တံငါသည်တစ်ဦး၏ သား (သို့မဟုတ်) ပန်းသီးသေတ္တာပေါ်မှ အရူးတစ်ယောက်အကြောင်း

[Unicode]

ယခုဖော်ပြမည့်အကြောင်းအရာများမှာ ဂျပန်မှ တံငါသည်တစ်ဦး၏ သား၊ ငယ်ငယ်က ကျောက်တုံးဖြင့် ဝိုင်းပေါက်လှောင်ပြောင်ခံရသူ၊ ပန်းသီးသေတ္တာပေါ်မှ အရူးတစ်ယောက်အကြောင်းသာ ဖြစ်၏။

သူသည် အလွန်ဆင်းရဲခဲ့သူဖြစ်ပြီး အလွန်မှလည်း ချမ်းသာကြွယ်ဝသူဖြစ်သည်။

အများ၏ ဝါးလုံးကွဲဟားတိုက်လှောင်ပြောင်ခံရသူဖြစ်သကဲ့သို့ တစ်ကမ္ဘာလုံး၏ ချီးမွမ်းထောပနာခံရသူတစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။

တစ်ရက်တည်းဖြင့် ဒေါ်လာ ၇၀ ဘီလီယံပြောင်သွားဖူးသလို ကမ္ဘာ့ထိပ်သီးနိုင်ငံခေါင်းဆောင်ကြီးများနှင့် တိုက်ရိုက်တွေ့ကာ ဒေါ်လာဘီလျံနှင့်ချီသော လုပ်ငန်းကြီးများ လုပ်ကိုင်ခဲ့သူလည်း ဖြစ်သည်။

ထိုသူကား……………

မဆယို့ရှိ ဆွန်း

မဆယို့ရှိ ဆွန်းကို “ဂျပန်၏ ဘီလ်ဂိတ်” ('Bill Gates of Japan)၊ နည်းပညာနယ်၏ ဝါရင်ဘူဖေး (Warren Buffet of technology) ဟု တင်စားခေါ်ဝေါ်ကြသည်။

ငယ်စဉ်က မိုက္ကရိုချစ်ပ်ကို ဓာတ်ပုံထဲတွင် ပထမဆုံးစတင်မြင်ဖူးခဲ့ချိန်၌ မျက်ရည်ပင်ကျခဲ့ဖူးသူ ဖြစ်သည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် မည်သို့သောကျရှုံးမှုများမှုများမှမဆို ပြန်လည်ရုန်းထနိုင်သူဖြစ်၏။

တစ်ရက်တည်းဖြင့် ကန်ဒေါ်လာ ၇၀ ဘီလီယံဆုံးရှုံးသွားခဲ့ဖူးသူမှာ ကမ္ဘာပေါ်တွင် သူတစ်ဦးတည်းသာ ရှိသည်။

၂၀၀၀ ပြည့်နှစ်တွင် ဒေါ့ကွန်ပူဖောင်းပေါက်ကွဲစဉ်က သူ၏ပိုင်ဆိုင်မှုများ ဆုံးရှုံးခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပြီး ပိုင်ဆိုင်မှုအရပ်ရပ်မှ ၉၉ ရာခိုင်နှုန်း အထိ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် အမေရိကန်သမ္မတ ဒေါ်နယ်ထရမ့်နည်းတူ တွစ်တာတွင် follower အလွန်များပြားသူတစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။

လူ့ဘဝသက်တမ်းကို နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ အထိ မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည့် စက်ယန္တရားများ တီထွင်နိုင်မည့် ကွန်ပြူတာမျိုး ထုတ်လုပ်လိုသည့် ဆန္ဒလည်း ပြင်းပြစွာရှိနေသူဖြစ်၏။

SoftBank ကို ဂျပန်နိုင်ငံတွင် ၁၉၈၁ ခုနှစ်၌ စတင်ထူထောင်ခဲ့စဉ်က ရုံးခန်းငယ်ကလေးတစ်ခုတွင် အချိန်ပိုင်းအလုပ်သမား ၂ ဦးဖြင့် စတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ယနေ့တွင်မူ မဆယို့ရှိဆွန်းသည် ဂျပန်တွင် အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်၏။

သူ၏ အဓိကရည်မှန်းချက်မှာ နှစ်ပေါင်း ၃၀၀ တည်မြဲနေမည့် စီးပွားရေးအင်ပါယာကြီးတစ်ရပ် ထူထောင်ရန် ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

(ငယ်ဘဝ)

မဆယို့ရှိ ဆွန်းကို ဂျပန်နိုင်ငံ၊ ကျူရှူးကျွန်းပေါ်ရှိ တိုဆူမြို့တွင် ၁၉၅၇ ခုနှစ်၊ သြဂုတ်လ ၁၁ ရက်၌ မွေးဖွားခဲ့သည်။

မိဘများမှာ ကိုရီးယားလူမျိုးများဖြစ်ပြီး အလွန်ဆင်းရဲနွမ်းပါးလှသူများ ဖြစ်၏။ ဂျပန်ကလေးငယ်များကြားတွင် ကိုရီးယားဖြစ်သူ မဆယို့ရှိ ဆွန်းမှာ အလွန်မျက်နှာငယ်ခဲ့ရ၏။

အတန်းဖော်များက ဝိုင်းဝန်းလှောင်ပြောင်ခြင်းများခံရကာ တစ်ခါတွင် အခြားကလေးငယ်တစ်ဦးက ကျောက်တုံးဖြင့် ပေါက်သောကြောင့် ခေါင်းကွဲခဲ့ရဖူးသည်။

ထိုသို့ လူမျိုးခွဲခြားဆက်ဆံမှုများကို ခေါင်းငုံ့ခံခဲ့ရသောကြောင့် မိမိကိုယ်ကို အများထက်သာအောင်လုပ်မည် ဟူသည့် ခိုင်မာသည့် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချခဲ့လေသည်။

သူ၏ ကိုရီးယားအမည်မှာ ဆွန်းဂျောင်းငိ (손정의) ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ဂျပန်အသိုင်းအဝိုင်း၌ ဝင်ဆံ့နိုင်ရေးအတွက် ဂျပန်အမည် မဆယို့ရှိ ဆွန်း (孫 正義) ဟု အမည်ပြောင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဖခင်မှာ တံငါသည်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဘဝကို ခဲယဉ်းစွာရုန်းကန်နေရသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။

(Idol နှင့် တွေ့ဆုံခြင်း)

လူငယ်ဘဝတွင် သူ၏ စံပြပုဂ္ဂိုလ်မှာ ဂျပန်နိုင်ငံအတွက် မက်ခ်ဒေါ်နယ်ကို တည်ထောင်ခဲ့သူ ဒန် ဖူဂျီတ ဖြစ်ပြီး ယင်းပုဂ္ဂိုလ်ကြီးနှင့် တွေ့ခွင့်ရရန် အပြင်းအထန်ကြိုးပမ်းခဲ့ရသည်။

ဖူဂျီတက ဆွန်းကို လမ်းညွှန်သည်မှာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုသို့ သွားရောက်၍ ကျောင်းတက်ရန် ဖြစ်၏။

(အမေရိကသို့ သွားမည်)

အမေရိကန်တွင် သွားရောက် ပညာသင်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောသောအခါ မိသားစုတစ်ခုလုံး ငိုကြွေးကြလေသည်။

အထူးသဖြင့် ဆွန်း၏မိခင်မှာ သည်းထန်စွာ ငိုကြွေးခဲ့၏။

အမေရိကတွင် လူဆိုးလူမိုက်များ လွန်စွာပေါများကြောင်း ခြောက်လှန့်ကာ မသွားရန် တားမြစ်၏။

ဖခင်ကမူ သီတင်းပတ်အတန်ကြာ တစ်ခွန်းတစ်ပါဒမျှ မပြောဘဲ ခပ်မဆိတ်နေနေ၏။ ဆွန်း၏အကြောင်း သိနေသည်။

ဆွန်းကို မည်သူမျှ တားနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်းနှင့် ဖခင်တစ်ဦးအနေဖြင့် တားမြစ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် နေအိမ်မှ ထွက်ပြေးသွားမည်သာဖြစ်ကြောင်း သိနေခဲ့သည်။

သို့အတွက် မိသားစုထံမှထွက်ပြေးကာ ငွေတစ်ပြားတစ်ချပ်မှ မပါဘဲ ဂျပန်မှထွက်ခွာသွားမည့်အစား အမေရိကသို့သွားခြင်းကို ခွင့်ပြုကာ ငွေကြေးအချို့ထောက်ပံ့ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။

(နာမည်ပြဿနာ)

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် အမေရိကသို့မသွားမီတွင် မဆယို့ရှိ ယဆုမို့တို့ဟု အမည်ပြောင်းလဲခဲ့၏။

အမေရိကသို့ ဂျပန်မိသားစုမျိုးနွှယ်အမည် ယဆုမို့တို့ဖြင့် သွားသင့်သလော၊ မိဘမျိုးရိုးအမည် ဆွန်းဖြင့် သွားသင့်သလောဟူသည်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် ဖြစ်လာသည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းက မိဘမျိုးရိုး၏အမည် ဆွန်းဖြင့်သာသွားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ယနေ့တိုင်ပင် ဂျပန်ရောက် ကိုရီးယားလူမျိုးများတွင် အဆိုပါအကြောင်းရပ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အခက်အခဲများစွာ ရှိနေဆဲဖြစ်လေသည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းက ဂျပန်ရောက် ကိုရီးယားကလေးငယ်များအတွက် စံပြပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်လာစေရန်နှင့် မည်သို့သော လူမျိုးရေးခွဲခြား ဆက်ဆံခံရမှုများ ရှိစေကာမူ အောင်မြင်သည့်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်နိုင်ကြောင်း ပြသလိုခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

ထိုသို့လုပ်ဆောင်ပြသခြင်းက “လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုများရပ်” ဟု အော်နေမည်ထက် အဆပေါင်းတစ်သန်းခန့် ထိရောက်မှုရှိသည်ဟု မဆယို့ရှိ ဆွန်းက ယုံကြည်သည်။

ဆွေမျိုးများစွာကမူ အပြင်းအထန်ကန့်ကွက်ကြ၏။

သူတို့က မျိုးရိုးအစစ်အမှန်ကို ဖုံးကွယ်ထားလိုကြသည်။

ဆွေမျိုးတစ်ဦးက ဆွန်းကို ပြောကြားခဲ့ရာတွင် “ငါတို့ကြားကနေ မင်းက ဆွန်းဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ထွက်လာရင် ငါတို့အားလုံး ကိုရီးယားဆိုတာ ပေါ်သွားလိမ့်မယ်” ဟု ဆို၏။

ဆွန်းက ဆွေမျိုးများကို ပြန်လည်ပြောကြားခဲ့သည်မှာ “ဦးလေးနဲ့ အဒေါ်တို့၊ ကျွန်တော်လုပ်မယ့်အရာက ဦးလေးတို့အားလုံးကို အနှောင့်အယှက် ဖြစ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ဒီလိုမဖြစ်အောင် ဦးလေးတို့အနေနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဦးလေးတို့နဲ့ ဆွေမျိုးတော်တယ်လို့ ပြောဖို့မလိုပါဘူး။ ကျွန်တော်ဟာ ဦးလေးတို့နဲ့ ဘာမှမပတ်သက်ဟန်ပဲ ဆောင်နေလိုက်ပါ” ဟု ပြောခဲ့လေသည်။

(အမေရိကရောက် ကျောင်းသားဘဝ)

သို့နှင့် ဆွန်းသည် အမေရိကန်ပြည်၊ အုတ်က်လန်းတွင် ပြည်ပကျောင်းသားပရိုဂရမ်တစ်ခုသို့ တက်ရောက်ခဲ့၏။

အုတ်က်လန်းတွင် Holy Names အမည်ရှိကောလိပ်ရှိပြီး အဆိုပါကောလိပ်တွင် နိုင်ငံခြားကျောင်းသားများကို အင်္ဂလိပ်စာသင်ပေးသည့် အထူးအစီအစဉ်တစ်ခုရှိသည်။

ဆွန်းက အထက်တန်းကျောင်းဝင်ခွင့်စောင့်ဆိုင်းရင်း အင်္ဂလိပ်စာသင်နေခဲ့သည်။

ယင်းနောက် Serramonte အထက်တန်းကျောင်းသို့ လူသစ်အဖြစ် ဝင်ခွင့်ရခဲ့ပြီး တစ်ပတ်အကြာတွင် ဂျူနီယာအဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့၏။

ဂျူနီယာအဖြစ် သုံးလေးရက်သာနေရပြီး စီနီယာအဖြစ် တိုးမြှင့်ခံရပြန်သည်။ စီနီယာအဖြစ်တွင်လည်း သုံးလေးရက်သာကြာမြင့်ခဲ့ပြီးနောက် စာမေးပွဲဖြေဆိုကာ အထက်တန်း အောင်မြင်ခဲ့တော့သည်။

ထို့ကြောင့် အနှစ်ချုပ်ဆိုရလျှင် ဆွန်းသည် အမေရိကတွင် အထက်တန်းကို ရက်သတ္တ ၂ ပတ်အတွင်း အောင်မြင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ထိုစဉ်က သူ၏အသက်မှာ ၁၆ နှစ်အရွယ်ရှိပြီဖြစ်သည်။

ယင်းနောက် ကယ်လီဖိုးနီးယား-ဘာကလေတက္ကသိုလ်တွင် စီးပွားရေးနှင့် ကွန်ပြူတာသိပ္ပံတို့ လေ့လာသင်ယူခဲ့သည်။

ဆွန်းသည် သတင်းစာမှ ဖြတ်ယူထားသော မိုက္ကရိုချစ်ပ်ပုံကလေးကို အမြဲယူဆောင်သွားလေ့ရှိခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

တက္ကသိုလ်တွင် ပညာဆည်းပူးနေစဉ်ပင် ဆွန်းက စီးပွားရေးခြေလှမ်းများ စတင်ခဲ့ရာ ဂျပန်နိုင်ငံမှ Pac-Man နှင့် Space Invaders စက်များမှာယူတင်သွင်းကာ ကယ်လီဖိုးနီးယားမြောက်ပိုင်းရှိ အရက်ဘားများနှင့် စားသောက်ဆိုင်များတွင် အငှားချထားခဲ့၏။

တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝတွင် မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် အိပ်ဆောင်ဘာသာပြန်စက်ကို တီထွင်ခဲ့ပြီး Sharp Electronics သို့ ရောင်းချခဲ့ရာ ကန်ဒေါ်လာ ၄၅၀၀၀၀ (ယနေ့ခေတ်ငွေတန်ဖိုးအရ ကန်ဒေါ်လာ ၁ သန်းခန့်) ရရှိခဲ့သည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှ ကျောင်းပြီး၍ ဂျပန်သို့ ပြန်လာချိန်တွင် မည်မည်ရရအလုပ်မရှိဘဲ လတ်လျားလတ်လျား ဖြစ်နေခဲ့၏။

[မဆယို့ရှိ ဆွန်း အမေး၊ အဖြေ]

