ကၽြန္ေတာ့္ကိုမေမြးခင္ ကၽြန္ေတာ့္အေဖနဲ႔အေမ စတင္ဆံုစည္းၾကတဲ့ ဘူမိနက္သန္က
လမ္းသစ္ရိပ္သာအိမ္ရာ ပါပဲ။ လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မွာရွိပါတယ္။ သရက္ေတာေက်ာင္းတုိက္နဲ႔
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေပါ့။ အေနာ္ရထာလမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းၾကား တစ္ဘေလာက္လံုး
က်ယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မေမြးခင္ ကၽြန္ေတာ့္မိဘ အေလာင္းအလ်ာေတြ ေနခဲ့စဥ္တုန္းကတည္းက လမ္းသစ္၇ိပ္သာအိမ္ရာဆိုေပမယ့္ သူတို႔နားထဲ၊ ႏႈတ္ထဲမွာ စြဲေနတာက ျပည္ေတာ္သာတုိက္ တဲ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအိမ္ရာကို တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တာက ကြယ္လြန္သူ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ
ဦးႏုဦးေဆာင္တဲ့ ဖဆပလပါတီက ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တာ ျပည္ေတာ္သာရမည္ ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္။
တျပည္ေထာင္လံုး သာသာယာယာရွိရမယ္ဆုိတဲ့ နိမိတ္ကို ယူၿပီးေတာ့ ျပည္ေတာ္သာရမည္ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို ေၾကြးေၾကာ္၊ ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္းကို ခ်၊ လူတစ္ကိုယ္ တုိက္တစ္လံုး၊ ကားတစ္စီး၊
၀င္ေငြရွစ္ရာဆိုတဲ့ မက္လံုးနဲ႔ ျမန္မာ ျပည္သူေတြ အားက်သြားရည္ယိုခဲ့ရတဲ့ စီမံကိန္းဆိုပဲ။ အဲဒီစီမံကိန္းရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအျဖစ္ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတိုက္္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ
အိမ္ရာႀကီးတစ္ခုကိုေဆာက္၊ ႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္းေတြ၊ ေတာထဲက အလင္း၀င္ လာတဲ့
လက္နက္ကိုင္ေတြအတြက္ အစီအစဥ္ခ်ၿပီး ေဆာက္ေပးလိုက္တဲ့အိမ္ရာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေမြးလို႔ ေလးငါးဆယ္ႏွစ္ေလာက္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီ လမ္းသစ္ရိပ္သာအိမ္ရာကို ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား ေရာက္ခဲ့ေပါက္ခဲ့ေပါ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြရဲ႕ ေနရာေဟာင္းဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အသိအကၽြမ္း မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြက အဲဒီမွာက်န္ခဲ့သေလ။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အေဖရဲ႕ ကာလသားဘ၀ကို ဒီေနရာဒီေဒသ ဒီရပ္၀န္းမွာ ကုန္ဆံုးခဲ့တာဆိုေတာ့ အဲဒီတုန္းက အသက္ သံုးဆယ္မွ မျပည့္ ေသးလို႔ လူငယ္စိတ္မကုန္႔တကုန္ ကေလးအေဖဘ၀ေရာက္ေနသူ ကၽြန္ေတာ့္အေဖမွာ သူ႔ေပါင္းေဟာင္းသင္း ေဟာင္းေတြနဲ႔ သြားေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း အဲဒီကိုသြား၊
