လိႈင္ျမစ္ကိုၿမိဳ႕လယ္သို႕ေရႊ႕ျခင္း (သို႕) ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ အိမ္မက္

ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လွ်ပ္စစ္စက္မႈ လက္မႈႏွင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ႀကီးက ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ စီမံကိန္းအေၾကာင္း ရွင္းလင္း သြားပါသည္။

ဒီတစ္ႀကိမ္ တြင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ တည္ေဆာက္ ေရးကို တကယ္စတင္ေတာ့ မည္ျဖစ္ရာ ႀကိဳဆိုမႈမ်ားရွိသလုိ စိုးရိမ္မႈမ်ားလည္းရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ႀကိဳဆိုမႈမွာ ဘက္ေပါင္းစံုေတြ႕ရွိရေသာ အခ်က္အလက္မ်ား အရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို တုိးခ်ဲ႕ရန္လိုအပ္ေနသည္ဟု အမ်ားက ယူဆ လာၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါအခ်က္အလက္မ်ား၏တိက်မႈႏွင့္ ခန္႔မွန္းယူဆမႈမ်ားမွန္ကန္ပါက ၿမိဳ႕ကိုတိုးခ်ဲ႕မည္ ဆိုက တိုးခ်ဲ႕ရန္သင့္ပါသည္။

ထိုအခ်က္အလက္မ်ား မမွန္ကန္ ျခင္း (သို႔) အျခားနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ယေန႔ႀကံဳေတြ႕ရေသာ ၿမိဳ႕ျပ အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသည္ဆိုလွ်င္ ၿမိဳ႕သစ္ခ်ဲ႕ထြင္ ျခင္းသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးသာမက ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ အေပၚမွာပါ ပိလာမည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခုျဖစ္လာမည္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုၿမိဳ႕သစ္တည္ေဆာက္ရန္ အေသးစိတ္အေျခ အေနမ်ား ရွင္းၾကသည္ဆိုျခင္းက ဆံုးျဖတ္ၿပီး ကိစၥျဖစ္ေနပါၿပီ။ ယခု ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ ရမည့္ စီမံကိန္းဧရိယာပမာဏ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ျခင္း၊ ျပည္သူ လူထု၏ လူေနမႈဘဝျမင့္မားေစေရး အေထာက္အကူျပဳမည့္ စီမံကိန္းျဖစ္ျခင္း၊ မဟာရန္ကုန္၏ အနာဂတ္စီမံကိန္း ရည္မွန္း ခ်က္ျဖစ္ေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေနာက္က်လ်က္ရွိေသာ ေဒသမ်ားကို တစ္ေျပးညီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ား တိုးတက္လာေစေရးအျပင္ ကုမၸဏီအနည္းငယ္မွ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ လုပ္ကိုင္မည့္အစား ႏုိင္ငံသားလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ပါဝင္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရရွိေရး ကိုေရွး႐ႈ၍ စီမံကိန္းတစ္ခုလံုးကို ရန္ကုန္ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖဲြ႕သစ္မွ ႀကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္မ်ားမည္ ဟု သိရသည္။ ထို႔အတြက္ ယခင္ ရန္ကုန္ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရ အဖဲြ႕ႏွင့္ ကုမၸဏီမ်ားၾကား ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာစာခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းရန္ သေဘာတူညီခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရရာ စီမံကိန္းအစေကာင္း လာသည္ဟုေတာ့ ဆိုႏိုင္ပါသည္။

