အိုးအိမ္ ေဘာဂေဗဒ

အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား မတရား ျမင့္တက္ေနသည္။ အိမ္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းေစခ်င္လွ်င္ အိမ္မ်ားမ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးရမည္ျဖစ္၏။ အိမ္မ်ားမ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးႏိုင္လွ်င္ အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ ဤယုတိ္ၱေဗဒကို အျငင္းပြားစရာ မရွိ၊ မွန္ကန္သည္ဟု လူအမ်ား ယူဆ လက္ခံထားၾကသည္။ မၾကာေသးေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ား က ၿဗိတိန္တြင္ အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ေခါင္ ခိုက္ေအာင္ ျမင့္တက္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွစ၍ အိမ္ေစ်းႏႈန္း ၁၆၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ခုန္တက္သြားခဲ့ပါ၏။ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၏ ၀န္းက်င္ ေက်းလက္ေတာရြာနယ္ပယ္မ်ားကို ျမ စိမ္းေရာင္ ဇုန္နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးသမားမ်ားအား အိမ္ရာေဆာက္လုပ္ခြင့္ တားျမစ္ထားေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အကယ္၍ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား က ထိုတားျမစ္ခ်က္ကို ဖယ္ရွားၿပီး၊ အိုး အိမ္ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ အိုး အိမ္ ပိုမိုေဆာက္လုပ္လာႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ထိုးက်ကာ လူအေတာ္ မ်ားမ်ား အိမ္ရာ၀ယ္ယူႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ သည္။ ထို႔အျပင္ အိုးအိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈ က်ဆင္းေနမႈကိုလည္း ရပ္တန္႔ႏိုင္မည္ ျဖစ္ ၏။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္က ၿဗိတိန္တြင္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္မွ ၃၅ ႏွစ္ထိ လူငယ္လူရြယ္မ်ား အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈမွာ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့သည္။ ယေန႔တြင္ ၃၇ ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိပါ၏။ လူငယ္လူရြယ္မ်ား၏ အိမ္ရာပိုင္ဆိုင္မႈမွာ ေခါက္ခ်ဳိးက်သြားသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲသူမ်ားက အိမ္ရာမ်ား ပိုမိုေဆာက္ လုပ္သင့္သည္ဟု ယံုၾကည္လာၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဘာဂ ေဗဒအသိုင္းအ၀ိုင္း၌ အေတြးအျမင္သစ္ တစ္ခု ေပၚထြက္လာသည္။ Oxford Economics rS Jan Mutheirn က အိမ္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္ေနျခင္းသည္ အိမ္ ရာေဆာက္လုပ္မႈ ေလ်ာ့နည္းျပတ္လပ္ ျခင္းႏွင့္ သိပ္ၿပီး ပတ္သက္မႈမရွိဟု ဆိုသည္။ သူက အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္ မႈသည္ ဂလိုဘယ္ဘ႑ာေရး ေစ်းကြက္ မ်ား (global financial markets) ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု လက္ညိႇဳးထိုးျပသည္။ ၿဗိတိန္၏ အိမ္ရာေစ်းကြက္ကို ေလ့လာခဲ့ၾကသူ အေတာ္မ်ားမ်ားက အိုးအိမ္အေရအတြက္ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းျမင့္ တက္လွ်င္ အိမ္ေစ်းႏႈန္း ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းသြားေၾကာင္း ဆက္စပ္ျပခဲ့ၾက သည္။ ဤအခ်က္ မွန္ကန္သည္ဆိုလွ်င္ ေရာင္းလိုအား ကန္႔သတ္မႈမ်ားက ၿဗိတိန္ မွာေလာက္ႀကီးမားေသာ တိုးတက္မႈကို မရွင္းျပႏိုင္ေပ။ ဤကိန္းဂဏန္းမ်ားကို အသံုးျပဳလ်က္ Mr Mulheirn က တြက္ ခ်က္ျပသည္။ အကယ္၍ ၿဗိတိန္သည္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွစ၍ တစ္ႏွစ္လွ်င္ အိမ္ရာ ၂၀၀၀၀၀ ေဆာက္လုပ္မည့္အစား အိမ္ရာ ၃၀၀၀၀၀ ေဆာက္လုပ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ၿဗိတိန္၏ လက္၀ယ္ရွိ အိမ္ရာလက္က်န္ (housing stock) ကို ကိုးရာခိုင္ႏႈန္း ထပ္ ေပါင္းထည့္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ၁၉၉၆ ခုမွ ၂၀၁၇ ခု ထိ ကာလအတြင္း အမွန္ တကယ္ အိမ္ေစ်းႏႈန္းမွာ ၁၃၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္ေနဦးမည္ဟု သူကဆိုသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ဤသို႔ ျဖစ္သည္။ အိုးအိမ္ကို ဘ႑ာေရးအရ အဖိုးတန္ပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္မႈ (financial asset) တစ္ခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္ခဲ့လွ်င္ အမွန္ တရားကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါ၏။ ဘ႑ာေရးအက္ဆက္က ၀င္ေငြကို ဖန္ ဆင္းသည္။ အိမ္အငွားခ်ထားသူထံမွ အိမ္ ကို ငွားရမ္းလွ်င္ ငွားရမ္းခ (rent) ေပးရ သည္။ ကိုယ္တိုင္ အိမ္ပိုင္ဆိုင္လွ်င္ ငွားရမ္းခ သက္သာသည္။ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ အဆိုပါ အိမ္ငွားရမ္းခကို စုမိေဆာင္းမိ သည္။ အားလံုးေသာ ၀င္ေငြစီးေၾကာင္း မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ဤ၀င္ေငြကို အတိုးႏႈန္း (interest rate) အသံုးျပဳၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္ႏိုင္ သည္။ စေတာ့မ်ားက အစုေပၚအျမတ္မ်ား (dividends) ေပးသည္။ ဘြန္းမ်ား ((bonds) ကလည္း ကူပြန္မ်ား (အတိုးမ်ား) ေပးသည္။ ထိုနည္းတူပင္ ငွားရမ္းခအေပၚ လစဥ္ စုေဆာင္းေငြမ်ား (savings) ကို အိမ္ေစ်း ႏႈန္း (house prices) အျဖစ္ အရင္းျပဳႏိုင္ ပါသည္။ ဂလိုဘယ္အတိုးႏႈန္းမ်ား ထိုးက် သြားေသာအခါ အဆိုပါ စုေဆာင္းေငြမ်ား မွာ တန္ဖိုးျမင့္တက္သြားေတာ့သည္။

