ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၲေလးလို လူေနထူထပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေနေရးအခက္အခဲျဖစ္လြန္းတာေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့အစိုးရ လက္ထက္ကေရာ၊ လက္ရွိအစိုးရလက္ထက္မွာပါ တန္ဖိုးနည္း၊ တန္ဖိုးမွ်တ၊ တန္ဖိုးသင့္ စသျဖင့္ နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အိမ္ရာေတြေဆာက္ခဲ့သလို ယခုထိလည္းေဆာက္ေန ဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာဆိုရင္ ေရာင္စုံေလးထပ္တိုက္ေတြ အစီအရီေပၚထြက္လာေနတာကို တစ္ေန႔တျခား ေတြ႕ေနရပါတယ္။
အိမ္ရာတခ်ိဳ႕ဟာ ၿပီးစီးသြားတာ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီ ျဖစ္ၿပီး ေနထိုင္သူေတြရွိေနၿပီမို႔ အိမ္ရာေတြရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေလ့လာဖို႔ ျမန္မာတိုင္း(မ္)က ယခုရက္သတၱပတ္မွာ ေနထိုင္သူေတြထံ သြားေရာက္ စူးစမ္းေမးျမန္း ခဲ့ပါတယ္။
ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္ ေ႐ႊေပါက္ကံ တန္ဖိုးမွ်တ အိမ္ရာက ေလးထပ္တိုက္ရဲ႕ လမ္းမဘက္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာ အသက္ ၆ဝ ေက်ာ္ ဦးျမင့္စိုးတစ္ေယာက္ သူစိုက္ထားတဲ့ အပင္ေတြကို ေရေလာင္းေနပါတယ္။ သူ ဒီအိမ္ရာကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာတာ ေလးလနီးပါးသာ ရွိပါေသးတယ္။
အရင္က ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာနကေန ၫႊန္ၾကားေရးမႉးရာထူးနဲ႔ အၿငိမ္းစားယူခဲ့တာ တစ္ႏွစ္နီးပါးသာ ရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ရဲ႕အၿငိမ္းစားခံစားခြင့္ေငြပင္ေငြရင္းနဲ႔ ပင္စင္လစာတခ်ိဳ႕ကို ဒီအိမ္ဝယ္ဖို႔နဲ႔ အိမ္ေျပာင္းေ႐ႊ႕ဖို႔ အသုံးျပဳခဲ့တယ္လို႔ သူ႔တိုက္ခန္းကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာပါတယ္။
ဦးျမင့္စိုးတို႔ေနထိုင္တဲ့ ေ႐ႊေပါက္ကံအိမ္ရာကေတာ့ အစိုးရကေန အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းေတြအတြက္ အဓိကထား ေရာင္းခ်ေပးထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
''မနက္အေစာသြား ညျပန္ၾကတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ဝင္းထဲမွာေတာ့ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ပါပဲ။ ရပ္ကြက္ထက္ ေတာ့ သီးသီးသန္႔သန္႔ရွိတာေပါ့''လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ရပ္ကြက္နဲ႔ အနည္းငယ္အလွမ္းေဝးေပမဲ့ ေရ၊ မီးကအစ အဆင္ေျပေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးထားတဲ့အတြက္ ေနထိုင္ရ အခက္အခဲမရွိဘူးလို႔ အိမ္ရာမွာေနထိုင္သူမ်ား က ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီအိမ္ရာထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ေလွ်ာက္လႊာတင္ၿပီး မဲေပါက္လို႔ ဝယ္ယူေနထိုင္တဲ့သူေတြထက္ အငွားေနထိုင္တဲ့သူေတြနဲ႔ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ဝယ္ယူေနထိုင္တဲ့သူေတြက အမ်ားအျပားရွိေနတာကိုလည္း ျမန္မာတိုင္း(မ္)ရဲ႕ေမးျမန္းေလ့လာမႈအရ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေ႐ႊေပါက္ကံစက္မႈဇုန္နဲ႔ နီးတာေၾကာင့္ စက္႐ုံအလုပ္သမားေတြစုၿပီး အေဆာင္သေဘာမ်ိဳး ငွားေနၾကတာလည္းရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔အတြက္ အခက္အခဲတစ္ခုကေတာ့ သြားလာေရးပါပဲ။
အိမ္ရာနားထိေရာက္တဲ့ ယာဥ္လိုင္းဟာ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္ရင္ ကားမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေက်ာင္းတက္တဲ့ သူေတြအတြက္ကေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္ရတယ္လို႔ ဦးျမင့္စိုးက ေျပာပါတယ္။
အိမ္ငွားဖို႔နဲ႔ အိမ္ဝယ္ဖို႔လာၾကည့္တဲ့သူ မ်ားေပမဲ့ သြားလာေရးခက္ခဲတာေၾကာင့္ မဝယ္ျဖစ္ဘဲ ျပန္သြားၾက တဲ့သူေတြ မ်ားတယ္လို႔လည္း အဆိုပါအိမ္ရာမွာေနထိုင္တဲ့ အငွားယာဥ္ေမာင္း ကိုေအာင္က ဆိုပါတယ္။ သူကေတာ့ ယခင္ေ႐ႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနထိုင္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လခန္႔က မိသားစုနဲ႔ ဒီအိမ္ရာမွာ အခန္းငွားၿပီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာသူျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအိမ္ရာမွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြဟာ အေဆာက္အအုံ ရဲ႕ ႀကံ့ခိုင္မႈကို စိုးရိမ္ေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ေဆာက္ထားတာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္သာရွိေသးတဲ့ တိုက္ခန္း ေတြျဖစ္ေပမဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အက္ကြဲေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
''ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္ေလာက္ ငလ်င္ခပ္ျပင္းျပင္းလႈပ္ရင္ၿပိဳမွာ ေသခ်ာတယ္။ ပထမတစ္ေခါက္လႈပ္တုန္းက တိုက္ကို ဆယ္ဘီးကားနဲ႔ ဝင္တိုက္တယ္ေတာင္ ထင္သြား တာ။ တိုက္ႀကီးက ရမ္းခါေနတာပဲ''လို႔ ကိုေအာင္က ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာတိုင္း(မ္)သတင္းေထာက္ အဲဒီအိမ္ရာကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ အိမ္တစ္အိမ္က အသံခ်ဲ႕စက္ကို အက်ယ္ႀကီးဖြင့္ထားတာကို ေတြ႕ရၿပီး ေနာက္ထပ္အိမ္သုံးေလးအိမ္ေလာက္ကေတာ့ အခန္းျပင္မွာ ဖုန္ေတြ၊ အမႈိက္ေတြနဲ႔ အဝတ္ေတြကို ခ်ိတ္ေတြ၊ တန္းေတြနဲ႔ ျဖစ္သလိုလွန္းထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ စက္ဘီးေတြဟာလည္း သုံးေပေလာက္သာက်ယ္တဲ့ အိမ္ေရွ႕ဝရန္တာမွာ ထိုးသိပ္ ရပ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြက အိမ္တြင္းအလွဆင္တာကို ေသခ်ာျပဳလုပ္ထားၿပီး သပ္ရပ္ေပမဲ့အမ်ားစုကေတာ့ သမံတလင္းမွာပဲ ေကာ္ေဇာ သို႔မဟုတ္ ဖ်ာခင္းၿပီးေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ကိုေအာင္တို႔ေနတဲ့ ဒုတိယထပ္တိုက္ခန္းဟာ တစ္လကို ငွားခ က်ပ္ ၁၂ဝ,ဝဝဝ ေပးရတယ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငွားခ ေျခာက္လခ်ဳပ္တို႔ တစ္ႏွစ္ခ်ဳပ္တို႔ ဒီအိမ္ရာမွာမရွိဘဲ တစ္လခ်င္းသာ ေပးၾကရတာပါ။