မေး။ ဂျပန်မှာ လူကြီးမင်းလိုပဲ အောင်မြင်သွားတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီးရှိမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ အောင်မြင်ဖို့အတွက် ဘယ်အရာက အရေးကြီးတယ်လို့ ထင်ပါသလဲခင်ဗျာ

ဖြေ။ ဂျပန်မှာ ကုမ္ပဏီတွေတိုင်းဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိန်ခေါ်ဖို့ အပြင်းအထန်ကြိုးစားနေကြတယ်။ လူငယ်စီးပွားရေးသမားတွေ အောင်မြင်မှုရလာမယ်ဆိုရင် တိုင်းပြည်စီးပွားရေးတိုးတက်ဖို့ အထောက်အကူတွေ ဖြစ်လာမှာ အမှန်ပါ။ တခြားသူရဲ့ အောင်မြင်မှုလမ်းမပေါ်မှာ ကန့်လန့်သွားခံနေဖို့ မလိုဘူး၊ အောင်မြင်တဲ့သူတွေကို ပုတ်ခတ်ပြောဆိုနေဖို့ မလိုဘူးလို့ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်။

အောင်မြင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ တခြားသူတွေအတွက် မျှော်လင့်ချက်အလင်းရောင်တွေပါ။ အောင်မြင်မှုရနေတဲ့ သာဓကတွေမရှိရင် လူတွေဟာ တွန်းအားပျောက်ကုန်မှာပါ။ အောင်မြင်မှုတွေ၊ အောင်မြင်နေတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ချီးမွမ်းဂုဏ်ပြုတတ်တဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ရပ် ထူထောင်ဖို့ အရေးကြီးတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်)

(Softbank မွေးဖွားခြင်း)

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၊ ဘာကလေမှ ဘွဲ့ရပြီးနောက် ဂျပန်တွင် ကိုယ်ပိုင်ကုမ္ပဏီတစ်ခု ထူထောင်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။ ဆွန်းက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းပေါင်း ၄၀ ခန့်ကို မိမိလုပ်ကိုင်မည့် အလုပ်အကိုင်များအဖြစ် ပဏာမရွေးချယ်လိုက်လေသည်။

မည်သည့်စီးပွားရေးလုပ်ရမည်ကို တွေးတောရခြင်းမှာ ထုတ်ကုန်တစ်ခု တီထွင်ခြင်းနှင့်အလားတူကြောင်း ဆွန်းကဆိုသည်။

ကျောင်းသားဘဝကတည်းကပင် ထုတ်ကုန်သစ်များထုတ်လုပ်ရန် တွေးတောစိတ်ကူးတတ်သည့်အလေ့ ရှိခဲ့သည်။

အမေရိကမှ ပြန်လာပြီးနောက် သုတေသနများလုပ်ခြင်း၊ စီးပွားရေးစီမံကိန်းများချမှတ်ခြင်းတို့ဖြင့် တစ်နှစ်ခွဲခန့် အချိန်ကြာသွားခဲ့၏။

ထိုကာလအတွင်း ဝင်ငွေတစ်ပြားတစ်ချပ်မျှ မရှိခဲ့။

သို့စေကာမူ ငွေသုံးများနေသည့်အပြင် ကလေးတစ်ဦးလည်း ရလာခြင်းကြောင့် ဇနီးဖြစ်သူက သောကရောက်လာ၏။

ဆွန်း၏ မိတ်ဆွေများ၊ ဖခင်၊ မိခင်နှင့် လူတိုင်းက ဆွန်း၏ အခြေအနေကို ရတက်မအေးဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။

သို့နှင့် ဝိုင်းဝန်းမေးမြန်းကြပုံမှာ “မင်းဘာလုပ်မှာလဲ။ အမေရိကန်မှာလည်း နှစ်တွေအကြာကြီး စာတွေသွားသင်ခဲ့ပြီးပြီ။ စာသင်ပြီးတော့ ပြန်ရောက်လာတော့လည်း ဘာအလုပ်မှမလုပ်ဘူး” ဟု ဆိုကြသည်။

ဆွန်းကား တစ်နေကုန် တစ်နေခန်း တွေးမြဲ၊ တွေးဆဲ။ ဘာလုပ်ရမည်ကို လေ့လာဆဲ။

စာကြည့်တိုက်များသို့သွားကာ စာဖတ်၏။ စာအုပ်ဆိုင်များသို့သွားကာ စာအုပ်များဝယ်၏။

လာမည့် နှစ် ၅၀ တွင် လုပ်ရမည့်အလုပ်များအတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်သည့်အနေဖြင့် ဖတ်ရှုသင့်သည့်အရာအားလုံးကို ဖတ်မှတ်နေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

ပဏာမရွေးချယ်ထားသော လုပ်ငန်းများအနက် လာမည့်နှစ် ၅၀ အထိ မည်သည့်အလုပ်ကို မငြီးငွေ့ဘဲ လုပ်နိုင်မည်နည်းဟူသော ပေတံဖြင့် တိုင်းတာကာ ဆက်လက်သုံးသပ်ပြန်သည်။

ဆွန်းက ပြောသည်မှာ များစွာသောသူတို့သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများတွင် အစပိုင်းနှစ်အနည်းငယ်အတွင်း သာလျှင် စိတ်ဝင်စား၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများရှိကြပြီး ပကတိအခြေအနေများကို တွေ့မြင်သွားပြီးနောက်ပိုင်း လုပ်ငန်းအပေါ်ငြီးငွေ့သွားလေ့ရှိကြကြောင်း၊ မိမိအနေဖြင့်မူ နှစ်ကာလများ ကုန်လွန်ဖြတ်သန်းသွားသည်နှင့် အမျှ ပိုမိုစိတ်ဝင်စားလာသည့် အလုပ်မျိုးကိုသာ လုပ်ကိုင်လိုသောကြောင့် စိစစ်ရွေးချယ်ရခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းစံသတ်မှတ်ထားသည့် နောက်တစ်ချက်မှာ အခြားသူများနှင့်ကွဲပြားသည့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်း သာ လုပ်ကိုင်ရန် ဖြစ်သည်။

အခြားသူများ လုပ်ကိုင်နေသည့်လုပ်ငန်းမျိုးကို ဆွန်းက မလုပ်ချင်။ တတိယအချက်မှာ ရွေးချယ်လိုက်သည့်နယ်ပယ်တွင် ၁၀ နှစ်အတွင်း နံပါတ် ၁ ဖြစ်လိုခြင်း ဖြစ်၏။ အနည်းဆုံးအားဖြင့် ဂျပန်တွင် နံပါတ် ၁ ဖြစ်ရမည်ဟု ဆွန်းက ဆုံးဖြတ်ထားသည်။

သို့နှင့် ဆွန်းသည် စာရွက်လွတ်ကြီးတစ်ခု ယူလိုက်ကာ ဇယားဆွဲ၏။ ထို့နောက်လုပ်ငန်းအမျိုးအစားတစ်ခုချင်းကို ဝေဖန်ချက်များ ပေးကာ ရမှတ်များ ပေး၏။

ထိုသို့ဖြင့် အကောင်းဆုံးအဖြစ် အဖြေထွက်လာသည်မှာ ကွန်ပြူတာဆော့ဖ်ဝဲလုပ်ငန်းဖြစ်သည်။

ဤကား Softbank စတင်မွေးဖွားခဲ့ပုံပင်တည်း။

(ပန်းသီးသေတ္တာပေါ်မှ အရူးတစ်ယောက်)

အမေရိကမှ ပြန်လာအပြီး တစ်နှစ်ခွဲခန့် တွေးတောခဲ့ပြီးနောက် ၁၉၈၁ ခုနှစ်တွင် Softbank ကို စတင်တည်ထောင်ခဲ့၏။

မဆယို့ရှိဆွန်း Softbank ကုမ္ပဏီကို စတင်တည်ထောင်ခဲ့စဉ်က အချိန်ပိုင်းအလုပ်သမားနှစ်ဦးသာရှိပြီး ရုံးခန်းကျဉ်းကလေးတစ်ခုတွင် စတင်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်၏။

မဆယို့ရှိဆွန်း၏ ရုံးခန်းကျဉ်းကလေးအတွင်း ပန်းသီးသေတ္တာပုံးခွံ ၂ လုံးရှိ၏။

ရုံးတက်ချိန်ရောက်သည်နှင့် ဆွန်းက သေတ္တာပုံးခွံများပေါ်တက်ရပ်ကာ မိန့်ခွန်းချွေလေသည်။

အသံခပ်ကျယ်ကျယ်ဖြင့် သြဝါဒမိန့်ခွန်းပြောခြင်းဖြစ်ပြီး နားထောင်သူပရိသတ်မှာ သူ၏အချိန်ပိုင်းအလုပ်သမား ၂ ဦးသာဖြစ်၏။

“ဟေ့လူတွေ။ ခင်ဗျားတို့ ကျုပ်စကားကို နာခံကြရမယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျုပ်က ဒီကုမ္ပဏီရဲ့ ဥက္ကဌတစ်ဦးဖြစ်တယ်။ လာမယ့် ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကျုပ်တို့ကုမ္ပဏီဟာ ဒေါ်လာ ၇၅ သန်းဖိုး ရောင်းချရမှာ ဖြစ်တယ်။ လာမယ့်ငါးနှစ်အတွင်း ဆိုင်ပေါင်း ၁၀၀၀ ကို ဖြန့်ဖြူးပေးတဲ့သူတစ်ယောက် ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ငါတို့ဟာ ကွန်ပြူတာဆော့ဖ်ဝဲဖြန့်ချိရေးလောကမှာ နံပါတ်တစ်ဖြစ်လာလိမ့်မယ်” ဟု စကားလုံးကြီးကြီး၊ လေသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြောလေ့ရှိလေသည်။

အလုပ်သမား ၂ ဦးမှာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်နေကြ၏။ မတ်တပ်ရပ်နေကြရင်း မျက်လုံးများပြူးကာ ကြည့်နေကြရ၏။ သူတို့စိတ်အတွင်းတွင်ကား “ဒီလူတော့ ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့ရူးနေတာဖြစ်မယ်” ဟု တွေးနေခဲ့ကြပုံပေါ်သည်။ ယင်းနောက်တွင်ကား ကုမ္ပဏီ၏ နှစ်ဦးတည်းသော အလုပ်သမားများ အလုပ်ထွက်သွားကြတော့၏။

အထက်ပါဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်ပွားခဲ့သည်မှာ ၁၉၈၁ ခုနှစ်ဖြစ်လေသည်။ နောင်တစ်နှစ်ခွဲအကြာတွင်မူ ဆွန်း၏ကုမ္ပဏီသည် ကွန်ပြူတာဆိုင်ပေါင်း ၂၀၀ ကျော်ကို ဆော့ဖ်ဝဲများ ဖြန့်ဖြူးပေးနေပြီဖြစ်ပြီး နောင်အခါတွင်မူ ဆိုင်ပေါင်း ၁၅၀၀၀ အထိ ဖြန့်ဖြူးပေးသည့် ကုမ္ပဏီဖြစ်လာခဲ့သည်။

၁၉၈၁ ဝန်းကျင်က တစ်ကိုယ်ရေသုံးကွန်ပြူတာ PC ဟူသည်မှာ ကလေးကစားစရာအရုပ်အဆင့်တွင်သာ ရှိခဲ့သေးသည်။

ထိုအချိန်က ဂျပန်တွင် ကွန်ပြူတာ hardware အချို့ထုတ်လုပ်နေပြီဖြစ်သော်လည်း ဆော့ဖ်ဝဲမှာမူ မရှိသလောက်ဖြစ်သည်။

ဂျပန်တွင် မည်သည့်ဆော့ဖ်ဝဲအမျိုးအစားရနိုင်သည်ကိုပင် မသိကြချေ။ လာမည့် ၁၀ နှစ်မှ နှစ်ပေါင်း ၂၀ အတွင်း PC မှာ အလွန်အရေးပါသော ထုတ်ကုန်ဖြစ်လာမည်ဟု မဆယို့ရှိ ဆွန်းက ကြိုတင်တွက်ဆ ခဲ့သည်။

ထိုအချိန်ကမူ ဂျပန်တွင် အလွန်ကြီးမားသည့် လုပ်ငန်းကြီးများသည်ပင်လျှင် PC နယ်ပယ်အကြောင်း မသိရှိကြသည့်နည်းတူ လုံးဝစိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိခဲ့။

(ယနေ့တွင်ကား ဂျပန်တွင် နှစ်စဉ် PC အလုံးရေ ၂ သန်းခန့် ရောင်းချနေရပြီဖြစ်ပြီး ယင်းပမာဏမှာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၏ လေးပုံတစ်ပုံဖြစ်သည်)

ဆွန်းက ဆော့ဖ်ဝဲများ ကိုယ်တိုင်ထုတ်လုပ်ကာ ဆော့ဖ်ဝဲလုပ်ငန်းတစ်ခုလုပ်ရန် တွေးတောခဲ့၏။

ဘာကလေတွင်ရှိစဉ်ကလည်း လုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးသည်မဟုတ်ပါလော။

သို့ရာတွင် ဆွန်းကသုံးသပ်သည်မှာ ဆော့ဖ်ဝဲကောင်းကောင်းထုတ်လုပ်နိုင်စေကာမူ မည်သူက ရောင်းချပေးမည်နည်းဟူ၍ သုံးသပ်ခဲ့၏။

ဆော့ဖ်ဝဲကောင်းများ ရေးဆွဲနိုင်လျှင်သော်မှ ရောင်းပေးမည့်သူမရှိလျှင် လုပ်ငန်းပိတ်သိမ်းရခြင်းဖြင့်သာ အဆုံးသတ်မည်ဟု ဆွန်းက သုံးသပ်သည်။ ဆွန်းက နေရာများစွာသို့ လှည့်လည်သွားလာကာ ဆော့ဖ်ဝဲရောင်းချသူများ လိုက်လံရှာဖွေခဲ့သည်။

သို့ရာတွင် တစ်ဦးမျှ ရှာမတွေ့ချေ။

သို့နှင့် ဆွန်းကတွေး၏။ ဤအလုပ်ကို မည်သူမျှမလုပ်လျှင် မိမိလုပ်သင့်သည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။

ထို့နောက် ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူများ စာရင်းကိုချရေးကာ ထိုသူများနှင့် သွားရောက်တွေ့ဆုံပြီး မည်သည့်ဆော့ဖ်ဝဲအမျိုးအစားများ ရနိုင်သည်ကို လေ့လာခဲ့သည်။

ယင်းအချိန်က ဆွန်းတွေ့ခဲ့ရသည်မှာ Hudson Software က ကွန်ပြူတာဂိမ်းများ ရေး၏။ Personal Media နှင့် Milky Way တို့လည်း နာမည်ရှိသည်။ သို့ရာတွင် အများစုမှာ ဂိမ်းများသာဖြစ်ကြ၏။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းသုံးဆော့ဖ်ဝဲများရှိသော်လည်း ထိုအချိန်က အရည်အသွေးအလွန် ညံ့ဖျင်းလှသေးသည်။