• 
• 

ဤအေၾကာင္းအရာကိုပင္ ေနာက္ တစ္နည္းေျပာႏိုင္ပါေသးသည္။ အိမ္ေစ်း ႏႈန္းမ်ားကို အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ ကုန္က် စရိတ္ (cost of home ownership) ႏွင့္ အိမ္ငွားရမ္းခတို႔ တူညီသည္အထိ ေစ်းႏႈန္း အဆိုျပဳႏိုင္သည္ သို႔မဟုတ္ bid up ကစ လုပ္ ႏိုင္သည္။ (အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ ကုန္က် စရိတ္ဆိုရာတြင္ ဘဏ္၌အိမ္ေပါင္ႏွံခဲ့ရ လွ်င္ ေပးရမည့္အတိုးႏွင့္ တစ္ေနရာရာ၌ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ အခြင့္အလမ္း ဆံုး႐ံႈးမႈ တို႔ ပါ၀င္သည္) လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္ အရင္း၏ အမွန္တကယ္ ကုန္က်စရိတ္သည္ အၾကမ္း အားျဖင့္ ထက္၀က္ခန္႔က်ဆင္းသြားခဲ့ ေၾကာင္း Mr Mulheirn က ေထာက္ျပ သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားသည္ အၾကမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ဆျမင့္တက္သြားမည္ ဟု သင့္အေနျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခ ရေငြမ်ားကို ဘြန္း ရေငြမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏို္င္ေသာ ပြိဳင့္တစ္ခု သို႔ေရာက္သည္အထိ ေစ်းႏႈန္းအဆိုျပဳမႈ ကို ျမႇင့္တင္မည္ဆုိလွ်င္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား ေနျဖင့္ အိမ္ေပါင္ေခ်းေငြ လံုလံုေလာက္ ေလာက္ ရရွိရန္ လိုသည္။ အကယ္၍အိမ္ ရာေဆာက္လုပ္မႈကို “ဘ႑ာေရးပံုသြင္း ျခင္း” (financialisation) မရွိပါက ထိုသုိ႔ ေသာ ေခ်းေငြမ်ားကို ရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ ေပ။ အိမ္ေပါင္ခံ ေငြထုတ္ေခ်းမႈအား ေျဖေလ်ာ့ေပးျခင္းကို တစ္ခါတစ္ရံ ႏိုင္ငံ ျခား အရင္းအႏွီးမ်ားက ဘ႑ာေငြျဖည့္ တင္းေပးတတ္သည္။ တကယ္လည္း ၁၉၈၀ ႏွစ္မ်ားႏွင့္ ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ားတြင္ ၿဗိတိန္၌ ယင္းသုိ႔ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားက ရန္ပံုေငြျဖည့္တင္းေပးခဲ့သည္။ ဤသုိ႔ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုမွာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ က ငွားစားရန္အတြက္ ၀ယ္ယူေသာ အိမ္ ေပါင္ေခ်းေငြမ်ား (buy-to-let mortgages) ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ က တစ္ဦးခ်င္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားကို အိမ္ပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္လာေစၿပီး အိမ္ၿခံေျမ ေစ်းကြက္တြင္ ေစ်းကစားရန္ လြယ္ကူ ေခ်ာေမာေစခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ ေစ်းကစား ရာတြင္ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက လည္း ေသြး႐ူးေသြးတန္း ပါ၀င္လာခဲ့ႏိုင္ ပါ၏။

