ဒီေန႔ရာသီဥတုကေတာ့နည္းနည္းပူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လာမယ္ဆိုလို႔ ေမွ်ာ္ေန တုန္းမွာပဲ “ဆရာအျပင္မွာ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္။ ဆရာနဲ႔ခ်ိန္းထားၿပီးသားပဲလို႔ ေျပာတယ္ လႊတ္လိုက္ ရမလားဆရာ” အဲဒီလိုကၽြန္ေတာ့္စာေရးမက ေျပာလိုက္ ေတာ့
““ေအး.. ေအး.. ေျပာထားၿပီးသားပါ”လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
ေနာက္စက္ၠန္႔ ၂၀ ေလာက္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ့္စားပြဲနားေရာက္လာတယ္။
“ကဲ သူငယ္ခ်င္းထိုင္ပါ”
“ဒါနဲ႔ ျပန္ေရာက္တာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားၿပီလဲ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက..သူျပန္ေရာက္ေနတာႏွစ္ပတ္ရွိသြားပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ဒီမွာ ရာသီဥတုက နည္းနည္းပူေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
““ ကဲပါ မိတ္ေဆြႀကီးရယ္ ရာသီဥတုပူတာအသာထားလို႔ မိတ္ ေဆြႀကီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဘာကိစ္ၥေျပာခ်င္လဲ”” လို႔
ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့
မိတ္ေဆြႀကီး ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က ““ကိုၾကည္စိုးေရ ခင္ဗ်ားဆီလာ တာ ဘာကိစ္ၥနဲ႔လာရမွာတုန္း အိမ္ၿခံေျမ ကိစ္ၥေဆြးေႏြးစရာရွိလို႔ လာတာေပါ့ဗ်ာ”” ဟု အဲဒီလိုျပန္ေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ““ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ အိမ္ျခံေျမကိစ္ၥမွန္းသိၿပီးသားပါ။ ခင္ဗ်ားစေျပာလို႔ရေအာင္ စကားခံတာပါ”” အဲဒီလိုေျပာေတာ့ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က-
““ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္ထားတဲ့ အေၾကာင္းပါပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ဒီတစ္ခါ ၀ယ္ျဖစ္ေအာင္၀ယ္ပါတဲ့ ၀ယ္ရင္လည္း ခင္ဗ်ားနဲ႔၀ယ္ပါတဲ့ ေျမ၀ယ္မွာေလ””
““ဟုတ္ပါၿပီ ေျမ၀ယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ ေျမ၀ယ္တာမ်ားအဆန္း လုပ္လို႔ဗ်ာ ခင္ဗ်ားထြက္သြားတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ”” ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ရွိၿပီထင္တယ္””
ကိုတင္ ေမာင္ျမင့္က ““မကပါဘူးဗ်ာ..၂၅ ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္ ပါၿပီ”” ““ဟုတ္လား ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ားေျမ၀ယ္မယ္ဆိုေတာ့ ဟုိႏိုင္ငံ သား၊ ခင္ဗ်ားတို႔သြားေနတဲ့ ႏိုင္ငံသားခံယူလိုက္ၿပီလား”” လို႔ အဲဒီ လိုကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္ေတာ့
““ကိုၾကည္စိုးေရ ကၽြန္ေတာ္ဒီေလာက္မအပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ဟိုမွာ ခင္ဗ်ားတို႔အေခၚ ဏၽြ ေပါ့ဗ်ာ။ ြမနနည ဃေမိ နဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ေနပါတယ္။ ဒီေန႔ထိ ႏိုင္ငံသားမခံယူပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လင္ မယား ရဲရဲတင္းတင္းျပန္လာမယ္၊ ဒီမွာေျမ၀ယ္မယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးလို႔ လာခဲ့ၾကတာပါ””
““ကဲ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားေျမ၀ယ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကကူညီဖို႔ အဆင္ သင့္ပါပဲ။ ဘယ္လိုေနရာမွာ လိုခ်င္လဲသာ အရင္ေျပာပါဗ်ာ။ အခုေလာ ေလာဆယ္ ေဟာ့ေနတဲ့ေနရာေတြႀကိဳက္လား၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနရမယ့္ (ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္) ေနရာမ်ဳိးႀကိဳက္လားလို႔သာ ေမး တာပါ။ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က ကၽြန္ေတာ္ေမးတာကို စိတ္မ၀င္စားဘူး ဗ်။ မဟုတ္ေသးဘူး ကိုၾကည္စိုးရဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ေသခ်ာမွာ လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟိုမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စုေဆာင္းလာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာခိုင္ခိုင္ မာမာ ေနလို႔ရမယ့္ ဘုိးဘြားပိုင္ေျမပဲလိုခ်င္တယ္””
““ဗ်ာဘိုးဘြားပိုင္ေျမပဲ လိုခ်င္တယ္ေျပာရေအာင္ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ ဇနီးက ေျမေတြအေၾကာင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ား တီးေခါက္မိလို႔ပါလား”” ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က ၿပံဳးေနသည္။
““ေျမေတြအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမနားလည္တာ၊ မနားလည္တာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚ အႏုိင္က်င့္တာ ေတာ့ အခုအသက္အရြယ္အထိ ေသခ်ာေနတုန္းပါပဲရွင္။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြပဲ ၀ယ္ရမယ္လို႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္ကိုၾကည္စိုးေရ”” သူအဲ့လိုလည္း ေျပာလုိက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ““ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ လြယ္တာကို ခက္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေလဗ်ာ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုတာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲမသိဘူးဗ်ာ။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမ ဆိုတာ သီးျခားေမြးထုတ္ထားတာ မရွိဘူးဗ်””
““ဟင္”” ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ကဟင္ဆိုၿပီးေတာ့ ““ဒီလိုဆိုရင္ ဘိုး ဘြားပိုင္ခင္ဗ်ား ရွာမေပးႏိုင္ဘူးလား””
““ကၽြန္ေတာ္ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမကို ရွာမေပးႏိုင္ဘူးလို႔ မေျပာပါဘူး ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ”” လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ျပန္ေျဖပါတယ္။
““ရွာမေပးႏိုင္ရင္လည္း ၿပီးေရာေပါ့ဗ်ာ”” ဟု ကုိတင္ေမာင္ျမင့္ က ျပန္ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က “ၿပီးေတာ့ၿပီးပါတယ္” ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ ေရ ..ခင္ဗ်ားဘိုးဘြားပိုင္ေျမကို မရမကလိုက္ရွာရင္ နံပါတ္ (၁) ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တဲ့ ေနရာေကာင္းမရႏိုင္ဘူး။ နံပါတ္(၂) ဘိုးဘြား ပိုင္ေျမဆိုတာႀကီးကိုက လက္ရွိကၽြန္ေတာ္တို႔ .. အင္း ..ကေလးစကားန႔ဲ ေျပာ ရရင္လက္ရွိ ၽြကည ေနတ့ဲ ဥပေဒမွာ အဓိကမက်ေတာ့ဘူး။ ဇာတ္ ေကာင္တစ္ေကာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမအေၾကာင္း ကို ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ခင္ဗ်ားကို နဲနဲေျပာမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ဥပေဒသမားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ဒါေပမဲ့ ဒီလုပ္ငန္းကို ႏွစ္ ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လာၿပီဆိုေတာ့ အထိုက္အေလ်ာက္ေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားသိေအာင္ အလြယ္ေျပာရရင္ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆို တာ ၁၈၅၃ခုႏွစ္တုန္းက အဂၤလိပ္အစိုးရက ေျမကြက္ေတြ႐ိုက္တယ္။ တတ္ႏိုင္တဲ့ ပုဂ္ၢလိက လူပုဂ္ၢိဳလ္ေတြကို ေျမကြက္ေတြ ေရာင္းခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိေရာင္းစားစဥ္တုနး္က ၀ယ္ခဲ့တဲ့ေျမေတြကို ဘိုးဘြားပိုင္ေျမလို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီအေခၚအေ၀ၚႀကီးကလည္း အဲဒီအမ်ဳိးအစားကလည္း သူ႔ေခတ္နဲ႔သူ႔အခါမွာ အင္မတန္အဆင့္တန္းျမင့္တဲ့ သေဘာျဖစ္ ေနေတာ့ လူတိုင္းက ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြကို ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
ေနာက္တစ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႔ေပ့ါဗ်ာ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေက်းရြာေျမမ်ား အက္ဥပေဒဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီအက္ဥပေဒထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အဘိုးအဘြား၊ အဆင့္ ဆင့္ လက္ထက္ကေနၿပီးေတာ့ ဓားမဦးခ်လို႔ ေခၚတာေပါ့ဗ်ာ။ အဘိုး အဘြားရဲ႕ အေမြဆက္ခံရရွိထားတဲ့ ေျမေတြကိုလည္း ဘိုးဘြားပိုင္ေျမလို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုႀကိဳက္ၾကတာ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလုိ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ ေျမေတြဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေျမငွားရမ္းခေပးစရာမလိုဘူး ဒါေပမဲ့ ၿမိဳ႕ေျမစာရင္းႀကီးၾကပ္ေကာက္ခံတဲ့အဖြဲ႕ကိုေတာ့ ေျမခြန္ေပးၾကရတယ္။ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါကစၿပီး ခင္ဗ်ားတို႕ျမန္မာျပည္မွာ အၾကာႀကီးေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ထိေတာ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုတာ စူပါစတားေပါ့ဗ်ာ။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမ၊ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမ ဒီေန႔အထိေတာ့ နည္းနည္းေလး အသံေလးရွိေသးတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိ ဥပေဒေတြအရ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ့မယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ ေတာ္သိေနတဲ့အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ကို မေျပာရင္ အလြဲေတြေရာက္ကုန္မွာစိုးတယ္။ သိသေလာက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္က