(အရှုံးပြသည့် ပြပွဲ)

Softbank တည်ထောင်အပြီး ၂ လ၊ ၃ လအကြာတွင် ဆွန်းက ဂျပန်တွင် မည်သည့်ဆော့ဖ်ဝဲအမျိုးအစားရနိုင်သည်ဟူသည်ကို ပြသရန် လိုအပ်သည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။

ထိုစဉ်က တိုကျိုတွင် နာမည်ကျော်အီလက်ထရောနစ်ပြပွဲတစ်ခုရှိသည်။ ဆွန်းက ဆိုနီ၊ မစ်ဆူရှိတနှင့် တိုရှီဘာတို့၏ အရောင်းပြခန်းနှင့် အကျယ်အဝန်းတူညီသည့် ပြခန်း (booth) တစ်ခု နေရာဝယ်ယူခဲ့၏။

ထိုအချိန်က သူသိသမျှ ဆော့ဖ်ဝဲထုတ်လုပ်သူအားလုံးကို သူ၏ပြခန်း၌ လာရောက်ပြသကြရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့လေသည်။

ဆွန်းက ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူတို့ကို ပြောခဲ့ရာတွင် ပြပွဲခန်းမအတွက် ကုန်ကျငွေအရပ်ရပ်ကို မိမိပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ မိမိ၏ပြခန်းတွင် အခမဲ့လာရောက်ပြသနိုင်ကြောင်းပြောခဲ့၏။

ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူတို့က ဆွန်းကို ပြန်လည်မေးခွန်းထုတ်ခဲ့သည်မှာ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့ပြုလုပ်သနည်း၊ ယင်းသို့လုပ်ခြင်းအားဖြင့် ဆွန်းအတွက် မည်သို့ ငွေရနိုင်သနည်းဟူ၍ မေးကြသည်။

ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူများထံတွင် ဆော့ဖ်ဝဲများရှိသည်။ အခြားသူများကို ချပြရန် (သို့မဟုတ်) ဈေးကွက်သို့ ပို့ရန် ငွေမရှိ။ ဆွန်းတွင် ငွေအနည်းငယ်ရှိ၏၊ သို့ရာတွင် ရောင်းချရန် ဆော့ဖ်ဝဲမရှိ။ ကွန်ပြူတာရောင်းချသူများ များစွာရှိသည်၊ သို့ရာတွင် ဟာ့ဒ်ဝဲသာရှိပြီး ဆော့ဖ်ဝဲမရှိ။ ယင်းသို့သော အခြေအနေတွင် တွဲဖက်ချိတ်ဆက် ပေးမည့် ပေါင်းကူးတစ်ခုလိုအပ်နေသည်ဟု ဆွန်းက သုံးသပ်သည်။

ထို့ကြောင့်ပင် အီလက်ထရောနစ်ပြပွဲတွင် ပြခန်းငယ် ၈ ခုပမာဏအကျယ်အဝန်းရှိသည့် နေရာတစ်ခု ငှားရမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။

သူ၏ပြခန်းတွင် ကြီးမားသောဆိုင်းဘုတ်ကြီးတစ်ခု တပ်ဆင်ထားသည်။ “ကွန်ပြူတာ ဆော့ဖ်ဝဲဖြန့်ချိရေးအတွက် တော်လှန်ရေးကြီးလာပြီ”ဟု ဖြစ်သည်။

ထိုစဉ်က ဆွန်း၏ ပြခန်းသို့ ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုသူပမာဏမှာ ဆိုနီပြခန်းထက်ပင် များပြားခဲ့ပြီး အမြဲလူအုံနေခဲ့သည်။

ဆွန်း၏ စီမံကိန်းမှာ သူ၏ပြခန်းသို့ ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုများအနက်အချို့က ကိုယ်ပိုင်ဆော့ဖ်ဝဲဆိုင်ခွဲများ ဖွင့်လှစ်ရန် စာရင်းပေးကြမည် ဖြစ်ပြီး အချို့ကမူ Softbank မှတစ်ဆင့် ဆော့ဖ်ဝဲများ မှာယူကြလိမ့်မည်ဟု တွက်ဆခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သို့ရာတွင် ထိုပွဲ၌ ဆော့ဖ်ဝဲအနည်းငယ်သာ ရောင်းချရကာ ခွက်ခွက်လန်အရှုံးပေါ်ခဲ့လေသည်။

လာရောက်ကြည့်ရှုသူအများစုမှာ ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူတို့ထံမှ လိပ်စာကတ်များ တောင်းယူ၍သာ တိုက်ရိုက်ဝယ်ယူကြရာ ဆွန်းမှာ ပြခန်းနေရာငှားရမ်းမှု ကုန်ကျစရိတ်၏ ၅ ရာခိုင်နှုန်းသာ ပြန်ရခဲ့၏။

ပြပွဲပြီးသောအခါ လူတို့က မဆယို့ရှိ ဆွန်းကို ပျက်ရယ်ပြုကြလေသည်။ အလွန်နုံအသူတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြ၏။

ဆွန်းက ပြောခဲ့သည်မှာ ၎င်းသည် နုံအသူဖြစ်နိုင်ကြောင်း၊ သို့ရာတွင် ယခုအတိုင်း ဆက်လက် အကောင်အထည် ဖော်သွားမည်ဖြစ်ပြီး တစ်နေ့တွင် မိမိမည်သို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်ကို တွေ့ကြရမည်ဖြစ် ကြောင်းနှင့် ဆော့ဖ်ဝဲဖြန့်ချိရေး၏ သဘောအစစ်အမှန်မှာ မည်သို့ဖြစ်သည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့လေသည်။

ပြပွဲကျင်းပပြီး ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်အကြာတွင် အိုဆကမှ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးက ဆွန်းထံဖုန်းဖြင့် ဆက်သွယ်လာသည်။

PC ဆိုင်ကြီးတစ်ခုစတင်ဖွင့်လှစ်ထားပြီး ဆော့ဖ်ဝဲများလိုနေကြောင်းနှင့် မိမိထံလာရောက်ဆွေးနွေးပါရန် ပြောကြားလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။

ဆွန်းက မိမိတွင် လတ်တလောအားဖြင့် လွန်စွာအလုပ်များလှသောကြောင့် ခရီးမထွက်နိုင်သေးသောကြောင့် စိတ်မကောင်းပါကြောင်း ပြန်လည် ဖြေကြားခဲ့၏။

စင်စစ်ကား ဆွန်းအလုပ်ရှုပ်နေခြင်းမရှိ။ အလုပ်ရှုပ်ရန်လည်း ဖောက်သည်တစ်ဦးမျှမရှိ။

အိုဆကသို့သွားရန် လမ်းစရိတ်မရှိသောကြောင့် ထိုသို့ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ဆက်သွယ်လာသူက မိမိ၏ကုမ္ပဏီအမည်မှာ ဂျိုရှင် ဒန်ကီဖြစ်ကြောင်းနှင့် ကြားဖူးခြင်းရှိ၊မရှိမေးရာ ဆွန်းက မကြားဖူးကြောင်း ဖြေကြားခဲ့၏။

(ယခုအခါ ဂျပန်တွင် တတိယမြောက်အကြီးမားဆုံး အီလက်ထရွန်းနစ်ရောင်းချသူဖြစ်နေပြီ)

ထိုသူက Sharp နှင့် မစ်ဆုရှိတတို့သို့ မိမိတို့အကြောင်း မေးမြန်းကြည့်ပါ။ စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီးလျှင် အိုဆကသို့ လာရောက်ခဲ့ပါ။ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာကြိုဆိုပါမည့်အကြောင်း ပြောကြား၏။

သို့နှင့် ဆွန်းက ဘာကလေတွင် တက်ရောက်ခဲ့စဉ်က ဘာသာပြန်စက်ရောင်းချခဲ့ဖူးသော Sharp သို့ ဆက်သွယ်မေးမြန်းရာ ယင်းကုမ္ပဏီမှ ပုဂ္ဂိုလ်များက “ဂျိုရှင်း ဒန်ကီက ခင်ဗျားကို ဖုန်းခေါ်တယ်ဟုတ်လား။ ဒါဆို အိုဆာကာကို ခင်ဗျားချက်ချင်းသွားသင့်တယ်” ဟု ပြောကြလေသည်။

ထိုနေ့ မွန်းလွဲပိုင်းတွင်ပင် ဂျိုရှင်း ဒန်ကီက ဆွန်းထံ ထပ်မံဆက်သွယ်ပြန်သည်။

“အိုဆကကို လာဖို့ ခင်ဗျားကအလုပ်တွေအရမ်းများနေတယ်။ ခင်ဗျားအတွက် ကံကောင်းတယ်ဆိုရမယ်။ မနက်ဖြန် ကျွန်တော်တို့ ဥက္ကဌက တိုကျိုကို တခြားအလုပ်ကိစ္စတွေအတွက်လာရင်း ခင်ဗျားနဲ့တွေ့ပါလိမ့်မယ်” ဟု ဆက်သွယ်ပြောကြား၏။

နောက်နေ့တွင် ဥက္ကဌရောက်လာခဲ့၏။

ဥက္ကဌက ဆွန်းကိုပြောကြားရာတွင် သူ တိုကျိုသို့လာရခြင်းမှာ ဆွန်းနှင့်တွေ့ဆုံရန်သက်သက်အတွက် လာရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

၎င်းတို့ကုမ္ပဏီသည် ပြီးခဲ့သောသီတင်း ၂ ပတ်ခန့်က ကွန်ပြူတာဆိုင်ကြီးတစ်ခု စတင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီး ယခုအခါ ဆော့ဖ်ဝဲများ လိုအပ်နေ ကြောင်း၊ ဆော့ဖ်ဝဲရေးသူအချို့နှင့် တိုက်ရိုက်အဆက်အသွယ်များရှိသော်လည်း ယခုထက်များစွာလိုအပ်နေကြောင်း ဆို၏။

ထို့အပြင် ဆွန်းတွင် အရင်းအနှီးမည်မျှရှိသနည်း၊ အသက်မည်မျှရှိပြီနည်း၊ မည်သို့သော လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံ ရှိသနည်းဟူသည့် မေးခွန်းများစွာ မေးမြန်းခဲ့သည်။

ဆွန်းက ပြန်လည်ဖြေကြားခဲ့ပုံကား မိမိတွင် ငွေကြေးအနည်းငယ်သာရှိကြောင်း၊ လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံမှာလည်း အနည်းငယ်သာ ရှိကြောင်း၊ မိမိထံတွင် မည်သည့်ထုတ်ကုန်မျှလည်း မရှိကြောင်း၊ မိမိတွင်ရှိသည့်အရာမှာ ကြီးမားသည့် စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် အောင်မြင်လိုစိတ် အလွန်ကြီးမားစွာ ရှိနေခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း၊ လူကြီးမင်းသည် မိမိထက်အသက်အရွယ် အတွေ့အကြုံပိုမိုများပြား ကြောင်း၊ သို့ရာတွင် ကွန်ပြူတာဆော့ဖ်ဝဲနှင့် ဟာ့ဒ်ဝဲဝယ်ယူခြင်းနယ်ပယ်သာမက ရေခဲသေတ္တာ၊ ရုပ်မြင်သံကြား၊ ဗီဒီယိုပြစက် အစရှိ သည့် အိမ်သုံးလျှပ်စစ်ပစ္စည်းများ ဝယ်ယူခြင်းနယ်ပယ်များအတွက်ပါ ဖြန့်ကျက်လုပ်ဆောင်နေရခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ မိမိမှာမူ အချိန်၊ အားထုတ်မှု၊ စွမ်းအင်၊ စိတ်ဝိဉာဉ်အားလုံးကို ဆော့ဖ်ဝဲနယ်တစ်ခုတည်းတွင်သာ နှစ်မြှုပ်ထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဖြေကြားခဲ့၏။

ထို့အပြင် ဆွန်းက မေးခွန်းတစ်ခု မေးမြန်းခဲ့ပုံမှာ “အခုကစပြီး လပေါင်းများစွာကြာရင် ဒီလုပ်ငန်းနယ်မှာ ဘယ်သူက အသိပညာပိုများပြီး ပိုကျွမ်းကျင်လာမယ်လို့ လူကြီးမင်းထင်ပါသလဲ” ဟု မေးခွန်းထုတ်ခဲ့လေသည်။

ယင်းနောက် လူကြီးမင်းအနေဖြင့် ဂျပန်တွင် နံပါတ်တစ် PC ရောင်းချသူတစ်ဦးဖြစ်လိုပါက ဆော့ဖ်ဝဲဖြန့်ချိရေး နယ်တွင် နံပါတ် ၁ ဖြစ်သူတစ်ဦးကို ရှာရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုသူမှာ မိမိဖြစ်ကြောင်း၊ မိမိတွင် သက်သေ အထောက်အထားမရှိသော်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အခိုင်အမာယုံကြည်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့၏။

ဥက္ကဌက “မင်းက သိပ်စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်ပဲ” ဟု ဆိုလေသည်။ ယင်းနောက် ဂျိုရှင်းဒန်ကီအတွက် တစ်ဦးတည်း ဆော့ဖ်ဝဲတင်သွင်းခွင့်ပေးအပ်ခဲ့၏။

ဂျိုရှင်းဒန်ကီထံမှ exclusive အခွင့်အရေးရရှိခဲ့ပြီးနောက် ဆော့ဖ်ဝဲထုတ်လုပ်သူများစွာသည် အခြားရှိရှင်းစွဲ အဆက်အသွယ်များကို ဖြတ်တောက်လိုက်ကာ ဆွန်းကို exclusive ဝယ်ယူခွင့် အခွင့်အရေးပေးအပ် လာခဲ့ကြသည်။ ယင်းနောက်ပိုင်း တစ်နှစ်ခန့် ကြာသောအခါ ဆွန်း၏ တစ်လတာဝင်ငွေမှာ ကန်ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ မှ ကန်ဒေါ်လာ ၂ သန်းကြားအထိ ရှိလာသည်။

(ငွေချေးခြင်း)

Softbank ကိုစတင်ထူထောင်ပြီး သုံးလေးလအကြာတွင် ဒိုင်အိချိ ကန်ဂျိုဘဏ်သို့ ငွေချေးရန် သွားရောက်ခဲ့၏။

ထိုစဉ်က ဆွန်းတွင် ကန်ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ခန့်သာ အရင်းအနှီးရှိသည်။ ဆွန်းက ကန်ဒေါ်လာ ၇၅၀၀၀၀ ခန့် ချေးယူလို၏။

ဘဏ်အကြီးအကဲများကို ဆွန်းကပြောကြားခဲ့ရာတွင် မိမိတွင်အပေါင်ပစ္စည်းမရှိကြောင်း၊ လုပ်ငန်း အတွေ့အကြုံလည်း မရှိကြောင်း၊ မိမိ၏ချေးငွေအတွက် မိသားစုနှင့် မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းများကို လက်မှတ် မထိုးခိုင်းနိုင်ကြောင်း၊ မိမိဘာသာလက်မှတ်ထိုးမည်ဖြစ်ပြီး မိမိသာအားလုံးတာဝန်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်း ဆိုလေသည်။