အကယ္၍ ဘ႑ာေရးအေျခ အေနမ်ားက အိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အလြန္ အမင္း ျမင့္တက္ေစရန္ တြန္းထိုးေပးႏိုင္ သည္ဆိုလွ်င္ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္မႈ ေလ်ာ့နည္းမႈ ရွိမရွိ ဘယ္လိုေျပာႏိုင္မလဲ။ ယင္းအတြက္ နည္းလမ္းတစ္ခုမွာ အိမ္ ငွားရမ္းခမ်ား (rents) ကို ၾကည့္ရန္ျဖစ္ သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ားသည္ ဘ႑ာ ေရးအစိတ္အပိုင္းမပါ၀င္ဘဲ ေနထိုင္ရန္ ေနရာတစ္ခု (a place to live) အတြက္ ေရာင္းလိုအားႏွင့္ ၀ယ္လိုအား (supply and demand) သက္သက္အေပၚ၌သာ စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခ မ်ားက အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ကြဲဲျပား ျခားနားေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို ေရး ဆြဲျပသည္။ ယင္းမွာ တျခားမဟုတ္။ ၿဗိတိန္ တြင္ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ားမွာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ မွ စ၍ အမွန္တကယ္ က်ဆင္းေနျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ အလြန္ေစ်းႀကီးသည့္ လန္ဒန္ ၿမိဳ႕တြင္ပင္ အိမ္ငွားခမ်ားမွာ ေစ်းျမင့္သည္ ဆိုေသာ္လည္း ေလးရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္၌ သာရွိသည္။ ဤတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာ အခ်က္အ လက္မ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္ လို လာသည္။ တစ္ကမ္ၻာလံုးတြင္ အမွန္ တကယ္ အတိုးႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းလ်က္ရွိ သည္။ သို႔ပါလ်က္၊ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္မႈ အလားအလာႏွင့္ အိမ္ငွားရမ္းခရေငြမ်ား မွာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံမ်ားစြာအတြင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ကြဲျပားျခားနားလ်က္ ရွိသည္။ ပမာအားျဖင့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေျမာက္ ပိုင္း လူကံုထံမ်ားေနထိုင္ရာ ရပ္ကြက္တြင္ အိမ္ငွားရမ္းခမွာ သံုးရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္ ၌ရွိၿပီး၊ Liverpool ၿမိဳ႕၏ အခ်ဳိ႕ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္၌ ရွိသည္။ ဂလိုဘယ္အတိုင္းအတာအရ ေအာင္ျမင္ေနေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးအေတာ္မ်ား မ်ားတြင္ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ားမွာ အႀကီး အက်ယ္ ျမင့္တက္လ်က္ရွိသည္။ ဥပမာ San Francisco တြင္ အိမ္ငွားရမ္းခမွာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကထက္ ၃၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္မားေနသည္။ ဤသို႔ေသာ ေနရာမ်ား တြင္ ေရာင္းလိုအားပိုေကာင္းလာပါက အက်ဳိးအျမတ္ အမ်ားႀကီးရွိႏိုင္သည္။ အမ်ဳိးသား စီးပြားေရးအေပၚ၌လည္း အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိႏိုင္ပါ၏။ လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ အိမ္ေစ်းႏႈန္း မ်ား ျမင့္တက္ေနမႈက ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္မႈမ်ား အကန္႔အသတ္ ရွိလာႏိုင္သည္ဆိုေသာအခ်က္ကို မီးေမာင္း ထိုးျပလ်က္ရွိသည္။ ယင္းသို႔ေသာ ကန္႔ သတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္၊ အနာဂတ္၌ လန္ဒန္ ၿမိဳ႕ႀကီး ဆက္လက္ပိုမိုတိုးတက္ စည္ပင္ လာသည္ႏွင့္အမွ် ႀကီးမားေသာ ဆိုးက်ဳိး သက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ား ကလည္း မိုးထိုးေအာင္ ေထာင္တက္သြား မည္ ျဖစ္ပါ၏။