ၿမိဳ႕သစ္ေဖာ္ထုတ္ျခင္းမ်ား ေခတ္စားလာသည္မွာ ယခင္ အစုိးရမ်ား၏ လက္ထက္ကျဖစ္သည္။ ထိုအေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွာ စံမျပဳေလာက္ဘဲ သင္ခန္းစာေဖာ္ထုတ္ရမည့္ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားျဖစ္သည္။ သင္ခန္းစာယူရန္ႏွင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္၊ သတိ ထားရန္ကိစၥမွာ မူမ်ားစြာရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထိုေခတ္က ၿမိဳ႕သစ္ေဖာ္ထုတ္ျခင္းမွာ အလြန္လြယ္ကူသည္။ ေျမေကာ္စက္ သံုး၊ ေလးစီးရွိလွ်င္ ၿမိဳ႕သစ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ လမ္းမႀကီးအူေၾကာင္း မ်ားကို ေျမေကာ္စက္ျဖင့္ ထိုးတင္ေဖာ္ထုတ္လိုက္လွ်င္ ၿမိဳ႕သစ္ တစ္ခုၿပီးပါသည္။ က်န္လမ္းသြယ္မ်ားမွာ ကိုယ့္အားကုိယ္ကိုး ခင္းႏိုင္လွ်င္ ခင္းၾက၊ မခင္းႏိုင္လွ်င္ ဒီတိုင္းေန႐ံုသာ ရွိပါသည္။ ေရ၊ မီး ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ လုပ္ရန္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သစ္ တစ္ခု အေျခတက်ျဖစ္လာရန္ အႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္အထိ ၾကာ သည္လည္းရွိခဲ့သည္။ ယခုထက္တိုင္ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး ၿမိဳ႕သစ္ မ်ားတြင္ လမ္းမခင္းရေသးေသာ ေနရာမ်ားရွိေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ ေပသည္။
ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ ၿမိဳ႕သစ္အမ်ားစုသည္ ယခု ရန္ကုန္ တစ္ဖက္ ကမ္းၿမိဳ႕သစ္လိုပင္ လယ္ေျမမ်ားျဖစ္ရာ ေျမမၿငိမ္ေသာ ျပႆနာရွိပါသည္။

အိမ္ေဆာက္လွ်င္၊ အုတ္တံတိုင္းခတ္လွ်င္ ေျမအနက္ကို လုိအပ္သည္ ထက္ပို၍ နက္နက္တူးရန္လိုသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက အုတ္တံတိုင္းမ်ား၊ အိမ္နံရံမ်ား ကြဲအက္လာ တတ္သည္။ ၿမိဳ႕သစ္လမ္းမ်ားမွာ ကိုယ္တုိင္ေျမဖို႔ရ သျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖို႔ရာက လမ္းမ်ားက ျမင့္လာၿပီး အိမ္မ်ားက နိမ့္သြား သည့္ ျပႆနာႀကံဳရသည္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေလာက္က ေဆာက္လုပ္ ခဲ့ေသာ တုိက္မ်ားမွာ ယခုလမ္းေအာက္သုိ႔ အေတာ္နိမ့္လ်က္ ရွိရာ မိုးတြင္းကာလ မ်ားတြင္ အလြန္ျပႆနာတက္ေတာ့သည္။

ထိုစဥ္က လုပ္သက္ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္၊ ႏွစ္ ၃ဝ ေက်ာ္ ဝန္ထမ္း မ်ား ေနစရာရသြားျခင္းအတြက္သာ ေကာင္းမြန္လ်က္ရွိသည္ ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ေျမေနရာခ်ထားေပးျခင္းက အလြန္ မမွ်တစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ တခ်ဳိ႕ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္အရာရွိမ်ားမွာ ကိုယ့္အကြက္ကို မမွတ္မိေလာက္ေအာင္ ၿမိဳ႕သစ္တိုင္းတြင္ အကြက္မ်ား ရရွိခဲ့ၾကသည္။

ၿမိဳ႕အသီးသီးေဖာ္ထုတ္ၾကသည့္ အတြက္ ေျမကြက္သည္ အရာရွိမ်ား၊ အာဏာပိုင္မ်ား နီးစပ္ရာ လက္ေဆာင္ေပးသည့္ ပစၥည္းျဖစ္ခဲ့သည္။ မၲေလးၿမိဳ႕သစ္တြင္ ယခင္က က်ပ္ေငြေသာင္းဂဏန္းသာ ေပးသြင္းရေသာ ေျမကြက္ မ်ားမွာ ယခုေထာင္ ဂဏန္း၊ ေနရာေကာင္းလွ်င္ ေထာင္ႀကီး၊ ေသာင္းဂဏန္းတန္ေနသည္။ မၲေလး ရဲမြန္ေတာင္၏ အေရွ႕ ဘက္ရွိ 'မ'ကြက္ေခၚ ဧကကြက္မ်ားမွာ လက္သင့္ရာကို '၂၈'သိန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။