ခုႏွစ္ႏွင့္ေျပာရင္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ (ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံဆိုတာ လည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒႏွင့္အညီေနရပါတယ္) အဲဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒထဲမွာ အပိုဒ္- ၁၈ (က) ေျမေပၚ ေျမေအာက္၊ ေရေပၚ ေရေအာက္၊ ေလထုအတြင္း သယံဇာတပစ္ၥည္းအားလံုးႏွင့္ ေျမယာ အားလံုးတို႔၏ ပင္ရင္းပိုင္ရွင္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ကတည္းက ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒမွာ ေျမအားလံုးကို ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္လို႔ပါရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ သိပ္မၾကာေသးခင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအပိုဒ္ ၃၇ (က) မွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ရွိေျမအားလံုး၊ ေျမေပၚေျမေအာက္၊ ေရေပၚေရေအာက္၊ ေလထုအတြင္း သယံဇာတ ပစ္ၥည္းအားလံုးႏွင့္ ေျမယာအားလံုးတို႔၏ ပင္ရင္းပိုင္ရွင္ျဖစ္သည္ဟု ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွစ္အုပ္မွာဆက္ၿပီးေတာ့ ခိုင္ခိုင္မာမာ ျပ႒ာန္း လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ေျမအားလံုးရဲ႕ ပင္ရင္းပိုင္ရွင္ႏိုင္ငံ ေတာ္ပိုင္ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိ လာရတယ္။
ကဲ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ အဲဒီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒစာအုပ္ႏွစ္ အုပ္စလံုးမွာ ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ ႁခြင္းခ်က္ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမမ်ားႏွင့္မသက္ဆိုင္ပါလို႔လည္း မပါဘူးဗ်ာ။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမႏွင့္ ရွိရွိသမွ်ေျမေတြအားလံုး ႏိုင္ငံပိုင္ေျမလို႔ သတ္မွတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေျမကိစ္ၥေျပာရတာေတာ္ေတာ္ရွင္းသြားပါၿပီဗ်ာ။ ေျမအားလံုးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ေျမ ပဲေပါ့””
““ေနပါအုန္း ကိုၾကည္စိုးရဲ႕ ဒီလုိဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ေနေနၾကတဲ့လူေတြရဲ႕ ေျမေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာလူေတြ မပိုင္ၾကေတာ့ဘူးလား””
““ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုမေျပာပါဘူး ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ရယ္ ကၽြန္ ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဥပေဒအရ ေျမထု၊ ေလထု အားလံုးက ႏိုင္ငံ ေတာ္ပိုင္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က လက္မခံလို႔မရဘူး။ လက္ခံ လိုက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေျပာသလို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာရွိရွိသမွ် ေသာေျမအားလံုး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ခင္ဗ်ားတို႔ အပါအ၀င္ပိုင္ဆိုင္ၾကတဲ့ ေျမေတြဟာ အဲ..ေနထိုင္ခြင့္ကို ပိုင္ဆိုင္တာေလဗ်ာ။ အဲဒီေျမရဲ႕ ““ေနထိုင္ခြင့္၊ အသံုးျပဳခြင့္”” ကို ပိုင္ဆိုင္တယ္။ အဲ့ဒါကို ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕မွာသိၿပီးသား ဂရန္ဆိုတာနဲ႔ ဆက္လက္သတ္မွတ္တယ္။ ဂရန္ဆိုတာ ျမန္မာလို ေျမငွားစာခ်ဳပ္ေလဗ်ာ။ အဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႏိုင္ငံေတာ္က သူပိုင္တဲ့ေျမကို ခင္ဗ်ားတို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနလို႔ရေအာင္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနထိုင္သံုးစြဲခြင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေပးထားတာပဲဗ်။
အဲဒီလို ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ားေနထုိင္သံုးစြဲခြင့္ေတြကို ေရာင္းလို႔ရတယ္။ ေပါင္လို႔ရတယ္။ ငွားလို႔ရတယ္။ လဲ လို႔ရတယ္ဗ်ာ။ စီးပြားေရးလုပ္လို႔ရတယ္။ ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ လို႔ရတာပဲ။ ဒီေတာ့ ေျမကိုပိုင္ဆိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကိုသာလူေန အိမ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စက္႐ံုလုပ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီေျမကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေနခြင့္ရွိတယ္။ သံုးစြဲပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ အေမြေပးလို႔ရတယ္။ ကိုယ္ ႀကိဳက္တာကိုယ္လုပ္လို႔ ရတယ္။ အဲဒါ ပိုင္တာပဲေပါ့။ သူ႔အရပ္နဲ႔သူဆိုေတာ့ အဲဒါပါ၀ါျမင့္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေနခဲ့တဲ့ အေမရိကကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရာက္ဖူးပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႏွစ္ရွည္ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားလို ြမနနည ဃေမိ နဲ႔ေနခဲ့ဖူးတာပါ။ အဲဒီမွာေရာ အပိုင္ရွိတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားၾကားဖူးလား။ ခင္ဗ်ားပိုင္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ခင္ဗ်ားေရာ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာသိတဲ့ ဏမသစနမအငန် ႊေထ ဆိုတာမေပးလို႔ မရဘူးေလ။ ႕ွဗရဲ႕ ဥပေဒကၽြန္ေတာ္အပိုင္မသိဘူးေနာ္။ ဏမသစနမအငန် ႊေထ ေပးေနရတယ္ဆိုကလည္းက သူတို႔ႏိုင္ငံကပိုင္ေနလို႔ ေပးေနရတာမ်ိဳးပဲေလ။ အဲဒါေတြ ေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔ေလ။ ခင္ဗ်ားေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္ လွ်င္ လူေနထိုင္ခြင့္ရၿပီး သားေျမေတြသာ ၀ယ္လိုက္ရင္ၿပီးတဲ့ဥစ္ၥာ။ ကၽြန္ ေတာ္လည္း အဲဒီလိုေျပာလိုက္ရာ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က-
““ကိုၾကည္စိုး ရွင္းေနတာကို ႐ႈပ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ လူေနထိုင္ခြင့္ဆို တာ ပါလာျပန္ၿပီ လူေနထိုင္ခြင့္ဆိုတာဘာလဲ””
““မွန္တယ္ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ လူေနထိုင္ခြင့္ဆိုတာ လယ္ယာ ေျမမဟုတ္ဘူး။ တျခားဟာေပါ့ဗ်ာ။ ပလပ္ေျမ တို႔ တျခားေျမအမ်ဳိးအစား ေတြ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ လူေနေျမ လို႔ေခၚတာေပါ့ဗ်ာ။ လူေနေျမဆိုတာ ေျပာရရင္ အရွည္ႀကီး ခင္ဗ်ားေျပာရတာ သင္တန္းေပးေနရတာၾကေနတာပဲ””
““ကုိၾကည္စိုးေရ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆက္သာေျပာပါေတာ့”” ကၽြန္ ေတာ္က- ““ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ ခင္ဗ်ားတို႔သြားစဥ္ေလာက္တုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေျမာက္ဒဂံု၊ ေတာင္ဒဂံု၊ အေရွ႕ဒဂံု၊ အေရွ႕ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေတြ အိုး ေျမာက္မ်ားစြာေသာၿမိဳ႕ေတြ စၿပီးတည္ေနတယ္ေလ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေတြကလည္း အစကလူေနထိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ လယ္ယာေျမေတြေလဗ်ာ။ အဲဒါကို အဲဒီ ေခတ္အဲဒီအခါနဲ႔ ဥပေဒတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီဥပေဒက ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမႏိုင္ငံပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးအက္ဥပေဒပါ။ အဲဒီအက္ဥပေဒထဲက ပုဒ္မ တစ္ခုရွိတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီပုဒ္မက ခင္ဗ်ားၾကားဖူးတဲ့ လူတိုင္းသိတဲ့ (လန-၃၉) ေလဗ်ာ။ (လန-၃၉) ထဲက ႏိုင္ငံေတာ္ သမ္ၼတ(သို႔) သမ္ၼတ မွ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးေသာ အာဏာပိုင္သည္ မည္သည့္ေျမကိုမဆို ေျမအမ်ဳိးအစားေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ ဥပမာေလဗ်ာ- လယ္ ေျမတစ္ကြက္ကိုလည္း လူေနအိမ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ႏိုင္တဲ့ ပုဒ္မေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီပုဒ္မက လူပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ဦးကို တာ၀န္ေပးႏိုင္တဲ့ ပုဒ္မေနာ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာေျပာေနၾက ၃ႀ ဆိုတာ ပုဒ္မ-၃ခ အရ သတ္ မွတ္ထားတဲ့လယ္ယာေျမေတြကို အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေရွ႕ဒဂံု၊ ေျမာက္ဒဂံု၊ ေတာင္ဒဂံု၊ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္အစသျဖင့္ အသီးသီးကို နည္းလမ္းအတုိင္း အဆင့္ဆိုၿပီး ေတာ့ ေျမအမ်ိဳးအစားေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လယ္ယာေျမအားလံုးဟာလူေနေျမေတြ ျဖစ္သြား တယ္ေပ့ါဗ်ာ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာရင္ ၿမိဳ႕ေျမေတြျဖစ္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿမိဳ႕ေျမျဖစ္သြားရင္ၿပီးတာပဲ။ သူ႕ဟာသူ ပါမစ္ပဲေပးေပး၊ စလစ္ပဲေပးေပး၊ ဂရန္ပဲေပးေပး၊ ေပးခ်င္တာေပး အားလံုးဟာ လူေနေျမပဲ ပါမစ္တို႔ စလစ္တို႔ဆိုတာ ဥပေဒအရေတာ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာလွ်င္ ဂရန္ေလ်ာက္ လိုက္တာနဲ႔ လူေနေျမအျဖစ္ ပိုမို ခိုင္မာလာတယ္။ ျပန္ေျပာမယ္ဆိုရင္ လူေနေျမျဖစ္ရင္ ခင္ဗ်ားမွာပါမစ္ရွိရင္ရွိမယ္။ စလစ္ရွိရင္ရွိမယ္ အဲဒါေတြကို ဂရန္ျပန္ေျပာင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ အလြန္တရာခိုင္မာတဲ့လူ ေနေျမျဖစ္လာေရာဗ်ာ ဒီေတာ့ကာ ခင္ဗ်ားက ျမန္မာျပည္နဲ႔ စိမ္းေန လို႔ပါေျမ၀ယ္မယ္ဆုိရင္ ဂရန္ရွိရဲ႕လား။ ဂရန္ရွိရင္ လူေနေျမျဖစ္တာ ေသခ်ာတယ္ေလ။ ဒါၿပီးေရာေပါ့ဗ်ာ။ ဂရန္ျဖစ္တဲ့ေျမတစ္ခုကို ၀ယ္ လိုက္ရင္ ေသခ်ာၿပီေလ”” အဲ့ဒီလိုလည္း ေျပာရာ...
