ကမၻာ့ အခ်မ္းသာဆုံး ဘီလ်ံနာေတြ ဘယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ အမ်ားဆုံးရွိလဲ

ေဟာင္ေကာင္မွာ ၂၀၁၆ ထက္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ ဘီလ်ံနာ ၂၀ ေက်ာ္ ပိုမ်ားလာ

ေဟာင္ေကာင္မွာ ေနသူ တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ လီကာရွင္း Li Ka-shing ကို မၾကားဖူးသူ မရွိေလာက္ပါဘူး။ သူ႔စီးပြားေရး ဝန္ေဆာင္မႈေတြကို အသုံးမျပဳဖူးသူက အေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္။

သူက အသက္ ၉၀ အရြယ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ အခ်မ္းသာဆုံး စာရင္းမွာ နံပါတ္ ၂၃ ေနရာမွာ ရွိၿပီး အာရွ အခ်မ္းသာဆုံးစာရင္းမွာလည္း ထိပ္ပိုင္းမွာ ပါပါတယ္။

သူ႔ရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈက အေမရိကန္အေဒၚလာ ၃၇.၇ ဘီလ်ံ ရွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။

သူ႔ရဲ့ စီးပြားေရး ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမႈ လုပ္ငန္းေတြက သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းကေန ဘ႑ာေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ေရ မီး လၽွပ္စစ္ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြအထိ အမ်ားႀကီးပါ။

လီကာရွင္းရဲ့ ႂကြယ္ဝ ခ်မ္းသာမႈကို ေဟာင္ေကာင္မွာ အျမင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေန

ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး Li Ka-Shing က ေဟာင္ေကာင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသမွာ ရွိတဲ့ လူခ်မ္းသာေတြ အမ်ားႀကီးထဲက တစ္ေယာက္ပါ။

အခုဆို ေဟာင္ေကာင္မွာရွိတဲ့ လူခ်မ္းသာ အေရအတြက္ဟာ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕က လြဲရင္ က်န္တဲ့ ကမၻာ့ၿမိဳ႕ အသီးသီးထက္ ပိုမ်ားတယ္လို႔ World Ultra Wealth အဖြဲ႕က အခုေနာက္ဆုံး ထုတ္ျပန္တဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ၿပ ပါတယ္။

လက္ရွိ ေဟာင္ေကာင္မွာ ဘီလ်ံနာ သူေဌး ၉၃ ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါက ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ကထက္ ၂၁ ေယာက္ ပိုမ်ားလာတာျဖစ္ပါတယ္။

လူခ်မ္းသာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ ကမၻာေပၚက ၿမိဳ႕ ၁၀ ၿမိဳ႕ဟာ ဖြံ့ၿဖိဳးဆဲ နိုင္ငံေတြမွာ ရွိပါတယ္။

ဘီလ်ံနာေတြ အမ်ားဆုံး ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြ ( Wealth-X စာရင္း)

ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဘီလ်ံနာ ဦးေရ ၂၀၁၆ ေနာက္ပိုင္း အေျပာင္းအလဲ စာရင္း

၁. နယူးေယာက္ ၁၀၃ +၁ ၂. ေဟာင္ေကာင္ ၉၃ +၂၁ ၃. ဆန္ဖရန္စၥကို ၇၄ +၁၄ ၄. ေမာ္စကို ၆၉ -၂ ၅. လန္ဒန္ ၆၂ ၀ ၆. ေဘဂ်င္း ၅၇ +၁၉ ၇. စင္ကာပူ ၄၄ +၇ ၈. ဒူဘိုင္း ၄၀ +၃ ၉. မြန္ဘိုင္း ၃၉ +၁၀

၁၀. ရွန္ဇန္း (တ႐ုတ္) ၃၉ +၁၆ ၁၁. ေလာ့စ္အိန္ဂ်လိစ္ ၃၈ +၆ ၁၂. အိစတန္ဘူလ္ ၃၆ +၈ ၁၃. ေဆာင္ေပါလို ၃၃ +၄ ၁၄. ဟန္ဂ်ိဳး (တ႐ုတ္) ၃၂ +၁၁ ၁၅. တိုက်ိဳ ၃၀ +၈ ၁၆. ပဲရစ္ ၂၉ ၀ ၁၇. ရီယာ့ဒ္ ၂၆ +၂ ၁၈. ဂ်က္ဒါး ၂၃ +၁ ၁၉. ရွန္ဟိုင္း ၂၃ +၃ ၂၀. မကၠဆီကို စီးတီး ၂၁ +၂

ဘီလ်ံနာေတြက လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းကို အက်ိဳးျပဳသလား

ဘီလ်ံနာေတြ မ်ားလာမႈရဲ့ လူမႈေရးဆိုင္ရာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြမ္းက်င္သူေတြရဲ့ သေဘာထားေတြကိုလည္း ကြဲျပားသြားေစပါတယ္။

