ရွိသည္။ အ၀င္ေပါက္တြင္ လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္း ၈ ဦးက AR-15s ရိုင္ဖယ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္။
ထိုေနရာသို႔ ေရာက္ရွိရန္အတြက္ ေျမေအာက္သို႔ ၂၂ ထပ္တိုက္အျမင့္ခန္႔ ေအာက္သို႔ ဆင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ Fortune 500 စာရင္း၀င္ ကုမၸဏီတို႔၏ database မ်ားကို အဆိုပါေနရာတြင္ သိမ္းဆည္းထားသည္။
ကမာၻေပၚတြင္ နာမည္ေက်ာ္ ဓာတ္ပံုေပါင္း ၂၇ သန္းေက်ာ္၏ မူရင္းနဂၢတစ္ဖလင္မ်ားကို သံမဏိေတာင္တန္း တြင္ သိမ္းဆည္းထား၏။ အဲလ္ဘတ္အိုင္စတိုင္းကို ႐ိုက္ကူး ထားသည့္ဓာတ္ပံု မ်ား၏ မူရင္းဖလင္မ်ားပင္ ပါ၀င္သည္။
ထို႔အျပင္ ကမာၻေက်ာ္ေတးသီခ်င္းအယ္လ္ဘမ္တို႔ ၏ မူရင္းမာစတာေခြမ်ားကိုလည္း သိမ္းဆည္းထားရွိသည္။အဆိုပါ မာစတာေခြမ်ားတြင္ အဲလ္ဗစ္ပရက္စေလႏွင့္ ဖရန္႔ခ္စီနာထရာတို႔၏ အေခြမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္ဟု ဆိုသည္။
ဘီလ္ဂိတ္စုေဆာင္းထားေသာ ဓာတ္ပံုေပါင္း သန္း ၁၀၀ ခန္႔ လည္း အဆုိပါေနရာတြင္ သိမ္းဆည္းထားသည္။
သံမဏိေတာင္တန္းသည္ အႏုျမဴျဖင့္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကိုပင္ တစ္ၾကိမ္ထက္ပိုမို၍ ခံႏုိင္စြမ္းရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ဧကေပါင္း ၁၅၀ ခန္႔က်ယ္၀န္းသည့္ ေျမေအာက္ေရကန္ၾကီး တြင္ ၅၀ ဒီဂရီဖာရင္ဟုိက္ အပူခ်ိန္ရွိ ေရမ်ား ျဖတ္သန္းစီးဆင္း ေနရာ တန္ဖိုးၾကီးအထိမ္းအမွတ္ပစ္ၥည္းမ်ား ထိန္းသိမ္းထားရွိရန္ အတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အပူခ်ိန္ကိုရရွိေစသည္။
အက်ယ္အ၀န္း စတုရန္းေပ ၁ ဒသမ ၈ သန္း အတြက္ စြမ္းအင္ေပးစြမ္းရန္ဂ်င္နေရတာ ၁၅ လံုးကိုလည္း အသင့္အေနအထားထားရွိသည္။ ၀န္ထမ္းအင္အား ၂၇၀၀ ေက်ာ္ ခန္႔အပ္ထားျပီး မီးသတ္ကား ၃စီးလည္းထားရွိသည္။
သံမဏိေတာင္တန္းတြင္ သိမ္းစည္းထားေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ တည္တံ့ႏုိင္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း ခန္႔မွန္းထားသည္။
အဲလစ္ဇဘက္ဘုရင္မၾကီး ( II ) ၏ အိပ္ခန္းဘက္ကင္ဟမ္နန္းေတာ္
အဲလစ္ဇဘက္ ဘုရင္မၾကီးသည္ ဘက္ကင္ဟမ္ နန္းေတာ္ ဒုတိယထပ္ အေရွ ႔ဘက္ျခမ္းရွိ အခန္းေပါင္းမ်ားစြာ တြင္ စံျမန္းေလ့ရွိ၏။ အဆိုပါအခန္းမ်ားသို႔
လွ်ဳိ ႔၀ွက္တံခါး တစ္ခုမွသာ သြားႏိုင္သည္။
အဆိုပါတံခါး မည္သည့္ေနရာတြင္ တည္ရွိသည္ကို သိရွိသည့္ သက္ရွိထင္ရွားပဂၢိဳလ္အနည္းငယ္သာရွိသည္။နန္းေတာ္၏ အခန္းေပါင္း ၁၉ ေနရာသို႔သာ အမ်ားျပည္သူသို႔ ၀င္ေရာက္ၾကည့္႐ႈခြင့္ျပဳထားသည္။
အမ်ားျပည္သူဆက္ဆံေရးအရာရွိမ်ားအေနျဖင့္လည္း နန္းေတာ္၏ အခန္းတည္ေနရာမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခြင့္ မရွိေခ်။ အမ်ားျပည္သူမ်ား မည္သည့္အခါမွ် ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ခြင့္ မရွိေသာ ဘုရင္ႏွင့္ ဘုရင္မႀကီးသာ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရွိသည့္ အခန္းမ်ား နန္းေတာ္ၾကီးတြင္ ရွိေနသည္။
၁၉၈၂ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္မူ မိုက္ကယ္ဖာဂန္အမည္ ရွိသူက ဘက္ကင္ဟမ္နန္းေတာ္အတြင္း လွ်ဳိ ႔၀ွက္၀င္ေရာက္ ခဲ့ဖူး၏။ နန္းေတာ္အတြင္း လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈရင္း ဘုရင္မၾကီး ၏ အိပ္ခန္းသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္ဟူ၏။
