ဗဟုသုတ | Posted by ဇာနည်ကျော်
#Zawgyi#
လူ ႏွင့္ တန္ဖိုး
တစ္ခါက သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္ တစ္ဖက္လံုး ျပတ္ထားရွာတယ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သနားဖို႔ေကာင္းၿပီး လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလဲ သူ႕ကိုဆိုရင္ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းေလ့ရွိတယ္တစ္ေန႔မွာ သူဟာ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ဆီကိုေရာက္လာျပီး ေတာင္းရမ္းတယ္။
အိမ္ရွင္မက ေငြလုိခ်င္ရင္ အိမ္ေရွ႕က အုတ္ခဲေတြကို အိမ္ေနာက္ေဖးကို အရင္ေျပာင္းေပးဖို႔ သူ႔ကုိ ေျပာလိုက္တယ္သူေတာင္းစားဟာ စိတ္တိုၿပီး အိမ္ရွင္မကို “က်ေနာ္ လက္တစ္ဖက္ျပတ္ေနတာကို ခင္ဗ်ားျမင္ရက္သားနဲ႔ က်ေနာ့ကို ဒီလို လုပ္ခိုင္းေနတာ ခင္ဗ်ားေနာက္ေနတာလား?” လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။မထင္မွတ္ထားတာက အိမ္ရွင္မဟာ အုတ္ပံုေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ အုတ္တံုးတစ္တံုးကို မ,ယူကာ အိမ္ေနာက္ေဖးကို သြားပုိ႔ၿပီး အိမ္ေရွ႕ျပန္လာခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့ အိမ္ရွင္မက သူေတာင္းစားကို “ငါေတာင္ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ဒီအုတ္ခဲကုိ မ, ႏိုင္တာ နင္လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ မ, မ ႏိုင္ဘူးလား?” လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္သူေတာင္းစားကလဲ ဘာမွျပန္ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘဲ ေခါင္းကို ငံု႔ၿပီး အုတ္ခဲေတြကို လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သယ္ေရႊ႕ေပးလုိက္တယ္။ ႏွစ္နာရီ လံုးလံုး လုပ္ၿပီး မွ အုတ္ခဲေတြ သယ္လို႔ၿပီး သြားတယ္သူေတာင္းစားခမ်ာမွာ ေခၽြးေတြရႊဲလို႔ေပါ့အိမ္ရွင္မဟာ ေခြ်းေတြသုတ္ဖုိ႔ သူ႔ကို ပု၀ါ အျဖဴတစ္ထည္ကမ္းေပးလိုက္တယ္သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ လည္ပင္းေတြကို သုတ္လိုက္ေတာ့ ပု၀ါအျဖဴဟာ အမည္းေရာင္ေျပာင္းသြားတယ္ေလ ေနာက္ထက္ အိမ္ရွင္မဟာ သူ႔ကို ေငြ (၂၀၀၀) က်ပ္ေပးလိုက္တယ္။
သူေတာင္းစားက အိမ္ရွင္မကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္အိမ္ရွင္မက “ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး ဒါဟာ မင္းရဲ႕႔ေခၽြးနဲ႔ ေသြးနဲ႔ၾကိဳ းစားျပီးမွ ရလာခဲ့တဲ့ လုပ္အားခပါ” လုိ႔ ေျပာတယ္။
