ႏိုင္ငံတိုးတက္ေစဖို႔ လိုအပ္ေနတဲ့ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္း

စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံက ႏွစ္ေပါင္း(၅၀) ေက်ာ္ၾကာစစ္အာဏာ
ရွင္ ပံုစံနဲ႔ လြဲမွား တဲ့စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြက ေနရာတိုင္းမွာ အရည္ အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြ ျပည့္မီမႈမရွိဘဲ ကိုယ္က်ဳိးရွာ စီးပြားေရးပံုစံကို က်င့္သံုး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ အျပစ္အနာ အဆာေတြနဲ႔ ေပ်ာ့ကြက္ဟာကြက္ ခ်ဳိ႕ယြင္း မႈေတြ မ်ားစြာျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ငါဆိုတဲ့ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ၾကတာက ေနာက္ လူေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ရင္နင့္ ဖြယ္ရာအျဖစ္ဆိုးေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို မေတြးၾကဘဲ ငါေကာင္းစားရင္ ၿပီးေရာ ငါ့မိသားစုေတြ ေကာင္းစားရင္ၿပီး ေရာ ငါ့ေဆြမ်ဳိးေတြ ေကာင္းစားရင္ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ ငါတေကာေကာတဲ့ ၀ါဒကို က်င့္သံုး ခဲ့ၾကတယ္။

အခုေရးမယ့္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း ဆိုရာမွာ လမ္းေတြ၊ တံတားေတြ၊ ေနအိမ္ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုေတြ အားလံုး ပါ၀င္တာျဖစ္တယ္။ လြန္တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေလာက္က စာေရးသူက ေတာင္ဒဂံု စက္မႈဇုန္က စက္႐ံုတစ္႐ံုမွာ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သင္တန္းသြား ေရာက္ ေပးခဲ့ရဖူးတယ္။ အဲဒီမွာ စက္မႈ ဇုန္အ၀င္လမ္းေတြက အဂၤေတေလာင္းထား တဲ့ လမ္းေတြျဖစ္ၿပီး အတြင္းပိုင္းမွာ အခံ အေနနဲ႔ ကြန္ရက္လိုလုပ္ထားတဲ့ သံေခ်ာင္း ေတြအေပၚ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံခ်ိန္စံၫႊန္း အတိုင္း ဘိလပ္ေျမကို မသံုးဘဲ ေလ်ာ့ၿပီး အသံုးျပဳခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ သံေခ်ာင္းေတြ အေပၚကိုထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ထြက္လာ ေနတာကို
ေကြ႕ပတ္ေမာင္းရတာကို ၾကံဳရဖူးတယ္။

တစ္ခါက ေဆာက္လုပ္ေရးကန္ထ႐ိုက္ တာ တစ္ေယာက္က သူကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြ႕ ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ေျပာျပတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရး
လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုမွာ သူက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဒီဇိုင္းအတိုင္း ေဆာက္ထားတာကို တာ၀န္ရွိသူအထက္ ပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ဒီအတိုင္း မႀကိဳက္ ဘူး ျပန္ဖ်က္ခိုင္းေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ကုန္က် စရိတ္ႏွစ္ခါကုန္မယ့္ပံုစံျဖစ္သြားတယ္။ ဒါကို အထက္လူႀကီးနဲ႔ နီးစပ္သူက ကန္ ထ႐ိုက္တာကို အၾကံေပးလိုက္တဲ့အတိုင္း ေဆာင္ရြက္လိုက္ေတာ့မွ ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ေဆာက္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ စာဖတ္သူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဒီအတိုင္းဆက္ ေဆာက္သလဲဆိုတာက အဲဒီလူကို လာဘ္ တင္လိုက္လို႔ျဖစ္တယ္။