ဒိုင်အိချိမှလူများက “ခင်ဗျားရူးနေလား၊ ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ” ဟု မေးကြ၏။

ဆွန်းက ချေးငွေရလိုသောကြောင့် လာခြင်းဖြစ်ကြောင်းပြောရာ ဒိုင်အိချိရှိလူများ ဝါးလုံးကွဲရယ်မော ကြလေတော့သည်။

ယင်းနောက် ငွေမချေးနိုင်ကြောင်းနှင့် ယုံကြည်ရန်သက်သေပြနိုင်သည့်အရာ ရှိ၊ မရှိမေးရာ ဆွန်းကမရှိကြောင်း၊ သို့ရာတွင် အနာဂတ်တွင် ပေါ်ထွန်းလာမည့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းအကြောင်း ရိပ်စားမိမည်ဆိုလျှင် မိမိ လုပ်နေသည့်အရာများကို စိတ်ဝင်စားလာမည်ဖြစ်ကြောင်း ဆွန်းက ဖြေ၏။

ထောက်ခံပေးမည့်သူရှိ၊ မရှိဘဏ်က ဆက်လက်မေးမြန်းရာတွင် ဆွန်းက Sharp ကုမ္ပဏီမှ ဒေါက်တာ ဆာဆာကီကို မေးမြန်းကြည့်နိုင်ကြောင်း၊ မိမိဘာကလေတွင် ကျောင်းတက်ခဲ့စဉ်က တီထွင်ခဲ့သော အိပ်ဆောင်ဘာသာပြန်စက်ကို Sharp ကုမ္ပဏီသို့ ရောင်းချခဲ့ဖူးကြောင်း ဖြေကြားခဲ့သည်။

အဆိုပါဘဏ်ခွဲမန်နေဂျာက ဆွန်းကို အလွယ်တကူ မငြင်းပယ်လို။ သို့အတွက် သူကဒေါက်တာ ဆာဆာကီထံ ဆက်သွယ်မေးမြန်းရာ ဒေါက်တာဆာဆာကီက မစ္စတာဆွန်းတွင် စီးပွားရေး အလားအလာကောင်းများရှိ ကြောင်း၊ ထို့ကြောင့် ချေးငွေပေးလိုက်ပါရန် ထောက်ခံပေးခဲ့လေသည်။

ဘဏ်ခွဲမန်နေဂျာသည် ဂျိုရှင် ဒန်ကီသို့လည်း ဆက်လက်ဆက်သွယ်မေးမြန်းရာ ၎င်းတို့ကလည်း ထောက်ခံပေးခဲ့၏။

အခြားသောဘဏ်အရာရှိများကမူ ဆွန်းကို ချေးငွေထုတ်မပေးရန် ကန့်ကွက်ကြသော်လည်း ဘဏ်ခွဲမန်နေဂျာက ချေးငွေပေးရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့လေသည်။ ဆွန်းက Softbank စတင်နိုင်ရန် ကူညီခဲ့သူအနည်းငယ်အနက် အဆိုပါဘဏ်ခွဲမန်နေဂျာသည် ကျေးဇူးတင်ထိုက်သူတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။

(ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်များနှင့် တွေ့ဆုံခြင်း)

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် ၂၀၁၆ နှစ်ကုန်ပိုင်းတွင် နယူးယောက်၌ ဒေါ်နယ်ထရမ့်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး အမေရိကန်တွင် ကန်ဒေါ်လာ ၅၀ ဘီလီယံခန့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကတိပြုခဲ့သည်။

Softbank အတွက် နှစ် ၃၀၀ စီမံကိန်း မိမိတွင်ရှိကြောင်း ဆွန်းက ဆိုသည်။ မိမိတို့ကုမ္ပဏီအနေဖြင့် ဘာသာစကား အတားအဆီးများကို ချိုးဖျက်ကာ လူတို့အကြားတွင် စိတ်ချင်း ဆက်သွယ်သည့်နည်း (telepathy) ဖြင့် ဆက်သွယ်နိုင်ကြစေရန် ကြိုးပမ်းသွားမည်ဟု ဆွန်းက ပြောကြားသည်။

မဆယို့ရှိ ဆွန်းသည် ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်များစွာနှင့် စီးပွားရေးနှင့် စပ်လျဉ်း၍ စံချိန်တင် တိုက်ရိုက်ဆွေးနွေးခွင့် ရခဲ့သူတစ်ဦး ဖြစ်လေသည်။

၂၀၁၆ ခုနှစ်အတွင်းတွင်ပင် အိန္ဒိယဝန်ကြီးချုပ် နာရန်ဒရာမိုဒီနှင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးခဲ့ကာ အိန္ဒိယနည်းပညာနယ်ပယ်တွင် Softbank က ကန်ဒေါ်လာ ၁၀ ဘီလီယံ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ကတိပြုခဲ့သည်။

၂၀၁၆ ၊ စက်တင်ဘာလအတွင်းကလည်း တောင်ကိုရီးယားတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံရေးကိစ္စရပ်များအတွက် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးခွင့်ပြုပါရန် တောင်ကိုရီးယားသမ္မတ ပတ်ဂွမ်ဟေးကို ဆက်သွယ်တောင်းဆိုခဲ့ဖူးသည်။

(ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများ)

ဥရောပသမဂ္ဂမှထွက်ခွာရန် ဗြိတိန်နိုင်ငံသားများ ဆန္ဒမဲပေးလိုက်ကြပြီးနောက် တစ်လပင်မရှိသေးသော ကာလတွင် ဆွန်းသည် ဗြိတိန်ရှိ ARM Holdings ကို ကန်ဒေါ်လာ ၃၂ ဘီလီယံဖြင့် ဝယ်ယူလိုက်သည်။

ဥရောပသမဂ္ဂမှ ဗြိတိန်ထွက်ခွာခြင်းမှာ မိမိ၏ဆုံးဖြတ်ချက်အပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိကြောင်း ဆွန်းကဆိုသည်။

OneWeb နှင့် Intelsat အမည်ရှိ ဂြိုဟ်တုနည်းပညာကုမ္ပဏီ ၂ ခုတွင်လည်း ကန်ဒေါ်လာ ၂ ဘီလီယံခန့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားသည်။

အဆိုပါကုမ္ပဏီများသည် မြန်နှုန်းမြင့် အင်တာနက်ရရန်အတွက် ကမ္ဘာ့ပတ်လမ်းအတွင်းသို့ ဂြိုဟ်တုအငယ်စား ထောင်ပေါင်းများစွာ လွှင့်တင်ရန် ရည်မှန်းလျက်ရှိသော ကုမ္ပဏီများ ဖြစ်ကြသည်။

မိုဘိုင်းဖုန်းနယ်ပယ်တွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများမှာ ၂၀၀၆ ခုနှစ်တွင် Vodafone ၏ ဂျပန်ကုမ္ပဏီခွဲကို ဝယ်ယူလိုက်ပြီး ၂၀၁၃ ခုနှစ်တွင် အမေရိကရှိ Sprint ကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။

၁၉၉၉ ခုနှစ်အတွင်း တရုတ်နိုင်ငံ၊ ဟန်ကျိူးအခြေစိုက် Alibaba အမည်ရှိ ဝက်ဘ်ဆိုက်သစ်ကလေးတစ်ခုကို ပူးတွဲတည်ထောင်သူများ ဖြစ်သော ဂျက်မားနှင့် ဂျိုးဇက်စိုင်းတို့က မဆယို့ရှိ ဆွန်းကို တိုကျိုတွင် သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။

ဆွန်းက ခဏကြာ တွက်ချက်ပြီးနောက် အလီဘာဘာ၏ ရှယ်ယာ ၃၀ ရာခိုင်နှုန်း ၊ ကန်ဒေါ်လာ သန်း ၂၀ ဖိုးခန့် Softbank က ဝယ်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်း ကတိပြုခဲ့သည်။

နာမည်မရှိသေးသော ဝက်ဘ်ဆိုက်တစ်ခု၏ ရှယ်ယာများကို ဝယ်ယူခဲ့မှုမှာ မိမိ၏အာရုံသိအရ ဖြစ်ကြောင်း ဆွန်းက နောင်အခါတွင် ပြန်ပြောင်းပြောပြသည်။

ယနေ့တွင်ကား အလီဘာဘာ၏ ဈေးကွက်တန်ဖိုးမှာ ကန်ဒေါ်လာ ၂၇၀ ဘီလီယံခန့် တန်ကြေးရှိနေပြီ ဖြစ်လေသည်။

ဤသည်ကား ဂျပန်မှ တံငါသည်တစ်ဦး၏ သား၊ ငယ်ငယ်က ကျောက်တုံးဖြင့် ဝိုင်းပေါက်လှောင်ပြောင်ခံရသူ၊ ပန်းသီးသေတ္တာပေါ်မှ အရူးတစ်ယောက်အကြောင်းသာ ဖြစ်လေသည်။

 

 - ဂျပန်ကုမ္ပဏီ SoftBank ကို တည်ထောင်သူ ဘီလျံနာ မဆယို့ရှိ ဆွန်း

 

-Bloomberg မှ ဖော်ပြသောအချက်အလက်များအရ ဆွန်း၏ ကြွယ်ဝမှုမှာ ဒေါ်လာ ၁၄ ဒသမ ၁ ဘီလီယံရှိသည်။

 

- ဆွန်းကို ကိုရီးယားလူမျိုး မိဘများမှ ဂျပန်နိုင်ငံ ကျူရှူးကျွန်းတွင် ၁၉၅၇ ခုနှစ်၌ မွေးဖွားသည်။

 

- ၁၉၇၂ ခုနှစ် ၁၆ နှစ်သားအရွယ်သို့ ရောက်ချိန်တွင် ဆွန်းသည် သူ၏ စံပြပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သော ဂျပန်အခြေစိုက် မက်ဒေါ်နယ်ကို တည်ထောင်သူ Den Fujita နှင့် သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ Fujita က ဆွန်းအား အမေရိကသို့ သွားရောက်ပညာသင်ရန် အားပေးခဲ့သည်။

- ဆွန်းသည် ဘာကလေရှိ ကယ်လီဖိုးနီးယားတက္ကသိုလ်တွင် ကွန်ပြူတာသိပ္ပံနှင့် စီးပွားရေးပညာများ ဆည်းပူးခဲ့သည်။

 

- တိုကျိုအခြေစိုက် ကုမ္ပဏီရုံးချုပ်ရှေ့တွင် SoftBank Group Corp အမှတ်တံဆိပ်ကို ကြည့်ရှုနေသူတစ်ဦး

-ဆွန်း၏ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံရေး မဟာဗျူဟာများမှာ သမားရိုးကျမဟုတ်ကြောင်း Silicon Valley က သုံးသပ်ကြသည်။

 

- ဆိုလာစွမ်းအင် စီမံကိန်းတစ်ခုအတွက် ၂၀၁၈ ခုနှစ်၊ မတ်လအတွင်း နယူးယောက်မြို့တွင် လက်မှတ်ရေးထိုးအပြီး၌ ဆော်ဒီအာရေးဘီးယားမင်းသား မိုဟာမက် ဘင် ဆယ်လ်မန်နှင့် မဆယို့ရှိ ဆွန်းတို့ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်နေပုံ

 

- ကုမ္ပဏီအမှုဆောင်တို့အား လစာကောင်းကောင်းပေးထားသူ ဆွန်း

-ဆွန်းသည် တိုကျိုမြို့တွင် ဒေါ်လာသန်းပေါင်းများစွာတန်သည့် စံအိမ် ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

- ကမ္ဘာကျော် ဆီလီကွန်တောင်ကြားတွင်လည်း ဆွန်းက ဒေါ်လာ ၁၁၇ ဒသမ ၅ သန်းတန် စံအိမ်တစ်လုံး ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ အဆိုပါ စံအိမ်သည် စတုရန်းပေ ၉၀၀၀ ကျယ်ဝန်းပြီး စတုရန်းပေ ၁၁၁၇ ရှိသည် ရေကူးကန်ဘေးအိမ်၊ သီးသန့်ဆောက်လုပ်ထားသော စာကြည့်တိုက်၊ တင်းနစ်ကွင်းနှင့် ပန်းဥယျာဉ်များ ပါဝင်သည်။

- ဆွန်းသည် မဆမိ အိုနို့နှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး ရင်သွေး ၂ ဦး ထွန်းကားသည်။ သူ၏ မိသားစုဘဝကို လူသိရှင်ကြား ချပြလေ့မရှိ။

 

- ဆွန်း၏ ညီဖြစ်သူ တိုင်ဇို့ ဆွန်းသည်လည်း ဘီလျံနာတစ်ဦး ဖြစ်သည်။

 

- ဆွန်းသည် ကမ္ဘာကျော်သူဌေးကြီးများဖြစ်သော ဘီလ်ဂိတ်၊ လာရီ အယ်လစ်ဆင်၊ ရူးပတ် မားဒေါ့၊ တဒရှိ ယနိုင်းတို့နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးခင်မင်မှုများရှိသည်။

 

- ဆွန်းသည် ဒေါ်နယ်ထရမ့် သမ္မတအဖြစ် ရွေးကောက်ခံရပြီး တစ်လအကြာတွင် နယူးယောက်မြို့ရှိ ထရမ့်တာဝါတွင် ဒေါ်နယ်ထရမ့်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည့်အပြင် ထပ်မံတွေ့ဆုံမှုများလည်း ရှိသည်။ ပုံတွင် တွေ့ရသည်မှာ ဝစ္စကွန်ဆင်ရှိ Foxconn အဆောက်အအုံတွင် မဆယို့ရှိ ဆွန်း စကားပြောနေသည်ကို ဒေါ်နယ်ထရမ့်က နားထောင်နေပုံ ဖြစ်သည်။

 