အုပ္စု တစ္စုကေတာ့ ဝင္ေငြကြာဟမႈ ပိုႀကီး လာတာေၾကာင့္ စာရိတၱပိုင္းနဲ႔ က်င့္ဝတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားနည္းခ်က္ေတြကို မီးေမာင္းထိုး ေျပာပါတယ္။

သူတို႔ကေတာ့ Oxfam ပရဟိတ အဖြဲ႕က ထုတ္ျပန္တဲ့ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ ႏွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာကို ကိုးကားေထာက္ျပၿပီး အလြန္အမင္း ခ်မ္းသာသူေတြကို အခြန္ေတြ ပိုေကာက္ဖို႔နဲ႔ စည္းကမ္း ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။

တျခား အဖြဲ႕ေတြ ကေတာ့ ဘီလ်ံနာေတြဟာ အားလုံး မဟုတ္ရင္ေတာင္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲ ေဖာ္ေဆာင္နိုင္ၾကသူေတြအျဖစ္ ျမင္ၾကပါတယ္။

လူဦးေရ တဝက္ေလာက္က တဲနဲ႔ေနရတဲ့ မြမ္ဘိုင္းမွာ အိႏၵိယရဲ့ အခ်မ္းသာဆုံး သူေ႒းႀကီး Mukesh Ambani က ေဒၚလာ သန္း တစ္ေထာင္တန္ ဒီအိမ္ႀကီးမွာေနထိုင္

ကမၻာ့ဘဏ္ စီးပြားေရး ပညာရွင္ Caroline Freund ေရးသားတဲ့ Rich People, Poor Countries: The Rise of Emerging-Market Tycoons and Their Mega Firms စာအုပ္မွာ ဘီလ်ံနာတိုင္းက မေကာင္းတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ခ်မ္းသာလာတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။

ဘီလ်ံနာေတြကေန လူမႈ အသိုင္းအဝိုင္းအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြက သူတို႔ ဘယ္လိုႂကြယ္ဝလာသလဲ ဆိုတဲ့အေပၚ အမ်ားႀကီး မူတည္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ကုမၸဏီေတြ တည္ေထာင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစနဲ႔ ဘီလ်ံနာျဖစ္လာၾကသူ အမ်ားအျပားက သယံဇာတအရင္းအျမစ္ေတြ ထုတ္ယူၿပီး ခ်မ္းသာလာတာ မဟုတ္သလို နိုင္ငံပိုင္ ပစၥည္းေတြကို ျပည္သူပိုင္လုပ္ၿပီး ႂကြယ္ဝလာၾကသူေတြလည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ Caroline Freund က ေျပာပါတယ္။ သူတို႔ေတြက လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းကို အက်ိဳးျပဳဖို႔ ပိုမ်ားတယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။

ခ်မ္းသာသူေတြ မ်ားလာတာက မညီမၽွမႈကို ပိုဆိုးေစတယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ ေထာက္ျပ

အေမရိကန္အေျခစိုက္ Forbes စီးပြားေရး မဂၢဇင္းမွာ ကမၻာ့ ၇၂ နိုင္ငံမွာ ဘီလ်ံနာေတြ ရွိေနၾကတယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။

တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ေဟာင္ေကာင္တို႔မွာဆိုရင္ ရွိၿပီးသားစာရင္းထက္ ဆယ္ဂဏန္းေက်ာ္ အေရအတြက္ ပိုတိုးလာပါတယ္။

အာရွေဒသမွာ ဘီလ်ံနာ ၇၈၄ ေယာက္ အထိရွိလာတဲ့ အတြက္ ေျမာက္အေမရိကမွာ ရွိတဲ့ ဘီလ်ံနာ ၇၂၇ ေယာက္ထက္ ပိုမ်ား သြားပါတယ္။ ဒါဟာ သမိုင္းမွာ ပထမဆုံး အာရွက ေက်ာ္တက္သြားတာျဖစ္ပါတယ္။

တ႐ုတ္ ျပည္မႀကီးမွာ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္က ကိန္းဂဏန္းေတြအရ ဆိုရင္ နိုင္ငံလူဦးေရရဲ့ အခ်မ္းသာဆုံး ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းက တိုင္းျပည္ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈရဲ့ သုံးပုံတစ္ပုံကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။

နိုင္ငံရဲ့ အဆင္းရဲဆုံးလူ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက တိုင္းျပည္ႂကြယ္ဝမႈရဲ့ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္လို႔ ေဘဂ်င္း တကၠသိုလ္ တစ္ခုရဲ့ စစ္တမ္းက ဆိုပါတယ္။