အတိုးႏႈန္းမ်ားႏွင့္ အိမ္ေစ်းႏႈန္း မ်ားအၾကား သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဆက္စပ္ မႈမွာ အားေပ်ာ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ အနာဂတ္အရင္းအႏွီး ျမတ္စြန္းမႈ မ်ား (future capital gains) အတြက္ ႀကိဳ တင္ခန္႔မွန္းမႈမ်ားသည္ အိမ္ၿခံေျမေစ်းကြက္ ပူေဖာင္းကို ေဖာင္းပြႏိုင္ က်ဳံ႕ပစ္ႏိုင္သည့္ အရာမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အေမရိက၊ အိုင္ယာလန္ႏွင့္ စပိန္ႏိုင္ငံ မ်ားသည္ ၂၀၀၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ား၏ အလယ္ေလာက္တြင္ အတိုးႏႈန္းမ်ား ျမင့္ မားေနလင့္ကစား အိမ္ၿခံေျမေစ်းႏႈန္း တိုး တက္ေကာင္းမြန္မႈႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ဖူးၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ဆယ္စု ႏွစ္ခ်ီ၍ အတိုးႏႈန္းမ်ား နိမ့္က်ေနခဲ့ေသာ္ လည္း ၁၉၈၀ ႏွစ္မ်ား၏ ေႏွာင္းပိုင္းကာလ ႏွင့္ ၁၉၉၀ ႏွစ္မ်ား၏ အေစာပိုင္းကာလ က ေစ်းကစားမႈမ်ားေၾကာင့္ ေရာက္ရွိခဲ့ ေသာ အျမင့္ဆံုးအိမ္ေစ်းႏႈန္းမ်ား စံခ်ိန္ သို႔ ျပန္မေရာက္ေတာ့ေပ။ ဤအေၾကာင္းအရာတို႔မွာ Mr Mulheirn ၏ ယုတိ္ၱေဗဒအေပၚ တည္ ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕ ယုတိ္ၱကိုကား ၿဖိဳဖ်က္ပစ္ရန္ မလိုေပ။ တကယ္ေတာ့ စြန္႔စားေစ်းကစား၍ ဗေလာင္ဆူလာသည့္ အႏၱရာယ္သည္ ေရာင္းလို အားအေပၚ သိပ္ၿပီးအာ႐ံု မစိုက္ရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ သင့္အေနျဖင့္ ေစာဒကတက္ႏိုင္သည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ လြန္ႏွစ္မ်ားက လြတ္လြတ္ လပ္လပ္အိမ္ရာ အမ်ားအျပားေဆာက္လုပ္ ခဲ့ၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ဘ႑ာေရးၿပိဳလဲမႈ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ၌ အႀကီးအက်ယ္ စီးပြားေရးၿပိဳလဲပ်က္စီး ရမႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္က ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ Nevada ျပည္နယ္ႏွင့္ စပိန္ႏိုင္ငံေဒသအခ်ဳိ႕တြင္ ေျခာက္သေယာင္းေနေသာ ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ လူမေနေသာ အိမ္မ်ားသာ က်န္ရစ္ခဲ့ ေတာ့သည္။

