ၿမိဳ႕​ေရႊရန္​ကုန္​ရဲ႕ ကတ္​သီးကတ္​သတ္​ အငွါးဇာတ္​၀င္​ခန္​းမ်ား

အိမ္​ျခံ​ေျမအငွါး အရမ္​းလုပ္​ငန္​းဆိုတာ အစပိုင္​းတုန္​းက​ေတာ့ ​ေနဖို႔သက္​သက္​ငွါးရမ္​းၾကတာပဲ။ ​
ေနာက္​ပိုင္​းက်​ေတာ့ အ​ေရာင္​းအ၀ယ္​ လုပ္​ငန္​း​ေဆာင္​တာ​ေတြ လုပ္​ကိုင္​လည္​ပတ္​ႏိုင္​ဖို႔ ငွါးရမ္​းလာၾကတယ္​။
၀ယ္​လိုအားကို ​ေရာင္​းလိုအားက အမီမလိုက္​ႏိုင္​ရင္​ ပစၥည္​းတန္​ဖိုးျမင္​့တက္​တတ္​တဲ့ ​ေစ်းကြက္​သ​ေဘာသဘာ၀အရ အငွါးလိုက္​လာတဲ့ အိမ္​ျခံ​ေျမ​ေတြ ​ေစ်းႏႈန္​းျမင္​့တက္​လာတဲ့အခါ တစ္​အိမ္​လံုး၊ တစ္​ျခံလံုး၊ ​ေျမတစ္​ကြက္​လံုး မငွါးႏိုင္​ၾက​ေတာ့ဘဲ အိမ္​၊ ျခံ၊ ​ေျမ တို႔ရဲ႕ တစ္​စိတ္​တစ္​ပိုင္​းသာ ငွါးရမ္​းလုပ္​​ေဆာင္​ရာက ခုဆို ​ေက်ာတစ္​ခင္​းစာ​ေတာင္​မက်ယ္​တဲ့ ​ေနရာက်ဥ္​းက်ဥ္​း​ေလးကို သိန္​းဂဏန္​းခ်ီၿပီး အငွါးျဖစ္​​ေနၾကတာ စီးပြား​ေရးၿမိဳ႕​ေတာ္​ျဖစ္​တဲ့ ရန္​ကုန္​​ေရႊၿမိဳ႕​ေတာ္​ႀကီးမွာ မထူးဆန္​းတဲ့အခင္​းအက်င္​း
တစ္​ရပ္​ ျဖစ္​​ေနပါၿပီ။

