ၿမိဳ႕ျပျမင္ကြင္း မိုးမင္းပစၥဳန္ ေဆးေရာင္စံုအက္ေဆး

ၿမိဳ႕ျပဆိုသည္က အသစ္အသစ္ေသာ ေနအိမ္ တိုက္တာမ်ားသက္သက္ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းထားသည္ မဟုတ္။ ျမင့္မားႁပြတ္သိပ္ေသာ ပ်ားအံုတိုက္ခန္းမ်ား သက္သက္ကိုလည္း ၿမိဳ႕ျပဟု နာမတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္၍မရ။ အထူးထူးအဆန္းဆန္း ခမ္းနား၀င့္ထည္စြာ တည္ေဆာက္မြမ္းမံထားေသာ ခံ့ထည္ အေဆာက္အအံု မ်ားသက္သက္ျဖင့္လည္း ၿမိဳ႕ျပမမည္ႏိုင္ေသး။ ဆိုခဲ့ပါ ျမင့္မတ္ခမ္းနားလွစြာေသာ တိုက္တာအိုးအိမ္တို႔ကို ၀န္းရံပတ္ကံုးထားသည့္ ဆင္ေျခဖံုးအရပ္တို႔၏သ႐ုပ္ကိုပါ ထည့္သြင္းမႈန္းျခယ္ႏိုင္ပါမွ ၿမိဳ႕ျပပန္းခ်ီကားက အသက္၀င္ျပည့္စံုမႈ႐ွိမည္မွာ မုခ်။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္မွ downtown ေျခာက္ၿမိဳ႕နယ္ကိုၾကည့္လွ်င္ ပုရြက္ဆိတ္အံုတစ္ခုကိုၾကည့္ရဘိသကဲ့သို႔႐ွိသည္။ ေနေရာင္ထြက္ျပဴလာခ်ိန္မွစ၍ ၿမိဳ႕လယ္လမ္းမ်ားေပၚတြင္ အေရာင္စံုအေသြးစံုလွေသာ လူသားလိႈင္းလံုးမ်ားက တအိအိတၿငိမ့္ၿငိမ့္။ ထိုလိႈင္းလံုးမ်ားၾကား ပါ၀င္စီးေမ်ာေန သည့္ လူသားမ်ားက ပုရြက္တြင္းမွထြက္လာသည့္ ပုရြက္ေကာင္မ်ားႏွင့္ တူစြဟုတၱာ။ ဆူးေလဗဟ်ဳျပဳ စီးပြားေရးဇုန္ဟု ကင္ပြန္းတပ္ရသည္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဗဟို၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အစုစုတို႔ တည္ရာ ေဒသ၀န္းက်င္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ရန္ကုန္နယ္နိမိတ္အတြင္း႐ွိ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေသာအရြယ္႐ွိ လူသားတိုင္းလိုလို ၿမိဳ႕လယ္ရပ္ကြက္မ်ားဆီသို႔ ခို၀င္လာၾကသည္မွာ နိစၥဓူ၀။

ရန္ကုန္နယ္နိမိတ္အတြင္း ေျပးဆြဲေနၾကသည့္ ဘတ္စ္ကားမ်ားမွာလည္း ၿမိဳ႕ထဲအ၀င္လမ္းေၾကာတြင္ ခရီးသည္တနင့္တပိုးသယ္ေဆာင္လ်က္ မႏိုင္၀န္ကႀကိဳးျဖင့္ အေျပးအလႊား၀င္ေရာက္လာၾက။ အ၀င္မ်ားေသာအခါ ကားမ်ားကိုသယ္ပိုးထားရသည့္ လမ္းမမ်ားကလည္း လံုေလာက္ေသာပို႔လႊတ္အားမ႐ွိသျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းက်ပ္ တည္းကုန္ရ။ မိမိလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွႀကီး ထိုး႐ိုး႐ိုးျဖင့္သြားရမည္ကို ေႏွာင့္ေႏွးဖင့္ေလးမည္ထင္၍ အႀကိဳအၾကား ျဖတ္၀င္ျဖတ္ထြက္ျပဳၾကေသာ ကားႀကီး၊ ကားလတ္၊ ကားေသးမ်ားေၾကာင့္လည္း မလိုလားအပ္သည့္ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာမႈမ်ား ၾကံဳဆံုရတတ္။