တိုက္ခန္းရဲ႕အေျခအေနကို စိုးရိမ္တာေၾကာင့္ မၾကာခင္ မွာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕မယ္လို႔ ကိုေအာင္က ေျပာပါတယ္။
ေနာက္ထပ္အစိုးရက ေဆာက္ၿပီး ေရာင္းေပးထားတဲ့ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္က ေ႐ႊလင္ပန္း တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ ကိုလည္း ျမန္မာတိုင္း(မ္)က သြားေရာက္ခဲ့ပါေသးတယ္။
အဲဒီကသူေတြလည္း အခက္အခဲေတြ အမ်ားအျပားကို ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။
ရပ္ကြက္ထဲမွာထက္ ပတ္ဝန္းက်င္ပိုသန္႔လို႔ ဒီအိမ္ရာ ထဲမွာ လာငွားေနၾကေပမဲ့ ဘယ္သူတင္ေျမႇာက္မွန္း မသိဘဲ မၾကာခဏ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အိမ္ရာလူႀကီးေတြေၾကာင့္ ေနထိုင္ရတာ အဆင္မေျပဘူးလို႔ လႈိင္သာယာ၊ ေ႐ႊလင္ပန္းအိမ္ရာ အပိုင္း(၁)မွာ ငွားေနတဲ့ ေဒၚစိုးက ေျပာပါတယ္။
''ဘယ္သူေျပာင္းေျပာင္း ပိုက္ဆံပဲေကာက္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ေပးဘူး''လို႔ သူကညည္းညဴပါတယ္။ လစဥ္သန္႔ရွင္း ေရးခေပးရေပမဲ့ ျမက္ပင္ေတြ၊ ေျမာင္းပုပ္ေတြက ရွိေနဆဲ၊ ျခင္ေတြကလည္း ကိုက္ေနဆဲျဖစ္တယ္လို႔ ၄င္းက ဆိုပါတယ္။
လုံၿခဳံေရးခေတြေပးေဆာင္ၿပီး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ စက္ဘီးေတြကို အပ္ႏွံထားၾကရေပမဲ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ စက္ဘီးေတြက ေတာ့ ေပ်ာက္ၿမဲေပ်ာက္ဆဲပဲလို႔လည္း သူကဆိုပါတယ္။
အလားတူပဲ အိမ္ထဲမွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုေတာင္ လူလစ္ရင္ လစ္သလို ခိုးတဲ့သူေတြရွိတာေၾကာင့္ ေနရတာ လုံၿခဳံမႈမရွိဘူးလို႔ ဧရာဝတီတိုင္းက ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာသူ မပုံ႔ပုံ႔ဝင္းက ဆိုပါတယ္။
အစိုးရက ေရာင္းစဥ္တုန္းက တစ္ဆင့္ျပန္လည္ေရာင္းခ်တာကို တားျမစ္ထားေပမဲ့ ပထမ ေ႐ႊေပါက္ကံအိမ္ရာမွာ အစိုးရဆီက တိုက္႐ိုက္ဝယ္ၿပီးေနသူ နည္းသလို၊ အခု ေ႐ႊလင္ပန္းအိမ္ရာဝင္းအတြင္း ေနထိုင္တဲ့သူရဲ႕ ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က တစ္ဆင့္ျပန္ဝယ္ထားသူနဲ႔ အိမ္ငွားေတြပဲ ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
တစ္ဆင့္ျပန္ဝယ္တဲ့သူေတြဟာ တိုက္ခန္း မူလတန္ဖိုးကို ေငြက်ပ္ သိန္း ၄ဝ ကေန ၈ဝ ထိ အျမတ္ေငြ ထပ္ေပးဝယ္ရတယ္လို႔ အိမ္ရာမွာေနထိုင္သူေတြက ဆိုပါတယ္။