““အိပ္ယာက ႏွစ္ထပ္အိပ္ယာဗ်။ ဘုရင္မၾကီးက ဒီ အခန္းမွာ တစ္ေယာက္ထဲပဲ အိပ္တယ္။ ည၀တ္အက်ႌက ဒူးေထာက္အထိ ဖံုးတယ္။ အခန္းက အလ်ား ၁၆ ေပ၊ အနံ ၁၂ ေပေလာက္ပဲရွိတယ္။ အိပ္ယာက ခပ္ေသးေသးပဲ။ နံရံ တစ္ေလွ်ာက္မွာ အံဆြဲေတြ ေတြ႔တယ္””ဟု မိုက္ကယ္ဖာဂန္က ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။
မိုက္ကယ္သည္ ဘုရင္မၾကီးႏွင့္ ၁၀ မိနစ္ခန္႔ပင္ စကားေျပာခဲ့ေသးသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသို႔ စကားေျပာေနရင္း စီးကရက္ေသာက္လိုသျဖင့္ စီးကရက္ပင္ေတာင္းလိုက္ေသး သည္ဟူ၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရင္မၾကီးက လံုျခံဳေရးကို ဆက္သြယ္ ေခၚယူလိုက္ေလသည္။ မိုက္ကယ္လည္း ဘုရင္မၾကီးအခန္းမွ ထြက္ခဲ့ျပီး နန္းေတာ္တြင္းမွ မထြက္ခြာမီ ဘုရင္မၾကီး၏ ၀ိုင္သို ေလွာင္ခန္းသို႔၀င္ကာ တန္ဖိုးၾကီးရွားပါး၀ိုင္မ်ားကို ေသာက္ရန္ ပင္ ၾကိဳးစားခဲ့ေသးသည္။
ဖေလာရန္႔စ္အက်ဥ္းေထာင္ ၊ အေမရိက၏ ထိပ္သီးရာဇ၀င္ လူဆိုးၾကီးမ်ားအား ထိန္းသိမ္းထားရွိသည့္ေနရာ
ငရဲဘံု၏ သန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳလုပ္ထားသည့္ ပံုစံတစ္မ်ဳိး ဟု အခ်ဳိ႕ကေခၚေ၀ၚၾကသည္။ အမိုက္တကာ့ထိပ္ေခါင္၊ ထိပ္သီး တို႔ကို ထားရွိသည့္အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးျဖစ္၏။
နာမည္ေက်ာ္ ရာဇ၀င္လူဆိုးႀကီးမ်ားကို အဆိုပါ အက်ဥ္းေထာင္ႀကီးတြင္ စုစည္းထားရွိရာ အယ္လ္ေကဒါအဖြဲ႔မွ ေလယာဥ္ျပန္ေပးဆြဲသူ၊ ဖိနပ္ျဖင့္ ဗံုးခဲြရန္ၾကံစည္သူ၊ အိုလံပစ္ ကြင္းတြင္ ဗံုးခြဲရန္စီစဥ္သူ၊ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္အတြင္း နယူးေယာက္ရွိ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရး ဗဟိုအေဆာက္အအံုၾကီးကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈ အား ၾကိဳးကိုင္သူ အစရွိသည့္ ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားသည့္ ေနရာျဖစ္သည္။
တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အက်ဥ္းခန္းတြင္ ေရခ်ဳိးရန္ေနရာ တစ္ခု၊ အိမ္သာတစ္ခု၊ စာေရးစားပြဲငယ္တစ္ခုတစ္ခု၊ ကြန္ကရစ္ ျဖင့္ အခိုင္အမာလုပ္ထားသည့္ အိပ္ယာကုတင္တစ္ခု၊ ၄ လက္မပတ္လည္ခန္႔သာရွိေသာ ျပတင္းေပါက္ငယ္တစ္ခုရွိျပီး အဆိုပါ ၄ လက္မအေပါက္ငယ္သာလွ်င္ ျပင္ပကမာၻၾကီးႏွင့္ ဆက္သြယ္ရာေနရာရွိသည္။
အက်ဥ္းေထာင္ဟုဆိုေစကာမူ ဆိတ္ျငိမ္ျခင္းသာ ၾကီးစိုးလ်က္ရွိသည့္ေနရာျဖစ္၏။ အက်ဥ္းသားတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ထိေတြ႔ဆက္ဆံခြင့္ လံုး၀ေပးအပ္မထား။ မိမိအခန္းျပင္ပသို႔ ထြက္ခြင့္ တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္နာရီသာ ခြင့္ျပဳသည္။ သို႔တိုင္ အျခားတိုက္ခန္းတစ္ခုသို႔သာျဖစ္ျပီး မည္သည့္႐ႈခင္းမွ် ၾကည့္႐ႈရန္ မရွိေခ်။
အက်ဥ္းေထာင္ၾကီး စတင္ဖြင့္လွစ္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ တာကာလအတြင္း မိမိကိုယ္မိမိ အဆံုးစီရင္မႈ ၇ ၾကိမ္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ အက်ဥ္းေထာင္မွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ သြားသူတစ္ဦးမွ်မရွိခဲ့။
ေရွရီ မွ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com
