အိမ္ျခံေျမတုိက္ခန္း အ၀ယ္ မမွားေစဖို႔

ေျမအမ်ဳိးအစားတြင္ ဘိုးဘြားပုိင္ေျမ၊ ဂရန္ေျမ၊ ပါမစ္ေျမ၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ
စသည္ျဖင့္ႏိုင္ငံေတာ္ကေျမအမ်ဳိးအစား သတ္မွတ္ေပးထားပါသည္။

ဘိုးဘြားပုိင္ေျမႏွင့္ ဂရန္ ေျမတို႕ကုိ အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္ပါက စာခ်ဳပ္ စာ တမ္း မွတ္ပံုတင္႐ံုးတြင္ မွတ္ပံုတင္ အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခြင့္ ရေပ သည္။သုိ႔ရာတြင္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ၊ ပါမစ္ေျမတို႕မွာမူ စာခ်ဳပ္စာတမ္း မွတ္ပံုတင္ ႐ံုးတြင္ အေရာင္းအဝယ္ မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္ျပဳလုပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခြင့္ မျပဳသည့္ ေျမ အမ်ဳိးအစားတြင္ ပါဝင္သျဖင့္ အေရာင္း အဝယ္ ကတိစာခ်ဳပ္ - Sale Contract ျဖင့္သာ လႊဲေျပာင္း ဝယ္ယူၾကၿပီး ထုိမွတစ္ဆင့္ ဂရန္သစ္ ေလွ်ာက္ ထားၾကရေပသည္။

လယ္ယာေျမ၊ ၿခံေျမဆိုလွ်င္လည္း လူေနရပ္ကြက္အတြင္းရွိ ရြာေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာ ေျမစာရင္း ဦးစီးဌာန သုိ႕မဟုတ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ ေျမယာဌာနမွ သက္ေသခံ
လက္မွတ္ ရရွိထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။

ထုိသုိ႕ အေရာင္းအဝယ္ မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခြင့္ မရသည့္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမ၊ ပါမစ္ေျမတို႕ကုိ အေရာင္းအဝယ္ ျပဳရာတြင္ အေရာင္းပဋိဥာဥ္ ကတိစာခ်ဳပ္ (အရပ္စာခ်ဳပ္) မ်ားေပၚ မူတည္၍ အဆင့္ဆင့္ လႊဲေျပာင္း၊ ေရာင္းခ်ၾကသျဖင့္ ပုိင္ဆိုင္မႈ မခိုင္မာဘဲ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ေပၚလာေလ့ ရွိေပသည္။

ဤသည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဆံုးျဖတ္ထားသည့္ တရားစီရင္ထံုးတစ္ခုကုိ ေဖာ္ျပ လိုပါသည္။

'ဦးစိုးျမင့္ႏွင့္ ဦးေအာင္ေက်ာ္မင္း၊ ပါ (၂) ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ တရားစီ ရင္ထံုး၊ စာမ်က္ႏွာ- ၁၆၇' အမႈမွာ ေရႊေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုး၌ ဦးေအာင္ေ က်ာ္မင္းႏွင့္ ေဒၚသန္းႏြဲ႕တို႕က ဦးစိုးျမင့္ အေပၚ ပဋိဥာဥ္အတိုင္း မွတ္ပံုတင္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေျမႏွင့္အိမ္ကုိ လက္ေရာက္ရလိုမႈ စြဲဆိုရာ ၿမိဳ႕နယ္ တရား ႐ံုးက အႏုိင္ဒီဂရီ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

ဦးစိုးျမင့္က ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုး၏ စီရင္ခ်က္ႏွင့္ ဒီဂရီကုိ ပဲခူးတိုင္း တရား႐ံုး (ျပည္ခ႐ိုင္) သုိ႕ အယူခံဝင္ခဲ့ရာ ပလပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

