ဥေရာပအိမ္ေျမယာေစ်းကြက္

ဥပေရာပတြင္ အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းမ်ားသည္ ပကတိအေျခအေနမွန္ႏွင့္ ကင္းကြာလ်က္ရွိသည္။ ထိုအိမ္ယာပူေပါင္းမ်ားကို အရွိန္ေလ်ာ့ရန္မလြယ္လွေပ။ ဆိြဒင္ႏိုင္ငံ၌ ပူးတြဲ ေနထိုင္ျခင္းဟူသည့္ေဝါဟာရမ်ားရွိသည္။ အိမ္ယာေျမ ေစ်းႏႈန္းမ်ားတက္ေနသည့္ခ်ိန္၌ ေဝါဟာရ အသစ္ေပၚေပါက္လာသည္။ထိုေဝါဟာရမွာ “မိခင္ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ျခင္း” ဟူသည့္ ေဝါဟာရ ျဖစ္သည္။ ေအာ့စလိုၿပီးလွ်င္ စေတာ့ဟုမ္းသည္ဥေရာပတြင္ လ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားေနေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ၿပီး ၂၀၃၀ တြင္ လူဦးေရ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးမည္ဟုယူဆၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ယာေဆာက္လုပ္ေနသည့္ ကရိန္းမ်ားကို အနည္းငယ္မွ်သာေတြ႔ရသည္။တစ္ႏွစ္လွ်င္ လူေပါင္း (၃) သိန္းခန္႔ ဝင္ေရာက္လ်က္ရွိသျဖင့္ အိမ္ယာမ်ားကို အလုအယက္ရွာေဖြရယူၾကရသည္။ ထိုအျပင္ အတိုးႏႈန္းစံခ်ိန္တင္ နိမ့္က်မႈေၾကာင့္ စေတာ့ဟုမ္းရွိ ေနထိုင္ေသာသူမ်ားအေနျဖင့္အေပါင္နည္းျဖင့္ မ်ားမ်ားစားစား ေခ်းေငြရယူႏိုင္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဆိြဒင္္၌ အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ားသည္၁၉၉၆ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ (၃) ဆ တက္ၿပီး အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ေၾကြးၿမီသည္ အခြန္ေပးေဆာင္ၿပီးဝင္ေငြ၏(၁၇၄) ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ရွိလာခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား ပူေပါင္းတစ္ခုလိုႀကီးမားလ်က္ရွိသည္။

ဆိြဒင္၌သာ ထိုသို႔ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္ေပ။ ဇြန္လ၌ IMF က မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္သူမ်ားသည္ကမာၻတစ္ဝန္းတြင္ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ား၌ အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္မားေနျခင္းအတြက္ပိုမိုလုပ္ေဆာင္ၾကရန္ ေထာက္ျပခဲ့သည္။ ေမလ၌ ဥေရာပဗဟိုဘဏ္သည္ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ ဖင္လန္ႏွင့္ျပင္သစ္တို႔တြင္ ျမင့္မားေနသည့္ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို ညႊန္ျပခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လတြင္ ၿဗိတိန္၌ပူေပါင္းေပါက္မည့္အလားအလာမ်ား ေတြ႔ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။ ထို ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဘ႑ာေရးအၾကပ္အတည္းမွအျပည့္အဝ ျပန္လည္ဦးေမာ့ျခင္း မရွိေသးေပ။