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေနာက္ကေန လိုက္လိုက္သြား။ ဆုိၾကပါစို႔ရဲ႕။ တန္ေဆာင္တိုင္လို ပြဲလမ္းသဘင္ႀကီးႀကီးမားမားရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းဆိုတာက အင္မတန္စည္ကားတဲ့အရပ္။ တန္ေဆာင္တုိင္မွာ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္က တံခြန္စိုက္ ေလာက္ေအာင္ စည္ကား။ အဲဒီလိုပြဲေတာ္မ်ဳိးမွာ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလးနဲ႔
တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲ ေလွ်ာက္လည္၊ အၿငိမ့္စင္၊ ရုပ္ေသစင္ ေတြ႕ ၀င္ၾကည့္၊ လူၾကားထဲ တိုး၊ ဗုိက္ကေလး နည္းနည္းဟာလာရင္ ၀က္ေခါင္းသုပ္ စား၊ အမဲအူျပဳတ္ စား၊ ၾကံရည္ ေသာက္၊ ဘိလပ္ရည္ ေသာက္၊ ထပ္ေလွ်ာက္။ ဒီလိုနဲ႔ သန္းေခါင္ ေက်ာ္တဲ့အထိ ေနၾက၊ ေပ်ာ္ၾက။
အဲဒီလိုသြားၿပီဆိုရင္ လမ္းသစ္ရိပ္သာအိမ္ရာ တိုက္ေတြၾကားထဲ လွည့္သြား။ အဲဒီမွာလည္း
လမ္းတုိင္းလမ္းတုိင္း၊ အိမ္တုိင္းအိမ္တုိင္းက မီးေတြကို ထိန္ထိန္သာလို႔။ ကိုယ့္အိမ္ကလုပ္တဲ့မုန္႔ ေတြ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ဖိတ္ေကၽြး။ ေပ်ာ္စရာမွ တကယ့္ေပ်ာ္စရာ။ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလးက သူ႔အသိအကၽြမ္း ေတြအိမ္ကို ၀င္၊ လိုက္ႏႈတ္ဆက္၊ အဲဒီအိမ္ေတြကလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ သူတို႔လုပ္ထားတဲ့မုန္႔ေတြ ေကၽြး။ ျပန္ေတြးတိုင္းလြမ္းစရာပါ။
ဒါက ကၽြန္ေတာ္ လမ္းသစ္ရိပ္သာတုိက္ခန္းေတြနဲ႔ မစိမ္းဘူးဆိုတဲ့သေဘာပါ။ ေနာက္ေတာ့
အသက္ေတြ အရြယ္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ႀကီးသထက္ႀကီးသြား။ ကၽြန္ေတာ့္ကို
တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတြ လိုက္ပို႔ပို႔ေပး တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလး ဆံုးသြားတာေတာင္ ဆယ့္တစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ သူတို႔အသိအကၽြမ္း လမ္းသစ္ရိပ္သာက မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းေတြလည္း ဇရာရဲ႕ထုေထာင္းမႈနဲ႔ တဖြဲဖြဲလြင့္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ လမ္းသစ္ ရိပ္သာ တုိက္ခန္းေတြဟာ စိမ္းမသြား။ လမ္းမေတာ္ဘက္ကို ကိစၥတစ္စံုတစ္ရာနဲ႔ ေ၇ာက္တုိင္း လမ္းသစ္ရိပ္သာ တိုက္ခန္းေတြဘက္ လွမ္းၾကည့္မိရင္ ရင္ေတြခုန္ေနတုန္း။
တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ကိုလြမ္းေနတုန္း။ အသက္ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္တုန္းက ေမာ္တင္ေစ်းထဲမွာ