မိတ်ဆွေသည် အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်လုပ်ငန်း (သို့) ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်ပါက iMyanmarHouse.com (အိုင်မြန်မာဟောက်စ်ဒေါ့ကွန်း) မှ သင်၏အိမ်ခြံမြေလုပ်ငန်း အထူးတလည် အောင်မြင်နိုင်စေရန်အတွက် ကူညီပံ့ပိုးပေးနိုင်ပါသည် ။ iMyanmarHouse.com (အိုင်မြန်မာဟောက်စ်ဒေါ့ကွန်း) ဝဘ်ဆိုက်နှင့် လက်တွဲ၍ အိမ်ခြံမြေလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံတဝှမ်းလုံးတွင်အောင်မြင်နေသော အကျိုးဆောင် စုစုပေါင်း (၂၃၀၀) ကျော် နှင့် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း စုစုပေါင်း (၇၀၀) ကျော်ရှိပါသည် ။ iMyanmarHouse.com (အိုင်မြန်မာဟောက်စ်ဒေါ့ကွန်း) ဝဘ်ဆိုက်ကို တစ်လလျှင် ပြည်တွင်းပြည်ပ မှ လူဦးရေ (၃.၈) သန်းကျော် ဝင်ရောက်အသုံးပြုနေပြီး မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးတွင် နံပါတ်(၁) လူသုံးအများဆုံး အိမ်ခြံမြေရောင်းဝယ်ငှားဝဘ်ဆိုက် ဖြစ်ပါသည် ။ ရန်ကုန် ၊ မန္တလေး၊ ငွေဆောင်၊ ချောင်းသာ၊ တောင်ကြီး၊ ကလော၊ ပြင်ဦးလွင်၊ စစ်တွေ၊ မြဝတီ အစရှိသော မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးတွင်ရှိသည့် အိမ်ခြံမြေစီမံကိန်းများအပြင် ထိုင်း၊ စင်ကာပူ၊ မလေးရှား အစရှိသော ပြည်ပနိုင်ငံများမှ အိမ်ခြံမြေစီမံကိန်းများကိုလည်း ရောင်းချပေးနေပါသည်။ သင်၏ အကျိုးဆောင်လုပ်ငန်း (သို့မဟုတ်) ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအောင်မြင်စေရန်အတွက် iMyanmarHouse.com (အိုင်မြန်မာဟောက်စ်ဒေါ့ကွန်း) နှင့် အခုပင်လျှင် ဆက်သွယ် မေးမြန်းစုံစမ်းနိုင်ပါသည် ။ (Hot Line ဖုန်း : 09-252605671 ~ 5 )

အိမ်ခြံမြေ ကိစ္စအဝဝနှင့် ပတ်သက်၍ ဥပဒေအကြံပေးပညာရှင်များနှင့် ဆွေးနွေးတိုင်ပင်လိုပါက iMyanmarHouse.com (အိုင်မြန်မာဟောက်စ်ဒေါ့ကွန်း) ၏ ဖုန်းနံပါတ်များဖြစ်သော 09-966901767, 09-268022352 သို့ ဆက်သွယ်နိုင်ပါသည်။ အသေးစိတ်ကြည့်ရန် ဤနေရာကို နှိပ်ပါ။

ရောင်းရန်အိမ်ခြံမြေများကို သင်စိတ်တိုင်းကျ ရှာဖွေရန်အတွက် ဤနေရာကို နှိပ်ပါ။

ငှားရန်အိမ်ခြံမြေများကို သင်စိတ်တိုင်းကျ ရှာဖွေရန်အတွက် ဤနေရာကို နှိပ်ပါ။

(iMyanmarHouse.com Team မှ ရေးသား ဖော်ပြသည်။)

Credit: iMyanmarHouse.com

Ref: Masayoshi Son: The CEO who lost $70bn in a day before conquering the world (hottopics)

 

 

 

[Zawgyi]

တံငါသည္တစ္ဦး၏ သား (သို႔မဟုတ္) ပန္းသီးေသတၱာေပၚမွ အရူးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း

 

ယခုေဖာ္ျပမည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ ဂ်ပန္မွ တံငါသည္တစ္ဦး၏ သား၊ ငယ္ငယ္က ေက်ာက္တံုးျဖင့္ ဝိုင္းေပါက္ေလွာင္ေျပာင္ခံရသူ၊ ပန္းသီးေသတၱာေပၚမွ အရူးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းသာ ျဖစ္၏။

သူသည္ အလြန္ဆင္းရဲခဲ့သူျဖစ္ျပီး အလြန္မွလည္း ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူျဖစ္သည္။

အမ်ား၏ ဝါးလံုးကြဲဟားတုိက္ေလွာင္ေျပာင္ခံရသူျဖစ္သကဲ့သုိ႔ တစ္ကမၻာလံုး၏ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာခံရသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

တစ္ရက္တည္းျဖင့္ ေဒၚလာ ၇၀ ဘီလီယံေျပာင္သြားဖူးသလုိ ကမၻာ့ထိပ္သီးႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားႏွင့္ တုိက္ရုိက္ေတြ႔ကာ ေဒၚလာဘီလ်ံႏွင့္ခ်ီေသာ လုပ္ငန္းၾကီးမ်ား လုပ္ကိုင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။

ထုိသူကား……………

မဆယို႔ရွိ ဆြန္း

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းကို “ဂ်ပန္၏ ဘီလ္ဂိတ္” ('Bill Gates of Japan)၊ နည္းပညာနယ္၏ ဝါရင္ဘူေဖး (Warren Buffet of technology) ဟု တင္စားေခၚေဝၚၾကသည္။

ငယ္စဥ္က မိုကၠရိုခ်စ္ပ္ကို ဓာတ္ပံုထဲတြင္ ပထမဆံုးစတင္ျမင္ဖူးခဲ့ခ်ိန္၌ မ်က္ရည္ပင္က်ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္။

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ မည္သို႔ေသာက်ရံႈးမႈမ်ားမႈမ်ားမွမဆို ျပန္လည္ရုန္းထႏိုင္သူျဖစ္၏။

တစ္ရက္တည္းျဖင့္ ကန္ေဒၚလာ ၇၀ ဘီလီယံဆံုးရံႈးသြားခဲ့ဖူးသူမွာ ကမၻာေပၚတြင္ သူတစ္ဦးတည္းသာ ရွိသည္။

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေဒါ့ကြန္ပူေဖာင္းေပါက္ကြဲစဥ္က သူ၏ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား ဆံုးရံႈးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ျပီး ပိုင္ဆိုင္မႈအရပ္ရပ္မွ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ဆံုးရံႈးသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ အေမရိကန္သမၼတ ေဒၚနယ္ထရမ့္နည္းတူ တြစ္တာတြင္ follower အလြန္မ်ားျပားသူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။

လူ႔ဘဝသက္တမ္းကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ အထိ ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္သည့္ စက္ယႏၱရားမ်ား တီထြင္ႏိုင္မည့္ ကြန္ျပဴတာမ်ဳိး ထုတ္လုပ္လိုသည့္ ဆႏၵလည္း ျပင္းျပစြာရွိေနသူျဖစ္၏။

SoftBank ကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၌ စတင္ထူေထာင္ခဲ့စဥ္က ရံုးခန္းငယ္ကေလးတစ္ခုတြင္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္သမား ၂ ဦးျဖင့္ စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယေန႔တြင္မူ မဆယို႔ရွိဆြန္းသည္ ဂ်ပန္တြင္ အခ်မ္းသာဆံုးပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္၏။

သူ၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ တည္ျမဲေနမည့္ စီးပြားေရးအင္ပါယာၾကီးတစ္ရပ္ ထူေထာင္ရန္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

(ငယ္ဘဝ)

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ က်ဴရွဴးကၽြန္းေပၚရွိ တိုဆူျမိဳ႕တြင္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

မိဘမ်ားမွာ ကိုရီးယားလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ျပီး အလြန္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလွသူမ်ား ျဖစ္၏။ ဂ်ပန္ကေလးငယ္မ်ားၾကားတြင္ ကိုရီးယားျဖစ္သူ မဆယို႔ရွိ ဆြန္းမွာ အလြန္မ်က္ႏွာငယ္ခဲ့ရ၏။

အတန္းေဖာ္မ်ားက ဝိုင္းဝန္းေလွာင္ေျပာင္ျခင္းမ်ားခံရကာ တစ္ခါတြင္ အျခားကေလးငယ္တစ္ဦးက ေက်ာက္တံုးျဖင့္ ေပါက္ေသာေၾကာင့္ ေခါင္းကြဲခဲ့ရဖူးသည္။

ထိုသို႔ လူမ်ဳိးခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားကို ေခါင္းငံု႔ခံခဲ့ရေသာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို အမ်ားထက္သာေအာင္လုပ္မည္ ဟူသည့္ ခိုင္မာသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်ခဲ့ေလသည္။

သူ၏ ကိုရီးယားအမည္မွာ ဆြန္းေဂ်ာင္းငိ (손정의) ျဖစ္ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ပန္အသိုင္းအဝိုင္း၌ ဝင္ဆံ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္အမည္ မဆယို႔ရွိ ဆြန္း (孫 正義) ဟု အမည္ေျပာင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဖခင္မွာ တံငါသည္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ဘဝကို ခဲယဥ္းစြာရုန္းကန္ေနရသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

(Idol ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း)

လူငယ္ဘဝတြင္ သူ၏ စံျပပုဂၢိဳလ္မွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအတြက္ မက္ခ္ေဒၚနယ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သူ ဒန္ ဖူဂ်ီတ ျဖစ္ျပီး ယင္းပုဂၢိဳလ္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရရန္ အျပင္းအထန္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ရသည္။

ဖူဂ်ီတက ဆြန္းကို လမ္းညႊန္သည္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ သြားေရာက္၍ ေက်ာင္းတက္ရန္ ျဖစ္၏။

(အေမရိကသု႔ိ သြားမည္)

အေမရိကန္တြင္ သြားေရာက္ ပညာသင္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ မိသားစုတစ္ခုလံုး ငိုေၾကြးၾကေလသည္။

အထူးသျဖင့္ ဆြန္း၏မိခင္မွာ သည္းထန္စြာ ငိုေၾကြးခဲ့၏။

အေမရိကတြင္ လူဆိုးလူမိုက္မ်ား လြန္စြာေပါမ်ားေၾကာင္း ေျခာက္လွန္႔ကာ မသြားရန္ တားျမစ္၏။

ဖခင္ကမူ သီတင္းပတ္အတန္ၾကာ တစ္ခြန္းတစ္ပါဒမွ် မေျပာဘဲ ခပ္မဆိတ္ေနေန၏။ ဆြန္း၏အေၾကာင္း သိေနသည္။

ဆြန္းကို မည္သူမွ် တားႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဖခင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ တားျမစ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ေနအိမ္မွ ထြက္ေျပးသြားမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိေနခဲ့သည္။

သို႔အတြက္ မိသားစုထံမွထြက္ေျပးကာ ေငြတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မပါဘဲ ဂ်ပန္မွထြက္ခြာသြားမည့္အစား အေမရိကသို႔သြားျခင္းကို ခြင့္ျပဳကာ ေငြေၾကးအခ်ဳိ႕ေထာက္ပံ့ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

(နာမည္ျပႆနာ)

(မဆယု႔ိရွိ ဆြန္းသည္ အေမရိကသို႔မသြားမီတြင္ မဆယို႔ရွိ ယဆုမို႔တ႔ိုဟု အမည္ေျပာင္းလဲခဲ့၏။

အေမရိကသို႔ ဂ်ပန္မိသားစုမ်ဳိးႏႊယ္အမည္ ယဆုမ႔ိုတ႔ုိျဖင့္ သြားသင့္သေလာ၊ မိဘမ်ဳိးရိုးအမည္ ဆြန္းျဖင့္ သြားသင့္သေလာဟူသည္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္လာသည္။

မဆယု႔ိရွိ ဆြန္းက မိဘမ်ဳိးရိုး၏အမည္ ဆြန္းျဖင့္သာသြားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။

ယေန႔တိုင္ပင္ ဂ်ပန္ေရာက္ ကိုရီးယားလူမ်ဳိးမ်ားတြင္ အဆိုပါအေၾကာင္းရပ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိေနဆဲျဖစ္ေလသည္။

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းက ဂ်ပန္ေရာက္ ကိုရီးယားကေလးငယ္မ်ားအတြက္ စံျပပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လာေစရန္ႏွင့္ မည္သို႔ေသာ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခား ဆက္ဆံခံရမႈမ်ား ရွိေစကာမူ ေအာင္ျမင္သည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပသလိုျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျပသျခင္းက “လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားမႈမ်ားရပ္” ဟု ေအာ္ေနမည္ထက္ အဆေပါင္းတစ္သန္းခန္႔ ထိေရာက္မႈရွိသည္ဟု မဆယို႔ရွိ ဆြန္းက ယံုၾကည္သည္။

ေဆြမ်ဳိးမ်ားစြာကမူ အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္ၾက၏။

သူတို႔က မ်ဳိးရိုးအစစ္အမွန္ကို ဖံုးကြယ္ထားလိုၾကသည္။

ေဆြမ်ဳိးတစ္ဦးက ဆြန္းကို ေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ “ငါတို႔ၾကားကေန မင္းက ဆြန္းဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ထြက္လာရင္ ငါတို႔အားလံုး ကိုရီးယားဆိုတာ ေပၚသြားလိမ့္မယ္” ဟု ဆို၏။

ဆြန္းက ေဆြမ်ဳိးမ်ားကို ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ “ဦးေလးနဲ႔ အေဒၚတို႔၊ ကၽြန္ေတာ္လုပ္မယ့္အရာက ဦးေလးတို႔အားလံုးကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ ဦးေလးတို႔အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဦးေလးတို႔နဲ႔ ေဆြမ်ဳိးေတာ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဦးေလးတို႔နဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္ဟန္ပဲ ေဆာင္ေနလိုက္ပါ” ဟု ေျပာခဲ့ေလသည္။

(အေမရိကေရာက္ ေက်ာင္းသားဘဝ)

သို႔ႏွင့္ ဆြန္းသည္ အေမရိကန္ျပည္၊ အုတ္က္လန္းတြင္ ျပည္ပေက်ာင္းသားပရိုဂရမ္တစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့၏။

အုတ္က္လန္းတြင္ Holy Names အမည္ရွိေကာလိပ္ရွိျပီး အဆိုပါေကာလိပ္တြင္ ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းသားမ်ားကို အဂၤလိပ္စာသင္ေပးသည့္ အထူးအစီအစဥ္တစ္ခုရွိသည္။

ဆြန္းက အထက္တန္းေက်ာင္းဝင္ခြင့္ေစာင့္ဆိုင္းရင္း အဂၤလိပ္စာသင္ေနခဲ့သည္။

ယင္းေနာက္ Serramonte အထက္တန္းေက်ာင္းသို႔ လူသစ္အျဖစ္ ဝင္ခြင့္ရခဲ့ျပီး တစ္ပတ္အၾကာတြင္ ဂ်ဴနီယာအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့၏။

ဂ်ဴနီယာအျဖစ္ သံုးေလးရက္သာေနရျပီး စီနီယာအျဖစ္ တိုးျမွင့္ခံရျပန္သည္။ စီနီယာအျဖစ္တြင္လည္း သံုးေလးရက္သာၾကာျမင့္ခဲ့ျပီးေနာက္ စာေမးပြဲေျဖဆိုကာ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ ဆြန္းသည္ အေမရိကတြင္ အထက္တန္းကို ရက္သတၱ ၂ ပတ္အတြင္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

ထိုစဥ္က သူ၏အသက္မွာ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ရွိျပီျဖစ္သည္။

ယင္းေနာက္ ကယ္လီဖိုးနီးယား-ဘာကေလတကၠသိုလ္တြင္ စီးပြားေရးႏွင့္ ကြန္ျပဴတာသိပၸံတို႔ ေလ့လာသင္ယူခဲ့သည္။

ဆြန္းသည္ သတင္းစာမွ ျဖတ္ယူထားေသာ မိုကၠရိုခ်စ္ပ္ပံုကေလးကို အျမဲယူေဆာင္သြားေလ့ရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