““ဟို ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက သိပ္စြဲလမ္းေနတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမမ်ား၊ တည့္တည့္မတ္မတ္ေတြ႔ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆရာဦးၾကည္စိုး”” လို႔ သူကေငါ့ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆရာဦးၾကည္စိုးလို႔ ေခၚလိုက္ပါတယ္။
““ဟား...ဟား ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ ေငါ့မေနနဲ႔ေနာ္။ ခင္ဗ်ား မိန္းမေျပာတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမလို႔ အေခၚခံရထားရတဲ့ေျမေတြ အမ်ား ႀကီးရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါက အဂၤလိပ္လက္ထက္က တိုက္ ႐ိုက္၀ယ္ထားတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ ေျမေတြရယ္၊ လယ္ယာေျမေတြကေန (လန-၃၉) အရ လူေန ေျမအျဖစ္ေျပာင္းထားတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြရယ္ ရွိပါေသးတယ္။ က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ သိသေလာက္ေတာ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီကိုသြားၿပီးေတာ့ ဂရန္ေလ်ာက္ကုန္ၾကပါၿပီ။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမက ဂရန္လာေလ်ာက္ရင္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴေပးတယ္။ လြယ္လြယ္ကူကူလဲရတယ္။ အေထာက္အထားေတြ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ေသခ်ာတယ္။ ခိုင္ မာတယ္။ အတိုင္းအတာေတြလည္း ေသခ်ာတယ္ ေျမပံုရာဇ၀င္ေတြလည္း မွန္ တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကို ဂရန္ထုတ္ေပးတဲ့အျပင္ ဂရန္ရွိဘုိးဘြားပိုင္ေျမလို႔ သတ္မွတ္ေပး လိုက္ပါတယ္။ ဂရန္ေျမေတာ့ ဂရန္ေျမေပါ့ဗ်ာ။ ဘိုးဘြား ပိုင္ေျမကေျပာင္းလာတဲ့ ဂရန္ေျမေပါ့””
““ကဲကုိတင္ေမာင့္ျမင့္ေရ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္ပါ ခင္ဗ်ာ။ လုိခ်င္တဲ့ေျမကုိရေအာင္ အကူအညီလဲေပးပါ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သြားစရာ ေလးရွိေနလု႔ိ ေနာက္ေန႔ ဒီအခ်ိန္ေရာက္ေအာင္သာခဲ့ပါဗ်ာ ...။
““ကိုၾကည္စိုး ဒီလိုဆိုရင္ ဂရန္ေျမမွာ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလည္းဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ဘူးဗ်ာ”” လို႔ သူကေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က
ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ ဂရန္ေတာ့ဂရန္ပဲ ဘိုးဘြားကေနေျပာင္းလာတဲ့ ဂရန္မို႔ အဲဒီေျမေတြကို ဂရန္ရွိဘိုးဘြားပိုင္ေျမလို႔ ေျပာတာ။ ဂရန္မေလ်ာက္ရေသးတဲ့ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမကိုလည္း ဘိုးဘြားပိုင္ေျမအျဖစ္နဲ႔အသာရွိေနတာ ေပါ့။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စာအုပ္ေတြဖတ္ဖူးမွာ မဟုတ္ပါဘူးေလ။စာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးေရးလိုက္ ေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ပါထားၿပီးသားပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာတဲ့ ၾကည္စိုး ႈဃ ဆိုတဲ့လူ ၀ါရင့္ပြဲစားႀကီးက ျမန္မာျပည္မွာလူေနေျမမွန္သမွ် ဂရန္ေျမျဖစ္ရမယ္လို႔ မွန္းထားၿပီးသားပါ။ ေရွ႕မွာ ပါမစ္၊ စလစ္၊ ခဏျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ၿပီးရင္ဂရန္ပဲ။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုတာက မည္သည့္ဥပေဒစာအုပ္က မည္သည့္အပိုဒ္ကမွ အခု ကာလမွာ သူ႔အတြက္ရပ္တည္ထားတာမရွိ ေသးဘူးေလ။ လူေနထိုင္ခြင့္ရွိသည့္ေျမမွ်သာျဖစ္သည့္အတြက္ ေနာင္အခါမွာေတာ့တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဂရန္ေျမျဖစ္လာၾကမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္မွန္းထားၿပီး စာအုပ္ေတြမွာ ေရး ထားၿပီးသားဗ်။ ခင္ဗ်ားကို နိဂံုးေျပာရင္ အရွည္ႀကီးခင္ဗ်ားေျမတစ္ကြက္၀ယ္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားကဂရန္ရွိတဲ့ ေျမသာ၀ယ္လိုက္ ဘိုးဘြားဆိုလည္း၀ယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား စိတ္ခ်မး္သာေအာင္ေလ။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒါလည္း တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ဂရန္ျဖစ္မွာပဲ။