သူေတာင္းစားကလည္း အခုိက္အတန္႔ေလး အေတြးတစ္ခုဝင္လာျပီးေနာက္ “က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆုိပါရေစ ဒီ ပု၀ါေလးကို က်ေနာ့္အတြက္ အမွတ္တရေလးျဖစ္ေအာင္ ေပးနုိင္မလားခင္ဗ်ာ? ”အိမ္ရွင္မက ” ရပါတယ္ ယူသြားပါ ” လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူေတာင္းစားခမ်ာ ပုဝါေလးကုိၾကည့္ျပီး ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ေနရွာတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာအဲဒီ သူေတာင္းစားဟာ အ၀တ္အစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ နဲ႔ တစ္ခ်ိန္က သူအုတ္ခဲသယ္ေရြ႕ေပးခ့ဲရတ့ဲ အဲဒီအိမ္ေရွ႕ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္အသက္ႀကီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ အိမ္ရွင္မႀကီးကိုျမင္ေတာ့ သူက“က်ေနာ္ အရင္တုန္းက သူေတာင္းစားပါအခုေတာ့ ကုမၸၸဏီ တစ္ခုရဲ႕ ဥကၠဌ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ခင္ဗ်ားဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ရွာေပးခဲ့သူပါက်ေနာ့္ရဲ႕ ယံုၾကည္စိတ္ကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးခဲ့သူပါ။ ခင္ဗ်ားသာ မရွိရင္ က်ေနာ္ဟာ ေလလြင့္ေနဦးမွာ အမွန္ပါဘဲ” လုိ႔ ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲအသံေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္မိတယ္အိမ္ရွင္မက “ဒါေတြ အားလံုးဟာ မင္းကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာေတြပါဘဲ…မင္းဘဝကုိ မင္းကုိယ္တုိင္ တန္ဖုိးရွိရွိရပ္တည္နုိင္ခ့ဲလုိ႔ အခုလုိ အေျခအေနျဖစ္လာတာပါ” လုိ႔ ေျပာတယ္။အ့ဲဒီေနာက္လက္တစ္ဖက္ ကုမၸၸဏီ ဥကၠဌ ဟာ အိမ္ရွင္မႀကီးကို အိမ္တစ္လံုး လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ေျပာတယ္။ အိမ္ရွင္မႀကီးက လက္မခံဘဲ ျငင္းပယ္လိုက္ပါတယ္။
ဥကၠဌႀကီးက ဘာေၾကာင့္ျငင္းပယ္လုိက္တယ္ဆုိတာကုိ နားမလည္ႏိုင္ဘူးအိမ္ရွင္မက ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္“ငါတို႔ မိသားစု အားလံုးဟာ လက္တစ္စံုဆီ ရွိၾကတယ္ေလကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္တုိင္ရပ္တည္ျပီး ဘဝတစ္ခုကုိ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ တည္ေဆာက္လုိ႔ ရပါတယ္လူဆိုတာဟာ တန္ဖိုးရွိရွိ ရွင္သန္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားသလို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ ကုိယ္နဲ႔သိတ့ဲ လူေတြကိုလဲ ဂုဏ္သိကၡာတက္လာေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔လိုတယ္ မသိတဲ့ လူေတြကိုလဲ ေလးစားဖို႔လိုတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း တပါးသူကုိ ေလးစားတန္ဖုိးထားမွ တစ္ပါးသူကလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ ျပန္၍ ေလးစားတန္ဖုိးထားလာမယ္။ ကုိယ့္ဘက္က မေပးဆပ္ဘဲ တစ္ပါးသူဆီက အရင္ရဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္ကေန ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ တန္ဖိုးရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္ ေငြေၾကးရရွိမႈက တျခားသူေတြေလာက္မမ်ားေပမဲ့ပိုက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး ၀ိဥာဥ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့သူေတြထက္စာရင္ ဘဝတစ္ခုကုိ ရွင္သန္ရတာဟာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး အသက္ရႈဴ ျပီး ပို၍ တန္ဖိုးရွိပါလိမ့္မယ္”