တုိင္းတရား႐ံုး၏ စီရင္ခ်က္ႏွင့္ ဒီဂရီကုိ မေက်နပ္၍ ဦးစိုးျမင့္က တရား႐ံုး ခ်ဳပ္ သုိ႕ ထပ္မံအယူခံ ဝင္ခဲ့ရာ ေအာင္ျမင္မႈ မရရွိခဲ့သျဖင့္ အထူးအယူခံ႐ံုးသုိ႔ အယူခံဝင္ခဲ့ေသာ အမႈျဖစ္သည္။

အထူးအယူခံခံု႐ံုးက သံုးသပ္ဆံုးျဖတ္သည္မွာ

(၁)အခ်င္းျဖစ္ ေျမကြက္ကုိ ဦးေအာင္ေက်ာ္မင္းတို႕က ဦးစိုးျမင့္ထံမွ သက္ေ သခံေျမႏွင့္ အေဆာက္အအံု အေရာင္းအဝယ္ ကတိစာခ်ဳပ္အရ အဖုိးစား နားေပး၍ ဝယ္ယူခဲ့သျဖင့္ ပဋိဥာဥ္ အတိုင္း အေရာင္းအဝယ္ မွတ္ပံုတင္ စာ ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေျမႏွင့္အေဆာက္အအံုကုိ လက္ေရာက္ ေပးအပ္ရန္ ဦးေ အာင္ေက်ာ္မင္းတို႕က အဆိုျပဳ၍ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္သည္။

(၂)ပဋိဥာဥ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေပးေစလိုမႈတြင္ တရားလိုႏွင့္ တရားၿပိဳင္ အၾကား ၿပီးေျမာက္ေသာ ပဋိဥာဥ္ရွိဖို႔ လိုေပသည္။

(၃) ယင္း ပဋိဥာဥ္ပါ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ကတိပါအတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေ ပးေစလိုျခင္း ျဖစ္၍ ကတိပဋိဥာဥ္ အေပၚ အေျခခံစြဲဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။

(၄)ပစၥည္းကုိ လက္ေရာက္ ေပးေစလိုမႈမ်ား၊ ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းျခင္းစာခ်ဳပ္ ပဋိဥာဥ္အေပၚ အေျခခံ ဆံုးျဖတ္ရမည္ ျဖစ္သည္။

(၅) ယခုအမႈ သည္ ပစၥည္း လက္ေရာက္ရရွိခဲ့ျခင္း မရွိသျဖင့္ ပဋိဥာဥ္ အ တိုင္း ေဆာင္ရြက္ေပးေစလိုမႈ အျပင္ ပစၥည္းလက္ေရာက္ ရလိုမႈပါ ပူးတြဲစြဲ ဆိုထားေပသည္။

(၆)ပစၥည္းလက္ေရာက္ ရလိုမႈျဖစ္လွ်င္ အခ်င္းျဖစ္ပစၥည္း၏ ပုိင္ဆိုင္မႈကုိ မူ တည္၍ တရား႐ံုးက ဆံုးျဖတ္ေပး ရမည္ ျဖစ္သည္။

(၇)အခ်င္းျဖစ္ေျမကြက္၏ေျမပံုႏွင့္ေျမရာဇဝင္အရ ေျမကြက္အမည္ေပါက္ ပိုင္ရွင္မွာ ဦးေမာင္ခႏွင့္ ေဒၚေစာရွင္တို႔ အမည္ေပါက္ ျဖစ္ေနသည္။

(၈)ဦးစိုးျမင့္သည္ အခ်င္းျဖစ္ေျမကြက္ကုိ ၿခံေျမ အေရာင္းအဝယ္ ကတိစာ ခ်ဳပ္ အရ ေငြက်ပ္တစ္ေထာင္ျဖင့္ ဦးသူေတာ္ထံမွ ဝယ္ယူခဲ့သည္။

(၉) ဦးသူေတာ္ႏွင့္ ေျမကြက္အမည္ေပါက္ ဦးေမာင္ခ၊ ေဒၚေစာရွင္ တို႕၏ တရားဝင္ အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ဆက္စပ္စာခ်ဳပ္ မ်ားလည္း မေတြ႕ရေပ။

(၁၀) ဦးစိုးျမင့္ တင္ျပေသာ ၿခံေျမအေရာင္းအဝယ္ ကတိစာခ်ဳပ္မွာလည္း တံဆိပ္ေခါင္း ထမ္းေဆာင္ထားျခင္း မရွိသည့္အျပင္ မွတ္ပံုတင္ထားျခင္း မရွိသျဖင့္ ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းျခင္း အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၄ ႏွင့္ စာခ်ဳပ္စာတမ္း မ်ား မွတ္ပံုတင္ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၇ တို႕အရ တရားမဝင္ေသာေၾကာင့္ အခ်င္းျဖစ္ေျမကြက္ကုိ ဦးစိုးျမင့္က တရားဝင္ ပုိ္င္ဆိုင္ခြင့္ မရွိႏုိင္ေပ။ ေရာင္း ခ်ပုိင္ခြင့္လည္း မရွိေခ်။

(၁၁)ထို႕ေၾကာင့္ အခ်င္းျဖစ္ေျမႏွင့္ အိမ္ကုိ ဦးစိုးျမင့္က ပဋိဥာဥ္အတိုင္း
မွတ္ပံုတင္ အေရာင္းစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး လက္ေရာက္ေပးအပ္ရန္ တရား႐ံုး က အမိန္႕ခ်ႏုိင္မည္ မဟုတ္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားေပသည္။

(၁၂)သုိ႕ရာတြင္ ေရာင္းေၾကးေငြ အတြက္ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ေပးသြင္း ထားပါက ေရာင္းသူေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဝယ္သူေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပဋိ ဥာဥ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္လွ်င္ ထုိေငြကုိ ျပန္လည္ ေပးအပ္ရ မည္ျဖစ္သည္။

(၁၃) ဤအမႈတြင္ ဦးစိုးျမင့္က ပဋိဥာဥ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္မေပး ႏုိင္ေသာ
အေျခအေန ရွိသျဖင့္ အေရာင္း အဝယ္ ကတိစာခ်ဳပ္ပါအတုိင္း ေဆာင္ ရြက္ေပးႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။

(၁၄)ဝယ္သူ ဦးေအာင္ေက်ာ္မင္းတို႕က တစ္စံုတစ္ရာ ပ်က္ကြက္ျခင္းမရွိေ ၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

(၁၅) ဦးေအာင္ေက်ာ္မင္းတို႕က ဦးစိုးျမင့္သုိ႕ ေရာင္းေၾကးေငြ တစ္သိန္းေ လးေသာင္း က်ပ္ အျပည့္အဝ ေပးအပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ ထုိေငြကို ဦးစိုးျမင့္ က ျပန္လည္ ေပးေစသင့္သည္ဟု သံုးသပ္ၿပီး ဦးစိုးျမင့္က ဦးေအာင္ေက်ာ္ မင္းတို႕ကုိ ေရာင္းေၾကးေငြ က်ပ္ တစ္သိန္းေလးေသာင္းကုိျပန္ေပးေစရန္ အမိန္႔ ခ်မွတ္ခဲ့ေပသည္။

ထုိ႕အတူ အေပ်ာက္စနစ္ျဖင့္ တိုက္ခန္း ဝယ္ယူရာတြင္ အမွန္တကယ္
ေရာင္းပုိင္ခြင့္ရွိသူထံမွ မဟုတ္ဘဲ ပိုင္ရွင္အစစ္ဟုထင္၍ ဝယ္မိသျဖင့္ တိုက္ ခန္းမွ ဖယ္ရွားေပးခဲ့ရေသာ အမႈတစ္ခုကုိ ေဖာ္ျပ လိုပါသည္။

'ေဒၚတင္ေမာ္၊ ပါ (၂) ႏွင့္ ဦးျမင့္သိန္း၊ ပါ (၂)။၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ တ ရားစီရင္ထံုး စာမ်က္ႏွာ ၈၉' အမႈတြင္