တကၠသိုလ္တြင္ ပညာဆည္းပူးေနစဥ္ပင္ ဆြန္းက စီးပြားေရးေျခလွမ္းမ်ား စတင္ခဲ့ရာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ Pac-Man ႏွင့္ Space Invaders စက္မ်ားမွာယူတင္သြင္းကာ ကယ္လီဖိုးနီးယားေျမာက္ပိုင္းရွိ အရက္ဘားမ်ားႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ အငွားခ်ထားခဲ့၏။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ အိပ္ေဆာင္ဘာသာျပန္စက္ကို တီထြင္ခဲ့ျပီး Sharp Electronics သို႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ရာ ကန္ေဒၚလာ ၄၅၀၀၀၀ (ယေန႔ေခတ္ေငြတန္ဖိုးအရ ကန္ေဒၚလာ ၁ သန္းခန္႔) ရရွိခဲ့သည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ေက်ာင္းျပီး၍ ဂ်ပန္သို႔ ျပန္လာခ်ိန္တြင္ မည္မည္ရရအလုပ္မရွိဘဲ လတ္လ်ားလတ္လ်ား ျဖစ္ေနခဲ့၏။

[မဆယို႔ရွိ ဆြန္း အေမး၊ အေျဖ]

(ေမး။ ဂ်ပန္မွာ လူၾကီးမင္းလိုပဲ ေအာင္ျမင္သြားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္အရာက အေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲခင္ဗ်ာ

ေျဖ။ ဂ်ပန္မွာ ကုမၸဏီေတြတိုင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိန္ေခၚဖို႔ အျပင္းအထန္ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ လူငယ္စီးပြားေရးသမားေတြ ေအာင္ျမင္မႈရလာမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးတိုးတက္ဖို႔ အေထာက္အကူေတြ ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါ။ တျခားသူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းမေပၚမွာ ကန္႔လန္႔သြားခံေနဖို႔ မလိုဘူး၊ ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြကို ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုေနဖို႔ မလိုဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။

ေအာင္ျမင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တျခားသူေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္ေတြပါ။ ေအာင္ျမင္မႈရေနတဲ့ သာဓကေတြမရွိရင္ လူေတြဟာ တြန္းအားေပ်ာက္ကုန္မွာပါ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ခ်ီးမြမ္းဂုဏ္ျပဳတတ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ ထူေထာင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္)

(Softbank ေမြးဖြားျခင္း)

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ဘာကေလမွ ဘြဲ႔ရျပီးေနာက္ ဂ်ပန္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီတစ္ခု ထူေထာင္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။ ဆြန္းက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္း ၄၀ ခန္႔ကို မိမိလုပ္ကိုင္မည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားအျဖစ္ ပဏာမေရြးခ်ယ္လိုက္ေလသည္။

မည္သည့္စီးပြားေရးလုပ္ရမည္ကို ေတြးေတာရျခင္းမွာ ထုတ္ကုန္တစ္ခု တီထြင္ျခင္းႏွင့္အလားတူေၾကာင္း ဆြန္းကဆိုသည္။

ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းကပင္ ထုတ္ကုန္သစ္မ်ားထုတ္လုပ္ရန္ ေတြးေတာစိတ္ကူးတတ္သည့္အေလ့ ရွိခဲ့သည္။

အေမရိကမွ ျပန္လာျပီးေနာက္ သုေတသနမ်ားလုပ္ျခင္း၊ စီးပြားေရးစီမံကိန္းမ်ားခ်မွတ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔ အခ်ိန္ၾကာသြားခဲ့၏။

ထိုကာလအတြင္း ဝင္ေငြတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ် မရွိခဲ့။

သို႔ေစကာမူ ေငြသံုးမ်ားေနသည့္အျပင္ ကေလးတစ္ဦးလည္း ရလာျခင္းေၾကာင့္ ဇနီးျဖစ္သူက ေသာကေရာက္လာ၏။

ဆြန္း၏ မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဖခင္၊ မိခင္ႏွင့္ လူတိုင္းက ဆြန္း၏ အေျခအေနကို ရတက္မေအးျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္။

သို႔ႏွင့္ ဝိုင္းဝန္းေမးျမန္းၾကပံုမွာ “မင္းဘာလုပ္မွာလဲ။ အေမရိကန္မွာလည္း ႏွစ္ေတြအၾကာၾကီး စာေတြသြားသင္ခဲ့ျပီးျပီ။ စာသင္ျပီးေတာ့ ျပန္ေရာက္လာေတာ့လည္း ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘူး” ဟု ဆိုၾကသည္။

ဆြန္းကား တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ေတြးျမဲ၊ ေတြးဆဲ။ ဘာလုပ္ရမည္ကို ေလ့လာဆဲ။

စာၾကည့္တိုက္မ်ားသို႔သြားကာ စာဖတ္၏။ စာအုပ္ဆိုင္မ်ားသို႔သြားကာ စာအုပ္မ်ားဝယ္၏။

လာမည့္ ႏွစ္ ၅၀ တြင္ လုပ္ရမည့္အလုပ္မ်ားအတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္သည့္အေနျဖင့္ ဖတ္ရႈသင့္သည့္အရာအားလံုးကို ဖတ္မွတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

ပဏာမေရြးခ်ယ္ထားေသာ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ လာမည့္ႏွစ္ ၅၀ အထိ မည္သည့္အလုပ္ကို မျငီးေငြ႔ဘဲ လုပ္ႏိုင္မည္နည္းဟူေသာ ေပတံျဖင့္ တိုင္းတာကာ ဆက္လက္သံုးသပ္ျပန္သည္။

ဆြန္းက ေျပာသည္မွာ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အစပိုင္းႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း သာလွ်င္ စိတ္ဝင္စား၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားရွိၾကျပီး ပကတိအေျခအေနမ်ားကို ေတြ႔ျမင္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း လုပ္ငန္းအေပၚျငီးေငြ႔သြားေလ့ရွိၾကေၾကာင္း၊ မိမိအေနျဖင့္မူ ႏွစ္ကာလမ်ား ကုန္လြန္ျဖတ္သန္းသြားသည္ႏွင့္ အမွ် ပိုမိုစိတ္ဝင္စားလာသည့္ အလုပ္မ်ဳိးကိုသာ လုပ္ကိုင္လိုေသာေၾကာင့္ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းစံသတ္မွတ္ထားသည့္ ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ အျခားသူမ်ားႏွင့္ကြဲျပားသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း သာ လုပ္ကိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။

အျခားသူမ်ား လုပ္ကိုင္ေနသည့္လုပ္ငန္းမ်ဳိးကို ဆြန္းက မလုပ္ခ်င္။ တတိယအခ်က္မွာ ေရြးခ်ယ္လိုက္သည့္နယ္ပယ္တြင္ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း နံပါတ္ ၁ ျဖစ္လိုျခင္း ျဖစ္၏။ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ ဂ်ပန္တြင္ နံပါတ္ ၁ ျဖစ္ရမည္ဟု ဆြန္းက ဆံုးျဖတ္ထားသည္။

သို႔ႏွင့္ ဆြန္းသည္ စာရြက္လြတ္ၾကီးတစ္ခု ယူလိုက္ကာ ဇယားဆြဲ၏။ ထို႔ေနာက္လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားတစ္ခုခ်င္းကို ေဝဖန္ခ်က္မ်ား ေပးကာ ရမွတ္မ်ား ေပး၏။

ထိုသို႔ျဖင့္ အေကာင္းဆံုးအျဖစ္ အေျဖထြက္လာသည္မွာ ကြန္ျပဴတာေဆာ့ဖ္ဝဲလုပ္ငန္းျဖစ္သည္။

ဤကား Softbank စတင္ေမြးဖြားခဲ့ပံုပင္တည္း။

(ပန္းသီးေသတၱာေပၚမွ အရူးတစ္ေယာက္)

အေမရိကမွ ျပန္လာအျပီး တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔ ေတြးေတာခဲ့ျပီးေနာက္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ Softbank ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့၏။

မဆယို႔ရွိဆြန္း Softbank ကုမၸဏီကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့စဥ္က အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္သမားႏွစ္ဦးသာရွိျပီး ရံုးခန္းက်ဥ္းကေလးတစ္ခုတြင္ စတင္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္၏။

မဆယို႔ရွိဆြန္း၏ ရုံးခန္းက်ဥ္းကေလးအတြင္း ပန္းသီးေသတၱာပံုးခြံ ၂ လံုးရွိ၏။

ရံုးတက္ခ်ိန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆြန္းက ေသတၱာပံုးခြံမ်ားေပၚတက္ရပ္ကာ မိန္႔ခြန္းေခၽြေလသည္။

အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ၾသဝါဒမိန္႔ခြန္းေျပာျခင္းျဖစ္ျပီး နားေထာင္သူပရိသတ္မွာ သူ၏အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္သမား ၂ ဦးသာျဖစ္၏။

“ေဟ့လူေတြ။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္စကားကို နာခံၾကရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္က ဒီကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠဌတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ လာမယ့္ ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ က်ဳပ္တို႔ကုမၸဏီဟာ ေဒၚလာ ၇၅ သန္းဖိုး ေရာင္းခ်ရမွာ ျဖစ္တယ္။ လာမယ့္ငါးႏွစ္အတြင္း ဆိုင္ေပါင္း ၁၀၀၀ ကို ျဖန္႔ျဖဴးေပးတဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ငါတို႔ဟာ ကြန္ျပဴတာေဆာ့ဖ္ဝဲျဖန္႔ခ်ိေရးေလာကမွာ နံပါတ္တစ္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္” ဟု စကားလံုးၾကီးၾကီး၊ ေလသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေျပာေလ့ရွိေလသည္။

အလုပ္သမား ၂ ဦးမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနၾက၏။ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကရင္း မ်က္လံုးမ်ားျပဴးကာ ၾကည့္ေနၾကရ၏။ သူတို႔စိတ္အတြင္းတြင္ကား “ဒီလူေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ရူးေနတာျဖစ္မယ္” ဟု ေတြးေနခဲ့ၾကပံုေပၚသည္။ ယင္းေနာက္တြင္ကား ကုမၸဏီ၏ ႏွစ္ဦးတည္းေသာ အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္ထြက္သြားၾကေတာ့၏။

အထက္ပါျဖစ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည္မွာ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ျဖစ္ေလသည္။ ေနာင္တစ္ႏွစ္ခြဲအၾကာတြင္မူ ဆြန္း၏ကုမၸဏီသည္ ကြန္ျပဴတာဆိုင္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ကို ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးေပးေနျပီျဖစ္ျပီး ေနာင္အခါတြင္မူ ဆိုင္ေပါင္း ၁၅၀၀၀ အထိ ျဖန္႔ျဖဴးေပးသည့္ ကုမၸဏီျဖစ္လာခဲ့သည္။

၁၉၈၁ ဝန္းက်င္က တစ္ကိုယ္ေရသံုးကြန္ျပဴတာ PC ဟူသည္မွာ ကေလးကစားစရာအရုပ္အဆင့္တြင္သာ ရွိခဲ့ေသးသည္။

ထိုအခ်ိန္က ဂ်ပန္တြင္ ကြန္ျပဴတာ hardware အခ်ဳိ ႔ထုတ္လုပ္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆာ့ဖ္ဝဲမွာမူ မရွိသေလာက္ျဖစ္သည္။

ဂ်ပန္တြင္ မည္သည့္ေဆာ့ဖ္ဝဲအမ်ဳိးအစားရႏိုင္သည္ကိုပင္ မသိၾကေခ်။ လာမည့္ ၁၀ ႏွစ္မွ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္း PC မွာ အလြန္အေရးပါေသာ ထုတ္ကုန္ျဖစ္လာမည္ဟု မဆယို႔ရွိ ဆြန္းက ၾကိဳတင္တြက္ဆ ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ကမူ ဂ်ပန္တြင္ အလြန္ၾကီးမားသည့္ လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားသည္ပင္လွ်င္ PC နယ္ပယ္အေၾကာင္း မသိရွိၾကသည့္နည္းတူ လံုးဝစိတ္ဝင္စားျခင္းမရွိခဲ့။

(ယေန႔တြင္ကား ဂ်ပန္တြင္ ႏွစ္စဥ္ PC အလံုးေရ ၂ သန္းခန္႔ ေရာင္းခ်ေနရျပီျဖစ္ျပီး ယင္းပမာဏမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ေလးပံုတစ္ပံုျဖစ္သည္)

ဆြန္းက ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ား ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္ကာ ေဆာ့ဖ္ဝဲလုပ္ငန္းတစ္ခုလုပ္ရန္ ေတြးေတာခဲ့၏။

ဘာကေလတြင္ရွိစဥ္ကလည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသည္မဟုတ္ပါေလာ။

သို႔ရာတြင္ ဆြန္းကသံုးသပ္သည္မွာ ေဆာ့ဖ္ဝဲေကာင္းေကာင္းထုတ္လုပ္ႏိုင္ေစကာမူ မည္သူက ေရာင္းခ်ေပးမည္နည္းဟူ၍ သံုးသပ္ခဲ့၏။

ေဆာ့ဖ္ဝဲေကာင္းမ်ား ေရးဆြဲႏိုင္လွ်င္ေသာ္မွ ေရာင္းေပးမည့္သူမရွိလွ်င္ လုပ္ငန္းပိတ္သိမ္းရျခင္းျဖင့္သာ အဆံုးသတ္မည္ဟု ဆြန္းက သံုးသပ္သည္။ ဆြန္းက ေနရာမ်ားစြာသို႔ လွည့္လည္သြားလာကာ ေဆာ့ဖ္ဝဲေရာင္းခ်သူမ်ား လိုက္လံရွာေဖြခဲ့သည္။

သို႔ရာတြင္ တစ္ဦးမွ် ရွာမေတြ႔ေခ်။

သို႔ႏွင့္ ဆြန္းကေတြး၏။ ဤအလုပ္ကို မည္သူမွ်မလုပ္လွ်င္ မိမိလုပ္သင့္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။

ထို႔ေနာက္ ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူမ်ား စာရင္းကိုခ်ေရးကာ ထိုသူမ်ားႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုျပီး မည္သည့္ေဆာ့ဖ္ဝဲအမ်ဳိးအစားမ်ား ရႏိုင္သည္ကို ေလ့လာခဲ့သည္။

ယင္းအခ်ိန္က ဆြန္းေတြ႔ခဲ့ရသည္မွာ Hudson Software က ကြန္ျပဴတာဂိမ္းမ်ား ေရး၏။ Personal Media ႏွင့္ Milky Way တို႔လည္း နာမည္ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ အမ်ားစုမွာ ဂိမ္းမ်ားသာျဖစ္ၾက၏။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းသံုးေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ားရွိေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္က အရည္အေသြးအလြန္ ညံ့ဖ်င္းလွေသးသည္။

(အရံႈးျပသည့္ ျပပြဲ)

