ပြည်တွင်း အိမ်ခြံမြေ သတင်း | Posted by ဇာနည်ကျော်
ပုဂၢလိကသတင္းစာေတြမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအင္ဂ်င္နီယာ အသင္း၏ တရား၀င္စစ္ေဆးခ်က္အရ ေတြ႕ရွိ ရသည့္ ဒဂံုဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္ ယုဇနအိမ္ရာတိုက္ခန္းမ်ားရွိ တိုက္အလံုး ၁၀၀ တြင္ ၂၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ အလြန္ဆိုးရြား သည့္အေျခအေနတြင္ ရွိေနေၾကာင္း ဖတ္႐ႈခဲ့ရသည္။
ဤသို႔ေသာ သတင္းမ်ဳိးကို ဖတ္မိရသည့္အခါ တရားလည္းရမိပါသည္။ လူတို႔စိတ္လက္ေအးခ်မ္းစြာ အနားယူေနထိုင္ရမည့္ အိမ္ေဂဟာသည္ စိုးတထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္စက္ဖို႔ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕ဟု ေတြးမိသည္။ တစ္ေရးႏိုးလို႔ ကိုယ့္အသားကို ကိုယ္ဆိတ္ၾကည့္ၿပီး ေၾသာ္ ငါ့အသက္ႏွင့္ ခႏၶာ ဒြန္တြဲေနပါေသးလားဟု သက္ျပင္းခ်ရမည့္အေျခအေန ျဖစ္သည္။ မတည္ၿမဲေသာ ေလာကႀကီးမို႔ ပ်က္စီးျခင္း ဓမၼတာကို လက္ခံသည္။ ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ထားႏိုင္ေသာ အရည္ အေသြးစံႏႈန္းတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီပါလွ်င္ သက္တမ္းသေဘာအရ ပ်က္စီးမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ပါေသာ္လည္း ကုန္ဆံုးကာလသက္တမ္းမေရာက္မီ ပ်က္ဆီးျခင္းကိုေတာ့ သဘာ၀ေဘးေၾကာင့္ မဟုတ္လွ်င္ လက္ခံဖို႔ ခက္လွေပသည္။
ယခုဖတ္ရေသာ သတင္းအရဆိုလွ်င္ သက္တမ္းမႀကီး လွေသးေသာ ထိုအေဆာက္အအံုတို႔၏ ႀကံ့ခိုင္မႈခ်ဳိ႕ယြင္းေနျခင္းသည္ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ေနသနည္း။ အေဆာက္အအံုတစ္ခု လူတို႔ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တည္ေဆာက္ကတည္းက စစ္ေဆးမႈတို႔ အဆင့္ဆင့္လုပ္ၾကရသည္။ ၎င္းအဆင့္တို႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးမွ လူသားတို႔ေနထိုင္ခြင့္ရေပသည္။ ထိုအတိုင္းဆိုလွ်င္ စံခ်ိန္မမီေသာ ထိုအေဆာက္အအံုတို႔ကို မည္သူကတာ၀န္ယူစစ္ေဆးၿပီး ခြင့္ျပဳခဲ့ေလသနည္း။ အစျပန္ေကာက္ရမလိုျဖစ္ေနသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏိုင္ငံတြင္ ဘယ္သူ၊ ဘယ္ဌာန၊ ဘယ္ကုမၸဏီ က တာ၀န္ယူတည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ဘယ္အေဆာက္အအံုကေတာ့ စံခ်ိန္မီအရည္အေသြး အဆင့္မမီပါဘဲႏွင့္ အသံုးျပဳ ခြင့္ကို ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ အရည္အေသြးမီမမီကို သံုးစြဲသူတုိ႔ မသိခဲ့ရ။ သက္ဆိုင္ရာပုဂ္ၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္း