ကားက်ပ္မႈေတာ၀ါကို သည္းခံႏိုင္မႈအတိုင္းအတာ အတိုဆံုးေသာသူမ်ားမွာ ဘတ္စ္ကားေမာင္း သမားမ်ားျဖစ္သည္ကို တညီတၫြတ္တည္းေတြ႔ ရသည့္အခ်က္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပ၏သာမန္ျပကြက္ တစ္ကြက္ပင္ ျဖစ္ေလာက္၏။ ခနၱီစဆိုေသာစကား လက္ကိုင္မထားႏိုင္သည့္ ဘတ္စ္ကားယာဥ္ေမာင္း မ်ား၏အမူအက်င့္က မထူးဆန္းလွေတာ့ေသာျပယုဂ္ တစ္ခု ျဖစ္ေနသည္။ ဘတ္စ္ကားမ်ားအတြက္သတ္ မွတ္ေပးထားေသာ ယာဥ္ေၾကာအတိုင္း စနစ္တ က်ေမာင္းႏွင္ သည့္ ဘတ္စ္ကားယာဥ္ေမာင္း ဟူ၍ ေတြ႔ဖူးျမင္ဖူး သူ႐ွိမည္မထင္။ သူတို႔ဘတ္စ္ကားသ မားေလာက၏သဘာ၀အရ ေ႐ွ႕ကားကိုလည္းအေလွ်ာ့မေပး၊ ေနာက္ကားကိုလည္ူ အႏိုင္မခံ၊ လမ္း၌ ရတန္သမွ်ေသာ ခရီးသည္ တင္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ၀င္ေငြကလည္း ႐ွာခ်င္ေသး သည္သေဘာမ်ားေၾကာင့္ လမ္းတြင္ေတြ႔ေတြ႔သမွ်ေသာ ကားႀကီးကားငယ္၊ ကားရြယ္ကားလတ္ အထပ္ထပ္ေသာအဟန္႔အတားမ်ားကို ေက်ာ္လႊားျဖတ္တက္ ခရီးဆက္ရျခင္းသည္ သူတို႔၏အႏၱိမပန္းတိုင္။

သူတို႔ေၾကာင့္ လမ္းပိတ္ဆို႔မႈ ပိုမိုၾကံဳေတြ႔ရသလို ပိတ္ဆို႔ေနသည့္လမ္းေၾကာထဲ သူတို႔ညပ္ေနၿပီဆိုပါကလည္း အျခားအျခားေသာ အိမ္စီးကားငယ္မ်ားအတြင္း စာသူငယ္ၾကား လင္းတနားသကဲ့သို႔ ထီးထီးမားမားျဖစ္ကာ လႈပ္မရလွည့္မရျဖင့္ ယာဥ္ေၾကာလမ္းေၾကာင္းၾကား ခ႐ုတြား သြားရျပန္ေပခ်ိမ့္။ သည္ၾကားထဲ မိုးသည္းသည္းမည္းမည္းရြာခ်လိုက္၍ ေျမာင္းေရကလွ်ံ ကန္ေရက တိုးၿပီဆိုလွ်င္ေတာ့ ပ်ိဳတို႔ေမာင္ ေရႊေသွ်ာင္ငိုက္ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ဖို႔သာျပင္ေပေရာ့ဟု ၿမိဳ႕ျပစာခ်ိဳးအသစ္ ခ်ိဳးရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ျပတြင္လွ်ံသည့္ေရက လည္း ႏွယ္ႏွယ္ရရေတာ့မဟုတ္။ ေျခဖမိုးျမဳပ္ရံုသာ႐ွိသည့္ေရေလာက္ကိုေတာ့ ၿမိဳ႕ျပသားမ်ားက ေရဟုပင္ မထင္၊ ေျခခံုျမဴမတင္ေအာင္ေဆးေၾကာေပးသည့္ မိုးနတ္မင္းႀကီး၏၀န္ေဆာင္မႈေလာက္သာ သေဘာထားၾကျမဲ။