အဲဒီလို ကုန္​စည္​​ေတြသို​ေလွာင္​ဖို႔ ငွါးတဲ့စနစ္​ဟာ ပြဲရံု​ေတြက စတယ္​လို႔ စာ​ေဟာင္​း​ေပ​ေဟာင္​း​ေတြထဲမွာ ဖတ္​ဖူးပါတယ္​။ ​ေဒသထြက္​ကုန္​စည္​​ေတြကို ပြဲစား​ေတြက ​ေစ်းျဖတ္​ၿပီး ​ေတာင္​သူ​ေတြက ပြဲရံုကိုပ္ို႔၊ ၀ယ္​သူက
ပြဲရံုကမွာနဲ႔ ​ေရာင္​းသူနဲ႔၀ယ္​သူၾကား အက်ိဳး​ေဆာင္​ခ ခံစားရသူကို ပြဲစားလို႔​ေခၚတယ္​ဆိုၿပီး​ေတာ့လည္​း မွတ္​သားဖူးပါတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ကုန္​စည္​တစ္​ႏိုင္​တစ္​ပိုင္​​ေလာက္​ပဲ သို​ေလွာင္​ခယူၿပီး အငွါးခ်တာကို​ေတာ့
ပြဲရံုလို႔ ဘယ္​​ေခၚႏိုင္​လိမ္​့မလဲ​ေနာ္​။ ​ေရာင္​း​ေရး၀ယ္​တာ အခ်က္​အခ်ာက်တဲ့​ေနရာမ်ိဳးမွာ ကုန္​စည္​​ေတြသိမ္​းဆည္​းဖို႔ ​ေနရာတစ္​ခု​ေပးၿပီး ငွါးရမ္​းခယူတာမ်ိဳး ရန္​ကုန္​အိမ္​ျခံ​ေျမသမိုင္​းမွာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႐ွိခဲ့ဖူးပါတယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ဦး​ေလး​ေတြ ခပ္​ငယ္​ငယ္​ ၁၉၇၃-၇၄ ​ေလာက္​တုန္​းက ျမန္​မာျပည္​မွာ ထိုင္​းကုန္​စည္​​ေတြ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေခတ္​စားခဲ့ပါသတဲ့။ ယိုးဒယားပစၥည္​းလို႔ပဲ အားလံုးက ​ေခၚၾကတာပါတဲ့။ အဲဒီ​ေခတ္​ ​ေမွာင္​ခို​ေစ်းကြက္​ဆိုတာ ​ေတာ္​​ေတာ္​က်ယ္​က်ယ္​ျပန္​႔ျပန္​႔႐ွိခဲ့ၿပီး မ်ား​ေသအားျဖင္​့ ​ေမာ္​လျမိဳဳင္​၊ တာခ်ီလိတ္​၊ ​ေကာ့​ေသာင္​း၊ ျမ၀တီ ဘက္​​ေတြကိုသြား၊ အဲဒီက​ေန ယိုးဒယားပစၥည္​း​ေတြ ရန္​ကုန္​၊ မႏၱ​ေလး ကို ျပန္​တင္​​ေရာင္​းခ်တဲ့​ေစ်းကြက္​ ​ေတာ္​​ေတာ္​တြင္​က်ယ္​ခဲ့တယ္​လို႔ လူႀကီး​ေတြ​ေျပာၾကပါတယ္​။ ယိုးဒယားဖိနပ္​၊ ယိုးဒယားစြပ္​က်ယ္​၊ ယိုးဒယားထီး၊ ယိုးဒယားအသံုးအ​ေဆာင္​​ေတြနဲ႔အတူ ယိုးဒယားသၾကားလံုးဆိုတာ​ကလည္​း အလြန္​​ေခတ္​စားပါသတဲ့။ အဲဒီတုန္​းက ရန္​ကုန္​မွာ အ​ေကာင္​းထားစားရတာ ႐ွာမီမုန္​႔တိုက္​က ထုတ္​တဲ့ ႐ွာမီသၾကားလံုးပါ။ တစ္​လံုးကို တစ္​မတ္​ (၂၅ ျပား) ​ေပးရတယ္​။ မုန္​႔ဖိုး ၁၀ ျပား ​ေလာက္​ပဲ ရတဲ့ က​ေလး​ေတြ အျမဲဘယ္​၀ယ္​စားႏိုင္​မလဲ။ ျပည္​တြင္​းျဖစ္​ အ​ေသးစားစား​ေသာက္​ကုန္​လုပ္​ငန္​း​ေလး​ေတြက ထုတ္​လုပ္​တဲ့ သၾကားလံုး ငါးျပားတန္​​ေလး​ေတြပဲ အာသာ​ေျပ စားၾကတာ​ေပါ့။

ယိုးဒယားသၾကားလံုးဆိုတာ ျမန္​မာျပည္​ထဲ၀င္​လာ​ေတာ့ လူႀကီး​ေတြ​ေတာင္​ အထူးအဆန္​းျဖစ္​ၿပီး ၀ယ္​စားၾကည္​့ၾက၊ သ​ေဘာ​ေတြက်ၾက ျဖစ္​ကုန္​တယ္​။ ျပည္​တြင္​းျဖစ္​သၾကားလံုးက သၾကားခဲ ခ်ိဳရဲရဲပဲ။
​ေရာင္​စံုထုတ္​တယ္​ဆို​ေပမဲ့ အ​ေရာင္​​ေတြက စူးစူးရဲရဲ၊ သၾကားလံုးပတ္​ကလည္​း စကၠဴပတ္​ မသားနားဘူး။ ယိုးဒယားသၾကားလံုးက ပလတ္​စတစ္​အခြံလွလွ​ေလးနဲ႔၊ သၾကားလံုးအ​ေရာင္​ကလည္​း ​ေျပ​ေျပ​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့​ေလး​ေတြ၊ အနံ႔ကလည္​း သင္​းသင္​းပ်ံ ့ပ်ံ ့က​ေလး၊ အရသာက ခ်ိဳသလိုလိုခ်ဥ္​သလိုလို ညင္​းညင္​းညံ့ညံ့က​ေလး၊
ပါးစပ္​ထဲမွာျမံဳ႕​ေနရင္​း သၾကားလံုးတစ္​၀က္​​ေလာက္​ ပါးသြားတဲ့အခါ အထဲက အရည္​​ေတြထြက္​လာတယ္​။ သူတို႔သၾကားလံုးက တစ္​ခုလံုအခဲပံုစံမဟုတ္​ဘဲ အလယ္​မွာ အရည္​ပံုစံ ဌာပနာၿပီးမွ အျပင္​က အခဲပံုစံနဲ႔ ျပန္​ကြပ္​ထားတာကိုး။