ေ႐ႊေပါက္ကံနဲ႔ ေ႐ႊလင္ပန္းအိမ္ရာႏွစ္ခုၾကား တည္ေဆာက္ပုံကြဲျပားေပမဲ့ အရည္အေသြးကေတာ့ ႏွစ္ခုစလုံး တန္းတူ ေမးခြန္းထုတ္စရာခ်ည္းပါပဲ။ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သက္တမ္းသာရွိေသးတဲ့ အဆိုပါ တိုက္ခန္းေတြမွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ တံခါးေတြ၊ မ်က္ႏွာၾကက္ေတြ ပ်က္စီးေနတဲ့အျပင္ ေလွကားေတြရဲ႕ သံလက္ရမ္းတိုင္ေတြ ဟာ ေအာက္ေျချပတ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
''ငလ်င္လႈပ္မေျပာနဲ႔ မိုးသဲသဲမဲမဲ႐ြာရင္ေတာင္ အိမ္ေပၚက ဆင္းေျပးရတယ္။ ေလေတြ တအားတိုက္ရင္ တိုက္ႀကီးက ခါခါသြားတတ္တယ္''လို႔ သုံးလႊာမွာေနထိုင္ တဲ့ ေဒၚဥမၼာေဝက ေျပာပါတယ္။
ယခုႏွစ္ထဲမွာ ငလ်င္ေတြလည္း မၾကာခဏလႈပ္ၿပီး၊ မိုးသက္ေလျပင္းေတြက်တာကို ခံစားခဲ့ရၿပီးေနာက္ ဒီႏွစ္မိုးတြင္းကိုေတာင္ ဒီအိမ္မွာဆက္ေနဖို႔ အေတာ္စဥ္းစားရဦးမယ္လို႔ သူကဆိုပါတယ္။ သူတို႔မိသားစုဟာ အျခားတန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာတစ္ခုကေန ဒီအိမ္ရာကို ပိုခိုင္ခံ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာတာျဖစ္ေပမဲ့ မၾကာခင္ မွာ ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္းဖို႔စဥ္းစားေနၾကတာပါ။
ယခုႏွစ္အေစာပိုင္းက အင္အားအနည္းငယ္ျပင္းထန္တဲ့ ငလ်င္လႈပ္ခတ္ခဲ့စဥ္က အိမ္နံရံေတြအေပၚလႊာ အခ်ပ္လိုက္ ကြာက်ၿပီးအတြင္းက အက္ကြဲေနတဲ့ အုတ္နံရံကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္လို႔ ေဒၚေအးမာက ျပန္ေျပာပါတယ္။
''ပိုက္ဆံကိုပဲ ဖာသုံးလို႔ရတယ္ထင္တာ။ အိမ္ကိုလည္း ဖာၿပီးေနလို႔ရတယ္ဆိုတာ ဒီကိုေရာက္မွပဲ လက္ေတြ႕သိရ ေတာ့တယ္''လို႔ သူကဆိုပါတယ္။
ေ႐ႊလင္ပန္းအိမ္ရာထဲက အိမ္ေတြရဲ႕ အိမ္ငွားခေတြ ကေတာ့ ေျမညီထပ္ကို က်ပ္ ၁၂ဝ,ဝဝဝ ကစၿပီး အေပၚ ထပ္ေတြက က်ပ္ ၈ဝ,ဝဝဝ၊ ၇ဝ,ဝဝဝ အသီးသီးရွိ ပါတယ္။
''တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာမဟုတ္ဘူး။ တန္ဖိုးမ်ားအိမ္ရာပဲ။ စရိတ္က အရမ္းႀကီးလြန္းတယ္။ အရပ္ထဲငွားေနတာ ထက္ နည္းနည္းပိုေကာင္းလို႔ လာေနတာပဲရွိတယ္''လို႔ မပုံ႔ပုံ႔ဝင္းက ဆိုပါတယ္။
အဆိုပါ အိမ္ရာအတြင္း ေနထိုင္သူေတြအတြက္လည္း သြားလာေရး အခက္အခဲရွိပါတယ္။ အိမ္ရာထဲကေန ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲကို ဘတ္စ္ကားနဲ႔သြားမယ္ဆိုရင္ ကားဂိတ္ကိုေရာက္ဖို႔ ေဘးတြဲဆိုင္ကယ္ေတြကို က်ပ္ ၁,ဝဝဝ ေပးၿပီးစီးရမွာပါ။ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္ ၿမိဳ႕ထဲသြားတဲ့ဘတ္စ္ကားစီးလို႔ရမွာျဖစ္ၿပီး အသြားအျပန္ လမ္းစရိတ္ က်ပ္ ၂,ဝဝဝ ကေန ၃,ဝဝဝ ၾကား က်သင့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရက တကယ္အိမ္လိုအပ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ အိမ္ရာေတြတည္ေဆာက္ၿပီး ႏွစ္ရွည္အရစ္က်နဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးေနေပမဲ့ ဒီစီမံကိန္းေတြဟာ ပိုက္ဆံခ်မ္းသားသူေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာနဲ႔ နီးစပ္သူေတြအတြက္ စီးပြားေရးအကြက္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေ႐ႊလင္ပန္းအိမ္ရာမွာ ငွားရမ္းေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြက ေျပာၾကပါတယ္။