““ဟင္း”” ကိုခင္ေမာင္ျမင့္က ဟင္းတစ္လံုးခ်ပါတယ္။
““ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေက်ာင္းဆရာေဟာင္းဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ေျပာမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ေမးမွာပဲ”” အဲဒီလိုကြန္႔လာပါေသးတယ္။
“ကဲလိုဆိုရင္ေတာ့ ကိုၾကည္စိုးေရခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ဂရန္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊က်ဳပ္မိန္းမအမိန္႔ေပးလိုက္တဲ့ဘိုးဘြားပိုင္ေျမပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရရာ၀ယ္ပါေတာ့မယ္”
““ေကာင္းၿပီႀကိဳက္သြားၿပီ။ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ ခင္ဗ်ားေမးမွေမးပါ့မလားလို႔ အဲစိတ္အခ်ရဆံုးဂရန္ေျမကေတာ့ မိမိကုိယ္တိုင္ အမည္ ေပါက္ဂရန္ေျမေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါကို နံပတ္တစ္ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ”” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
““မိမိကိုယ္တိုင္အမည္ေပါက္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုတာလဲလို႔”” ကိုတင္ေမာင့္ျမင့္က ထပ္ကြန္႔လာပါတယ္။ အကြန္႔တက္လာ၍ ကၽြန္ေတာ္က-
““ကိုယ္တိုင္အမည္ေပါက္ ဂရန္ေျမဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ကေပးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀န္ထမ္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ခံစားခြင့္ေၾကာင့္ ပဲ အၿငိမ္းစားယူလို႔ပဲရရ ဒါမွမဟုတ္ အေမြပဲရရ၊ ရစရာနည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ အဓိကေတာ့ ကိုယ့္ နာမည္ေပါက္နဲ႔ ရထားတာကို ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ””
““နာမည္ေပါက္ကေတာ့ ဘယ္လိုပိုထူးလို႔လဲ ကိုၾကည္စိုးရဲ႕”” လုပ္ျပန္ၿပီ။
““ကိုတင္ေမာင့္ျမင့္ရယ္ ခင္ဗ်ားနာမည္ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့ နာမည္ေပါက္လို္က္တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားဂရန္စာရြက္ ထဲပဲ ဦးတင္ေမာင္ျမင့္လို႔ နာမည္ေပါက္တာမဟုတ္ဘူး။ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းန႔ဲေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈဌာန ၿမိဳ႕ေျမစာရင္းထဲမွာပါ အမည္ေပါက္တာဗ်ာ။ အဲဒီၿမိဳ႕ေျမစာရင္းရံုးလက္ခံမွာ ခင္ဗ်ားနာမည္ အမည္ေပါက္ မရွိရင္ ခင္ဗ်ားလက္ထဲက ဂရန္မွာ ခင္ဗ်ားနာမည္ ဘယ္ေတာ့မွမေပါက္ႏိုင္ဘူး အဲဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္ ၿမိဳ႕ေျမစာရင္းထဲမွာ အမည္ေပါက္မွ ခင္ဗ်ားနာမည္အမည္ေပါက္တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ အမည္ေပါက္ ၀ယ္ရင္ စိတ္ခ်ရတယ္လို႔ ေျပာတာေပါ့””
““ဟုတ္ပါၿပီ ကိုၾကည္စုိးရဲ႕”” ဟု စကားတစ္ခုထြက္လာပါတယ္။
““ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဒီလိုအမည္ေပါက္မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒုတိယအတန္းအစားေလး ေျပာပါဦး””
““ဒုတိယ အတန္းအစားကေတာ့ အမည္ေပါက္လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ဆီကေန တရား၀င္စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ ေတြနဲ႔၀ယ္ၿပီးေတာ့ အမည္ ေပါက္ျဖစ္လုဆဲဆဲ သူေပါ့ဗ်ာ။ သူကစပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ျပည့္စံုတယ္ဆိုရင္ အမည္ ေပါက္လိုပဲ သူကေသခ်ာၿပီ။ တရား၀င္စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ေတြဆိုတာ ခင္ဗ်ားအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေနတဲ့ စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ေလ တစ္ဦးတစ္ ေယာက္က ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲတယ္ဆိုရင္လည္းရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဦးေလးေတြ၊ အေဖေတြ၊ အေမေတြ၊ အဖိုးအဖြားေတြကေန ကိုယ့္ကိုေပးကမ္းလို႔လဲရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ရဲ႕ညီအကိုေမာင္ႏွမအရင္းစြန္႔လႊတ္ဖို႔ ကိုယ္ကလက္ခံလို႔ရတယ္။ အဲဒါက စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ပဲ။ စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္လာၿပီး အမည္ေပါက္ျဖစ္ေတာ့မယ့္ ေျမမ်ိဳးလည္း၀ယ္လိုရတယ္ဗ်ာ။