ယခု သိန္းေပါင္းေသာင္းဂဏန္း ျဖစ္ေနသည္။ သာမန္စီးပြားေရး၊ သာမန္လုပ္ခလစာစားသူမ်ား ဆယ္သက္လုိက္မမီေသာ ေစ်းမ်ဳိးျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ စက္မႈဇုန္ မ်ား ေဖာ္ေတာ့လည္း ဤလူသိုက္မ်ားပင္ ခဲြေဝရယူသြားသည္။ ယခုႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအမ်ားအျပား တပ္လန္႔သြား ၾကျခင္း မွ ေျမေစ်းႀကီးျမင့္မႈ၊ ေျမငွားရမ္းရန္မလြယ္ကူမႈ၊ စက္႐ံုတည္ ေထာင္ရန္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားျပားလြန္းမႈ စသည္မ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဤသည္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္အတြက္ ႀကီးစြာေသာ သင္ခန္းစာယူရန္အခ်က္ျဖစ္သည္။

ပထမဦးဆံုးအားျဖင့္ ၿမိဳ႕သစ္၏ စက္မႈဇုန္မ်ားတြင္ အခြင့္ အေရးရေနက် ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ တကယ္လုပ္ကိုင္မွာမဟုတ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မပါဝင္လာေစရန္ ဂ႐ုစိုက္ရ မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ သူမ်ားအတြက္ အလကားနီးပါး ေျမေစ်းျဖင့္ ငွားရမ္းေပးႏိုင္ရမည္။ ထို႔အတြက္ ျဖတ္သန္းရန္ လုပ္ငန္းစဥ္ကလည္း အလြန္လြယ္ကူေစရမည္။

ၿမိဳ႕သစ္၏ အျခားအစိတ္အပိုင္းမ်ားထက္ အဆိုပါစက္မႈဇုန္မ်ား အတြက္ အေျခခံ အေဆာက္ အအံု၊ ေရ၊ မီး စသည္တို႔ကို ဦးစြာ အဆင္ေျပေအာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္ ရမည္။ ယခု အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမားအမ်ားစုႏွင့္ ကြၽမ္းက်င္မႈနိမ့္ အလုပ္သမားအမ်ားစု မွာ လိႈင္သာယာႏွင့္ ဧရာဝတီ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းမွျဖစ္ရာ ၄င္းတုိ႔အတြက္ ျမစ္ကိုျဖတ္စရာမလိုဘဲ အလုပ္အကိုင္ရရွိႏိုင္ေစ မည္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ထပ္ေျဖရွင္းရန္ ျပႆနာတစ္ခုမွာ ယခင္ပံုစံအတိုင္း ေျမမ်ားကို လက္ဦးမႈရွိစြာ ႀကိဳတင္ဝယ္ယူကာ ေလွာင္ကန္တစ္ခု အျဖစ္ လုပ္ထားျခင္း မ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ျဖစ္သည္။ ၄င္းတုိ႔ကို အလြယ္လမ္းလိုက္ေသာ ေျမေစ်းကစား သူမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ ရန္လိုသည္။ ၄င္းတို႔အား သာမန္လယ္သမားမ်ားရေသာ အခြင့္ အေရးထက္ ပို၍မေပးရန္လုိသည္။

