Local Property News | Posted by Zarni Kyaw
စာဖြဲ႔ခဲ့ၾကသည္။“ေလတိုက္တိုင္း ေၾကြတဲ့သစ္ရြက္ ေဟာင္းမ်ားလို”ဆိုသည့္ သီခ်င္းစာသားေၾကာင့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သစ္ရြက္အမႈိက္တို႔ျဖင့္ ျမင္မေကာင္းရႈ မေကာင္း ျမင္ကြင္းကိုမ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္သြားမွာေတာ့ အစိုး မိသား။ ေတးေရးသူ၏ သဘာ၀ေလာကအေပၚျမင္သည့္ အျမင္ က ဓမၼတရားႏွင့္အလွတရား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အမႈိက္ဟုမျမင္ ဘဲ သဘာ၀တရားတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ျဖစ္စဥ္ဟု ျမင္ ရပါလိမ့္မည္။ ထိုျဖစ္စဥ္သည္ လူသားတို႔အားလည္းေကာင္း၊ ၎တို႔ကို ၎တို႔ အဘယ္မွ် ေက်းဇူးျပဳသည္ကိုရွာေဖြရပါလိမ့္ မည္။
သီခ်င္းကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုဖို႔ ခံစားဖို႔ သ႐ုပ္ခြဲဖို႔မဟုတ္ ပါ။ သဘာ၀တရားက ေျခြျဖဳတ္လိုက္သည့္ သစ္ရြက္ေဟာင္း မ်ားသည္ သဘာ၀နည္းျဖင့္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ေျမေဆြးျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ ထိုေျမေဆြးသည္ပင္ ေျမဆီၾသဇာ ျဖစ္၍ ထိုသစ္ပင္ကို ျပန္၍ေကာင္းက်ိဳးျပဳပါလိမ့္မည္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးတို႔၏ကတၱရာလမ္း ႏွင့္ ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚမွာ ေၾကြက်၍သာ အမႈိက္ျဖစ္ရေတာ့ သည္။ အမႈိက္ေတာ့ အမႈိက္ပါပဲ သိုေသာ္လည္း ခြဲျခားေျပာရ မည့္ အမႈိက္မ်ားသာ။
လူသည္ အလွတရားတို႔ကို မက္ေမာ၏။ ရွာေဖြၾက ၏။ ထိုအလွတရားတို႔အေပၚတြင္ ႏွစ္သက္ခံစားမႈထားၾကသည္။ လူသည္သာ အလွတရားတို႔ကို ခံစားတတ္သူဟု ျမင္ ပါသည္။ သို႔ပါေသာ္လည္း ထိုလူတို႔သည္ပင္ အလွတရားတို႔ ကို အဖ်က္ႏိုင္ဆုံးပုဂ္ၢိဳလ္တို႔ ျဖစ္ေနျပန္သည္က အ႔ံၾသဖြယ္ မေကာင္းပါေလာ။
မနက္ေစာေစာျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ျမင္ကြင္းက ေျပာ စရာတို႔ တန္းစီေနေတာ့သည္။ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းတြင္ ထမင္းေပါင္းေရာင္းေသာဆိုင္က အေဒၚႀကီးသည္ စီးကရက္ ဘူးခြံအေဟာင္းမ်ားႏွင့္ အျခားအမႈိက္ေဟာင္းမ်ားကို လမ္းေပၚ မွေရတို႔ စီးဆင္းႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားေသာ ေရႏုတ္ေျမာင္းေပါက္၀တြင္ စြန္႔ပစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရသည္။ ထို႔အတူ စာခ်ဳပ္ စာတမ္း ေရာင္းခ်ၾကသည့္ ဆိုင္မ်ားကလည္း မလိုအပ္ေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ စကၠဴပုံးဆုတ္တို႔ကို ေရေျမာင္းေပါက္၀တြင္ ပင္ပစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ထိုျမင္ကြင္းကို မိမိႏွင့္မသက္ဆိုင္ဟု သက္မွတ္ၿပီး ေနလိုကေနႏိုင္ပါသည္။ မိမိအေနႏွင့္ ဆို ေရးရွိသည္ဟု ခံယူသျဖင့္ မိမိလုပ္ႏိုင္သည့္ စာေရးျခင္းအတတ္ ျဖင့္သာ ေျပာႏိုင္အသိေပးႏိုင္ပါသည္။ က်န္တာကိုေတာ့ျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ အခြင့္အာဏာရွိသူတို႔ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ပါ လိမ့္မည္။ ေျဖရွင္းၾကပါလိမ့္မည္။