ဒီအိမ္ရာထဲမွာ တစ္လကို အိမ္ငွားခ က်ပ္ ၁၂ဝ,ဝဝဝေပးၿပီး သုံးႏွစ္ေနထိုင္လာတဲ့ ေဒၚစိုးကေတာ့ အိမ္ရာဝယ္ယူႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေလွ်ာက္လႊာေတြေခၚတိုင္း သြားတင္ခဲ့တာ ငါးႀကိမ္ေလာက္ ရွိေနေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ ဝယ္ခြင့္မရေသးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
တစ္ခါကလည္း လႊတ္ေတာ္ကဝန္ထမ္းလို႔ ဆိုသူ တစ္ေယာက္က အမတ္တစ္ေယာက္ေယာက္က လက္မွတ္ထိုးေပးရင္ အိမ္ဝယ္ခြင့္ရမွာျဖစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လႊာတင္ေပးမယ္လို႔ေျပာကာ တစ္ေယာက္ကို ေငြက်ပ္ ၈ဝ,ဝဝဝ စီေတာင္းၿပီး လိမ္လည္သြားတာလည္း ခံခဲ့ရတယ္လို႔ ေဒၚစိုးက ေျပာပါတယ္။
အစိုးရက ေရာင္းခ်ေပးတဲ့ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာေတြကို ငါးႏွစ္အတြင္း ျပန္မေရာင္းရဘူးလို႔ ကန္႔သတ္ထားေပမဲ့လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဒီေန႔မဲေပါက္ၿပီးရင္ ေနာက္ေန႔ပြဲစားလက္ထဲေရာက္ၿပီး တစ္ဆင့္ျပန္ေရာင္းခ်လာတာေတြကိုလည္း အမ်ားအျပားရွိေနတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာေတြသာမက မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာေတြမွာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။
''ကြၽန္မတို႔ဆိုရင္ ဆိုင္ကယ္အခိုးခံရတာ ႏွစ္စီးရွိၿပီ။ အခိုးမခံရတဲ့သူက ေခတ္မမီသလို ျဖစ္ေနတာ''လို႔ မႏၲေလးက ျမရည္နႏၵာတန္ဖိုးသင့္အိမ္ရာမွာေနတဲ့ မယဥ္မ်ိဳးသြယ္ က ေျပာပါတယ္။
အိမ္ရာဝင္းပတ္ပတ္လည္မွာလည္း က်ဴးေက်ာ္ေတြ အမ်ားအျပားရွိေနၿပီး အိမ္ရာထဲ ေနထိုင္သူေတြကလည္း အၿမဲအေျပာင္းအလဲရွိေနတာေၾကာင့္ လူခြဲျခားရခက္တယ္ လို႔လည္း သူက ဆိုပါတယ္။
ျမရည္နႏၵာအိမ္ရာဟာ ၿမိဳ႕စြန္မွာျဖစ္ၿပီး ရဲစခန္းနဲ႔လည္း အလွမ္းေဝးတဲ့အတြက္ ညဘက္ အသြားအျပန္ေတြမွာ စိတ္မလုံေပမဲ့ တိုက္ခန္းေစ်းေၾကာင့္ လာေရာက္ ေနထိုင္ သူေတြ ရွိတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။
သူခိုးရန္ကာကြယ္ဖို႔ လူငယ္ေတြစုေပါင္းၿပီး ကင္းလွည့္ေပမဲ့ အိမ္ရာက က်ယ္ၿပီး လူအေရအတြက္နဲ႔ မမွ်တာေၾကာင့္ လွည့္ကင္းေရွ႕ကသြားရင္ ေနာက္ကဝင္ခိုးတာ ေတြရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ စက္ဘီးေတြသာမက ေန႔ခင္းေတာင္ အိမ္ကပစၥည္းေတြကို ဝင္ခိုးၾကၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ခန္႔ကဆို တစ္ရက္ကို ခိုးမႈ ႏွစ္မႈ သုံးမႈခန္႔ ျဖစ္ပြားေလ့ရွိတယ္ လို႔လည္း မယဥ္မ်ိဳးသြယ္က ေျပာပါတယ္။
တိုက္အရည္အေသြးနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ''နံရံေတြက မိန္းကေလးအားနဲ႔ ထိုးတာေတာင္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ကို ထုတ္ခ်င္းေပါက္မလိုဘဲ''လို႔ မယဥ္မ်ိဳးသြယ္က ဆိုပါတယ္။
Credit: The Myanmar Times