• 
• 

ဒီလို နည္​းပညာျမင္​့ျမင္​့နဲ႔ထုတ္​ထားတဲ့သၾကားလံုးဆ္ို​ေတာ့ က​ေလး​ေတြမ​ေျပာနဲ႔ လူႀကီ​ေတြ​ေတာင္​အႀကိဳက္​​ေတြ႔သ​ေပါ့။ယိုးဒယားသၾကားလံုးတစ္​လံုးကို အဲဒီ​ေခတ္​က ၁၀ ျပား ​ေရာင္​းတယ္​။ ေျပာခ်င္​တာက သၾကားလံုးအ​ေၾကာင္​းမဟုတ္​ပါဘူး၊ သၾကားလံုး​ေရာင္​းသူ​ေတြ ဦး​ေလးမိဘ​ေတြအိမ္​မွာ အခ​ေပးၿပီး ပစၥည္​းထားတဲ့အ​ေၾကာင္​း ​ေျပာခ်င္​တာပါ။ သူတို႔က မိန္​းမလ်ာ​ေတြျဖစ္​ပါသတဲ့။ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​​ေအာင္​ဆန္​းလမ္​း​ေပၚမွာ ည​ေနဆို သစ္​သားဗန္​းနဲ႔ ဗန္​း​ေထာက္​ ခ်ခင္​းၿပီး အဲဒီဗန္​း​ေပၚ သၾကားလံုး​ေတြ ပံု​ေရာင္​းတာဆိုပဲ။ သူတို႔​ေရာင္​းခ်န္​က ည​ေန ၆ နာရီ​ေလာက္​က​ေန ည ၉ နာရီအထိပဲ။ အ​ေနာက္​ဘက္​မွာ ​ေလဟာျပင္​​ေစ်းနဲ႔ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​မွာ
႐ုပ္​႐ွင္​ရံုတန္​း႐ွိတဲ့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​​ေအာင္​ဆန္​းလမ္​းက အကြက္​အကြင္​းက်တယ္​​ေလ။ အဲဒီသၾကားလံုးသည္​​ေတြက ဦး​ေလးတို႔အိမ္​မွာ ပစၥည္​း​ေတြသိမ္​း​ေပးဖို႔
အကူအညီ​ေတာင္​းၿပီး ပစၥည္​းသိမ္​းခ တစ္​လ ၁၅ က်ပ္​ ​ေပးမယ္​​ေျပာ​ေပမဲ့ ဦး​ေလးရဲ႕အဘြားက ပိုက္​ဆံမယူဘဲ သိမ္​းခြင္​့​ေပးလိုက္​တယ္​။ သူတို႔လိုပဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ​ေစ်းလာ​ေရာင္​းတဲ့ ဆင္​​ေျခဖံုးဘက္​က ေစ်းသည္​​​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ား သူတို႔ပစၥည္​း​ေတြထားဖို႔ ၿမိဳ႕ထဲအိမ္​​ေတြကို အခ​ေၾကး​ေငြ​ေပးၿပီးငွါးရမ္​းၾကတယ္​။