ယခင္က လယ္တစ္ကြက္ အသိမ္းခံရသူသည္ (၄ဝx၆ဝ)ေပ ေျမတစ္ကြက္ သာရသည္။ ယခုလည္း သတ္မွတ္ႏႈန္းတစ္ခုသာ ရသင့္သည္။ တကယ္ လယ္လုပ္ေနသူမ်ားအတြက္ ေနအိမ္(သို႔)တိုက္ခန္းႏွင့္ ၿခံေျမ အနည္း ငယ္ေပးႏိုင္လွ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြက္ အသီးအႏွံ အေထာက္အပံ့ရႏိုင္ပါသည္။

ႏိုင္ငံတကာကိုၾကည့္လွ်င္ တ႐ုတ္ျပည္ ေပက်င္းၿမိဳ႕ေတာ္ ဆိုလွ်င္ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ရွိ ေရွးေဟာင္းနန္းေတာ္တစ္ဝိုက္ကို ၿမိဳ႕၏အတြင္းစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး မင္မင္းဆက္ေခတ္ (လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၈ဝဝ ခန္႔)ကအတိုင္း ထားရွိျခင္းျဖစ္သည္ ကို ေတြ႕ရသည္။ ၄င္းအတြင္းစည္းကို တစ္ထပ္၊ ႏွစ္ထပ္ထက္ ပိုေသာ အေဆာက္အအံုေဆာက္လုပ္ခြင့္မေပးဘဲ ထားျခင္းအား ျဖင့္ မူလအေဆာက္အအံုမ်ားအတိုင္း ထိန္းသိမ္းရထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ လူဦးေရသိပ္သည္းမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ၿပီး ယာဥ္ေၾကာပိတ္ဆို႔မႈလည္း မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေစသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေပက်င္း၏ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခရွိ ခ်င္းေတာင္ဟုေခၚေသာ ၿမိဳ႕မွာ ၁၉ဝ၇ ခုႏွစ္ ေလာက္က ဂ်ာမန္မ်ားတည္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။

ယင္းၿမိဳ႕မွ ခ်င္းေတာင္ဘီယာက နာမည္ႀကီးသည္။ ဂ်ာမန္တည္ခဲ့ေသာ ၿမိဳ႕ေဟာင္းကို ယခင္အတိုင္းထားၿပီး အထပ္ျမင့္အေဆာက္အအံု မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ ဟိုတယ္ႀကီးမ်ားကို ၿမိဳ႕သစ္ဘက္တြင္ သာ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေပးရာ ၿမိဳ႕သစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ေဟာင္း ကဲြျပားစြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။

လန္ဒန္မွ သိမ္းျမစ္ကဲ့သုိ႔၊ ဗန္ေကာက္မွ ေက်ာက္ဖ်ားျမစ္ ကဲ့သုိ႔ လိႈင္ျမစ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္သု႔ိ ေရႊ႕ပစ္လိုလွ်င္ ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီးအစိုးရသည္ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ လူထုမ်ား၏အသံကို နားမ်ားမ်ားေထာင္ဖို႔ လိုပါသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္က တာဝန္မဲ့ၿမိဳ႕သစ္မ်ား၏ သင္ခန္းစာယူရန္လုိပါသည္။ ကိုယ္က်ဳိး စီးပြားေၾကာင့္ ကိုယ့္အတြင္းစည္းမွ တာက်ဳိးေပါက္ျခင္းမ်ားကို သတိျပဳကာကြယ္ဖို႔လိုသည္။ ၂ဝ ရာစု၏ လူမႈဘဝ အရည္ အေသြးမီ ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားကို ေလ့လာဖို႔လိုပါသည္။

ၿမိဳ႕ေဟာင္းႏွင့္ လံုးဝမတူေသာ လံုးဝသစ္လြင္ေသာ ၿမိဳ႕သစ္တစ္ခုအျဖစ္ စိတ္ကူး အိပ္မက္ ရွိရန္လိုပါသည္။ ထို႔အတြက္ သံႏၷိ႒ာန္အခိုင္အမာခ်၍ လူအား၊ ေငြအားမ်ားစြာ စိုက္ထုတ္ရန္ လိုအပ္ေနပါေၾကာင္း တင္ျပရပါသည္။ ။

Credit: MOI Webportal Myanmar