အၾကပ္အတည္းမျဖစ္မီက စန္းပြင့္သည့္ေစ်းကြက္ကို ႀကံဳေတြ႔ရၿပီးေနာက္ဥေရာပရွိ အိမ္ယာေျမေစ်းကြက္၌ လမ္း ေၾကာင္းႏွစ္ခုကို ေတြ႔ရသည္။ ဒိန္းမတ္၊ ဂရိ၊ အိုင္ယာလန္၊နယ္သာလန္၊ ေပၚတူဂီႏွင့္ စပိန္တို႔၌ အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းခဲ့ၿပီး အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ား၌ဆက္လက္၍ က်ဆင္းေနဆဲျဖစ္သည္။ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ ၿဗိတိန္၊ ေနာ္ေဝႏွင့္ ဆီြဒင္တို႔သည္ ျပန္လည္ဦးေမာ့ျခင္း၊ အရွိန္ျပင္းျပင္းဦးေမာ့ျခင္းမျပဳမီ အနည္းငယ္က်ဆင္းခဲ့သည္။ အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ားႏွင့္ငွားခတို႔၏ အခ်ဳိးအစားသည္ ေနာ္ေဝ၌ ယခင္ကာလမ်ား၏ ပွ်မ္းမွ်ထက္ (၆၅) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဖင္လန္၌(၄၄) ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၿဗိတိန္၌ (၄၃) ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္မားခဲ့သည္။ ဝင္ေငြမ်ားက အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းကိုမွီေအာင္မလိုက္ႏိုင္ေပ။ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ ဝင္ေငြအခ်ဳိးအစားသည္ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၌ ကာလရွည္ပွ်မ္းမွ်ႏႈန္းထက္(၄၆) ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၌ (၂၇) ရာခိုင္ႏႈန္းျမင့္မားေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။အခ်ဳိႏိုင္ငံမ်ား၌ ပို၍ဆိုးသည္။ စေတာ့ဟုမ္း၌ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္တြင္ အိမ္ခန္းမ်ား၏ေစ်းႏႈန္းသည္(၁၁) ရာခိုင္ႏႈန္း တက္ခဲ့ရာ ယခင္ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္က (၉) ရာခိုင္ႏႈန္းသာ တက္သည္ထက္ ပို၍ျမင့္မားလာခဲ့သည္။လန္ဒန္၌ ႏိုင္ငံျခားေစ်းကစားသူမ်ားေၾကာင့္ အိမ္ခန္းေစ်းႏႈန္း (၁၉) ရာခိုင္ႏႈန္း တက္ခဲ့သည္။

အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ေၾကြးၿမီမွာလည္း စံခ်ိန္တင္ေလာက္ေအာင္ ျမင့္မားလာခဲ့သည္။အိမ္မ်ားကို အေပါင္စနစ္ျဖင့္ ဝယ္ယူျခင္းေၾကာင့္ ေၾကြးၿမီမ်ား ျမင့္မားလာျခင္းျဖစ္သည္။ေနာ္ေဝ၌ အိမ္မ်ား၏ေစ်းႏႈန္းသည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ (၄) ဆ တက္လာၿပီး အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏အခြန္ေဆာင္ၿပီးဝင္ေငြ၏(၂) ဆ ေၾကြးတင္လ်က္ရွိသည္။

အေမရိကန္ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဥေရာပတိုက္သားမ်ားထက္ ပို၍အေၾကြးတင္ၾကသည္။သုိ႔ေသာ္လည္း အေမရိကန္သည္ အခြန္ေဆာင္ၿပီးဝင္ေငြ၏ (၁၀၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္၌သာ အေၾကြးတင္ၿပီးယူရုိဇုန္၌ (၁၁၀) ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ အေၾကြး တင္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ပူေပါင္းထဲ ေရာက္ေနသည္ မေရာက္ေနသည္ကို မသိႏိုင္ေသာ္လည္း ေၾကြးၿမီမ်ားအလြန္မ်ားေနၿပီဟုဆိုႏိုင္ေၾကာင္း ဆီြဒင္ဗဟိုဘဏ္၏ ဥကၠ႒ေဟာင္းကဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အတိုးႏႈန္း သက္သာစြာျဖင့္ဆက္လက္၍ ေခ်းယူႏိုင္ၾကၿပီး အိမ္သစ္မ်ား တိုးပြားမႈႏႈန္း နည္းလာျခင္းေၾကာင့္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားဆက္လက္ ျမင့္မားေနဦးမည္ျဖစ္သည္။