အိမ္ေစ်းႏႈန္း ျမင့္မားမႈအတြက္ ဘ႑ာေရးပံုသြင္းျခင္းႏွင့္ အတိုးႏႈန္းမ်ား နိမ့္က်ေနျခင္းကို အျပစ္တင္ရန္သာရွိ ေတာ့သည္ဟု ဆိုၾကပါစို႔။ သို႔ဆိုလွ်င္ မူ၀ါဒ ေရးဆြဲသူမ်ားအေနျဖင့္ ဘာလုပ္သင့္ပါ သလဲ။ အိမ္ေပါင္ေငြထုတ္ေခ်းမႈ (mortga-ge lending) အေပၚ တင္းက်ပ္မႈႀကီးမား ေသာ ဂ်ာမနီကဲ့သုိ႔ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ ေရရွည္၌ အိမ္ ေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္မႈ အလြန္ေလ်ာ့နည္း သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အိုးအိမ္ ပိုင္ဆိုင္မႈႏႈန္းကလည္း ေလ်ာ့နည္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿဗိတိန္က ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အတြက္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္မဟုတ္ ေပ။ ၿဗိတိန္တြင္ “အိမ္ရာအေဆာက္အအံု ေလွကားကို ဖက္တြယ္တက္ႏိုင္ျခင္း” ကို ဘ႑ာေရးလံုၿခံဳမႈအတြက္ အေရးပါသည္ ဟု ႐ႈျမင္ၾကသည္။ ငွားစားရန္အတြက္ အိမ္၀ယ္ယူ သည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားကို တကယ္ေတာ့ အားမေပးသင့္ေပ။ ဟန္႔တားသင့္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္းငယ္က ၿဗိတိန္တြင္ ထိုသို႔ ငွားစားရန္အတြက္ အိမ္၀ယ္ယူသူ မ်ားကို ျမင့္ျမင့္မားမား အခြန္စည္းၾကပ္ ကာ ထိုးႏွက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုလုပ္ရပ္မွာ ယခုအခါ ထင္သေလာက္ ထိ ေရာက္မႈရွိမည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငွားစားရန္ အိမ္၀ယ္ယူေနၾကသည့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ေနရာတြင္ အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္ မ်ားကို အလြယ္တကူ ၀င္ထြက္ႏိုင္ၾက သည့္ ပေရာဖက္ရွင္နယ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားက ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာ ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ အိမ္၀ယ္ ယူသူမ်ားအား အစိုးရက ပိုမိုေထာက္ကူ ပံ့ပိုးေပးမည္ဆိုပါကလည္း အိမ္ေစ်းႏႈန္း မွာ ထို႔ထက္မက ေဖာင္းပြသြားမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ သုိ႔ဆိုလွ်င္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ ပတ္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္နည္းတစ္ခုမွာ အိမ္ ငွားရမ္းချမင့္တက္ေနေသာ ေနရာမ်ား တြင္ အိုးအိမ္ပိုမိုေဆာက္လုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ အိမ္ငွားေနရသူမ်ား၏ ဘ၀ကို သက္သာ ေအာင္ လုပ္ေပးရမည္။ အိမ္၀ယ္ယူျခင္း ကို ဘ၀၏မွတ္တိုင္တစ္ခု (a rite of passage) အျဖစ္ သေဘာထားသည့္ အျမင္ ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရႊ႕ေျပာင္းစြန္႔ပစ္ရ မည္ ျဖစ္သည္။ ဘ႑ာေရးပံုသြင္းျခင္း ပါ၀င္ပတ္သက္လာမႈေၾကာင့္ အတိုးႏႈန္း မ်ား ျမင့္တက္လာျခင္းသည္ ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ ေသာ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း မ်ားကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ႏိုင္ပါ၏။

ေလာေလာဆယ္ ဂလိုဘယ္အ တိုးႏႈန္းမ်ား တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာ သည့္အတြက္ ခ်မ္းသာေသာႏိုင္ငံမ်ားမွ အိမ္ရာေစ်းကြက္မ်ားမွာ ဒယီးဒယိုင္ျဖစ္ လာေနသည္။ ၿဗိတိန္အေနျဖင့္ ဥေရာပ သမဂ္ၢမွ ခြဲထြက္ (Brexit) ရန္ ျပင္ဆင္ေန ခ်ိန္ျဖစ္၍ လန္ဒန္ၿမိဳ႕တြင္ အိမ္ရာ၀ယ္လို အား ထိခိုက္လ်က္ရွိသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ (၂၀၁၇) က အမွန္တကယ္ အိမ္ေစ်း ႏႈန္းမ်ားမွာ ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ က်ဆင္း သြားခဲ့ရသည္။ ပထမဆံုး အိမ္၀ယ္ယူရန္ ျခစ္ ျခစ္ကုတ္ကုတ္ျဖင့္ ဘဏ္မ်ားတြင္ ႀကီးမား ေသာ အပ္ႏွံေငြမ်ား (deposits) ႀကိဳးႀကိဳး စားစား ထည့္သြင္းေနၾကသည့္ လူငယ္ မ်ားအေနျဖင့္ ေရာင္းလိုအားဘက္အျမင္ ကို လက္မခံၾကသူမ်ားမွာ မွန္ကန္သည္ ဟု ျမင္သင့္သည္။ အကယ္၍ ထိုသို႔ဆို လွ်င္ ျမင့္မားေသာ အိမ္ေစ်းႏႈန္းျပႆနာ သည္ သူ႕ဘာသာသူ ေပ်ာက္ကြယ္သြား ႏိုင္ပါ၏။

Ref: 'Free exchange: Home economic' The Economist, Nov 28,2018.

မင္းေရႊေမာင္ ( iMyanmarHouse.com အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) မွ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။ Credit: iMyanmarHouse.com