လူသား ဖြံ့ၿဖိဳးမႈဆိုင္ရာ ညႊန္းကိန္း HDI မွာ ေအာက္ဆုံးက အဆင့္ ၂၀ မွာ ရွိေနတဲ့ နိုင္ငံေတြထဲက ၁၉ နိုင္ငံမွာ ဘီလ်ံနာ ၄၄ ေယာက္ ရွိေနၿပီး သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈ ေတြကို ေပါင္းရင္ ေဒၚလာ ၉၃ ဘီလ်ံ ရွိပါတယ္။

တကယ္လို႔သာ အဲဒီ အာဖရိက လူခ်မ္းသာေတြအားလုံးကို ေပါင္းၿပီး နိုင္ငံတစ္ခု ထူေထာင္မယ္ ဆိုရင္ အဲဒီ နိုင္ငံဟာ အာဖရိက တိုက္က ၅၄ နိုင္ငံၾကားမွာ အ႒မေျမာက္ GDP (နိုင္ငံရဲ့ စုစုေပါင္းကုန္ထုတ္လုပ္မႈ ပမာဏ) အမ်ားဆုံး နိုင္ငံ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ပ်မ္းမၽွ ဝင္ေငြဆိုရင္ေတာ့ ၂.၁၁ ဘီလ်ံ ေဒၚလာ ရွိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ အဆမတန္ ခ်မ္းသာသူ တိုးလာတဲ့ အေရ အတြက္ကေတာ့ အိႏၵိယေလာက္ မမ်ားပါဘူး။

၁၉၉၀ ျပည့္လြန္ ႏွစ္လယ္ ပိုင္းေလာက္က Forbes မဂၢဇင္းရဲ့ အခ်မ္းသာဆုံး လူစာရင္းမွာ အိႏၵိယက ႏွစ္ေယာက္ပဲ ပါပါတယ္။

၂၀၁၆ မွာေတာ့ ၈၄ ေယာက္ထိ ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီ ၂၀၁၆ မွာပဲ ကမၻာ့ဘဏ္က ထုတ္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြ အရ အိႏၵိယမွာ ေနတဲ့ လူ သန္းေပါင္း ၂၈၀ ဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ သတ္မွတ္ခ်က္ ေအာက္မွာ ရွိေနပါတယ္။

ဂ်က္မားလို ကိုယ့္ထူးကိုယ္ခၽြန္ၿပီး ခ်မ္းသာလာသူေတြေၾကာင့္ တျခား စီးပြားေရးေတြကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစ

ဆင္းရဲတဲ့ နိုင္ငံေတြမွာ အဆမတန္ ခ်မ္းသာလြန္းသူေတြ ပိုမ်ားလာေပမယ့္ အဲဒီနိုင္ငံေတြမွာပဲ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီး အက်ိဳးခံစားခြင့္ မရၾကသူေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ နိုင္ငံေတြမွာ လူခ်မ္းသာေတြ နဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့ကုမၸဏီေတြ မ်ားလာတာကေတာ့ စီးပြားေရး ေကာင္းမြန္လာတာကို ထင္ဟပ္ျပေနပါတယ္။

ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးလာတာဟာ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာျခင္းရဲ့ အဓိက ရင္းျမစ္ ျမစ္တယ္လို႔လည္း ကမၻာ့ဘဏ္ရဲ့ စီးပြားေရး ပညာရွင္ Caroline Freund က ေျပာပါတယ္။

*အလီဘာဘာရဲ့ ပဲ့ကိုင္ရွင္ ဂ်က္မား တည္ေထာင္သူအျဖစ္ကေန ႏုတ္ထြက္ *အလီဘာဘာ အေမရိကန္ ေစ်းကြက္ကို ထိုးေဖာက္ဖို႔ျပင္ ဥပမာ တ႐ုတ္နိုင္ငံရဲ့ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈက႑မွာဆိုရင္ ၂၀၀၉ ကေန ၂၀၁၃ ၾကား အလုပ္သမားေတြရဲ့ ပ်မ္းမၽွလုပ္အားခ ၃ ဆထိ တိုးလာပါတယ္။

တ႐ုတ္ရဲ့ ထုတ္လုပ္မႈ က႑မွာ ၂၀၀၈ ေနာက္ပိုင္း ပ်မ္းမၽွ ႏွစ္စဥ္ လုပ္ခ ေဒၚလာ ၃၅၀၀ ကေန ေဒၚလာ ၉၅၀၀ ဝန္းက်င္အထိ တိုးလာ

၂၀၂၅ ေလာက္ဆိုရင္ ဖြံ့ၿဖိဳးတိုးတက္လာေနတဲ့ ေစ်းကြက္ေတြမွာ အခ်မ္းသာဆုံးကုမၸဏီေတြ အခုထက္ ပိုမ်ားလာမယ္လို႔ စီးပြားေရး အတိုင္ပင္ခံကုမၸဏီ McKinsey က ေျပာပါတယ္။

Credit: BBC