အဲဒီတုန္​းကတိုက္​​ေတြက ကိုလိုနီ​ေခတ္​မွာ​ေဆာက္​ခဲ့တဲ့တိုက္​​ေတြဆို​ေတာ့ ​ေလွကားက ​အခ်ိဳးအ​ေကြ႔​ေတြမ႐ွိဘူး၊ ​ေတာက္​​ေလွ်ာက္​အ​ေျဖာင္​့ပဲ။ ဒီ​ေတာ့ ေအာက္​ဆံုးထပ္​ ​ေလွကားတစ္​၀က္​​ေလာက္​ကို ​ေျမ႐ွင္​က ငွါးစားတယ္​။
ေလွကား​ေျခရင္​း ​ေျမာင္​းဖံုး​ေက်ာက္​ျပား​ေပၚမွာ
ကိုယ္​တည္​ခင္​းမယ္​့ကုန္​စည္​ကို ရတန္​သ​ေလာက္​ခ်ခင္​းၿပီး လူက ေလွကား​ေအာက္​ပိုင္​း သံုး​ေလးငါးထစ္​​ေလာက္​အထိ တက္​ထိုင္​ ေရာင္​းခ်ၾကတာ​ေပါ့။ သစ္​သီးဆိုင္​၊ မုန္​႔ဆိုင္​၊ ကြန္​ဒံုးဆိုင္​၊ ဖိနပ္​ဆိုင္​၊ ​ေသာ့ျပင္​သူ၊ နာရီျပင္​သူ စသျဖင္​့ လမ္​းမႀကီး​ေတြ​ေပၚမွာ အဲဒီလုပ္​ငန္​း​ေတြ
ခုထိ​ေတြ႔ႏိုင္​ပါတယ္​။

အ​ေပၚထပ္​တိုက္​ခန္​း​ေနသူ​ေတြ အတက္​အဆင္​းလုပ္​ရင္​
ကိုယ္​​ေလးယို႔​ေပးလိုက္​၊ သယ္​လာတဲ့ပစၥည္​း​ေတြ မႏိုင္​မနင္​းျဖစ္​​ေနရင္​ ကူသယ္​​ေပးလိုက္​၊ ပစၥည္​းႀကီးႀကီးမားမားအတင္​အခ်လုပ္​ရင္​
သူ႔လုပ္​ငန္​းဆ္ိုင္​ရာပစၥည္​း​ေတြကို ပ်ာပ်ာသလဲ ဖယ္​႐ွား႐ွင္​းလင္​း​ေပးၿပီး လြတ္​လြတ္​ကင္​းကင္​း႐ွိမွ ျပန္​ခင္​းက်င္​းလိုက္​နဲ႔ ေနထိုင္​သူ​ေတြမၿငိဳျငင္​ရ​ေအာင္​ လုပ္​ရပါ​ေသးတယ္​။
အခန္​းပိုင္​႐ွင္​​ေတြကလည္​း ကိုယ္​့အခန္​းတစ္​ခန္​းတည္​းကို ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ အငွါးခ်ထားတာ ​ေလ့လာၾကည္​့ရင္​ အ​ေတာ္​စိတ္​၀င္​စားဖို႔​ေကာင္​းပါတယ္​။

အထူးသျဖင္​့ လမ္​းမတန္​း​ေျမညီထပ္​အခန္​း​ေတြ​ေပါ့။ တခ်ိဳ႕က ပိုင္​႐ွင္​ကိုယ္​တိုင္​လည္​း ဒီမွာပဲ​ေနခ်င္​တဲ့အခါ အခန္​းကို တစ္​၀က္​ပိုင္​းၿပီးငွါးတယ္​။
တခ်ိဳ႕က ​ေအာက္​ထပ္​တစ္​ျပင္​လံုးငွါးၿပီး အိမ္​႐ွင္​က အထပ္​ခိုး​ေပၚမွာ​ေနတယ္​။ တခ်ိဳ႕က်​ေတာ့ ​ေအာက္​ထပ္​တစ္​ျပင္​လံုးမငွါးႏိုင္​တဲ့အခါ ​ေအာက္​ထပ္​ကိုပဲ
တစ္​ျခမ္​းစီကန္​႔ထားၿပီး ႏွစ္​ဦးတစ္​ၿပိဳင္​တည္​းငွါးတယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတြ႔ဖူးတဲ့အခန္​းပိုင္​႐ွင္​​ေတြဆို ညီအစ္​ကိုႏွစ္​​ေယာက္​။
ေအာက္​ထပ္​ကို ထက္​ျခမ္​းျခမ္​းၿပီး လုပ္​ငန္​းႏွစ္​ခု ငွါးတယ္​။