Softbank တည္ေထာင္အျပီး ၂ လ၊ ၃ လအၾကာတြင္ ဆြန္းက ဂ်ပန္တြင္ မည္သည့္ေဆာ့ဖ္ဝဲအမ်ဳိးအစားရႏိုင္သည္ဟူသည္ကို ျပသရန္ လိုအပ္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။

ထိုစဥ္က တိုက်ဳိတြင္ နာမည္ေက်ာ္အီလက္ထေရာနစ္ျပပြဲတစ္ခုရွိသည္။ ဆြန္းက ဆိုနီ၊ မစ္ဆူရွိတႏွင့္ တိုရွီဘာတို႔၏ အေရာင္းျပခန္းႏွင့္ အက်ယ္အဝန္းတူညီသည့္ ျပခန္း (booth) တစ္ခု ေနရာဝယ္ယူခဲ့၏။

ထိုအခ်ိန္က သူသိသမွ် ေဆာ့ဖ္ဝဲထုတ္လုပ္သူအားလံုးကို သူ၏ျပခန္း၌ လာေရာက္ျပသၾကရန္ ဖိတ္ေခၚခဲ့ေလသည္။

ဆြန္းက ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူတို႔ကို ေျပာခဲ့ရာတြင္ ျပပြဲခန္းမအတြက္ ကုန္က်ေငြအရပ္ရပ္ကို မိမိေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိ၏ျပခန္းတြင္ အခမဲ့လာေရာက္ျပသႏိုင္ေၾကာင္းေျပာခဲ့၏။

ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူတို႔က ဆြန္းကို ျပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္သနည္း၊ ယင္းသို႔လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဆြန္းအတြက္ မည္သို႔ ေငြရႏိုင္သနည္းဟူ၍ ေမးၾကသည္။

ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူမ်ားထံတြင္ ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ားရွိသည္။ အျခားသူမ်ားကို ခ်ျပရန္ (သို႔မဟုတ္) ေစ်းကြက္သို႔ ပို႔ရန္ ေငြမရွိ။ ဆြန္းတြင္ ေငြအနည္းငယ္ရွိ၏၊ သို႔ရာတြင္ ေရာင္းခ်ရန္ ေဆာ့ဖ္ဝဲမရွိ။ ကြန္ျပဴတာေရာင္းခ်သူမ်ား မ်ားစြာရွိသည္၊ သို႔ရာတြင္ ဟာ့ဒ္ဝဲသာရွိျပီး ေဆာ့ဖ္ဝဲမရွိ။ ယင္းသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ တြဲဖက္ခ်ိတ္ဆက္ ေပးမည့္ ေပါင္းကူးတစ္ခုလိုအပ္ေနသည္ဟု ဆြန္းက သံုးသပ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အီလက္ထေရာနစ္ျပပြဲတြင္ ျပခန္းငယ္ ၈ ခုပမာဏအက်ယ္အဝန္းရွိသည့္ ေနရာတစ္ခု ငွားရမ္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။

သူ၏ျပခန္းတြင္ ၾကီးမားေသာဆိုင္းဘုတ္ၾကီးတစ္ခု တပ္ဆင္ထားသည္။ “ကြန္ျပဴတာ ေဆာ့ဖ္ဝဲျဖန္႔ခ်ိေရးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးလာျပီ”ဟု ျဖစ္သည္။

ထိုစဥ္က ဆြန္း၏ ျပခန္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈသူပမာဏမွာ ဆိုနီျပခန္းထက္ပင္ မ်ားျပားခဲ့ျပီး အျမဲလူအံုေနခဲ့သည္။

ဆြန္း၏ စီမံကိန္းမွာ သူ၏ျပခန္းသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈမ်ားအနက္အခ်ဳိ႕က ကိုယ္ပိုင္ေဆာ့ဖ္ဝဲဆိုင္ခြဲမ်ား ဖြင့္လွစ္ရန္ စာရင္းေပးၾကမည္ ျဖစ္ျပီး အခ်ဳိ႕ကမူ Softbank မွတစ္ဆင့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ား မွာယူၾကလိမ့္မည္ဟု တြက္ဆခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ထိုပြဲ၌ ေဆာ့ဖ္ဝဲအနည္းငယ္သာ ေရာင္းခ်ရကာ ခြက္ခြက္လန္အရံႈးေပၚခဲ့ေလသည္။

လာေရာက္ၾကည့္ရႈသူအမ်ားစုမွာ ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူတို႔ထံမွ လိပ္စာကတ္မ်ား ေတာင္းယူ၍သာ တိုက္ရိုက္ဝယ္ယူၾကရာ ဆြန္းမွာ ျပခန္းေနရာငွားရမ္းမႈ ကုန္က်စရိတ္၏ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ျပန္ရခဲ့၏။

ျပပြဲျပီးေသာအခါ လူတို႔က မဆယို႔ရွိ ဆြန္းကို ပ်က္ရယ္ျပဳၾကေလသည္။ အလြန္ႏံုအသူတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾက၏။

ဆြန္းက ေျပာခဲ့သည္မွာ ၎သည္ ႏံုအသူျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ယခုအတိုင္း ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားမည္ျဖစ္ျပီး တစ္ေန႔တြင္ မိမိမည္သို႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစ္ ေၾကာင္းႏွင့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲျဖန္႔ခ်ိေရး၏ သေဘာအစစ္အမွန္မွာ မည္သို႔ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ေလသည္။

ျပပြဲက်င္းပျပီး ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ အိုဆကမွ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက ဆြန္းထံဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္လာသည္။

PC ဆိုင္ၾကီးတစ္ခုစတင္ဖြင့္လွစ္ထားျပီး ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ားလိုေနေၾကာင္းႏွင့္ မိမိထံလာေရာက္ေဆြးေႏြးပါရန္ ေျပာၾကားလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

ဆြန္းက မိမိတြင္ လတ္တေလာအားျဖင့္ လြန္စြာအလုပ္မ်ားလွေသာေၾကာင့္ ခရီးမထြက္ႏိုင္ေသးေသာေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းပါေၾကာင္း ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့၏။

စင္စစ္ကား ဆြန္းအလုပ္ရႈပ္ေနျခင္းမရွိ။ အလုပ္ရႈပ္ရန္လည္း ေဖာက္သည္တစ္ဦးမွ်မရွိ။

အိုဆကသို႔သြားရန္ လမ္းစရိတ္မရွိေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

ဆက္သြယ္လာသူက မိမိ၏ကုမၸဏီအမည္မွာ ဂ်ဳိရွင္ ဒန္ကီျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၾကားဖူးျခင္းရွိ၊မရွိေမးရာ ဆြန္းက မၾကားဖူးေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့၏။

(ယခုအခါ ဂ်ပန္တြင္ တတိယေျမာက္အၾကီးမားဆံုး အီလက္ထရြန္းနစ္ေရာင္းခ်သူျဖစ္ေနျပီ)

ထိုသူက Sharp ႏွင့္ မစ္ဆုရွိတတို႔သို႔ မိမိတို႔အေၾကာင္း ေမးျမန္းၾကည့္ပါ။ စိတ္ဆံုးျဖတ္ျပီးလွ်င္ အိုဆကသို႔ လာေရာက္ခဲ့ပါ။ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာၾကိဳဆိုပါမည့္အေၾကာင္း ေျပာၾကား၏။

သို႔ႏွင့္ ဆြန္းက ဘာကေလတြင္ တက္ေရာက္ခဲ့စဥ္က ဘာသာျပန္စက္ေရာင္းခ်ခဲ့ဖူးေသာ Sharp သို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ ယင္းကုမၸဏီမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက “ဂ်ိဳရွင္း ဒန္ကီက ခင္ဗ်ားကို ဖုန္းေခၚတယ္ဟုတ္လား။ ဒါဆို အိုဆာကာကို ခင္ဗ်ားခ်က္ခ်င္းသြားသင့္တယ္” ဟု ေျပာၾကေလသည္။

ထိုေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ပင္ ဂ်ဳိရွင္း ဒန္ကီက ဆြန္းထံ ထပ္မံဆက္သြယ္ျပန္သည္။

“အိုဆကကို လာဖို႔ ခင္ဗ်ားကအလုပ္ေတြအရမ္းမ်ားေနတယ္။ ခင္ဗ်ားအတြက္ ကံေကာင္းတယ္ဆိုရမယ္။ မနက္ျဖန္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဥကၠဌက တိုက်ဳိကို တျခားအလုပ္ကိစၥေတြအတြက္လာရင္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတြ႔ပါလိမ့္မယ္” ဟု ဆက္သြယ္ေျပာၾကား၏။

ေနာက္ေန႔တြင္ ဥကၠဌေရာက္လာခဲ့၏။

ဥကၠဌက ဆြန္းကိုေျပာၾကားရာတြင္ သူ တိုက်ဳိသို႔လာရျခင္းမွာ ဆြန္းႏွင့္ေတြ႔ဆံုရန္သက္သက္အတြက္ လာေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

၎တို႔ကုမၸဏီသည္ ျပီးခဲ့ေသာသီတင္း ၂ ပတ္ခန္႔က ကြန္ျပဴတာဆိုင္ၾကီးတစ္ခု စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျပီး ယခုအခါ ေဆာ့ဖ္ဝဲမ်ား လိုအပ္ေန ေၾကာင္း၊ ေဆာ့ဖ္ဝဲေရးသူအခ်ဳိ႕ႏွင့္ တိုက္ရိုက္အဆက္အသြယ္မ်ားရွိေသာ္လည္း ယခုထက္မ်ားစြာလိုအပ္ေနေၾကာင္း ဆို၏။

ထို႔အျပင္ ဆြန္းတြင္ အရင္းအႏွီးမည္မွ်ရွိသနည္း၊ အသက္မည္မွ်ရွိျပီနည္း၊ မည္သို႔ေသာ လုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳ ရွိသနည္းဟူသည့္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေမးျမန္းခဲ့သည္။

ဆြန္းက ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့ပံုကား မိမိတြင္ ေငြေၾကးအနည္းငယ္သာရွိေၾကာင္း၊ လုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳမွာလည္း အနည္းငယ္သာ ရွိေၾကာင္း၊ မိမိထံတြင္ မည္သည့္ထုတ္ကုန္မွ်လည္း မရွိေၾကာင္း၊ မိမိတြင္ရွိသည့္အရာမွာ ၾကီးမားသည့္ စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ေအာင္ျမင္လိုစိတ္ အလြန္ၾကီးမားစြာ ရွိေနျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူၾကီးမင္းသည္ မိမိထက္အသက္အရြယ္ အေတြ႔အၾကံဳပိုမိုမ်ားျပား ေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ကြန္ျပဴတာေဆာ့ဖ္ဝဲႏွင့္ ဟာ့ဒ္ဝဲဝယ္ယူျခင္းနယ္ပယ္သာမက ေရခဲေသတၱာ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကား၊ ဗီဒီယိုျပစက္ အစရွိ သည့္ အိမ္သံုးလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူျခင္းနယ္ပယ္မ်ားအတြက္ပါ ျဖန္႔က်က္လုပ္ေဆာင္ေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိမွာမူ အခ်ိန္၊ အားထုတ္မႈ၊ စြမ္းအင္၊ စိတ္ဝိဥာဥ္အားလံုးကို ေဆာ့ဖ္ဝဲနယ္တစ္ခုတည္းတြင္သာ ႏွစ္ျမွဳပ္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့၏။

ထို႔အျပင္ ဆြန္းက ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးျမန္းခဲ့ပံုမွာ “အခုကစျပီး လေပါင္းမ်ားစြာၾကာရင္ ဒီလုပ္ငန္းနယ္မွာ ဘယ္သူက အသိပညာပိုမ်ားျပီး ပိုကၽြမ္းက်င္လာမယ္လို႔ လူၾကီးမင္းထင္ပါသလဲ” ဟု ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ေလသည္။

ယင္းေနာက္ လူၾကီးမင္းအေနျဖင့္ ဂ်ပန္တြင္ နံပါတ္တစ္ PC ေရာင္းခ်သူတစ္ဦးျဖစ္လိုပါက ေဆာ့ဖ္ဝဲျဖန္႔ခ်ိေရး နယ္တြင္ နံပါတ္ ၁ ျဖစ္သူတစ္ဦးကို ရွာရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသူမွာ မိမိျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတြင္ သက္ေသ အေထာက္အထားမရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခိုင္အမာယံုၾကည္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့၏။

ဥကၠဌက “မင္းက သိပ္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္ပဲ” ဟု ဆိုေလသည္။ ယင္းေနာက္ ဂ်ဳိရွင္းဒန္ကီအတြက္ တစ္ဦးတည္း ေဆာ့ဖ္ဝဲတင္သြင္းခြင့္ေပးအပ္ခဲ့၏။

ဂ်ိဳရွင္းဒန္ကီထံမွ exclusive အခြင့္အေရးရရွိခဲ့ျပီးေနာက္ ေဆာ့ဖ္ဝဲထုတ္လုပ္သူမ်ားစြာသည္ အျခားရွိရွင္းစြဲ အဆက္အသြယ္မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္ကာ ဆြန္းကို exclusive ဝယ္ယူခြင့္ အခြင့္အေရးေပးအပ္ လာခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္း တစ္ႏွစ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါ ဆြန္း၏ တစ္လတာဝင္ေငြမွာ ကန္ေဒၚလာ ၁၀၀၀၀ မွ ကန္ေဒၚလာ ၂ သန္းၾကားအထိ ရွိလာသည္။

(ေငြေခ်းျခင္း)

Softbank ကိုစတင္ထူေထာင္ျပီး သံုးေလးလအၾကာတြင္ ဒိုင္အိခ်ိ ကန္ဂ်ဳိဘဏ္သို႔ ေငြေခ်းရန္ သြားေရာက္ခဲ့၏။

ထိုစဥ္က ဆြန္းတြင္ ကန္ေဒၚလာ ၁၀၀၀၀ ခန္႔သာ အရင္းအႏွီးရွိသည္။ ဆြန္းက ကန္ေဒၚလာ ၇၅၀၀၀၀ ခန္႔ ေခ်းယူလို၏။

ဘဏ္အၾကီးအကဲမ်ားကို ဆြန္းကေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ မိမိတြင္အေပါင္ပစၥည္းမရွိေၾကာင္း၊ လုပ္ငန္း အေတြ႔အၾကံဳလည္း မရွိေၾကာင္း၊ မိမိ၏ေခ်းေငြအတြက္ မိသားစုႏွင့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို လက္မွတ္ မထိုးခိုင္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ မိမိဘာသာလက္မွတ္ထိုးမည္ျဖစ္ျပီး မိမိသာအားလံုးတာဝန္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုေလသည္။

ဒိုင္အိခ်ိမွလူမ်ားက “ခင္ဗ်ားရူးေနလား၊ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ” ဟု ေမးၾက၏။

ဆြန္းက ေခ်းေငြရလိုေသာေၾကာင့္ လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေျပာရာ ဒိုင္အိခ်ိရွိလူမ်ား ဝါးလံုးကြဲရယ္ေမာ ၾကေလေတာ့သည္။