ကဲ ဆက္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ တတိယေျမမ်ိဳးက တရား႐ံုးတစ္႐ံုး႐ံုးမွ အႏိုင္ဒီကရီအရ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရွိၿပီး အမည္ ေပါက္ျဖစ္လာေတာ့မည့္ သူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕နာမည္ေတာ့ မေပါက္ေသးဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း တရား႐ံုး တစ္႐ံုးက သူ႔ကိုေပးေစဆိုၿပီးေတာ့ ဥပမာဗ်ာ- အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအမႈေတြ၊ အေမြအမႈအခင္းေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ အမႈႏိုင္တဲ့သူကို တရားရံုးကေပးေစဆိုၿပီးေတာ့ အဲလိုအႏုိင္ဒီကရီရထားတဲ့သူကလည္း အမည္ေပါက္သာ မျဖစ္ေသးတာ အမည္ေပါက္ျဖစ္ေတာ့မယ့္သူေလ။ အဲဒီလို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဆင့္ဆိုရင္လည္း ခင္ဗ်ား ၀ယ္ယူလို႔ရတာပဲ”” ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ က-
““ဟုတ္ပါၿပီ ကိုၾကည္စိုးရယ္ ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ ေနာက္တစ္မ်ိဳးရွိေသးတယ္ဆို””
““ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ နံပါတ္ (၄) အမ်ိဳးအစားကေတာ့ တရား႐ံုးက်မ္းက်ိန္လႊာျဖင့္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရွိၿပီး အမည္ေပါက္ျဖစ္လာေတာ့မယ္ေျမ။ ကိုယ္ပိုင္အမည္ေပါက္လည္းမဟုတ္ဘူး၊ စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္လည္းမရွိဘူး။ တရား႐ံုးအႏုိင္ဒီကရီလည္းမရွိဘူး အဲဒါဆိုရင္ သူကတရား႐ံုးက်မ္းကိ်န္လႊာနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္လို႔ရေသးတယ္ဗ်။
ဥပမာဗ်ာ- ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ေပါ့။ ကိုျဖဴတဲ့၊ ကိုျဖဴဆိုတာက သူ႕မွာ အဘိုးအဘြားပိုင္ခဲ့တဲ့ ေျမရွိခဲ့တယ္။ သူ႔အဘိုးအဘြားမွာလည္း တစ္ဦးတည္းေသာသား၊ သူကလည္းတစ္ဦးတည္းေျမး၊ အဘိုးအဘြားလည္းမရွိေတာ့ဘူး၊ အေဖအေမလည္းမရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေျမကို နာမည္လည္းမေျပာင္းျဖစ္ ေတာ့ဘူး က်န္တာလည္းဘာအစပ္အဆက္မွ မရွိဘူး။ သူကလည္း နားမလည္ဘူး။ အဲေတာ့ နားလည္တဲ့လူေတြက သူ႔ကို ကဲဒါဆိုရင္ မင္းနာမည္ေပါက္ေအာင္ တရား႐ံုးမွာ က်မ္းက်ိန္ ဆိုလို႔ တရား႐ံုးမွာ က်မ္းက်ိန္ရတယ္အဲဒီလိုက်မ္းက်ိန္တဲ့အခါမွာ တရားသူႀကီးကေန စစ္ေဆးၾကားနာၿပီးေတာ့ လိုအပ္တဲ့ သတင္းစာေၾကာ္ျငာလည္း လုပ္လို႔ရတယ္ဗ်ာ။ ႈညလန်အငါေအငသည ေပ့ါဗ်ာ။ သူလိုတဲ့စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြ အကုန္လုပ္ၿပီးရင္ က်မ္းက်ိန္လႊာျဖစ္လာပါၿပီ။ အဲဒီက်မ္းက်ိန္လႊာကလည္း ကိုျဖဴကိုအမည္ေပါက္ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ ေအာင္ လုပ္ေပးပါတယ္။
အဲဒီက်မ္းကိ်န္လႊာပိုင္ဆိုင္တဲ့သူကလည္းေျမကိုခင္ဗ်ားကိုေရာင္းေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားစိတ္ခ်လက္ခ် ၀ယ္လို႔ရတာေပါ့ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ေလ တရား႐ံုးက်မး္က်ိန္လႊာျဖင့္ ပိုင္ဆိုင္ၿပီး အမည္ ေပါက္ျဖစ္လာႏိုင္တာေပါ့။”
“ေအာ္ ဒါဆိုရင္ ရွင္းသြားပါၿပီ”
“ခင္ဗ်ားကလည္း စာတတ္တိုင္းအမ်ားႀကီးသိခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေျပာရေတာ့တာေပါ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ပြဲစားနဲ႔ အိမ္၀ယ္သူနဲ႔ မတူဘူး။ သင္တန္းသားနဲ႔ ဆရာနဲ႔တူသြားျပန္ၿပီဗ်ာ။ ကဲျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ပါေစေတာ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ္ ခင္ဗ်ားစိတ္ခ်ရတဲ့ ဂရန္ေျမကေတာ့ နံပါတ္ (၁) အမည္ ေပါက္ဂရန္ေျမ၊ နံပါတ္(၂) က စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ရွိတဲ့ဂရန္ေျမ၊ နံပါတ္ (၃) ကေတာ့ တရားရံုးအႏိုင္ဒီကရီ ဂရန္ေျမ၊ နံပါတ္(၄)ကေတာ့ တရား႐ံုးက်မ္းက်ိန္လႊာရွိတဲ့ ဂရန္ေျမ အဲဒါေတြအားလံုးကသူ႔ရဲ႕ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားအတုိင္း တရား၀င္လုပ္ရမွာေတြေနာ္။ စာရြက္ထဲမွာေတြ႕ကရာေလ်ာက္ေရးထားတဲ့ အၾကံအဖန္ေတြနဲ႔မရဘူး။