- ရန္ကုန္တုိင္းတရား႐ံုး၌ ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းတုိ႔က ဦးျမင့္ သိန္းႏွင့္ ေဒၚေဆြေဆြျမင့္တို႕အေပၚ တရားလိုမ်ား ပုိင္ဆုိင္ေသာ တိုက္ခန္း အတြင္းသုိ႕ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ေနထုိင္သည့္ တရားၿပိဳင္မ်ားအား ဖယ္ ရွားထြက္ခြာေပးေစလိုမႈ စြဲဆိုရာ အႏုိင္ဒီဂရီ ရခဲ့သည္။

- တုိင္းတရား႐ုံး၏ စီရင္ခ်က္ႏွင့္ ဒီဂရီကုိ ဦးျမင့္သိန္းတို႔က တရား႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ အယူခံဝင္ရာ မူလ ေဒၚတင္ေမာ္တို႕ စြဲဆိုသည့္ အမႈကုိ ပလပ္ေၾကာင္း အ မိန္႕ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။

- ယင္း အမိန္႕ကုိ ေဒၚတင္ေမာ္တို႕က မေက်နပ္၍ အထူး အယူခံခံု႐ံုးသုိ႔ အယူခံဝင္လာျခင္းျဖစ္သည္။

အထူးအယူခံခံု႐ံုးက သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္သည္မွာ ဤအမႈတြင္

- ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းတုိ႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ပန္းဘဲတန္း ၿမိဳ႕ နယ္၊ (၈) ရပ္ကြက္၊ လမ္း ၃ဝ၊ ပထမထပ္၊ ၂၃၂ အခ်င္းျဖစ္ တိုက္ခန္းကို ၂၈-၄-၉၄ ေန႕တြင္ ေဒၚလွလွစိန္ထံမွ တန္ဖိုးေငြက်ပ္ တစ္ဆယ့္သံုးသိန္း
ငါးေသာင္းျဖင့္ သက္ေသခံ တိုက္ခန္း အေရာင္းအဝယ္ ကတိစာခ်ဳပ္အရ ဝယ္ယူခဲ့သည္။

- ဝယ္ယူၿပီးေနာက္ ေဒၚတင္ေမာ္တို႕သည္ အခ်င္းျဖစ္တိုက္ခန္းကုိ ဦးခ်င္ တိန္ေဟာက္အား ငွားရမ္းထားခဲ့သည္။
- အိမ္ငွား ဦးခ်င္တိန္ေဟာက္ ေျပာင္းေရႊ႕ခ်ိန္တြင္ ေဒၚတင္ေမာ္၏ သားျဖစ္သူ ဦးတင္ထြန္းဝင္းအား ေခတၱေနထိုင္ခြင့္ျပဳ ခဲ့သည္။

- ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚ သန္းသန္းဝင္းတို႕သည္ႏိုင္ငံျခားသုိ႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာသည့္အခါ အခ်င္းျဖစ္ တိုက္ခန္းသုိ႔ သြားေ ရာက္ၾကည့္႐ႈသည္။

ဤတြင္

- တိုက္ခန္း၌ ဦးျမင့္သိန္းတို႕ မိသားစုက က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ ေနထုိင္လ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရ၍ ဦးျမင့္သိန္းတို႔အေပၚ တိုက္ခန္းမွ ဖယ္ရွားထြက္ ခြာေပးေ စလိုမႈ စြဲဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။

- အခ်င္းျဖစ္တိုက္ခန္း ပါဝင္ေသာ တိုက္အမွတ္ ၂၃၂ ၏ ေျမပုိင္ရွင္ ဦးရာ ကြတ္ေမာင္ေမာင္ က ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ အခ်င္းျဖစ္ တိုက္ခန္းကုိ ေဒၚလွလွ စိန္က ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းတို႕ထံ ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။