Credit: origin
#Unicode#
လူ နှင့် တန်ဖိုး
တစ်ခါက သူတောင်းစားတစ်ယောက်ရှိတယ် သူ့ရဲ့ ဘယ်ဖက်လက် တစ်ဖက်လုံး ပြတ်ထားရှာတယ်ကြည့်လိုက်ရင် တော်တော်လေးကို သနားဖို့ကောင်းပြီး လူတော်တော်များများကလဲ သူ့ကိုဆိုရင် စွန့်ကြဲပေးကမ်းလေ့ရှိတယ်တစ်နေ့မှာ သူဟာ အိမ်လေးတစ်အိမ်ဆီကိုရောက်လာပြီး တောင်းရမ်းတယ်။
အိမ်ရှင်မက ငွေလိုချင်ရင် အိမ်ရှေ့က အုတ်ခဲတွေကို အိမ်နောက်ဖေးကို အရင်ပြောင်းပေးဖို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ်သူတောင်းစားဟာ စိတ်တိုပြီး အိမ်ရှင်မကို “ကျနော် လက်တစ်ဖက်ပြတ်နေတာကို ခင်ဗျားမြင်ရက်သားနဲ့ ကျနော့ကို ဒီလို လုပ်ခိုင်းနေတာ ခင်ဗျားနောက်နေတာလား?” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။မထင်မှတ်ထားတာက အိမ်ရှင်မဟာ အုတ်ပုံရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ အုတ်တုံးတစ်တုံးကို မ,ယူကာ အိမ်နောက်ဖေးကို သွားပို့ပြီး အိမ်ရှေ့ပြန်လာခဲ့တယ်။
ပြီးတော့ အိမ်ရှင်မက သူတောင်းစားကို “ငါတောင် လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ ဒီအုတ်ခဲကို မ, နိုင်တာ နင်လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ မ, မ နိုင်ဘူးလား?” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်သူတောင်းစားကလဲ ဘာမှပြန်ပြောစရာမရှိတော့ဘဲ ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး အုတ်ခဲတွေကို လက်တစ်ဖက်တည်းနဲ့ဖြည်းဖြည်းချင်း သယ်ရွှေ့ပေးလိုက်တယ်။ နှစ်နာရီ လုံးလုံး လုပ်ပြီး မှ အုတ်ခဲတွေ သယ်လို့ပြီး သွားတယ်သူတောင်းစားခမျာမှာ ချွေးတွေရွှဲလို့ပေါ့အိမ်ရှင်မဟာ ချွေးတွေသုတ်ဖို့ သူ့ကို ပုဝါ အဖြူတစ်ထည်ကမ်းပေးလိုက်တယ်သူ့ရဲ့ မျက်နှာနဲ့ လည်ပင်းတွေကို သုတ်လိုက်တော့ ပုဝါအဖြူဟာ အမည်းရောင်ပြောင်းသွားတယ်လေ နောက်ထက် အိမ်ရှင်မဟာ သူ့ကို ငွေ (၂၀၀၀) ကျပ်ပေးလိုက်တယ်။
သူတောင်းစားက အိမ်ရှင်မကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း အကြိမ်ကြိမ် ပြန်ပြောလိုက်တယ်အိမ်ရှင်မက “ငါ့ကို ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး ဒါဟာ မင်းရဲ့ချွေးနဲ့ သွေးနဲ့ကြို းစားပြီးမှ ရလာခဲ့တဲ့ လုပ်အားခပါ” လို့ ပြောတယ်။
သူတောင်းစားကလည်း အခိုက်အတန့်လေး အတွေးတစ်ခုဝင်လာပြီးနောက် “ကျနော် ခင်ဗျားကို ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာဒါပေမယ့် ကျနော် တစ်ခုလောက် တောင်းဆိုပါရစေ ဒီ ပုဝါလေးကို ကျနော့်အတွက် အမှတ်တရလေးဖြစ်အောင် ပေးနိုင်မလားခင်ဗျာ? ”အိမ်ရှင်မက ” ရပါတယ် ယူသွားပါ ” လို့ ပြောလိုက်တော့ သူတောင်းစားခမျာ ပုဝါလေးကိုကြည့်ပြီး ဝမ်းသာပီတိဖြစ်နေရှာတယ်။
နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီး နောက်ပိုင်းမှာအဲဒီ သူတောင်းစားဟာ အဝတ်အစား သပ်သပ်ရပ်ရပ် နဲ့ တစ်ချိန်က သူအုတ်ခဲသယ်ရွေ့ပေးခဲ့ရတဲ့ အဲဒီအိမ်ရှေ့ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်တဲ့ အိမ်ရှင်မကြီးကိုမြင်တော့ သူက“ကျနော် အရင်တုန်းက သူတောင်းစားပါအခုတော့ ကုမ္ပ္ပဏီ တစ်ခုရဲ့ ဥက္ကဌ ဖြစ်နေပါပြီ။ ခင်ဗျားဟာ ကျနော့်ရဲ့ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ပြန်ရှာပေးခဲ့သူပါကျနော့်ရဲ့ ယုံကြည်စိတ်ကို ပြန်လည် တည်ဆောက်ပေးခဲ့သူပါ။ ခင်ဗျားသာ မရှိရင် ကျနော်ဟာ လေလွင့်နေဦးမှာ အမှန်ပါဘဲ” လို့ ရင်ထဲက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲအသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်မိတယ်အိမ်ရှင်မက “ဒါတွေ အားလုံးဟာ မင်းကိုယ်တိုင် တည်ဆောက်ခဲ့တာတွေပါဘဲ…မင်းဘဝကို မင်းကိုယ်တိုင် တန်ဖိုးရှိရှိရပ်တည်နိုင်ခဲ့လို့ အခုလို အခြေအနေဖြစ်လာတာပါ” လို့ ပြောတယ်။အဲ့ဒီနောက်လက်တစ်ဖက် ကုမ္ပ္ပဏီ ဥက္ကဌ ဟာ အိမ်ရှင်မကြီးကို အိမ်တစ်လုံး လက်ဆောင်ပေးဖို့ပြောတယ်။ အိမ်ရှင်မကြီးက လက်မခံဘဲ ငြင်းပယ်လိုက်ပါတယ်။
ဥက္ကဌကြီးက ဘာကြောင့်ငြင်းပယ်လိုက်တယ်ဆိုတာကို နားမလည်နိုင်ဘူးအိမ်ရှင်မက ရယ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်“ငါတို့ မိသားစု အားလုံးဟာ လက်တစ်စုံဆီ ရှိကြတယ်လေကိုယ့်ခြေထောက်ပေါ် ကိုယ်တိုင်ရပ်တည်ပြီး ဘဝတစ်ခုကို အဓိပ္ပာယ်ရှိရှိ တည်ဆောက်လို့ ရပါတယ်လူဆိုတာဟာ တန်ဖိုးရှိရှိ ရှင်သန်ဖို့ အရေးကြီးတယ်ကိုယ့်ကိုယ်ကို လေးစားသလို ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိတဲ့ ကိုယ်နဲ့သိတဲ့ လူတွေကိုလဲ ဂုဏ်သိက္ခာတက်လာအောင် လုပ်ပေးဖို့လိုတယ် မသိတဲ့ လူတွေကိုလဲ လေးစားဖို့လိုတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း တပါးသူကို လေးစားတန်ဖိုးထားမှ တစ်ပါးသူကလည်း ကိုယ့်ကိုယ် ပြန်၍ လေးစားတန်ဖိုးထားလာမယ်။ ကိုယ့်ဘက်က မပေးဆပ်ဘဲ တစ်ပါးသူဆီက အရင်ရဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ကိုယ့်ရဲ့ အလုပ်ကနေ ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာကို ဖော်ထုတ်နိုင်မှလဲ ကိုယ့်ရဲ့ ဘဝဟာ တန်ဖိုးရှိလာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ကိုယ်ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ အလုပ်ကို လုပ်တယ် ငွေကြေးရရှိမှုက တခြားသူတွေလောက်မများပေမဲ့ပိုက်ဆံချမ်းသာပြီး ဝိဉာဉ်ကင်းမဲ့နေတဲ့သူတွေထက်စာရင် ဘဝတစ်ခုကို ရှင်သန်ရတာဟာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေး အသက်ရှုူ ပြီး ပို၍ တန်ဖိုးရှိပါလိမ့်မယ်”
Credit: origin