ဆံပင္ညွပ္ခဲ့တဲ့ပံုရိပ္ေတြ ျမင္ေနတုန္း။ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္ေလး ႏွစ္စပိုင္းေလာက္မွာ အိုးအိမ္ပိုင္၀န္ထမ္းအိမ္ရာေတြ အဆင့္ျမင့္ျပန္ေဆာက္မယ့္စာရင္းထဲ လမ္းသစ္ရိပ္သာပါလာတယ္ၾကားေတာ့ ရင္ေတြျပန္ခုန္လာခဲ့ေသးတယ္။ လမ္းသစ္ရိပ္သာနဲ႔ဖြားဖက္ေတာ္လို႔ ေျပာရမယ့္ ဗဟိုစည္ရပ္ကြက္ဆို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာအျဖစ္ အေကာင္အထည္ေပၚၿပီး တစ္ခ်ိန္က ႏုပ္ႏုပ္ဖြဲဖြဲေနရာေလးဟာ တကယ့္ လူကံုထံရပ္ကြက္တစ္ခုအျဖစ္ ၀င့္ထည္ခဲ့။ ဒီေတာ့
လမ္းသစ္ရိပ္သာလိုေနရာေကာင္းတစ္ခု အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာစခန္းတစ္ခုျဖစ္သြား၇င္အတုိင္းထက္အလြန္၊
တံခြန္နဲ႔ကုကၠား အလွေပၚအယဥ္ဆင့္ၿပီး တင့္သထက္တင့္သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ မုဒိတာ စိတ္ထားက
ကၽြန္ေတာ့္ရင္နဲ႔အမွ်။ ပထမဆံုးအစီအစဥ္အျဖစ္ ငါးဆယ့္တစ္လမ္း၀န္ထမ္းအိမ္ရာကို တုိက္ ေဟာင္းေတြဖ်က္၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြတူး၊ အထပ္ေတြတင္နဲ႔ တရမန္းၾကမ္းလုပ္ေနတာ ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္ေလး၊ ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္ငါး ေတာက္ေလွ်ာက္ေတြ႕ေနရေတာ့ ဒါၿပီး လာမွာ
လမ္းသစ္ရိပ္သာပဲဆိုၿပီး ကိုယ္နဲ႔လည္း ဘာမွမဆိုင္ ၀င္ရင္ခုန္ေနလိုက္ေသး။
ဒါေပမဲ့ ငါးဆယ့္တစ္လမ္းအိမ္ရာ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတာင္အထိုင္မခ်ရေသးခင္ ၾကားလိုက္ရတဲ့သတင္းက
လမ္းသစ္ရိပ္သာကိုလည္း အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာေဖာ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ အိုးအိမ္ရယ္၊ ေဆာက္မယ့္ကုမၸဏီရယ္က လက္ရွိေနၾကတဲ့ေဒသခံေတြနဲ႔ သြားညွိၾကတယ္တဲ့။
အိုးအိမ္ကေျပာတဲ့အထဲမွာ နဂိုေနသူေတြကို တစ္ခန္းစီျပန္ ေပးမယ္၊ အထပ္ျမင့္ေဆာက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ပိုထြက္လာတဲ့အခန္းေတြကို ကုမၸဏီနဲ႔အခ်ဳိးခ်ၿပီး ျပန္ေရာင္း
မယ္။ သူတုိ႔လက္ထဲက တိုက္ရုိက္၀ယ္တဲ့ အိမ္ရွင္အသစ္ေတြကို တုိက္ခန္းပိုင္ဆုိင္မႈစာအုပ္ (Owner Book) ထုတ္ေပးမယ္၊ အခန္းျပန္ရတဲ့ နဂိုေနသူေတြကိုေတာ့ Owner Book မေပးဘူးဆိုေတာ့
နဂိုေနသူေတြနဲ႔ သေဘာထားခ်င္းမတုိက္ဆုိင္ၾက။ ဒါနဲ႔ပဲ အေျခအေနက လိပ္ခဲတည္းလည္း။
ခုေလာက္ဆို ဘယ္လိုသေဘာတူညီခ်က္ေတြရကုန္ၿပီလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့။ စံျပရုပ္ရွင္ရံုဘက္
ကိစၥရွိလို႔ ေရာက္သြားတိုင္း လမ္းသစ္ရိပ္သာတိုက္ႀကီးေတြကေတာ့ ေရညွိအလိမ္းလိမ္း၊
သစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အလြမး္ေတြကို ညွိဳ႕ယူလို႔ေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။
ေက်ာ္ေဇာေလး မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com