- ေဒၚလွလွစိန္က ကြၽန္ေတာ့္အား အမည္ေျပာင္းခ ေျခာက္ေသာင္းေပး သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္သည္ တိုက္ခန္း ပုိင္ရွင္အျဖစ္ ေဒၚလွလွစိန္အမည္ မွ ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းအမည္ သုိ႕ ေျပာင္းေပးလိုက္သည္။

- ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚ သန္းသန္းဝင္းတို႕သည္ ယခုအခ်ိန္ထိ အိမ္လခေ ပးေခ်ရန္ ပ်က္ကြက္မႈ လံုးဝမရွိေသးပါဟု ထြက္ဆိုထားသည္။

ယင္း အခ်က္ကုိ ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္
- ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းတို႕သည္ အခ်င္းျဖစ္ တိုက္ခန္းကုိ အေပ်ာက္စနစ္ျဖင့္ ဝယ္ယူေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။

-ဦးတင္ထြန္းဝင္းသည္ မိခင္ေဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ေဒၚသန္းသန္းဝင္း တို႔ ႏုိင္ငံျခားသုိ႕ ခရီး ေခတၱသြားေနစဥ္ အခ်င္းျဖစ္တိုက္ခန္းကုိ မိခင္ေ ဒၚတင္ေမာ္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းဝင္းတုိ႕၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ သုိ႕မဟုတ္ လႊဲအပ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိဘဲ မိမိပုိင္ဆိုင္ေလဟန္ျဖင့္ လိမ္လည္၍ ဦးျမင့္သိန္းတို႔အား လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚေပါက္သည္။

'Nemo Dat Quod non habet' ဥပေဒဆို႐ိုးအရ မည္သူမွ် မိမိတြင္ မရွိေသာ အခြင့္အေရးကုိ သူတစ္ပါးအား မအပ္ႏွင္းႏုိင္ေပ။

ထုိ႕ေၾကာင့္
- ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းေပးရန္ အခြင့္အေရးမရွိသူက လႊဲေျပာင္းေပးျခင္းသည္ တရားဝင္ အတည္မျဖစ္ေပ။

- ဦးတင္ထြန္းဝင္းသည္ အခ်င္းျဖစ္ ဥပစာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စီမံခန္႕ခြဲႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရး တစ္စံုတစ္ရာရွိသူ မဟုတ္သျဖင့္ ဦးျမင့္သိန္းတို႔သည္ ၄င္းထံမွ အခ်င္းျဖစ္တိုက္ခန္းကို လႊဲေျပာင္း ရယူျခင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္း မရွိသည့္အျပင္ ၄င္းတုိ႕အေနျဖင့္ တရားဝင္ လက္ရွိထားပုိင္ခြင့္လည္း
ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။

- ဦးျမင့္သိန္းတို႕အေနျဖင့္ ေရာင္းသူ ဦးတင္ထြန္းဝင္းအေပၚတြင္သာ မိမိတို႕ နစ္နာမႈအတြက္ ထုိက္သင့္ေသာ သက္သာခြင့္ကို ေတာင္းဆိုရန္သာ ရွိေပ သည္။

အထက္ပါ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္
- ေဒၚတင္ေမာ္တို႕သည္ အခ်င္းျဖစ္ တိုက္ခန္းကို လက္ေရာက္ ရထိုက္ခြင့္ ရွိသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အိမ္ၿခံေျမ တိုက္ခန္းမ်ား ဝယ္ယူ ရာတြင္ ေရာင္းခ်သူသည္ အမွန္တကယ္ ပုိင္ရွင္ျဖစ္သူ ဟုတ္၊ မဟုတ္ ကုိ ေသခ်ာေလ့လာ စံုစမ္းဖို႕ လိုအပ္ေပသည္။ပုိင္ရွင္ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ သူထံမွ မွားယြင္းဝယ္ယူမိပါလွ်င္ ပစၥည္းဆံုး႐ႈံး နစ္နာသည္ အထိ ျဖစ္ႏုိင္ေ ၾကာင္း သတိေပး ေရးသားလိုက္ပါသည္။

Credit - Zaygwet Journal