ေျခသလံုးတစ္ပတ္ရစ္ေလာက္႐ွိသည့္ေရမ်ားဆိုလွ်င္ ၿမိဳ႕ျပအလွပေဂးေလးမ်ား အျပံဳးပင္မပ်က္။ ထဘီေလး ဒူးေကာက္ေကြးမွအသာ မ ကာ မဟာဆန္သူေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ လွမ္းႂကြႏွင္ျမဲ။ စကတ္တို၊ ေဘာင္းဘီတို ၀တ္ထားသူ ေခတ္လြန္ မိန္မပ်ဳိေလးမ်ားအတြက္ေတာ့ ေအာက္နားစပင္ ေရမခႏိုင္သည့္အေနအထား။ သို႔ေပမဲ့ ရန္ကုန္တြင္လွ်ံသည့္ေရက သူ႔ရာဇ၀င္ကိုအ႐ိုင္းမခံ။ ေျခဖမိုးျမဳပ္ရံု၊ ေျခသလံုးတစ္ပတ္ရစ္ရံုမွ် လွ်ံရလွ်င္ ၿမိဳ႕ျပလကၡဏာမပီသမည္ကို စိုးရြံ ့ေရာ့ထင့္။ တစ္ခါလွ်ံလွ်င္ အနည္းဆံုး ဒူးအထက္ခန္႔ေတာ့ေရာက္သည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားမွာ ဒူးအထက္ကိုေက်ာ္လြန္လ်က္ ေပါင္ လယ္ခန္႔ေလာက္အထိ ေရာက္ေပေသးရာ အဘယ္သို႔ေသာ ထဘီ၀တ္မိန္းမသားမ်ား မဟာဆန္ႏိုင္ေတာ့ မည္နည္း။ ေရစိုလြတ္ေအာင္သာ ထဘီကို မ ေလွ်ာက္ရလွ်င္ "မိုးထဲေရထဲ အကုန္ေပၚ အျမင္မေတာ္ ဟိုးလို႔ေဟာင္းေလာင္း" သံခ်ပ္ထိုးစရာျဖစ္သြားေရာ့မည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ယာဥ္ေၾကာက်ပ္တည္းျခင္းႏွင့္ ေရေျမာင္း မ်ားပိတ္ဆို႔သျဖင့္ လမ္းမ်ား၌ ေရႀကီးေရလွ်ံျဖစ္ျခင္းတို႔သည္ လက္႐ွိအစိုးရသစ္အတြက္ အေျခခံအက်ဆံုးေျဖ႐ွင္းရမည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားျဖစ္သည္။ ယခင္အစိုးရက ခံုးေက်ာ္တံတား မ်ားေဆာက္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္တည္းမႈကို သက္သာရာရေစမည္ဟု ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္ေတာ့ သိသာသည့္ေခ်ာင္ခ်ိမႈ မ႐ွိခဲ့။ ထို႔အတူ ၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕တြင္ ေျမေအာက္ေရေျမာင္းစနစ္မ်ား ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ကာ ေရစီးေရလာေကာင္းမြန္ေရးေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ဆိုေသာ္လည္း မိုးေလးတစ္ခ်ီေလာက္ သဲသဲမဲမဲရြာ လိုက္သည္ႏွင့္ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ေရမ်ားက ေပါင္း လန္ဆဲ။ ေပါင္းလန္ေနသည့္ေရျပင္ထက္ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္ တည္းမႈေၾကာင့္တအိအိလွိမ့္လိုက္သည့္ ကားႀကီးကားငယ္ မ်ား၏အ႐ွိန္ သက္ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရန္ကုန္ျမင္ကြင္းတို႔ တဒဂၤေပ်ာက္ကြယ္လ်က္ ငပလီ၊ ေခ်ာင္းသာ၊ ေငြေဆာင္တို႔သို႔ ေရာက္ေနဘိအလား လိႈင္းအိေလးမ်ား၏တဖ်တ္ဖ်တ္လာေရာက္႐ိုက္ခတ္မႈက ၾကည္ေမြ႔ဖြယ္အတိ။