လမ္းထိပ္တိုင္းတြင္ အနည္းဆုံးအမႈိက္ပုံးႏွစ္ပုံး ေလာက္ေတာ့ျဖင့္ စည္ပင္က ထားထားေပးသည္။ ထိုသို႔လုပ္ထားေပးပါလ်က္ ထိုအမႈိက္ပုံးရွိရာသို႔ အမႈိက္သြားေရာက္ စြန္႔ပစ္ဖို႔ကို ၀န္ေလးေနၾကသည့္ အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးတို႔ မ်ားစြာရွိေနသည္ကို ေတြ႔ေနရသည္။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမွာေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသျဖင့္ အတတ္ပညာႏွင့္ အသိပညာတို႔မခ်ဳိ႕တဲ့ဟု ယူဆပါသည္။ အမႈိက္ ပုံးရွိရာသို႔သြားၿပီး မစြန္႔ႏိုင္ေသးပါလွ်င္လည္း အိတ္တစ္လုံးလုံးျဖင့္ ထည့္ထားၿပီး ဆိုင္သိမ္းၿပီးသည့္အခါမွ သြားေရာက္ စြန္႔ပစ္လို႔လည္း ရပါသည္။ ယခုေတာ့ နည္းနည္းေလးမို႔ေျမာင္း ထဲ စြန္႔ပစ္သည္။ ထိုနည္းနည္းသည္ပင္ ကာလၾကာရွည္လာေသာ အခါ စြန္႔ပစ္အမႈိက္တို႔ေၾကာင့္ေရႏုတ္ေျမာင္းတို႔ ပိတ္ဆို႔ကုန္ သည္။
ထိုျမင္ကြင္းသည္ မိမိေနထိုင္ရာ၀န္းက်င္ရွိ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေသာ ျမင္ကြင္းေလးမွ်သာျဖစ္သည္။ အလွတရားတို႔ ကို ခုံမင္ႏွစ္သက္လွပါသည္ဆိုေသာ လူသားတို႔၏စိတ္သည္ ေနရာတိုင္းေတာ့ျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ဟုျမင္သည္။ သဘာ၀ေတာေတာင္ လွ်ိဳေျမာင္စိမ့္စမ္းတို႔ လွခ်င္တိုင္းလွေနစမ္းပါေစ ေလာဘႏွင့္ ယွဥ္လာလွ်င္ ထိုအလွတရား တို႔ကိုဖ်က္၀ံ့သည္က လူသားသာလွ်င္ျဖစ္ပါသည္။ ေလာဘႏွင့္စပ္ယွဥ္လာသည့္အခါေတာတို႔ ကို ေတာဟု မျမင္ႏိုင္ၾကေတာ့ လူ႔အသုံးအေဆာင္တို႔ဖန္တီးႏိုင္ရာ အျခားအေတြးတို႔ႏွင့္ ေငြေၾကးတို႔ကို ျမင္ေယာင္လာေသာ အခါ သစ္ေတာတို႔ ပ်က္ပ်က္ျပဳန္းရေတာ့သည္။ သဘာ၀တရားတို႔ႏွင့္ လွေသာေတာင္တို႔ကိုလည္း ေလာဘႏွင့္ယွဥ္ျပန္ လွ်င္ ေျမလွန္ပစ္၀ံ့သည္က လူသားပင္ျဖစ္သည္။
ကမၻာေျမလွပေစခ်င္သည္ဟု အသံကုန္ဟစ္ေနေသာ လူသားသည္ပင္ ကမၻာေျမ၏အလွတို႔ကို ပ်က္သုဥ္းေစသည့္အျပင္ အက်ည္းတန္မႈတို႔ကိုပင္ ျဖစ္ေစသည္။သစ္ပင္ကေၾကြ သည့္ သစ္ရြက္အမႈိက္သည္ သစ္ပင္အတြက္ေတာ့ျဖင့္္ တစ္ဖန္ ခြန္အားျဖစ္ရာ ေျမဆီလႊာျဖစ္လာသည္။ ကမၻာေျမအလွအပႏွင့္ ကမၻာေျမႀကီး အဓြန္႔တည္ၾကာရွည္ေစဖို႔ လိုလားေသာလူသား ပင္ ကမၻာေျမကို အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ဖ်က္ဆီးေနၾကသည္ကို သိျမင္ဖို႔ေကာင္းသည္။ လူ႔အသုံးအေဆာင္တို႔သည္ ကမၻာေျမကပင္ရသည္။ ကမၻာေျမရွိလူတို႔ တပ္မက္ရာတို႔ကို ဤကမၻာေျမမွပင္ ထုတ္ယူသုံးစြဲေနၾကသည္။ သဘာ၀တရားတို႔ ေျပာင္းလဲ သြားေလာက္ေအာင္ပင္ လူတို႔သည္စစ္လက္နက္မ်ား စမ္းသပ္ ျခင္း၊ ေဖာက္ခြဲျခင္း၊ သယံဇာတတို႔ကို လြန္မင္းစြာ ထုတ္ယူသုံးစြဲျခင္း၊ ျမစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ဟန္႔တားျခင္း၊ ပုံမွန္ျဖစ္တည္မႈ အစဥ္သည္ပ်က္သုဥ္းလာေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကမၻာေျမက လူႏွင့္အျခားသက္ရွိတို႔ကို တစ္ဖန္ျပန္၍ ႏွိပ္စက္ကလူ လုပ္ပါေတာ့သည္။