သေဘာက ကန္ထ႐ိုက္က သတ္မွတ္ ခ်က္အတိုင္း ေဆာက္လိုေပမယ့္ ဟိုေပးရ ဒီေပးရေတြ လုပ္ရေတာ့ ရတာနဲ႔ ကုန္တာ မမွ်တာေၾကာင့္ သူ႔အတြက္လည္းက်န္ ေအာင္ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြ ေလ်ာ့ခ်လိုက္ရတာေတြ မ်ားစြာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတိုင္းေတြ႕ေနရတဲ့ စာသား ေတြမွာ လာဘ္ေပးရန္ မလို ကေန
လာဘ္ေပးၾက ရန္မလို ျဖစ္သြားတယ္။
လာဘ္မေပးရင္ေတာ့ ရန္လိုမယ္ သေဘာျဖစ္တယ္။ စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀)ေက်ာ္ ““လာဘ္ေပးရန္ မလို””ေတြျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ လုပ္ငန္းေနရာ တိုင္းမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံခ်ိန္စံၫႊန္း အတိုင္း မျဖစ္ၾကေတာ့တာျဖစ္တယ္။

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတိုးတက္လာႏိုင္ေစဖို႔ ေနရာတိုင္းမွာ အရည္အေသြးစံခ်ိန္စံၫႊန္း ေတြ လိုအပ္တယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းကေနစၿပီး အဖြဲ႕အစည္းေတြ ႏိုင္ငံအစိုးရေတြအထိ လိုအပ္တယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီမွာ အရည္ အခ်င္းမရွိရင္ တစ္ဦးခ်င္း မတိုးတက္ႏိုင္ သလို အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ အဲဒီလိုအရည္ အခ်င္းမရွိသူေတြနဲ႔ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားရင္ အဖြဲ႕အစည္းလည္း ေကာင္းမလာႏိုင္ပါ။ အစိုးရေတြမွာလည္း အလားတူျဖစ္တယ္။

(၂၆-၁-၂၀၁၆) အဂၤါေန႔ထုတ္ Tomorrow ဂ်ာနယ္မွာ အေကာင္းဆံုး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအပန္းေျဖစခန္း၊ လက္လုိေရာင္းခ်ျခင္း၊ ျပဳျပင္မြမ္းမံျခင္း ႏွင့္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးျခင္းစတဲ့ မတူညီတဲ့ က႑တစ္ခုခ်င္းစီအလိုက္ အေကာင္းဆံုး ဒီဇိုင္းဆုေတြ အေကာင္းဆံုး ေဆာက္လုပ္ ေရး လုပ္ငန္းရွင္ဆုေတြ အေကာင္းဆံုး ေဆာက္လုပ္ေရးဆုေတြ ေရြးခ်ယ္ခ်ီးျမႇင့္ မယ္လို႔ သိရတယ္။

အခုလို ေကာင္းမြန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြအတြက္ ဆုေပးတာက လုပ္ေဆာင္ သူေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အရည္ အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းေကာင္းမြန္လာေစဖို႔ ျဖစ္တဲ့အတြက္ကို ႀကိဳဆိုၾကရမွာျဖစ္တယ္။စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံက ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာအေရွ႕ ေတာင္အာရွ (၁၀)ႏိုင္ငံမွာ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္လာ ခဲ့တယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ASEAN Free Trade (AFTA) လို႔ ေခၚတဲ့ အာဆီယံ (၁၀)ႏိုင္ငံ အတြင္း လြတ္လပ္တဲ့ ကုန္သြယ္မႈ ဧရိယာ ထူေထာင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ႀကိဳ တင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ေစဖို႔ စာေရးသူအေနနဲ႔ ထုတ္ကုန္ပစ္ၥည္းေတြ အရည္အေသြးေကာင္း မြန္လာႏိုင္ေစမယ့္ အရည္အေသြးျပည့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈသေဘာတရားေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ အရည္အေသြးစံခ်ိန္စံၫႊန္းသေဘာတရား ေတြကို စက္မႈဇုန္ေတြမွာ ေဟာေျပာေပး ခဲ့တယ္။ သို႔ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ကေန ဦးေဆာင္ဦးရြက္မျပဳႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီကေန႔ AFTA ကို ASEAN Economic Community (AEC) အသြင္ေျပာင္းၿပီးသည့္ တိုင္ စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြ ပီပီျပင္ျပင္ ေဆာင္ရြက္မႈမေတြ႕ ရွိရေသးပါ။ ယခင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူေတြက တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ အရည္အေသြးေတြ နိမ့္က် ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ ၾကတယ္။ အဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံသားေတြ အသိညဏ္ပညာေလ်ာ့နည္းေလ သူတို႔ ၾကာရွည္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေစဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တယ္။