အမည္ေပါက္နဲ႔ စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တရား႐ံုးဒီဂရီ၊ မရွိဘူးဗ်ာက်မ္းက်ိန္လႊာ ဒါေတာ့ကၽြန္ေတာ္က သင္တန္းဆရာဆိုေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သင္တန္းသားေတြ ကိုဒီလိုေျပာတာဒါေတာင္မွ နည္းနည္းပဲမွတ္မိတာ။ အမည္ေပါက္ရွိရင္ ေကာင္းတယ္။ စပ္ဆက္စာခ်ဳပ္ လည္းေကာင္းတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တရားရံုးအႏိုင္ဒီဂရီနဲ႔လည္းေကာင္းေသးတယ္။ဟာဘာမွမရွိဘူးဆိုရင္လည္း တရားရံုးက်မ္းက်ိန္လာနဲ႔ဆိုရင္လည္း အဲဒါက အလြန္တရာမွခိုင္လံုတဲ့ ဂရန္ေျမေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲေတာ့ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ေရ ခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ၀ယ္ရမယ္လို႔ မေျပာဘူး။ ခင္ဗ်ား၀ယ္ခ်င္သလိုသာ၀ယ္ အဲဒီေလး မ်ိဳးထဲက တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးရွိထားရင္ ျပည့္စံုတဲ့ ဂရန္ေျမျဖစ္လာပါတယ္။ ဂရန္ေျမဆိုတာ လူေနထိုင္ခြင့္ရၿပီးသားကို ေျပာတာေနာ္။ လူေနထိုင္ခြင့္ရထားၿပီးျဖစ္တဲ့ အဲဒီ (၄) မ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားပိုင္ၿပီေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ဒီထက္ပိုင္ဆိုင္မႈသိပ္မေသခ်ာတာကို နည္းနည္းေလးေပ်ာ့တာလိုခ်င္ရင္ေတာ့ ပါမစ္တို႔၊ စလစ္တို႔ ဆင္း၀ယ္ ႐ံုေပါ့ဗ်ာ။ ပါမစ္တို႔၊ စလစ္တုိ႔၀ယ္ရင္ ခင္ဗ်ားက စာခ်ဳပ္စာတမ္းမွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ ခ်ဳပ္ဆိုလို႔မရတာက အား နည္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဲ စာခ်ဳပ္စာတမ္းဆိုလို႔မရလို႔ အခြန္မေဆာင္ရဘူးဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားသက္သာတယ္ မထင္န႔ဲေနာ္။ ခင္ဗ်ားလက္ထဲမွာ ဂရန္ျပန္ေလ်ာက္ရင္လည္း အဲဒီမွာေတာက္ေလ်ာက္ ကုန္ရမယ့္စရိတ္ထက္ ပိုမိုအကုန္ ခင္ဗ်ားခံရႏိုင္စရာရွိတယ္။ ဒီကိစ္ၥေတြကိုလည္း ႁခြင္းခ်က္န႔ဲ ခြင့္လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး တစ္ခ်ိဳ႕က ပါမစ္၊ စလစ္၀ယ္ရင္ သက္သာတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာ။ လက္ေတြ႔ၾကေတာ့ကိုယ့္နာမည္ေဖာက္ရင္သက္သာ စရာအေၾကင္းမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေရးအႀကီးဆံုးက ပိုင္ဆိုင္မႈလည္း ေသခ်ာတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္လည္း ေဆာင္သင့္တာေတြေဆာင္ထားၿပီးျဖစ္တဲ့ ေျမအမ်ိဳးအစားကိုပဲ၀ယ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္အၾကံျပဳတယ္ဗ်ာ” အဲဒီလိုလည္း ကၽြန္ေတာ္က ေသခ်ာရွင္းျပလိုက္ေတာ့ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္က
“ကိုၾကည္စိုးေရ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။ ဘယ္လိုေျမမ်ိဳးကၽြန္ေတာ္၀ယ္ရမလဲဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားပါၿပီဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဆီလာလည္တာက ခင္ဗ်ားဆီေျမ၀ယ္ရေအာင္လာတာမဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုေျမ၀ယ္မွာလဲဆိုတာ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို စာသင္ေနသလိုႀကီးပါပဲဗ်ာ။ အင္း .. ဒါေၾကာင့္လည္း ခင္ဗ်ားအိမ္ျခံေျမအက်ိဳးေဆာင္သင္တန္းဆရာႀကီး ျဖစ္ေနတာကိုးဗ်။ ေက်းဇူးတင္တယ္ ကိုၾကည္စိုးေရ” လို႔ ေျပာၿပီး ျပန္ဖို႔သူျပင္ဆင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က
“ကဲ ကိုတင္ေမာင္ျမင့္ ခင္ဗ်ားသိခ်င္တာသိၿပီးျပန္ေတာ့မွာလား။ သိပါတယ္ခင္ဗ်ားတို႔ေတြကေမးခ်င္တာေလး ေမးၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ၀ယ္မွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အသက္ကေလးရလာေတာ့ အဲဒီလို လိုက္ျပရတာထက္ ခင္ဗ်ား၀ယ္မယ့္ေျမေတြကို စာရြက္ေပၚမွာ ျပတာက ကၽြန္ေတာ္ အားသန္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ရွင္းျပရသလို လူေတြကိုလည္း ရွင္းျပရတာအားသန္လို႔ ဒီလိုသင္တန္းေက်ာင္းဖြင့္ရတာ ေပါ့ဗ်။ ကဲရ ဘိုင့္ဘိုင္ဗ်ာ”
“ဘိုင့္ဘိုင္ပါ သူငယ္ခ်င္း”
“မဂၤလာပါဗ်ာ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကထပ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
ဦးၾကည္စုိး (IC) မွ iMyanmarHouse.com အိမ္ျခံေျမ မဂၢဇင္းအတြက္ အထူးေရးသားေဖာ္ျပသည္။
Credit: iMyanmarHouse.com