ဖိနပ္​ခြၽတ္​​ေနရာကို ​ေရာ္​ဘာတံဆိပ္​တံုးအလုပ္​လက္​ခံတဲ့သူ ငွါးတယ္​၊ ဖိနပ္​ခြၽတ္​​ေထာင္​့စြန္​းမွာ ​ေခြး​ေျခပု​ေလးခ်ထိုင္​ၿပီး ​ပစၥည္​းကိရိယာပံုးကို ေျမာင္​းဖံုး​ေက်ာက္​ျပား​ေပၚခ်ခင္​းထားတဲ့ ​ေသာ့ျပင္​သမား ငွါးတယ္​။
အထပ္​ခိုး​ေျခရင္​းဘက္​မွာ ​ေဘထုပ္​သမား​ေတြ အထုပ္​အပိုးကို ငွါးခယူၿပီး လက္​ခံတယ္​။ ဒါတင္​မက​ေသးဘူး နယ္​ကလာတဲ့လူငယ္​ႏွစ္​​ေယာက္​ကိုလည္​း
ေဘာ္​ဒါသ​ေဘာမ်ိဳး လက္​ခံထား​ေသးတယ္​။

ခု​ေခတ္​က်​ေတာ့ ကန္​ထ႐ိုက္​တိုက္​​ေတြက ​ေလွကားကို အခ်ိဳးအ​ေကြ႔​ေတြနဲ႔တည္​​ေဆာက္​လာၾကတဲ့အခါ
ေလွကား​ေတြရဲ႕​ေျခရင္​းမွာ ​ေလွကားအိမ္​လို႔အမည္​တြင္​တဲ့ အခန္​းငယ္​​ေလးတစ္​ခု ​ေပၚထြန္​းလာတယ္​။ အဲဒီ​ေလွကားအိမ္​​ေလးဟာ တိုက္​တစ္​ခုလံုးရဲ႕​ေျမပိုင္​႐ွင္​အတြက္​​ေတာ့ "​ေရႊ" ပါပဲ။ အစပိုင္​းတုန္​းက​ေတာ့
အဲဒီ​ေလွကားအိမ္​​ေလးမွာ ​ေလွကားထစ္​​ေတြရဲ႕​ေက်ာဘက္​ သမံတလင္​းၾကမ္​းခင္​း​ေပၚ
​တစ္​တိုက္​လံုးကတိုက္​ခန္​း​ေတြရဲ႕ ေရစက္​​ေမာ္​တာ​ေတြ စီခင္​းထားၾကတယ္​။ ကိုယ္​့အခန္​း ​ေရအတက္​
တစ္​ခုခုခြၽတ္​ယြင္​းရင္​ အခန္​း႐ွင္​​ေတြဆင္​းလာၿပီး ​ေမာ္​တာစစ္​၊ ​ေရခ်ဴ စသျဖင္​့ လုပၾကတယ္​။ ​ေနာက္​ပိုင္​း​ေတာ့ အဲဒီအခန္​းက်ဥ္​းက​ေလးကိုပဲ
တိုက္​ရဲ႕​ေျမ႐ွင္​က အငွါးခ်တယ္​။