မိမိႏိုင္ငံအတြက္ မေကာင္းတဲ့ ရည္ ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသူေတြ နဖူးေပၚ လက္တင္ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ဒီလိုလုပ္ ေဆာင္မႈေတြက မိမိအတြက္ လူနည္းစုေတြ အတြက္ေကာင္းေစမယ့္ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစု အတြက္ အက်ဳိးမရွိဘူးဆိုတာ သိရွိနား လည္သေဘာေပါက္ေစလိုတယ္။ မိမိေၾကာင့္ မိမိႏိုင္ငံသားေတြအတိဒုကၡေရာက္တာက ျမင္ေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ပါ။ အေဆာက္ အအံုစံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြ မေကာင္းတဲ့အတြက္ အကယ္၍သာ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္က လႈပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လာမယ့္ စစ္ကိုင္း ျပတ္ေရြ႕သာ အဆင့္ (၆) အထက္ လႈပ္ရွား ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္း မမီတဲ့ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုေတြ ပ်က္စီးၾကရမွာျဖစ္သလို လူေတြလည္း ေသေၾကပ်က္စီးႏိုင္တယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ထားၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ နာဂစ္မွာ သက္ဆိုင္ရာ ပုဂ္ၢိဳလ္ တင္ျပခဲ့တာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈမရွိခဲ့တာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ သားတစ္သိန္းေက်ာ္ အသက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ၾက ရတယ္။ ဒါေတြက သင္ခန္းစာေတြျဖစ္ တယ္။ မိမိႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ ဘယ္ လိုေဘးအႏၱရာယ္ေတြ က်ေရာက္လာရင္ ဘယ္လိုႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈေတြ လုပ္ၾကရ မယ္ဆိုတာ အသိေပးမႈေတြ လုပ္ၾကရ မယ္။ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ႏိုင္ငံသား ေတြရဲ႕ မိဘသဖြယ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးၾကရမယ့္ တာ၀န္ရွိသူေတြ ျဖစ္တယ္။

ငါနဲ႔မဆိုင္တာမ်ဳိးမလုပ္ေဆာင္ၾကဘဲ ႏိုင္ငံနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ အေရးကိစ္ၥမွန္ သမွ်ေတြက ႏိုင္ငံကို ယာယီတာ၀န္ယူ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကရမယ့္ အစိုးရေတြရဲ႕တာ၀န္ျဖစ္ ပါတယ္။ အမွန္က မွန္တာလုပ္၊ ဟုတ္ ေတာ ေျပာၾကရမွာက အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ တာ၀န္ ျဖစ္တယ္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အရာရာတိုင္းမွာ ရွိၾကရမွာျဖစ္တယ္။

စာေရးသူအေနနဲ႔ အျပစ္လို႔ျမင္ၿပီး ေရးတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ မိမိလုပ္ေဆာင္ ခ်က္မွားရင္ မိမိႏိုင္ငံသားေတြကို အမွား ေတြ ၀န္ခံရဲၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ႐ိုးသားပြင့္ လင္းမႈကို ေရွ႕တန္းတင္ႏိုင္ၾကရမွာျဖစ္ တယ္။ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အပါ အ၀င္လုပ္ငန္းေနရာတိုင္းမွာ မိမိ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေစဖို႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ဘ၀ အရည္အေသြးေတြ တိုးတက္ျမင့္မားလာ ေစဖို႔ အရည္အေသြး စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြ အတိုင္းျဖစ္လာေစဖို႔ လိုအပ္မွာျဖစ္ ေၾကာင္းပါ။ ။

ဦးေငြသိန္း မွ iMyanmarHouse.com အတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com