လူတို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ထိေတြ႔ရေသာ ကမၻာေျမ၏ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ လူတို႔၏ပေယာဂေၾကာင့္ပင္ အမႈိက္သရိုက္ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္ ညစ္ေထးလို႔ အက်ည္းတန္လာ ေနပါၿပီ။ ပင္လယ္ကမ္းေျခ အပန္းေျဖရာတို႔တြင္လည္း လူတို႔ ၏ စြန္႔ပစ္အမႈိက္တို႔ေၾကာင့္ပင္ အလွတရားတို႔ ပ်က္သုဥ္းလာ ေနပါၿပီ။ ထူးျမတ္ေစတီတို႔သို႔ လာၾကေသာ ဘုရားဖူးတို႔၏စြန္႔ပစ္ အမႈိက္မ်ားေၾကာင့္လည္း သဘာ၀ အလွတရားတို႔ပ်က္သည္။ ရာသီအလိုက္သာစည္ကားေသာ ေနရာတို႔သည္ပင္ လူတို႔၏စြန္႔ပစ္အမႈိက္မ်ားေၾကာင့္ အထူးတလည္ကို ေျပာလာေနၾကရၿပီ ျဖစ္သည္။
အျမဲတမ္း လူတို႔ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ရွာေဖြစားေသာက္ရာ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ လူဦးေရသည္ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ပိုမို မ်ားျပားလာရာ စည္းကမ္းရွိႏိုင္လြန္းမွ ေတာ္ကာက်ေပမည္။ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမ်ား သာယာလွပေစဖို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခြင္အမႈိက္ကင္းစင္ဖို႔ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတြင္ ပညာတတ္ျခင္း မတတ္ျခင္းထက္ အသိစိတ္ဓာတ္ေကာင္းတို႔ ရွိသင့္လွပါသည္။
မိုးပ်ံေနေအာင္ေကာင္းလွေသာ အေဆာက္အအုံတို႔ မည္မွ်ပင္မ်ားျပားစြာ တည္ေဆာက္ေပၚေပါက္ လာေစကာမူ စည္းကမ္းမဲ့ေသာ စိတ္ဓာတ္တို႔ရွိေနသမွ် ေနရာတိုင္းတြင္ အလွတို႔ယုတ္ ေလ်ာ့ေနဦးမည္။ ပ်က္သုဥ္းေနဦးမည္ျဖစ္သည္။
မိမိတို႔ေနထိုင္ရာအရပ္ေဒသကိုမွ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္စီကိုယ္စီက အလွတို႔ဆင္ျမန္ေပးလိုစိတ္ မရွိပါလွ်င္ ဘယ္ဘုရားသခင္ကမွလိုရာျပည့္ေစလို႔ လုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။မိမိ ကိုယ္ကိုယ္မိမိ ျပင္ဆင္ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ကမၻာေျမ၏အလွ ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းမည္ပါသည္။ မိမိရပ္ကြက၊္ မိမိၿမိဳ့ရြာ၊ မိမိ ႏုိင္ငံ၏အလွတရားတို႔ကို ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ကမၻာေျမ ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ျမင္ပါ၏။ ဒီသေဘာတရားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြအေနႏွင့္ လက္ကိုင္ထားၾကမည္ ဆိုပါလွ်င္ မိမိႏွင့္မိမိတို႔ေနထိုင္ရာ ကမ္ၻာေျမသည္ အလွတရားတို႔ ေရရွည္ရွင္သန္ေနပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနရာတိုင္းသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ ဗဟိုထား၍ စတင္ရသျဖင့္ မိမိကသာ အခရာမို႔ မိမိ၀န္းက်င္ႏွင့္ ကမၻာေျမလွေစဖို႔စိုပါလွ်င္ မိမိကေန စတင္လိုက္ပါ။
ဦးေအာင္ခင္ ( iMyanmarHouse.com အိုင္ျမန္မာေဟာက္စ္ေဒါ႔ကြန္း) မွ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။ Credit: iMyanmarHouse.com