ယင္းေနာက္ ေငြမေခ်းႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ ယံုၾကည္ရန္သက္ေသျပႏိုင္သည့္အရာ ရွိ၊ မရွိေမးရာ ဆြန္းကမရွိေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ အနာဂတ္တြင္ ေပၚထြန္းလာမည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း ရိပ္စားမိမည္ဆိုလွ်င္ မိမိ လုပ္ေနသည့္အရာမ်ားကို စိတ္ဝင္စားလာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆြန္းက ေျဖ၏။

ေထာက္ခံေပးမည့္သူရွိ၊ မရွိဘဏ္က ဆက္လက္ေမးျမန္းရာတြင္ ဆြန္းက Sharp ကုမၸဏီမွ ေဒါက္တာ ဆာဆာကီကို ေမးျမန္းၾကည့္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ မိမိဘာကေလတြင္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့စဥ္က တီထြင္ခဲ့ေသာ အိပ္ေဆာင္ဘာသာျပန္စက္ကို Sharp ကုမၸဏီသို႔ ေရာင္းခ်ခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေျဖၾကားခဲ့သည္။

အဆိုပါဘဏ္ခြဲမန္ေနဂ်ာက ဆြန္းကို အလြယ္တကူ မျငင္းပယ္လို။ သို႔အတြက္ သူကေဒါက္တာ ဆာဆာကီထံ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ ေဒါက္တာဆာဆာကီက မစၥတာဆြန္းတြင္ စီးပြားေရး အလားအလာေကာင္းမ်ားရွိ ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေခ်းေငြေပးလိုက္ပါရန္ ေထာက္ခံေပးခဲ့ေလသည္။

ဘဏ္ခြဲမန္ေနဂ်ာသည္ ဂ်ဳိရွင္ ဒန္ကီသို႔လည္း ဆက္လက္ဆက္သြယ္ေမးျမန္းရာ ၎တို႔ကလည္း ေထာက္ခံေပးခဲ့၏။

အျခားေသာဘဏ္အရာရွိမ်ားကမူ ဆြန္းကို ေခ်းေငြထုတ္မေပးရန္ ကန္႔ကြက္ၾကေသာ္လည္း ဘဏ္ခြဲမန္ေနဂ်ာက ေခ်းေငြေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေလသည္။ ဆြန္းက Softbank စတင္ႏိုင္ရန္ ကူညီခဲ့သူအနည္းငယ္အနက္ အဆိုပါဘဏ္ခြဲမန္ေနဂ်ာသည္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

(ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း)

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ ၂၀၁၆ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ နယူးေယာက္၌ ေဒၚနယ္ထရမ့္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ျပီး အေမရိကန္တြင္ ကန္ေဒၚလာ ၅၀ ဘီလီယံခန္႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳခဲ့သည္။

Softbank အတြက္ ႏွစ္ ၃၀၀ စီမံကိန္း မိမိတြင္ရွိေၾကာင္း ဆြန္းက ဆိုသည္။ မိမိတို႔ကုမၸဏီအေနျဖင့္ ဘာသာစကား အတားအဆီးမ်ားကို ခ်ဳိးဖ်က္ကာ လူတို႔အၾကားတြင္ စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္သည့္နည္း (telepathy) ျဖင့္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ၾကေစရန္ ၾကိဳးပမ္းသြားမည္ဟု ဆြန္းက ေျပာၾကားသည္။

မဆယို႔ရွိ ဆြန္းသည္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာႏွင့္ စီးပြားေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စံခ်ိန္တင္ တိုက္ရိုက္ေဆြးေႏြးခြင့္ ရခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္ေလသည္။

၂၀၁၆ ခုႏွစ္အတြင္းတြင္ပင္ အိႏိၵယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ နာရန္ဒရာမိုဒီႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ကာ အိႏိၵယနည္းပညာနယ္ပယ္တြင္ Softbank က ကန္ေဒၚလာ ၁၀ ဘီလီယံ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳခဲ့သည္။

၂၀၁၆ ၊ စက္တင္ဘာလအတြင္းကလည္း ေတာင္ကိုရီးယားတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေရးကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳပါရန္ ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတ ပတ္ဂြမ္ေဟးကို ဆက္သြယ္ေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးသည္။

(ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား)

ဥေရာပသမဂၢမွထြက္ခြာရန္ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံသားမ်ား ဆႏၵမဲေပးလိုက္ၾကျပီးေနာက္ တစ္လပင္မရွိေသးေသာ ကာလတြင္ ဆြန္းသည္ ျဗိတိန္ရွိ ARM Holdings ကို ကန္ေဒၚလာ ၃၂ ဘီလီယံျဖင့္ ဝယ္ယူလိုက္သည္။

ဥေရာပသမဂၢမွ ျဗိတိန္ထြက္ခြာျခင္းမွာ မိမိ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမရွိေၾကာင္း ဆြန္းကဆိုသည္။

OneWeb ႏွင့္ Intelsat အမည္ရွိ ျဂိဳဟ္တုနည္းပညာကုမၸဏီ ၂ ခုတြင္လည္း ကန္ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံခန္႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံထားသည္။

အဆိုပါကုမၸဏီမ်ားသည္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ အင္တာနက္ရရန္အတြက္ ကမၻာ့ပတ္လမ္းအတြင္းသို႔ ျဂိဳဟ္တုအငယ္စား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ လႊင့္တင္ရန္ ရည္မွန္းလ်က္ရွိေသာ ကုမၸဏီမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ မိုဘိုင္းဖုန္းနယ္ပယ္တြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားမွာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ Vodafone ၏ ဂ်ပန္ကုမၸဏီခြဲကို ဝယ္ယူလိုက္ျပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကရွိ Sprint ကို ဝယ္ယူခဲ့သည္။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္အတြင္း တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ ဟန္က်ဴိးအေျခစိုက္ Alibaba အမည္ရွိ ဝက္ဘ္ဆိုက္သစ္ကေလးတစ္ခုကို ပူးတြဲတည္ေထာင္သူမ်ား ျဖစ္ေသာ ဂ်က္မားႏွင့္ ဂ်ဳိးဇက္စိုင္းတို႔က မဆယို႔ရွိ ဆြန္းကို တိုက်ဳိတြင္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။

ဆြန္းက ခဏၾကာ တြက္ခ်က္ျပီးေနာက္ အလီဘာဘာ၏ ရွယ္ယာ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ၊ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၂၀ ဖိုးခန္႔ Softbank က ဝယ္ယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳခဲ့သည္။

နာမည္မရွိေသးေသာ ဝက္ဘ္ဆိုက္တစ္ခု၏ ရွယ္ယာမ်ားကို ဝယ္ယူခဲ့မႈမွာ မိမိ၏အာရံုသိအရ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆြန္းက ေနာင္အခါတြင္ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည္။

ယေန႔တြင္ကား အလီဘာဘာ၏ ေစ်းကြက္တန္ဖိုးမွာ ကန္ေဒၚလာ ၂၇၀ ဘီလီယံခန္႔ တန္ေၾကးရွိေနျပီ ျဖစ္ေလသည္။

ဤသည္ကား ဂ်ပန္မွ တံငါသည္တစ္ဦး၏ သား၊ ငယ္ငယ္က ေက်ာက္တံုးျဖင့္ ဝိုင္းေပါက္ေလွာင္ေျပာင္ခံရသူ၊ ပန္းသီးေသတၱာေပၚမွ အရူးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။

 

- ဂ်ပန္ကုမၸဏီ SoftBank ကို တည္ေထာင္သူ ဘီလ်ံနာ မဆယို႔ရွိ ဆြန္း

-Bloomberg မွ ေဖာ္ျပေသာအခ်က္အလက္မ်ားအရ ဆြန္း၏ ၾကြယ္ဝမႈမွာ ေဒၚလာ ၁၄ ဒသမ ၁ ဘီလီယံရွိသည္။

- ဆြန္းကို ကိုရီးယားလူမ်ဳိး မိဘမ်ားမွ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ က်ဴရွဴးကၽြန္းတြင္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၌ ေမြးဖြားသည္။

- ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ၁၆ ႏွစ္သားအရြယ္သု႔ိ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ဆြန္းသည္ သူ၏ စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္အေျခစိုက္ မက္ေဒၚနယ္ကို တည္ေထာင္သူ Den Fujita ႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ Fujita က ဆြန္းအား အေမရိကသို႔ သြားေရာက္ပညာသင္ရန္ အားေပးခဲ့သည္။

- ဆြန္းသည္ ဘာကေလရွိ ကယ္လီဖိုးနီးယားတကၠသိုလ္တြင္ ကြန္ျပဴတာသိပၸံႏွင့္ စီးပြားေရးပညာမ်ား ဆည္းပူးခဲ့သည္။

- တိုက်ဳိအေျခစိုက္ ကုမၸဏီရံုးခ်ဳပ္ေရွ႕တြင္ SoftBank Group Corp အမွတ္တံဆိပ္ကို ၾကည့္ရႈေနသူတစ္ဦး

-ဆြန္း၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေရး မဟာဗ်ဴဟာမ်ားမွာ သမားရိုးက်မဟုတ္ေၾကာင္း Silicon Valley က သံုးသပ္ၾကသည္။

- ဆိုလာစြမ္းအင္ စီမံကိန္းတစ္ခုအတြက္ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လအတြင္း နယူးေယာက္ျမိဳ႕တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးအျပီး၌ ေဆာ္ဒီအာေရးဘီးယားမင္းသား မိုဟာမက္ ဘင္ ဆယ္လ္မန္ႏွင့္ မဆယို႔ရွိ ဆြန္းတို႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနပံု

- ကုမၸဏီအမႈေဆာင္တို႔အား လစာေကာင္းေကာင္းေပးထားသူ ဆြန္း -ဆြန္းသည္ တုိက်ဳိျမိဳ႕တြင္ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္သည့္ စံအိမ္ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။

- ကမၻာေက်ာ္ ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားတြင္လည္း ဆြန္းက ေဒၚလာ ၁၁၇ ဒသမ ၅ သန္းတန္ စံအိမ္တစ္လံုး ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ အဆုိပါ စံအိမ္သည္ စတုရန္းေပ ၉၀၀၀ က်ယ္ဝန္းျပီး စတုရန္းေပ ၁၁၁၇ ရွိသည္ ေရကူးကန္ေဘးအိမ္၊ သီးသန္႔ေဆာက္လုပ္ထားေသာ စာၾကည့္တုိက္၊ တင္းနစ္ကြင္းႏွင့္ ပန္းဥယ်ာဥ္မ်ား ပါဝင္သည္။

- ဆြန္းသည္ မဆမိ အိုႏို႔ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ျပီး ရင္ေသြး ၂ ဦး ထြန္းကားသည္။ သူ၏ မိသားစုဘဝကို လူသိရွင္ၾကား ခ်ျပေလ့မရွိ။

- ဆြန္း၏ ညီျဖစ္သူ တိုင္ဇို႔ ဆြန္းသည္လည္း ဘီလ်ံနာတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

- ဆြန္းသည္ ကမၻာေက်ာ္သူေဌးၾကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ဘီလ္ဂိတ္၊ လာရီ အယ္လစ္ဆင္၊ ရူးပတ္ မားေဒါ့၊ တဒရွိ ယႏိုင္းတို႔ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးခင္မင္မႈမ်ားရွိသည္။

- ဆြန္းသည္ ေဒၚနယ္ထရမ့္ သမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံရျပီး တစ္လအၾကာတြင္ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ရွိ ထရမ့္တာဝါတြင္ ေဒၚနယ္ထရမ့္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည့္အျပင္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုမႈမ်ားလည္း ရွိသည္။ ပံုတြင္ ေတြ႔ရသည္မွာ ဝစၥကြန္ဆင္ရွိ Foxconn အေဆာက္အအံုတြင္ မဆယု႔ိရွိ ဆြန္း စကားေျပာေနသည္ကို ေဒၚနယ္ထရမ့္က နားေထာင္ေနပံု ျဖစ္သည္။

မိတ္ေဆြသည္ အိမ္ၿခံေျမအက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္း (သို႔) ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္ပါက iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ့ကြန္း) မွ သင္၏အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္း အထူးတလည္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေစရန္အတြက္ ကူညီပံ့ပိုးေပးႏိုင္ပါသည္ ။ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ့ကြန္း) ဝဘ္ဆိုက္ႏွင့္ လက္တြဲ၍ အိမ္ၿခံေျမလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္းလုံးတြင္ေအာင္ျမင္ေနေသာ အက်ိဳးေဆာင္ စုစုေပါင္း (၂၃၀၀) ေက်ာ္ ႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း စုစုေပါင္း (၇၀၀) ေက်ာ္ရွိပါသည္ ။ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ့ကြန္း) ဝဘ္ဆိုက္ကို တစ္လလွ်င္ ျပည္တြင္းျပည္ပ မွ လူဦးေရ (၃.၈) သန္းေက်ာ္ ဝင္ေရာက္အသုံးျပဳေနၿပီး ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ နံပါတ္(၁) လူသုံးအမ်ားဆုံး အိမ္ၿခံေျမေရာင္းဝယ္ငွားဝဘ္ဆိုက္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ရန္ကုန္ ၊ မႏၲေလး၊ ေငြေဆာင္၊ ေခ်ာင္းသာ၊ ေတာင္ႀကီး၊ ကေလာ၊ ျပင္ဦးလြင္၊ စစ္ေတြ၊ ျမဝတီ အစရွိေသာ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ရွိသည့္ အိမ္ၿခံေျမစီမံကိန္းမ်ားအျပင္ ထိုင္း၊ စင္ကာပူ၊ မေလးရွား အစရွိေသာ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ အိမ္ၿခံေျမစီမံကိန္းမ်ားကိုလည္း ေရာင္းခ်ေပးေနပါသည္။ သင္၏ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္း (သို႔မဟုတ္) ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ေစရန္အတြက္ iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ့ကြန္း) ႏွင့္ အခုပင္လွ်င္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းစုံစမ္းႏိုင္ပါသည္ ။ (Hot Line ဖုန္း : 09-252605671 ~ 5 )

အိမ္ၿခံေျမ ကိစၥအဝဝႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဥပေဒအႀကံေပးပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လိုပါက iMyanmarHouse.com (အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ့ကြန္း) ၏ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားျဖစ္ေသာ 09-966901767, 09-268022352 သို႔ ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါသည္။ အေသးစိတ္ၾကည့္ရန္ ဤေနရာကို ႏွိပ္ပါ။

ေရာင္းရန္အိမ္ၿခံေျမမ်ားကို သင္စိတ္တိုင္းက် ရွာေဖြရန္အတြက္ ဤေနရာကို ႏွိပ္ပါ။

ငွားရန္အိမ္ၿခံေျမမ်ားကို သင္စိတ္တိုင္းက် ရွာေဖြရန္အတြက္ ဤေနရာကို ႏွိပ္ပါ။

(iMyanmarHouse.com Team မွ ေရးသား ေဖာ္ျပသည္။)

Credit: iMyanmarHouse.com

Ref: Masayoshi Son: The CEO who lost $70bn in a day before conquering the world (hottopics)