မိုးရြာ၍ ေရလွ်ံၿပီဆိုသည္ႏွင့္ မ်က္လံုးမ်က္ဆန္ျပဴးၾကသူမ်ားမွာ ေျမညီထပ္တိုက္ခန္းတြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ား။ သူတို႔က ေျမညီထပ္ဆိုသည့္ အႏြတၳသညာအတိုင္း အိမ္ၾကမ္းျပင္ကို ေျမသားႏွင့္ အညီေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ၾကျမဲ။ နည္းနည္းျမင့္ သည့္အခန္းက ေျမျပင္ထက္ လက္ေလးလံုးခန္႔၊ လြန္ေရာကြၽံေရာမွ တစ္ထြာခန္႔။ ေျမာင္းဆို သည္က ေျမာင္းဖံုးေက်ာက္ျပားကို ေျမျပင္ႏွင့္တစ္ညီတည္းတစ္သားတည္းထားျမဲ။ သည္ေတာ့ ေျမညီထပ္ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ေျမာင္းဖံုးေက်ာက္သားကလည္း တစ္ညီတည္းတစ္သားတည္း။ ေရတို႔က ေျမာင္းတြင္းမွတင္ ေသေသ၀ပ္၀ပ္စီးမည္ဆိုက ျပႆနာမ႐ွိ။ ခုေတာ့ မိုးေလးနည္းနည္းသည္းလိုက္သည္ႏွင့္ ေျမာင္းေရတို႔က လမ္းမေပၚသို႔ လြတ္လပ္က်ယ္ေျပာစြာ လွ်ံတက္လာ ရကား ေျမာင္းဖံုးႏွင့္တစ္ေျပးညီ႐ွိေသာ ေျမညီထပ္ၾကမ္း႐ွင္တို႔ အလ်င္မ်က္လံုးျပဴးရ၏။ လက္ေလးလံုးအျမင့္႐ွိသူတို႔က လက္ေလးလံုးစာစိတ္ေအးရသလို တစ္ထြာအျမင့္႐ွိသူတို႔က တစ္ထြာစာစိတ္ေအးရ၏။

တကယ္ေတာ့ ယာဥ္ေၾကာက်ပ္တည္းျခင္းႏွင့္ ေျမာင္းေရ လွ်ံျခင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႕ျပ၏အသြင္အျပင္ကို ရယ္သြမ္းေသြး စရာျဖစ္ေနေသာ ျပက္လံုးမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ၿမိဳ႕ျပလကၡဏာ ကိုယုတ္ေလ်ာ့ေစေသာ အႏုတ္အသြင္ လည္း ေဆာင္ေန သည္ျဖစ္၏။ လမ္းမမ်ားေပၚေျပးဆြဲေနေသာ ေမာ္ေတာ္ ကားအေရအတြက္ ေလွ်ာ့ခပိတ္ပင္ျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာစီမံခန္႔ခြဲမႈမဟုတ္၊ ထို႔အတူ လမ္းမ်ားေရ မ၀ပ္ေစ ရန္ လမ္းအျမင့္ျမႇင့္တင္သြန္းေလာင္းျခင္း သည္လည္း မွန္ကန္ေသာစီမံခန္႔ခြဲမႈမဟုတ္။ ဆိုခဲ့ပါနည္းလမ္းတို႔သည္ ေဆးၿမီးတိုသေဘာမွ်သာျဖစ္၍ ေဆးအတြက္ေလးေစမည္မွာ မုခ်။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အစိုးရသစ္လက္ထက္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ ဦးေဆာင္ကာ သက္ဆိုင္ရာပညာ႐ွင္မ်ား၏အေတြးအၾကံရယူလ်က္ ယင္းစိန္ေခၚမႈွႏွစ္မ်ိဳးကို ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ရန္ အားသြန္ႀကိဳး ပမ္းလ်က္႐ွိ၏။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အထူးဘတ္စ္ကားေျခနင္းခံုေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနသည့္ စပယ္ယာေလးက သူ႔ေျခဖ၀ါးသို႔ လာေရာက္႐ိုက္ခတ္ေနသည့္ လမ္းေပၚမွေရလိႈင္းတို႔ကို အာရံုခံလ်က္ အိမ္ထဲမွေရမ်ားကိုမႏိုင္မနင္း ပက္ထုတ္ေနေသာ လမ္းနံေဘးေျမညီထပ္ တိုက္ခန္း႐ွင္ကို ေငးၾကည္ေနရင္း ဗညားဟန္သီခ်င္းတ စ္ပုုဒ္ကို စိတ္မွတ္မဲ့ဆိုညည္းေနသည္။

မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းေအာက္မွာ
ခါဦးမိုးတို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ေႂကြ
၀ါဆို၀သန္ဦးက်ဴးရင္ ငိုမိတယ္ . . .

ကိုခ်စ္ခင္ မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com