ဗဟိုဘဏ္မ်ားက အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းေစရန္အတြက္ အတိုးႏႈန္းကိုအသံုးျပဳ ေျဖရွင္းႏုိင္ျခင္းမရွိေပ။ ဆီြဒင္က ၂၀၁၀ တြင္ အတိုးႏႈန္းကိုသံုး၍ ေျဖရွင္းရန္ႀကိဳးစားရာေအာင္ျမင္မႈမရဘဲ ဆိုးက်ဳိးမ်ားသာရရွိခဲ့သည္။ အလုပ္လက္မဲ့ က်ဆင္းမႈ ရပ္သြားၿပီး ႏုိင္ငံသည္ေငြက်ဳံ႕တြမႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ထိုေၾကာင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အတိုးႏႈန္းကို ျပန္လည္ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ရသည္။ ေငြေၾကးမူဝါဒေၾကာင့္ ယူရုိဇံုတြင္ အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ားကို ထပ္မံ၍ျမင့္မားေစပံုရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဥေရာပဗဟိုဘဏ္က အတိုးႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းေစရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ေငြေခ်းစာခ်ဴပ္မ်ားကို ျပန္လည္၍ဝယ္ရန္ စဥ္းစားေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘဏ္မ်ားႏွင့္ေငြေခ်းသူမ်ားအား ထိန္းခ်ဴပ္သည့္နည္းလမ္းသည္ ေပ်ာ့ေျပာင္းသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။လူူအမ်ား ေခ်းယူႏုိင္သည့္ ေငြေၾကးပမဏကို ကန္႔သတ္ျခင္း၊ ထိုမွတဆင့္ ၄င္းတို႔၏ အိမ္ေထာင္စုဝင္ေငြကိုကန္႔သတ္ျခင္းအားျဖင့္ အိမ္ယာ ဝယ္ယူသူမ်ားအေနျဖင့္ ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ယူမႈကို ဟန္႔တားႏုိင္သည္။အေပါင္ခံေခ်းယူမႈမ်ားကို တားဆီးရန္အတြက္ ဘဏ္မ်ား၏လက္ဝယ္၌ ကိုင္ထားရမည့္ ေငြေၾကးပမာဏျမွင့္တင္သည့္ နည္းကိုလည္း အသံုးျပဳသည္။ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံ၌ ထိုနည္းလမ္းမ်ားကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္က်င့္သုံးရာ ထိေရာက္ေသာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကိုလည္း ရရွိခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၌ယူရိုအၾကပ္အတည္း အျပည့္အဝျဖစ္ေနစဥ္ အိမ္ယာ အေပါင္ခံေငြေခ်းမႈမ်ားသည္ အိမ္ယာ ေစ်းႏႈန္း၏(၁၁၂) ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်အထိ ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ေၾကြးၿမီသည္ ဥေရာပတြင္အျမင့္ဆံုးအထိ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

အာဏာပိုင္မ်ားကတားဆီးသည့္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို က်င့္သံုးခဲ့သည္။ ဝယ္ယူသည့္ ေစ်းႏႈန္း၏ ရာခိုင္ႏႈန္းမည္မွ်ကိုသာေခ်းယူရမည္ဟူေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္ျပဳလုပ္ထားသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ (၁၀၆) ရာခိုင္ႏႈန္းဟူ၍သတ္မွတ္ခဲ့ရာ ၂၀၁၈ တြင္ (၁၀၀) ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းသြားမည္။ ဘဏ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္အရင္းအႏွီးလိုအပ္ခ်က္ကိုလည္း ျမွင့္တင္ခဲ့သည္။ အစိုးရက အေပါင္ေခ်းေငြမ်ားအတြက္ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ကာလကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္သည့္နည္းလမ္းမ်ားအျပင္ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈေၾကာင့္(၃) ႏွစ္ အတြင္း အိမ္ယာေျမေစ်းႏႈန္းကို (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္းက်ဆင္းရန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း နယ္သာလန္ ႏိုင္ငံႏွင့္ အလားတူအိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ားတက္ေနေသာဘယ္ဂ်ီယံ၌ ၂၀၁၀ထိ အစိုးရကလက္ေရွာင္သည့္ မူဝါဒကို က်င့္သံုးခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္၍ နယ္သာလန္၌ အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ားက်ဆင္းေနခ်ိန္တြင္ဘယ္ဂ်ီယံ၌ (၁၁) ရာခိုင္ႏႈန္းတက္ခဲ့သည္။ ဘယ္ဂ်ီယံ၏ ေစ်းကြက္သည္ ေစ်းႀကီးေနခဲ့သည္။

မူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ားအေနျဖင့္အခက္အခဲႀကံဳရျခင္းမွာ ဥေရာပ၏အိမ္ယာေျမ ေစ်းကြက္သည္ အဓိကၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ ေစ်းတက္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီးက်န္သည့္ ေဒသမ်ားက တိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အိုင္ယာလန္တြင္ လူမေနသည့္ အိမ္ အမ်ားအျပားကို ေတြ႔ရသည္။တစ္ႏွစ္လွ်င္ အိမ္ယာ (၈၀၀၀) ခန္႔လိုအပ္ေသာ ဒဗၺလင္၌ ယခင္ႏွစ္က (၁၄၀၀) ခန္႔သာေဆာက္ခဲ့သည္။ထိုေၾကာင့္ ျပည္တြင္းအိမ္ယာေစ်းႏႈန္းထက္ ေဒသအိမ္ယာေစ်းႏႈန္းမ်ား လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က(၂၃) ရာခိုင္ႏႈန္းတက္သြားေစသည္။ ႏိုင္ငံ၏ က်န္ေဒသမ်ား၌အိမ္ယာေစ်းႏႈန္းသည္ (၅) ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔တက္သည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ဥေရာပ အေရွ႕ပိုင္း တိုးတက္ေနေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ အိမ္ယာေဆာက္လုပ္မႈအသစ္မ်ားသည္ ေဆာက္လုပ္မႈ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳေနရသည္။ ႏုိင္ငံေရးနည္း လမ္းမ်ားျဖင့္ေျဖရွင္းမွသာ ထိုကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဥေရာပသမဂၢ၌ တိုးပြားလာသည့္ေဆာက္ၿပီးသြားသည့္ အိမ္သစ္သည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၁၃ ၾကားတြင္ သံုးပံုတစ္ပံုက်ဆင္းခဲ့သည္။ၿဗိတိန္၊ ဘယ္ဂ်ီယံႏွင့္ ဂ်ာမဏီဟူေသာ သံုးႏိုင္ငံ၌သာ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ထပ္ပို၍ အိမ္မ်ားေဆာက္ႏုိင္ခဲ့သည္။ျပင္သစ္၌ အိမ္ယာသစ္မ်ား နည္းပါးသျဖင့္ ဗီြဒီယိုရုံမ်ား၊ ကားရုံမ်ား၌ပင္ တရားမဝင္ေနထိုင္ၾကရသည္ဟူသည့္သတင္းမ်ား ေပၚထြက္လ်က္သည္။

အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားကအိမ္ယာေျမလိုအပ္ခ်က္ကို လိမၼာပါးနပ္စြာေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ၿဗိတိန္ဗဟုိအစိုးရက ရုံးခန္းမ်ားမွအစအက်ဥ္း ေထာင္မ်ားအဆံုး ေျမယာမ်ား အေဆာက္အဦးမ်ား အားလံုးကို ေျမပံုဆြဲျပၿပီး အမ်ားျပည္သူတို႔အေနျဖင့္ထိုေျမမ်ားကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္အတြက္ အႀကံေပးၾကရန္ ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။ေလာေလာဆယ္မရွိသင့္၊ မရွိထိုက္ သည့္ အိမ္ယာမွန္သမွ်ကို ထုတ္ေရာင္းမည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။အျခားနည္းလမ္းတစ္ခုမွာ အသံုးမျပဳသည့္ရုံးမ်ား၊ ဆိုင္မ်ားကို အိမ္ယာမ်ား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ျဖစ္သည္။

ဆိြဒင္ႏိုင္ငံတြင္အထူးျခားဆံုးေသာ အိမ္ယာေစ်းကြက္ကိုေတြ႔ႀကံဳရသည္။ ဇူလိုင္လက ေျမပိုင္ဆိုင္သူမ်ားအား၄င္းတို႔ဥယ်ာဥ္အတြင္း၌ ခြင့္ျပဳခ်က္မလိုဘဲ အိမ္ငယ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ (၂၅)စတုရန္းမီတာထက္မႀကီး (၄) မီတာထက္မျမင့္သည့္ အိမ္ယာမ်ားကိုခြင့္ျပဳခ်က္မလိုဘဲေဆာက္လုပ္ႏိုင္သည္။ထို
အိမ္ယာသည္ ေသးငယ္ေသာ္လည္း မိခင္ႏွင့္ေနထိုင္စရာမလိုသည့္ အိမ္ယာျဖစ္သည္။

Credit: ေမာင္သက္မြန္ (ငါန္းဇြန္)