ဒီလိုအငွါးခ်တာ ကာလမ်ားစြာတြင္​က်ယ္​လာခဲ့ၿပီးတဲ့​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ေလွကားအိမ္​အ​ေျချပဳလုပ္​ငန္​း​ေပါင္​းမ်ားစြာဟာ ရန္​ကုန္​ၿမိဳ႕ျပစီးပြား​ေရးမ်က္​ႏွာစာမွာ
တစ္​ခြင္​တစ္​ျပင္​​ေနရာယူႏိုင္​စြမ္​း႐ွိလာခဲ့တယ္​။ စာအုပ္​အငွါးဆိုင္​၊ ဒီဗီဒီ​ေခြအငွါးဆ္ိုင္​၊ အပ္​ခ်ဳပ္​ဆိုင္​၊ ဆံပင္​ညႇပ္​ဆိုင္​၊ ဖန္​စီပစၥည္​းအ​ေရာင္​းဆိုင္​၊ နာရီျပင္​ဆိုင္​၊ ​ေမာ္​တာျပင္​ဆိုင္​၊ ​ေသာ့ျပင္​ဆိုင္​၊ ဟန္​းဆက္​အ​ေရာင္​းဆိုင္​၊
လွ်ပ္​စစ္​ပစၥည္​းျပင္​ဆိုင္​စသျဖင္​့ စာရင္​း​ေသခ်ာျပဳစုရရင္​ ေတာ္​​ေတာ္​႐ွည္​လ်ားသြားႏိုင္​ပါတယ္​။
ရန္​ကုန္​မွာ လူဦး​ေရတစ္​စတစ္​စထူထပ္​သိပ္​သည္​းလာတာနဲ႔အမွ် ​ေက်ာခ်စရာ​ေနရာကလည္​း
တျဖည္​းျဖည္​း႐ွားပါးလာပါတယ္​။ အဲဒီလိုပဲ စား၀တ္​​ေန​ေရးအတြက္​ ​ေရာင္​း​ေရး၀ယ္​တာလုပ္​ငန္​း​ေဆာင္​ရြက္​ဖို႔လည္​း အထိုင္​​ေနရာတစ္​ခုရ႐ွိဖို႔က ခက္​ခဲသထက္​ခက္​ခဲလာပါၿပီ။

ဆူး​ေလဗဟိုျပဳစီးပြား​ေရးဇုန္​လို႔ ​ေျပာရ​ေလာက္​​ေအာင္​
ၿမိဳ႕လယ္​မွာလာစု​ေနတဲ့ စီးပြား​ေရးလုပ္​ငန္​းအကြက္​အကြင္​း​ေကာင္​း​ေတြ အ႐ွိန္​ရသထက္​ရ လာတဲ့အ​ေနအထား
အား​ေကာင္​း​ေမာင္​းသန္​တည္​ျမဲ​ေနသမွ် ကာလပတ္​လံုး
ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္တိုက္ခန္​း​ေတြဟာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔အငွါးသြက္​​ေနဦးမွာပါပဲ။ အခန္​း႐ွင္​​ေတာင္​းတဲ့​ေစ်းကို မျငင္​းမဆန္​​ေပးႏိုင္​တဲ့သူ​ေတြက​ေတာ့
ဣ​ေျႏၵရရနဲ႔ လုပ္​ငန္​းလုပ္​ႏိုင္​မွာျဖစ္​​ေပမဲ့ တစ္​ခန္​းလံုးစာမ​ေပးႏိုင္​သူ​ေတြက အခန္​းတစ္​၀က္​​ေလာက္​ကို စပ္​ငွါး၊
အခန္​းတစ္​၀က္​စာ မတတ္​ႏိုင္​သူက ၁၂ ​ေပခြဲ× ၄ ​ေပ အက်ယ္​အ၀န္​း႐ွိတဲ့ ဖိနပ္​ခြၽတ္​​ေနရာငွါး၊ အဲဒီ​ေနရာငွါးဖို႔​ေတာင္​မတတ္​ႏိုင္​သူက အိမ္​​ေ႐ွ႕​ေျမာင္​းဖံုး​ေက်ာက္​ျပား​ေပၚ ​ေမးတင္​လို႔ စီးပြား​​ေရးျမိဳ့​ေတာ္​
ရန္​ကုန္​ရဲ႕ ကတ္​သီးကတ္​သတ္​အငွါး​ေစ်းကြက္​ျပဇာတ္​မွာ ဇာတ္​ကြက္​အဖံုဖံု
သ႐ုပ္​​ေဆာင္​​ေနၾကဦးမွာ အ​ေသအခ်ာပါ။

​ေက်ာ္​ေ​ဇာ​ေလး မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com