ဘယ္လိုနည္းျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္ကို သိၾကမည္။ ဘယ္လိုနည္းႏွင့္ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကသနည္း။ ၎င္းတို႔မွပဲသိေပမည္။ ျပႆနာတစ္စံုတစ္ရာ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ဘယ္တရားခံမွ ရွာမေတြ႕။ ဘယ္သူမွတာ၀န္ မယူ။ ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံ။ အျမင္ျဖင့္ ေနခ်င္စဖြယ္လုပ္ၿပီး လူထုကို ေရာင္းခ်ခဲ့ၾကသည္။ ဖင္ပူ၊ ေက်ာပူေအာင္မေနရေသးခင္ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈတို႔ျပလာသည္။ သားစဥ္ေျမးဆက္ေနဖို႔ ခက္သည္။ အနည္းအက်ဥ္းေသာ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္တုိ႔ ႀကံဳေတြ႕ရံုႏွင့္ ကိစၥေခ်ာႏိုင္သည္။
ထိုေနထိုင္မည့္ တိုက္ခန္းတို႔သည္ အလကားရခဲ့ ၾကသည္မဟုတ္။ တန္ရာတန္ေၾကးသတ္မွတ္ထားမႈကို ေပး ေခ်ၿပီး ၀ယ္ယူေနထိုင္ၾကသည္။ ထိုအေဆာက္အအံု၊ အခန္း တို႔ကို တည္မီွၿပီး ေရွ႕ဆက္ၾကမည့္ဘ၀တို႔ကို ျမင္ေယာင္ မွန္းဆၾကသည္။ ထိုတည္မွီရာအေဆာင္အခန္းကမွ အခိုင္အခန္႔ မရွိၾကလွ်င္ ေနထိုင္ေနၾကရသူေတြ၏ စိတ္ေသာကကို တည္ေဆာက္ သူေတြအေနႏွင့္ ေ၀မွ် ခံစားေစခ်င္ပါသည္။
ေရာင္းၿပီးၿပီးေရာ ေနာင္ဘာျဖစ္ေနေနဆိုေသာ လက္လြတ္စပယ္စိတ္တို႔ႏွင့္ မိမိတို႔၏ ထုတ္ကုန္တို႔ကို မေရာင္းခ်ေစခ်င္ေပ။ ၀ယ္သူရွိလို႔ ေရာင္းခ်ၾကေပမယ့္ ထိုက္သင့္ေသာ ေစ်းႏႈန္းကိုယူထားလွ်င္ျဖင့္ ထိုက္တန္ေသာ ပစၥည္းေကာင္းေလးမ်ားကို ေပးႏိုင္ေစခ်င္ပါသည္။ မိမိတို႔ ကုမၸဏီ အမည္နာမႀကီးကပ္ႏွိပ္ထားသည့္အေဆာက္အအံု၏ လွပတင့္တယ္ခိုင္ခံမႈကို ဂုဏ္ပုဒ္တစ္ခုအျဖစ္ ျမိန္ေရရွက္ေရ အရသာရွိေစခ်င္သည္။
ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေနေသာ စာသားေလးကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါသည္။ သန္႔ရွင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ... တစ္ရက္မဟုတ္၊ ႏွစ္ရက္မဟုတ္ တစ္လမဟုတ္၊ ႏွစ္လမဟုတ္ တစ္ႏွစ္မဟုတ္၊ ႏွစ္ႏွစ္မဟုတ္ သန္႔ရွင္းမႈျဖင့္ ကူညီပါ ဆိုေသာ စာသားေလးကို ယူ၍ လူတို႔ေနထိုင္ရာ အိမ္ရာအေဆာက္အအံုတို႔ကိုလည္း မိမိတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာျမႇင့္တင္ၿပီး တစ္ရက္၊ တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္မဟုတ္ မိမိမွသည္ သားစဥ္ေျမးဆက္
ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အိမ္ေဂဟာသာ ျဖစ္ပါေစလို႔
ရည္သန္ေရးသားရပါသည္။
ANT ( iMyanmarHouse.com အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) မွ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။ Credit: iMyanmarHouse.com
